Ineens gaat het slechter... Wat te doen?

[Lisanne_Ginka]

Nadat mijn lieve poes Ginka vorig jaar ziek werd en ruim een jaar heeft geleefd met nierfalen, wat bij de vorige controle in april nog stadium 2 was, is het in de afgelopen maand ineens verslechterd. Twee weken geleden is er bloed afgenomen en bleek ze ineens in stadium 4 te zijn beland, met een creatinine van meer dan 600. De dierenarts gaf haar nog enkele weken met deze waarden, want ook de ureum en fosfor was veel te hoog (ondanks gebruik van Ipakitine en Porus One). Ook bleek de kalium veel te laag. Ze kreeg bij de dierenarts een infuus met kalium, en heb kalium poeder meegekregen voor over haar eten. Ze krabbelde moeizaam op van het bezoek aan de dierenarts (dat moet bij haar onder een roesje omdat ze anders iedereen helemaal het ziekenhuis in mept). Helaas is dagenlang aan een infuus en spoelen dus niet mogelijk, ze is moeilijk te behandelen door de dierenarts en die stress wil ik mijn meisje niet aandoen.

Maar sinds een paar dagen is eten een moeilijk iets. De ene dag eet ze als een malle, de andere dag krijg ik er maar met moeite iets in. Ik probeer zoveel mogelijk dieetvoer te geven, maar dat krijg ik er nu helemaal niet meer in. Ben noodgedwongen terug gevallen vandaag op gekookte kip en wat Schesir. Het enige wat ze echt wil is liquid snack, bijna wanhopig ook, want honger heeft ze dus wel?

Ze is verder wel heel alert, wakker en wil nog van alles onderzoeken in huis en af en toe op het balkon als het niet te koud is. Ze ligt graag op schoot en knuffelt. Maar het eten wordt steeds moeilijker... Hebben jullie tips om dat nog iets beter te krijgen?

Ik weet dat het binnenkort tijd gaat worden om afscheid te nemen... Maar zolang ze verder niet alleen maar lamlendig in een hoekje ligt vind ik dat ergens toch nog te vroeg. Maar ja, niet of nauwelijks eten... Dan kwijnt ze weg. Alle tips zijn welkom.

[nellebel]

I ik denk dat jij het beste weet wat nu nog haalbaar is voor haar en te doen. Hoever wil je gaan. Als je zegt niet meer naar de dokter en geen medicijnen en het loopt op het einde kun je overwegen haar nu eten geven wat ze lekker vind. Daarmee zou je het proces versnellen maar niet eten gaat ze ook dood aan. Dus ja wat is dan voor haar het beste? Van afstand niet te zeggen. Wij kennen haar niet en ook niet in te schatten na 1 kort verhaaltje. Ik wens je veel sterkte in ieder geval


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[TessaB]

Misschien heel stom, maar als je de liquid snack nu door haar dieetvoer doet? Zou ze dan misschien toch wat beter eten?

Ik vind het alleszins heel erg om te lezen. Onze kat heeft ook recent nierproblemen vastgesteld gekregen en ik ben als de dood voor zo'n snelle achteruitgang...

Heel veel sterkte!

[Anne_Milo]

Wat een moeilijke situatie zeg… ik kan me goed voorstellen dat je heen en weer slingert tussen hoop en zorgen. Je doet duidelijk alles voor haar, en dat verdient echt respect. Misschien heb je iets aan een paar praktische dingen die soms helpen bij katten met gevorderd nierfalen en weinig eetlust:

• Eten nog geuriger maken (paar seconden in de magnetron, echt mini-beetje). Sterke geur triggert eten soms beter.

• Kleine porties, meerdere keren per dag, zodat het minder overweldigend is.

• Als ze alleen bepaalde dingen eet: dat nu gewoon toestaan. In deze fase is “dat ze íéts binnenkrijgt” vaak belangrijker dan strikt dieetvoer.

• Eventueel met de dierenarts overleggen of Cerenia, mirtazapine of andere eetlusthulp nog zinvol is, afhankelijk van hoe ze reageert.

Je beschrijft dat ze nog alert is, knuffelt, rondkijkt en meeloopt. Dat zijn echt belangrijke signalen dat er nog kwaliteit van leven is. Blijf vooral naar haar en haar manier van doen kijken: geniet ze nog van dingen? Heeft ze rustige momenten zonder misselijkheid of stress? Die tekenen geven in dit stadium vaak beter aan hoe het met haar gaat dan alleen de (heel hoge) bloedwaarden. En mocht op een gegeven moment het eten helemaal niet meer lukken of merk je dat ze vooral aan het vechten is, dan is het ook okay om te denken: ‘Wat is nu het meest liefdevolle voor haar?’ Dat is geen makkelijke vraag, maar je hoeft ’m niet in één keer te beantwoorden. Ik wens jullie allebei veel rust en kracht. Het is intens om in zo’n fase te zitten, en je doet het echt met zorg zo te lezen.