Door omstandigheden: We hebben er een extra kat bij...

[comabar]

Mijn moeder is onlangs zeer onverwacht overleden.
Zij heeft al jaren een katertje van 9 jaar jong - Tommy - in huis en ze was heel bang dat hij haar zou overleven.
Wij hebben beloofd er alles aan te doen om Tommy een goed huis te geven bij ons, als het ooit zover zou komen. Naar het asiel brengen was geen optie. En het gebeurde helaas ook....

Wij hadden al drie katten (in juni 2022 uit het asiel gehaald): Snoetje - een vrouwtje van 3 jaar jong en een klein lief boefje en twee mannetjes: Romeo - een Noorse boskat van 2 jaar jong en zijn broertje Zelda.
Deze drie gaan vanaf het begin heel goed met elkaar. Tommy was de enige kat bij mijn moeder thuis.
We hebben ze voorzichtig aan elkaar laten wennen en dat leek heel goed te gaan. Ze zijn nu zo'n twee weken bij elkaar en ze hebben inmiddels alle vier het hele huis tot hun beschikking (huiskamer en 3 slaapkamers). Ze hebben dag en nacht toegang tot een buitenverblijf op een groot balkon.
Ze aten zelfs al dichtbij elkaar. Maar vanmorgen ging het ineens mis. Een heleboel geschreeuw en geblaas en Tommy en Romeo achtervolgden elkaar en waren beiden agressief: Klauwtjes uitgeslagen, op 2 poten tegenover elkaar en vervolgens probeerde de één zich te verstoppen voor de ander.

We hebben ze uit elkaar gehaald en Tommy apart gezet van de andere katten. Snoetje en Zelda waren heel nerveus door het gevecht, maar maakten hier geen deel van uit en nadat de rust was weergekeerd, zochten ze elkaar weer vriendelijk (neusje neusje en kopjes gevend) op.

Vanavond zocht Romeo weer de confrontatie op met Tommy. Weer achtervolging en Tommy die blazend probeerde weg te komen. De andere twee katten bleven weer op afstand.

Kan dit goed komen? Wat kunnen we er aan doen dat ze elkaar (weer) accepteren? Wie heeft ideeën?
We hebben Feliway classic en Feliway friends door het hele huis heen opgehangen.

Tommy naar het asiel brengen is GEEN optie.

Help!

Cora

[castratenkoor]

Hallo Cora, gecondoleerd met het verlies van je moeder. En heel lief dat je Tommy opvangt.
In 2016 zat ik met een vergelijkbare situatie, maar er zijn ook veel verschillen. Een vriendin vroeg op haar sterfbed of ik 2 van haar katten wilde adopteren.
Wij hadden er al 7, 6 katers en 1 poes.

Bolle en Maks van vriendin waren al 6 jaar. Maar waren gewend aan groep van 4 en later 3.
Maar Maks is heel dominant en 1 van mijn katers was dat ook Rik.
Tussen die twee lang problemen gehad.
Ik heb 5 slaapkamer waarvan 2 kattenkamers, die normaal open staan. En ze hebben een buitenren van 10 meter.

Als ik jou was zou ik opnieuw introduceren - Tommy apart in een kamertje en een gaas of hordeur ertussen. Ik gebruikte de enige dame als socialisatie. Jij hebt ook 1 dame. Die zou je elke dag mee kunnen nemen als je bij Tommy op zijn kamer bent. En als je weggaat de dame weer bij de andere twee heren.

Voor jou is de extra moeilijkheid dat Tommy alleen leefde. Voor mij dat het om 9 katten ging. Belangrijk is geduld en veel tijd. Dan moet je echt in maanden denken.
En waar mogelijk denk ik graag mee.

[comabar]

Dank je wel voor je reaktie en je goede advies.
We gaan dit uitproberen. We hebben in die ene kamer alles staan wat een kat nodig heeft....
Nu was Tommy namelijk vanmorgen in de aanval en dook Romeo blazend weg....
De andere twee zoeken niet een confrontatie op - noch Tommy of Romeo bij de andere twee.
Snoetje, het vrouwtje, geeft inderdaad al kopjes aan alle twee de kemphanen. Nummer vier - Zelda - houdt zich volledig afzijdig...

[Rik]

We hebben in die ene kamer alles staan wat een kat nodig heeft....

Behalve sociale interactie

Maar inderdaad, herintroductie.
Waaronder ook Site swapping.
Eten in maaltijden aan eigen kant van de deur (ver genoeg uit elkaar). Steeds dichterbij. Dan weer iets verder met een hordeur, weer steeds dichterbij.

Op een gegeven moment gaat het zicht (en geur) van elkaar gewoon worden. En daarna kun je zonder deur proberen (begeleid klaar om af te leiden met spel e.d.). Niet laten focussen op elkaar (met klikker of spel).

Het fijne is wel dat hij dus al met de andere twee door een deur kan. Dus dan hoef je met site swapping alleen de twee kemphanen te wisselen. Dat scheelt straks ook in de uiteindelijk herintro.

Het gaat even tijd kosten.

[castratenkoor]

Snoetje, het vrouwtje, geeft inderdaad al kopjes aan alle twee de kemphanen. Nummer vier - Zelda - houdt zich volledig afzijdig...

Kopjes geven betekent - ik wil dat jij naar mij ruikt. is dus een positief iets. Maar niet te verwarren met - ik vind jou lief. Ze hebben bij de mondhoeken een geurklier.

Ik zou de katers voorlopig niet bij elkaar in één ruimte doen. Wat je wel kunt doen is Tommy elke dag een uurtje in de woonkamer. Dat werkt op twee manieren positief. Tommy kan de kamer goed leren kennen en zich er thuis voelen. En Tommy zijn geur komt elke dag in de kamer.
Maar dan wel zonder andere katers, anders ben je terug bij af.

Ik heb me in het begin het leplazerus gesjouwd. Bolle en Maks zaten op zolder, elke dag twee trappen tig keer op en af met kat in kattenmand. Om te zorgen dat ze elkaar niet per ongeluk op de trap tegen zouden komen.
Het is bewerkelijk en kost veel energie, maar als je het zo doet, heb je de meeste kans op slagen.

Ook ging ik in de kattenkamer bij Bolle en Maks hardop zitten lezen, zodat ze aan mijn geur en stem leerden wennen. Heel veel interactie, en heel veel geduld, en zeker de tijd ervoor nemen.
Als je over 2 maanden zover bent dat je de sprong waagt, zou ik overal valeriaan sprenkelen, op speelgoed, manden en dekentjes. Daar heb ik persoonlijk betere ervaring mee dan met Feliway.