Pluisje, verhoogde nierwaardes

[puksji]

Opname is iets wat ik dus niet ga doen. Ik vind dat een verschrikkelijk idee dat Simba daar in een hok moet overnachten, helemaal alleen (ook al woont mijn DA er boven). Ik weet ook dat ze dat gewoon niet trekt, en ik dus ook niet.
Ik denk dat wanneer ze zo slecht zijn dat opname nodig is, dat het einde dan wel heel nabij is. Misschien dat je het dan nog een paar weken kan rekken. Je kan je dan af gaan vragen waar je het voor doet, voor het dier of voor je zelf.
Ik wil Simba absoluut nog niet verliezen, en zal heel ver gaan, maar ik heb hierin wel grenzen gesteld. Het moet voor haar wel 'leuk' blijven tot het laatst aantoe. En als dat laatst dan eerder komt doordat je een opname niet doet (wat dus voor Simba verschrikkelijk zou zijn), dan moet dat maar zo zijn.

Ik weet dat ik dat nu heel dapper zeg, maar ik hoop dat ik dan ook zo sterk ben.

[Kattenbella]

Inge, ik sluit mij helemaal bij jou aan. Kijk naar je kat en handel daar naar. Dat is misschien en andere manier, maar zeker niet minder.

Misty is er nog steeds en het gaat best goed met haar. Ik heb alle nierdieeten in huis gehaald. De RC at ze en kotste ze net zo hard weer uit.
Ik heb voor haar zo goed mogelijk versvoer gehaald. Ze eet nu de eko van carnibest. Alles blijft er inzitten en ze groeit een beetje.

Ik voelde me behoorlijk gekwetst door de vergelijking met een kind troep geven. Ik doe mijn best voor mijn meisje. Mocht ze het niet redden, dan heeft ze een mooi stuk nog gehad. Ze komt zelfs weer een beetje bij in gewicht.

Annet en voor iedereen waar de waardes teleurstellend waren, veel sterkte, het blijft vechten!

[Cerna]

Dat klopt niet Inge. Wanneer wij Noa in november niet hadden laten opnemen, was ze er nu niet meer geweest. Dankzij de opname zakten haar waardes en werd ze weer een actieve, speelse, jonge kat.

Ook ik vond het verschrikkelijk om haar daar achter te laten, maar ik had geen keus. Het was of opname of euthanasie.
Noa slaapt altijd tussen ons in en nu lag ze daar helemaal alleen in een vreemde omgeving, in een kil hokje en overdag allemaal vreemde geluiden en geuren. Gebruld heb ik en het waren twee vreselijke dagen, maar we mochten op ziekenbezoek komen en vrijdagavond ging ze weer mee naar huis.

Normaal zit ze helemaal in elkaar gedoken in het mandje, nu zat ze rechtop en tegen ons te miauwen, je kon merken dat ze begreep dat ze weer naar huis ging en ze voelde zich zoveel beter dan twee dagen ervoor en daar had ik het voor gedaan.
En wanneer het weer nodig is, doe ik het weer. Weer met stenen in mijn buik en slapeloze nachten, maar dat gaat voorbij. Je doet het omdat je geen keus hebt en omdat ze pas 3 1/2 is. Ze verdient het om nog heel lang te mogen blijven leven...........

Dank je, Bella en fijn dat Misty nog bij je is. Ja, allemaal doen we het op onze eigen manier.

[puksji]

Bij jullie liep het dan zo af. Maar ik weet ook gevallen waarbij de poes uiteindelijk stierf in dat eenzame hok. Of dat het effect zo slecht was dat er besloten werd om dan maar in te laten slapen. En dat is wat ik wil voorkomen, dat ze haar laatste dagen/uren moet doorbrengen in een dierenartshokje. Simba is tenslotte ook op leeftijd, en Noa nog erg jong, dat maakt ook een hoop verschil.
En wat betreft de laatste uren, als ze ingeslapen moet worden, gaat dat thuis gebeuren. Ik wil haar ook niet angstig in het kattenmandje naar de DA brengen om haar laatste adem uit te blazen.
Kwaliteit tot op het laatst

[Kattenbella]

Inge, ik sluit me volkomen bij je aan en je ziet wel als je naar de dierenarts moet. Je doet je best voor Simba en weet wat hij nodig heeft!

Annet, jij hebt me ook geholpen Misty weer mee te nemen, hoewel ik het denk ik zelf ook had gedaan. Ze was zo blij en is dat nog. Ze is niets achteruit gegaan. Het blijft zoeken en kijken

Ik duim voor jouw katje. Ik weet dat je knokt voor je lieverd!

[Adriana]

terwijl dat voor iedere kattenbezitter geldt, worden wij baasjes van nierkatzels af en toe wel erg heftig geconfronteerd met het mogelijke einde en de eindigheid van onze lieve pluizebollen...

in alle berichten die ik de afgelopen dagen heb gelezen en nageplozen over het omlaag brengen (proberen) van creatininewaardes kom ik als belangrijkste middel thuisinfuus tegen.
dat systeem is op een Amerikaanse universiteit ontwikkeld en er zijn tal van instructiefilmpjes.
het lijkt mij dat je de kwaliteit van leven van een nierpatient daarmee goed kunt verbeteren en het is te vergelijken met dialyse bij mensen.
onderhuids vocht inspuiten kan ook maar geeft van die hangzakken, die snel wegtrekken en is veel bewerkelijker. thuisinfuus gaat veel geleidelijker met katzel op schoot en knuffelhalfuurtje. (zou iemand mij het adres van Marga kunnen pb'en? of zou het missch handig zijn om een link van die lijst bij het andere topic te plaatsen?)
en het is altijd de keuze van het baasje en een nierkat kan daardoor in betere kwaliteit wat langer leven. van het eerste is katzel zich wèl bewust, het tweede is premie voor het baasje, denk ik.

vitamine b is belangrijk voor nierkatzels en in zijn meest natuurlijke en opneembare vorm zit dat in een stukje halfzachte eidooier samen met alle andere vits. er zit ook heel errrg veel in tarwegras samen met alle andere vits/mins en behoorlijk hoge vit c gehaltes.
hier heb ik de gewoonte om bij gekwakkel door het etmaal heen nog wat poeder-vit c erbij te geven omdat een systeem het veel beter opneemt als je het in kleine beetjes en veel vaker aanbiedt dan in één keer een grote hoeveelheid.

er staat over de allergie ipakitine/MacSam een woordje verkeerd in mijn vorige bericht.
hier bleek alleen bij MoMo dat de combi chitosan (bestandmiddel van ipakitine) en k/d van Hills (zit kennelijk ook chitosan in) allergie gaf (dikke ogen). met de andere da-nierdieetvoeders geen last.
Mies eet alleen k/d, krijgt MacSam en af en toe beetje ipa en heeft nergens last van en de bengels eten k/d en happy cat niere en krijgen ook beetje MacSam en hebben ook nergens last van.
op het Forum was nòg een allergiegeval. dus het kan voorkomen maar doorgaans gaat het goed.

diepe zucht en er maar weer tegenaan lieve kattenbaasjes! heb veel bewondering voor jullie niet aflatende inspanningen, ieder op haar eigen manier met eigen afweging en die moet je dus altijd zèlf maken..

[patiani-guusje]

Adriana heb een pb-tje gestuurd met het adres. Verder heeft ze een website met veel info, uit eigen ervaring, en kun je het verhaal van haar nierkatje lezen.
www.margali.com

Iedereen bedankt voor het meeleven. De brokjes werden net uit mijn hand gehengeld, dus de eetlust lijkt weer terug te komen )

Jootje: Mooie uitslag, gelukkig toch nog een goed bericht gister!

[Adriana]

de Margali-website en ook die van Amerikaanse Tanya zijn overzichtelijke bronnen van goeie informatie en tips en zou door ieder nierkattenpersoneeltje af en toe rustig doorgebladerd moeten worden.
er valt zo veel te weten over de 'wèl doen' en asjeblieft 'nìet doens' bij nierkatten..
het zou wel handig zijn als we in Nederland een overzichtje hadden van dierenartsen, die bij nierkatten iets verder willen gaan dan een soort van standaardbehandeling/protocol - voorzover dat er is -
.... en ik vraag me dat wel eens af als je hoort hoe verschillend er door de dierenartsen met het probleem wordt omgegaan..

[yana]

Ook Rosa had vanmorgen een rendag, als een wervelwind, én goed gegeten. Ik leef met de dag; als zij ok is, voel ik me óók, naar omstandigheden, ok. Ik kijk vnl naar Rosa, niet naar de cijfers. Zij moet zich ok voelen, dat is het belangrijkst. En elke kat is anders; ene kat kan zich al slecht voelen en in slechte conditie zijn met waardes A, andere kat níet. Hier zie ik óók gewoon een prachtige, gezonde kat. Mooie vacht, niet mager, blij en happy..Gek is dat he..

Balen dat die waardes weer gestegen waren Patiani..En Noa óók..Maar ik vind ze nog niet echt dramatisch Patiani. Deze waardes had Rosa 2jr terug zo'n beetje schat ik ,dus kop op!
Voor een 14jr kat vind ik die bloedwaardes netjes hoor Berg. Alles zelfs binnen de grenzen. Met dieetvoer kan ze nog láng mee!

PS Ik las via google iets over anabole steroiden voor nierkatten. Zou eiwit in bloed verminderen en nieren beschermen. Is dat wat?

[patiani-guusje]

Dank je Yana, en van dit soort berichten hou ik, die geven me weer hoop! Fijn ook dat Rosa zo lekker in haar velletje zit! Houden zo!

Wb het geven van thuisinfuusjes: ik woon in Almere, en mijn Da is hier een groot voorstander van, dus mocht iemand in de buurt van Almere wonen stuur even een PB. Verder zou ik willen vragen: als iemand een dierenarts kent die dit ook toestaat, geef het even door, want ik ken iemand die een lijst aan het opstellen is van alle dierenartsen binnen Nederland die dit doen. Helaas is deze lijst nog erg kort, maar wellicht kunnen we er samen voor zorgen dat ie langer wordt, en zo meer katten helpen.

Wel is het zo dat een dierenarts niet zomaar een infuus verkoopt denk ik, je kat zal er dan ook echt onder behandeling moeten zijn. Dus hoe meer adressen hoe beter.

[maij]

thuisinfuus is te vergelijken met dialyse bij mensen.
onderhuids vocht inspuiten kan ook maar geeft van die hangzakken, die snel wegtrekken en is veel bewerkelijker. thuisinfuus gaat veel geleidelijker met katzel op schoot en knuffelhalfuurtje.

Hoi Adriana
Wat is dan het verschil tussen die 2 want ik dacht dat bij thuis infuus juist onderhuids vocht gegeven werd?

Blij dat er ook goede berichten zijn in dit topic.

Groetjes
Sandra

[yana]

Ow, iemand zei dat stijging waardes misschien stress was. Is zo'n Feliway verdamper, of hoe heet dat, dan niet iets?

[puksji]

Mijn DA zegt ook dat stress de waardes doet stijgen.
Ik heb zo'n feliwayverdamper gehad, erg duur en ik had niet het idee dat het veel doet.
Maar dat kan per kat verschillen natuurlijk.

[mjverrijp]

Wat een trieste berichten allemaal,
Ik kan voor niemand beslissen, maar ik heb ook altijd gezegd, dat ik Sophietje niet meer in de kliniek op laten nemen voor een intraveneus infuus, vw de stress etc, maar toen puntje bij paaltje kwam, heb ik het toch weer gedaan, in eerste instantie voor drie dagen, maar de waardes waren toen niet echt veel omlaag gegaan. dus daar nog twee dagen aan vastgeplakt, ook na deze dagen waren de waardes nog niet veel meer gedaald. Sophietje weer mee naar huis, maar was daar ook lusteloos en slecht eten. Ik had toe al een datum afgesproken met de da, dat als ze dan niet opgeknapt zou zijn, ik haar in zou laten slapen. twee dagen daarvoor werd ze plots wat actiever en ging zelf eten, dus dat spuitje is gelukkig nooit doorgegaan. Ik wil maar zeggen, katten zijn ontzettend taai. niet te snel de moed opgeven!!
In de dierenkliniek kan je altijd op bezoek bij je katje, ik ging soms wel drie maal per dag. verzorgde haar zelf, naargelang ik wel of niet moest werken. Ik was er soms al om 08.00 u. de assistenten en de da's waren ontzettend lief voor haar. (Zij niet voor hun, ze deed ze alleen maar krabben)
Op het moment ben ik dik tevreden over haar, al ben ik me wel bewust dat terugvallen zich steeds vaker zullen herhalen. Ik denk ook niet meer dat ik ze op zal laten nemen, maar zelf infuus geven vind ik nog steeds een optie., dan zal ik toch mijn da moeten zien te overtuigen.

veel sterkte allemaal

Ina

[Adriana]

Mijn DA zegt ook dat stress de waardes doet stijgen.

k weet niet precies hoe het door jullie da's is bedoeld maar dat nierwaardes zouden stijgen van stress is nieuw voor mij en ben ik nog nergens tegen gekomen. stress en zeker langdurige stress is voor geen enkel dier goed maar het lijkt me, voorzover ik het kan bedenken, niet logisch dat crea/urea-waardes rechtstreeks stress-onderheving zouden zijn. dat een stofwisseling onder druk staat van langdurige hevige stress kan ik begrijpen, maar dat lijkt me wat anders.

bloedsuikerwaardes, de zogeheten gluco is wèl stress-afhankelijk en dat kan pijlsnel gaan. met een paar minuten oortje-prik mislukken/proberen kun je bij sommige dieren al een verhoging van 5 punten veroorzaken en omdat je insuline moet doseren op de gemeten gluco-waarde, is dat dus knap lastig en moet je je dier en het verloop van de gemeten waardes goed kennen.
een bij de dierenarts gemeten gluco-waarde is dus nooit betrouwbaar, maar als je daar toch al in de twintigers zit, dan kun je ervan uitgaan dat dit hoogstwaarschijnlijk diabetes is en zeker geen stresswaarde.
om te weten of een kat diabetes heeft en hoe ernstig, kun je de fructosaminewaarde meten, dat is een gemiddelde over de laatste ongeveer 3 weken en absoluut betrouwbaar.
trouwens, dierenartsen die eea mogelijk door elkaar halen veroorzaken bij mij een diepe frons...
----------------------------
er is een vloeistofinfuussysteem voor thuiszorg èn je kunt onderhuids vocht inspuiten met een injectiespuit met daarvoor geschikte, lauwwarme vloeistof (dus geen water uit de kraan!!)
bij alle twee steek je een naald in een huidplooi ergens tussen de schouderbladen.

bij het infuussysteem druppelt de vloeistof uit een zak die aan bijv een kleerhangertje wat hoger hangt en je kat ligt rustig op je schoot te spinnen en genieten van zoveel rustige aandacht.
het vloeistofinfuussysteem is veel comfortabeler en gaat heel geleidelijk, bovendien kun je daarmee een veel grotere hoeveelheid vocht toedienen.
inspuiten met een injectiespuit vormt een bult, die vrij snel wegtrekt en dat moet je dan herhalen als je katzel dat ook een goed plan vindt.. ik bedoel nog toelaat.
geen van twee lijkt mij pijnlijk maar de injectiemethode vereist een zeer vaste hand en een erg rustige katzel.

in alle gevallen moet je dat in overleg met je dierenarts doen, want je kent de hoeveelheden niet, hij/zij moet het voor doen op de juiste plekken en je de juiste spuit met een aantal naalden en de juiste vloeistof en hoeveelheid mee geven. (2x spuiten met dezelfde naald is maximum!)
het infuussysteem is een kant+klaar-produkt en lijkt me veruit te verkiezen boven het gedoe met injectiespuiten.
nu de dierenartsen nog enthousiast en als je toch al een ernstig ziek dier hebt, wat kan dan nog een beletsel zijn..?