Een kitten binnenkort - enkele vragen

[Silver]

Bedankt! =)

- Silver

[Adriana]

maar waarom waarom een kitten en dan ook nog eentje?
realiseer je je wat je dat kleintje in zijn uppie aandoet? en dan in een garage?
waarom ga je niet voor een halfwas, die is gewend, uit de kinderziektes en het karakter is bekend. er zijn solisten-katzels, die dolgraag alleen blijven.
nee, katten zijn niet onhygienischer dan mensen, ze wassen zichzelf veel vaker!!
als starter zou ik het kittenplan absoluut uit mijn hoofd zetten, daar hebben jullie nog veel te weinig ervaring voor bij ziektes en eventuele storingen in de groei.
en kittens kunnen behoorlijk wild en sloperig zijn en dat zullen je ouders ook niet zo kunnen waarderen vrees ik..

leg je hele verhaal eens voor aan een medewerker van het betreffende asiel en vraag met je mee te denken!

[Silver]

Er is altijd iemand thuis, dus het kitten zal niet veel alleen zitten.

Ook is er geen haar op m'n hoofd dat eraan denkt om haar in de garage te laten slapen, ik neem haar bij me op de kamer, wat m'n vader ook zegt

- Silver

[ayla]

dan nog, een mens kan niet een andere kat vervangen oftewel een speelkameraadje.
als je voor een kitten zou gaan zou ik er voor 2 gaan.
of een wat oudere kat uit het asiel zitten echte schatten tussen!

[Silver]

En als ik er 's avonds en in het weekend uuuren mee speel? (ook op woensdagmiddag) =(

- Silver

[Spookysil]

Charlie is ook alleen (in het opzich dat er geen andere kittens in huis zijn) en dat gaat prima, nu heeft hij toevallig gisteren in de rug van één van mijn boeken gebeten, maar ik ga zometeen kauwstaafjes halen, als het goed is vermidert dat het kauwen. Verder heb ik mijn kamer barstensvol speelgoed gestopt en ben ik zo vaak mogelijk bij hem, tenzij hij slaapt, dan laat ik hem met rust. Een kitten alleen moet niet erg veel problemen geven, als er maar voldoende aandacht en speelgoed is (naar mijn mening)

[Adriana]

ik heb hier nu sinds kort twee kleuters en een mens kan neverdenooit het contact met een tweede kitten vervangen. hoe vaak en lang je ook thuis bent, je bent van een andere soort, ruikt anders, beweegt anders, taal/geluid anders en spelletjes/reacties zijn anders. kittens trainen elkaar, oefenen en slopen elkaar, dat scheelt heel erg veel minder in 'ongewenst' gedrag. ze leren veel van elkaar en troosten elkaar. tuurlijk hebben ze ook contact met mij en voorzichtig met de andere katten maar trekken het meest met elkaar op. kleuters moeten nog zoveel leren..
en je bent een starter en dan is een halfwas kat van ongeveer 5 jaar ideaal, die zijn rustig en overzichtelijk. ze zijn volgroeid en je weet veel beter wat je eraan hebt. ze schrikkken niet meer zo snel, je weet wat ze willen eten en geen kinderziektes, geen gesproei en veel minder gedoe met dierenartsen.
en gelet op de situatie thuis met je ouders lijkt me een halfwas ook beter en veel rustiger. wat als ie zijn klauwtjes in jullie bank zet of in de glasgordijnen klimt? een halfwas kat doet dat niet meer zo snel maar kittens hangen en klimmen overal in..

[pearlsofpassion]

Ik ben het helemaal met Adriana eens.

En, spookysil, je mag natuurlijk helemaal je mening geven laat dat duidelijk zijn, maar je mag er wel even bij vermelden dat je je kitten nog maar heel pas hebt en dus eigenlijk niet kunt weten of het goed gaat. Bovendien is hij ziek en zal daardoor wel een stuk minder slopen dan als hij gezond zou zijn. Wacht nou maar eerst af dat hij geneest en wat hij dan doet.... Ik vind eerlijk gezegd dat je daar nogal erg gerust op lijkt, ik zou me doodongerust maken in jouw plaats.
Het gevolg van een slechte jeugd van een kitten alleen kan je trouwens goed maar binnen een paar jaar merken.

[Queen]

Ik zou het niet beter hebben kunnen zeggen Adriana en Valerie.

[Spookysil]

Zoals ik al in het andere forum is Charlie niet ziek, maar ik ben overbezorgd. Verder heeft hij een prima 'jeugd' gehad. hij is geboren in het asiel en met de fles grootgebracht.

[Ilone]

Even aan een andere kant gezien..., volgens mij zijn beide topicstarters nog vrij jong (of heb ik het mis?) en wonen nog bij hun ouder, en hebben te houden aan de regels van de ouders
Wij kunnen wel zeggen dat er een tweede kitten moet komen enz, maar als paps en mams dat nou niet toelaten?

[Adriana]

nee, klopt ilone en twee kittens is voor deze jonge starter al helemaal veel te veel.
éen kleuter is eigenlijk niet verantwoord gezien de situatie daar thuis maar ik neem aan dat paps en mams meedenken en meelezen.

de aaibaarheid van wat oudere katten is net zo groot als die van een kleuter hoor en daar zul je ook je handen nog vol aan hebben. krijg je het financieel rond? ga je een reserve potje voor de dierenarts maken? heb je al eens een aantal topics bv over kittens maar ook over zieke katzels gelezen?

ik vrees/vermoed dat je er iets te rozig over denkt, een kat is geen knuffelspeeltje maar een levend dier dat goeie zorg/voer/huisvesting nodig heeft en verdient.
hij/zij is er niet alleen voor jou maar heeft recht op goeie leefomstandigheden.

[Tinnie]

Heb het topic gelezen, en vertel graag m'n mening.
Allereerst, er bestaat niet zoiets als een"binnenkat" of "buitenkat".. het is wat mensen van een kat hebben gemaakt.
Stel dat je zelf heel je leven lang in huis zou moeten blijven. Nooit ergens eens heen kan of mag, omdat men bang is dat je wat overkomt. Hoe zou je je voelen?
ik begrijp de mensen met een apartement, zij kunnen niet anders, er is geen ander mogelijkheid.
Maar wie een tuin heeft, maar ze niet buiten laat omwille van het feit dat ze steeds willen kroelen met de kat, denken wel aan de behoefte van zichzelf, maar niet aan die van de kat.
Ik kan me niet voorstellen, dat ik m'n kat niet zou buiten laten. Vertrouwen in je beest hebben is een vereiste van een goeie vriendschap met ze. Zelfstandigheid is ook een van de eigenschappen van een kat, onafhankelijkheid eveneens.. vrijheid, boomklimmen, onderzoeken, wat gaan jagen op muisjes. en terein verkennen, en afbakenen, en andere katten wegjagen
laten slapen in de Garage omwille van een alarmsysteem is wederom de kat ondergeschikt plaatsen aan een behoefte, en een angst dat er wat kan gebeuren en mislopen.
Ik zou zeggen, zet die alarm gewoon af! en vertrouw en geef een echte thuis aan je kat! Een warm gezellig plekje om te dutten, een eigen stekje..
Een tweede katje hoeft volgens mij niet echt als je een kitten hebt, komt zo ook wel goed, als je heel veel speelt met ze.
veel liefs,
Tinnie

[pearlsofpassion]

Tinnie, ik ben het daar echt niet mee eens.
Ik vind je beide meningen erg kort door de bocht.
Natuurlijk zijn er binnen of buitenkatten omdat mensen ze zo opgevoed hebben, maar ik vind het beide een waardevol leven. Ik snap heel goed dat als je nooit iets anders geweten hebt, je je niet kan voorstellen dat een kat binnen gelukkig kan zijn, dat had ik vroeger ook. Maar eens je het leert kennen, is dat echt wel leuk voor de katten, op voorwaarde dat ze speelgoed, veel aandacht en compagnie hebben! (de katten die niet met soortgenoten overeenkomen even buiten beschouwing gelaten, maar dat is ook vaak omdat mensen ze lang alleen gehouden hebben en dus ook zo gekweekt, bij anderen is het echter aanleg).

Op voorhand kan je nooit weten of een kat een eenzaat wil worden of niet. Maar een sociaal kitten dat je alleen steekt groeit vaak op tot een onsociale kat. En dan is het in de hof andere katten tegenkomen ook niet leuk voor het katje. Je zegt, andere katten wegjagen, maar vaak wordt het ook: aangevallen worden door andere katten... Leuk he?
Een kitten alleen in een huis (of tuin) steken vind ik echt geen goed idee, hoeveel je er ook mee bezig bent! Je vergelijking met een kind gaat hier ook op! Een kleuter steek je ook niet alleen met veel speelgoed en om de zoveel uur een juf die hem komt opzoeken en eten geven, hem even knuffelt en zo. Dat is niet hetzelfde als een leeftijdsgenoot of een grote broer of zo. Door omgang met soortgenoten leren ze goed sociaal op te groeien, sociale vaardigheden, en leren ze op en top kat te zijn, iets dat een mens hen nooit kan leren!!
Ook is gewoon niets zo leuk als 2 kattenvriendjes die stoeien, achter elkaar aanlopen, spelen, elkaar wassen en samen slapen...
Als je een kat alleen wil, kies dan een volwassen kat die dat niet erg vind, ipv een kitten daartoe te verplichten.

En dan wil ik ook nog zeggen, iedereen denkt te weten dat hun kitten ook alleen gelukkig is, maar heb je ooit een webcam opgehangen om het te weten eens je weg bent? Heb je nooit je kitten horen roepen als je nog maar even weg was in de andere kamer? Je kan je toch wel voorstellen dat hij dat de hele tijd doet als je weg bent (doen ze naar hun moeder ook als ze ze kwijt zijn) en uiteindelijk van pure miserie gaan slapen. Natuurlijk zijn ze super gelukkig als je terug thuis komt.... Hoe kan je nu zeker zijn hoe je kitten zich voelt als het alleen is, of zelf als het bij je is. Je ziet ze vaak helemaal openbloeien met een vriendje, zelfs al zijn ze nog zo gelukkig met jou alleen. Met twee zijn ze nog gelukkiger! En niet minder aanhankelijk hoor! Ze zien je nog steeds erg graag komen en komen knuffels halen.
En een kittens jeugd gaat van mij wel tot minstens een jaar oud hoor! Eigenlijk zelfs tot 2 en een half. Dus een kitten van een paar maand, moet nog zoveel leren, dat is heus niet tot 12 weken maar. Voor 12 weken moet je de basis leggen, maar het is niet dat dan het werk van zijn opvoeding en zijn ontwikkeling gedaan is. Dus wat ik wil zeggen is dat Charlie mss wel een goede start heeft gehad (alhoewel ik een flessenkitten alles behalve een goede start vind, een liefhebbende thuis bij hun moeder is toch wel een betere start) maar dat het grootste deel van zijn jeugd nog moet beginnen.

[Spookysil]

Dit forum ging niet over Charlie, maar over Silver die een kitten wilt