Pluisje, verhoogde nierwaardes

[Zuri]

Wat een aangrijpende beschrijving van Patiaans laatste momenten. Er wordt hier een traantje weggepinkt...
Heb ook al op het afscheidstopic van Patiaan gereageerd, maar nogmaals; heel veel sterkte!

[lmd]

Mijn god, ik lees het nu pas.

Lieverd , heel veel sterkte met het verlies van je lieve Patiani!

Liefs Luciënne

[Kattenbella]

Natan, las het ook nu pas, wat een ontroerend afscheid, wat heeft hij vreselijk veel van jou gehouden en andersom, heel veel sterkte!

[chelsey76]

Hoi,

Om antwoord te geven op een paar vragen uit het andere topic over nierfalen.

Referentie bloedwaardes:

411 CRE (27-186)
40 BUN (3.6-10.7)

Nee Happy krijgt geen speciaal voer, wel geprobeerd maar neemt hij amper wat van. Pilletjes voor misselijkheid is ook niet te doen, hij is niet te foppen.

Wij vinden dat we hem er geen plezier mee doen met veel dierenartsbezoeken en dwangvoer enz. Dit is ieder voor zich vind ik.

Mochten de waardes volgende keer weer verhoogd zijn en hij zichzelf nog meer aan het vergiftigen is dan laten we hem wel inslapen.

Hij heeft het altijd goed gehad (nooit problemen) en zo willen we ook dat het eindigd, niet met een lijdensweg.

groetjes
chelsey

[patiani-guusje]

Persoonlijk wordt ik hier erg verdrietig en ook best een beetje kwaad om! Zelf ben ik net een kat aan nierfalen verloren, die gelukkig nog een mooi jaar heeft gehad na de diagnose, met ook behoorlijk hoge crea: 352! Een kat met nierfalen is volledig afhankelijk van zijn baasje, en van een goede meedenkende dierenarts. Geen dieetvoer geven is inderdaad je kat vergiftigen, hij gaat zich steeds misselijker en misselijker voelen, overgeven, en de rest is bekend.
Dieetvoer kun je proberen aan te wennen, en er zijn heel veel smaken verkrijgbaar. Wil je kat dit perse niet, dan zou je met ikipaktine (een poeder) over het voer kunnen doen, wat de "slechte"stofjes voor een nierkat eruit haalt.
Ik bergijp dat jouw kat onderhuids infuus heeft gekregen, de enige manier om de waardes te laten zakken en hopelijk stabiel te houden is of een opname, en dan een een intraveneus infuus, of in het geval van mijn kat, een lang weekend 200 ml per dag infuusvloeisstof.
Ik hoop van harte voor jouw kat dat je inziet dat wanneer je dit zo door laat gaan, dit een lijdensweg is voor je kat, ik hoop dan ook dat je de juiste beslissingen zult nemen...
En kijk aub bij topic "Pluisje"

[Cerna]

Hoi,
Nee Happy krijgt geen speciaal voer, wel geprobeerd maar neemt hij amper wat van. Pilletjes voor misselijkheid is ook niet te doen, hij is niet te foppen.
Wij vinden dat we hem er geen plezier mee doen met veel dierenartsbezoeken en dwangvoer enz. Dit is ieder voor zich vind ik.
Mochten de waardes volgende keer weer verhoogd zijn en hij zichzelf nog meer aan het vergiftigen is dan laten we hem wel inslapen.
Hij heeft het altijd goed gehad (nooit problemen) en zo willen we ook dat het eindigd, niet met een lijdensweg.

Je staat er duidelijk anders in dan de meeste verzorgers van nierfaalpatiëntjes hier op het forum. Namelijk wij die alles op alles zetten om onze katten zo lang mogelijk een dierwaardig leven te geven. Dat kost veel tijd, heel veel emoties en vaak best veel geld, maar daar kies je voor wanneer je een dier in huis haalt en dat dier ziek wordt. Dan zeg je niet "zoek het nu verder maar uit, het is mij teveel moeite", Nee! dan ga je er voor. En zolang het goed gaat, geniet je van je zieke kat.
En soms, zoals in ons geval gaat het ondanks slechte prognoses, al heel lang goed en soms wint de ziekte het sneller dan je had gewild en gehoopt.

Wanneer je echter niets doet, dan weet je zeker dat je kat binnen afzienbare tijd steeds zieker en zieker wordt en daar kies jij dus voor. Jij kiest dus bewust voor die lijdensweg. Sorry, ik kan daar geen respect voor opbrengen en word er erg verdrietig van.
Ik hoop dan ook dat je alsnog je mening wijzigt en zo niet, dan verzoek ik je om niet langer te posten want ik hoef niet te lezen hoe jij jouw kat langzaam vergiftigt!

Dit zijn harde woorden, maar ik ben boos. Boos over zoveel onverschilligheid en dat wordt dan gebracht alsof je je kat door hem/haar niet te willen "plagen" een groot plezier doet. Bah!

[margali]

De gevoelens van mensen die net een nierkatje verloren hebben, of die nog steeds een nierkatje - met ups en downs - verzorgen, zijn heel kwetsbaar en rauw. Er is weinig voor nodig om pijnlijke associaties op te roepen en te kijken naar de eigen situatie. En te vergelijken. Maar ik denk dat we niet moeten vergeten dat niet iedereen zich op dezelfde manier uitdrukt. Het zou zo maar kunnen dat de verzorgster van Happy wel degelijk geprobeerd heeft om Happy datgene te geven dat hij nodig heeft, maar dat ze uiteindelijk een afweging heeft gemaakt. Nierdieet is geprobeerd, maar mislukt. Medicijnen geven is niet gelukt. Er is nu gekozen om af te wachten tot het spaak loopt en Happy dan z'n rust te geven.

Ik moet jullie zeggen dat dit toch heel veel lijkt op mijn eigen situatie. Maar ik vertel het in andere bewoordingen. En jullie "kennen" mij en lezen mijn woorden dan misschien in een ander licht.

Coco is 16½ jaar oud, heeft sinds 2009 een nierprobleem. Ik heb haar op nierdieet gezet, héél voorzichtig, omdat ze al haar hele leven chronische colitis heeft. Na een jaar liep het spaak: de colitis had weer heel fel toegeslagen en ze was doodziek. Alles uit de kast getrokken, en uiteindelijk is ze weer daarvan hersteld. Ze mag dus nooit meer op een ander dieet dan haar colitis-dieet. En dat is géén nierdieet. Ze krijgt daar wel Ipakitine doorheen, ze krijgt een kwart Zantac tegen maagzuur, en Vitamine B-complex. Verder een half blikje Gourmet door haar natvoer omdat ze dat verdraagt en anders niet eet. Ik laat geen bloedtest meer doen omdat ik daar niks meer mee kan. Gelukkig raakt ze niet uitgedroogd, maar mocht dat gaan gebeuren omdat haar nierprobleem de overhand krijgt dan weet ik nog niet wat ik ga doen. Het zou zo maar kunnen dat ik besluit om Coco haar rust te geven. Veel hangt af van haar conditie, en van haar gedrag. Op dit moment is dat goed, ook al moet ik haar wel helpen met eten.

Ik begrijp heel goed dat er mensen zijn die heel pijnlijk getroffen worden door een vrij kort bericht als dat over Happy. En toch is dat niet heel veel anders als mijn verhaaltje over Coco. Ik vind het soms ook vreselijk moeilijk om te accepteren hoe er andere opvattingen kunnen zijn dan de mijne over verzorging van m'n kat (of bijvoorbeeld omgang met m'n medemens om maar eens iets anders te noemen), maar ik moet accepteren dat mensen verschillend zijn.

Hopelijk wordt dit bericht van mij gelezen zoals ik het bedoel (maar ik ben door omstandigheden erg moe en misschien een beetje warrig). M'n hart gaat naar jullie uit, want ook ik heb dagelijks angst dat het mis kan gaan .... en Coco is wel het laatste katje dat ik nog over heb......

[chelsey76]

Maar ik denk dat we niet moeten vergeten dat niet iedereen zich op dezelfde manier uitdrukt. Het zou zo maar kunnen dat de verzorgster van Happy wel degelijk geprobeerd heeft om Happy datgene te geven dat hij nodig heeft, maar dat ze uiteindelijk een afweging heeft gemaakt. Nierdieet is geprobeerd, maar mislukt. Medicijnen geven is niet gelukt. Er is nu gekozen om af te wachten tot het spaak loopt en Happy dan z'n rust te geven.

Precies! Ik ben niet zo lang door de bocht zoals de meeste hier en het is jammer dat je gelijk aangevallen wordt. Als er 1 iemand is die een hart voor dieren heeft, dan ben ik het wel. Ik heb in totaal 6 katten gehad en zou niet zonder katten kunnen.

[Femmel]

Marga, je verhaal is niet warrig en erg goed te begrijpen. Had zelf al zitten typen maar weer weggeklikt. Je omschrijft het exact zoals ik het ook voel.

[margali]

Precies! Ik ben niet zo lang door de bocht zoals de meeste hier en het is jammer dat je gelijk aangevallen wordt. Als er 1 iemand is die een hart voor dieren heeft, dan ben ik het wel. Ik heb in totaal 6 katten gehad en zou niet zonder katten kunnen.

Zoals ik al zei: gevoelens zijn kwetsbaar hier. Het zou jammer zijn als jij bijvoorbeeld een vraag zou hebben over de verzorging van Happy en die nu niet meer hier zou stellen. Maar begrijp asjeblieft ook dat het voor sommigen van ons héél moeilijk is om even náást jezelf & het keihard knokken voor je kat te gaan staan en een andere benadering te accepteren. Mensen zijn verschillend, én katten zijn verschillend. Dat laatste is nog het belangrijkste. Ik hoop dat Happy nog een tijd bij je mag blijven.

[pearlsofpassion]

Marga, je hebt gelijk, moest het ook op Happy van toepassing zijn.
Maar Happy krijgt geen Ipakitine over zijn eten. Zelfs dat niet!
En als Chelsey, wel degelijk verschillende nierdieten geprobeerd heeft zouden we er ook niets van zeggen. Maar tot op heden heeft ze dat nog niet aangegeven! Integendeel.

Er is helemaal niet alles geprobeerd, want pillen daar wordt niet aan gedaan.
En daar worden mensen kwaad van. En dat is het verschil met het verhaal van Coco.
Ik ben niet kwaad, maar ik begrijp het wel niet. Echt niet.
En dat kan je nog zo luid roepen als je wil dat je een dierenvriend bent (dat zijn we hier allemaal en we kunnen allemaal niet meer zonder katten, dat is eigenlijk een gegeven), als je er niet naar handelt, maakt dat allemaal niets uit.
Net als je claimt alles voor je dier te willen doen, is het extra pijnlijk om te zien dat je het niet doet.

Ik vind dat als je geen nierdieet, geen medicatie (ook geen ipakitine!), en geen infusen thuis geeft, dat het stopt. En als je echt geen uitweg meer ziet, en echt vind dat je je kat meer plezier doet door hem geen behandeling te geven, je eerlijk moet zijn en hem dan moet laten gaan voor hij weer ziek is.

[Cerna]

Ik moet jullie zeggen dat dit toch heel veel lijkt op mijn eigen situatie. Maar ik vertel het in andere bewoordingen. En jullie "kennen" mij en lezen mijn woorden dan misschien in een ander licht.

Oh nee Marga, jouw situatie is niet te vergelijken want jij gaat voor tweehonderd procent voor je katten!
En ik sta voor de volle honderd procent achter wat ik geschreven heb.
Ik heb ook ooit een van oorsprong verwilderde kat gehad die erg ziek werd. Bij hem kreeg ik er ook geen medicijnen in op de normale manier, maar dan haal je je hele assortiment trucjes voor de dag en uiteindelijk lukt het toch.
En nierdieet wilde hij ook niet (en toen wist ik nog niet van Zooplus en had alleen maar Royal Canin wat toen werkelijk nog niet te eten was) en dus kreeg hij zijn eigen eten met ipa.

Maar wat ik uit Chelsey's bericht lees heeft ze alles bij hetzelfde gelaten en dat vind ik niet getuigen van liefde voor Happy. Hoeveel houd je van je kat wanneer je hem bewust vergiftigt? Welk nierdieet heeft ze geprobeerd? Er zijn naast het nierdieet van de dierenarts zoveel andere mogelijkheden: Kattovit, Beaphar, Clinic, enz.. Heb je dat allemaal geprobeerd, Chelsey?
En heb je geprobeerd om Fortekor met een klein beetje favoriet voer te mengen?

En nee, ik ben niet kort (lang??) door de bocht. Ik weet waarover ik praat en ben direct. Ik had het ook omzichtig kunnen zeggen zodat mensen tussen de regels door moeten lezen wat je nou eigenlijk bedoelt. Maar dat is niet mijn stijl; ik ben liever duidelijk.

[nellebel]

dus chelsey, graag wat meer info over hoe je zaken aanpakt, want het klinkt nu wel kort door de bocht.
Mijn nellie trapte ook niet in pillen slikken, gemalen onder eten of in een snoepje ofzo. ik heb van de DA geleerd hoe ik snel en eenvoudig een pil in haar keeltje kon krijgen en haar laten slikken. dat kost tijd en energie en vond nellie niet zo leuk. maar liever 2 minuten een boze kat die haar pillen binnenkrijgt als een doodzieke kat. dat was ze ook zo weer vergeten.
Ik geloof best dat je veel van je kat houdt, maar snap je dat zo'n kort verhaal en hoe je het verteld, zo kort door de bocht, mensen kan kwetsen. tenminste ik hoop dat het verhaal anders is als hoe ik het zo opvat.

[Femmel]

Ik denk dat de informatie die een dierenarts geeft ook niet overschat moet worden. Je wil niet weten hoeveel dierenartsen het er maar bij laten hangen. En als je de info over allerlei mogelijkheden niet krijgt weet je ook niet dat die er zijn.

Uitspraken die ik heb gehoord van dierenartsen :

"Nee, er is geen ander nierdieet dan Specific." (Er werd bedoeld : Nee, wij verkopen geen ander nierdieet)
"Ik zou er niets meer aan doen, het is niet meer dan poesje pesten en dat wil je toch niet?"
"Ja, ze is gewoon oud hè?"
"Oo, wordt ze sloom van de Fortekor? Stop er dan maar mee."

En ja, veel mensen hebben nog enorm veel vertrouwen in hun dierenarts en laten zich dingen aanleunen, want een dierenarts heeft er immers voor geleerd?

Dus Chelsey misschien zijn er toch nog andere dingen die je zou kunnen proberen?

*Fortekor Flavour = Fortekor met een lekker smaakje dat door veel katten zo opgegeten wordt
*Ander merk nierdieet of anders uitwijken naar seniorvoer
*Ipakitine of Renalzine

Ik snap dat er veel op je af komt, als deze opties je nooit gegeven zijn tenminste, maar overweeg het op zijn minst. Als je toch nog kunt gaan behandelen op een niet belastende manier voor Happy heb je een win-win situatie. Happy voelt zich stukken beter en jij kan langer van hem genieten.

[patiani-guusje]

Chelsey, ik denk dat je uit onze reacties ook betrokkenheid kan halen, we proberen je te helpen met adviezen zodat Happy nog een redelijk leven kan hebben. Hopelijk kun je iets met deze tips, en geef het aub niet te snel op, maar knok voor je kat, hij is het waard!