Poes in laten slapen, ik ga kapot

[Roekie]

Hoi allen,

Ik ben nieuw hier. Heb niet echt iets zinnigs te delen, maar ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Afgelopen vrijdag heb ik mijn maatje, mijn meisje, in moeten laten slapen. Bijna 14 jaar was ze bij me. Destijds als zwerfkatje gevonden in de buurt van de mc donalds. Toevallig die avond daar wat gaan eten, kwam ze aanlopen. Zwaar vermagerd, overal teken, vlooien. Ze at de mc kroket zo uit mijn hand, zo'n honger. Dierenambulance gebeld; ze waren al een paar keer geweest, maar ze liet zich niet vangen. Poes meegenomen in de auto en zelf naar de Dierenambulance gebracht voor hulp. Daarna ging ze door naar het asiel. Veel aan haar gedacht, langsgegaan bij het asiel. Ja, zeiden ze daar, deze kat is niet te plaatsen. Enorm agressief. Toen we aankwamen bij haar hokje sloeg ze alles aan gort, blazen, grommen. Ik kwam bij het hokje, ze zag me, poeslief. Spinnen, knorren. Mijn Roekie. Helemaal wit, 2 kleuren ogen, stokdoof, geluid als een scheepstoeter. De laatste 6 jaar onderdeel van ons gezin met 4 kinderen. Wat genoot ze er van. Veel knuffels, altijd bij ons. Altijd beneden, altijd hoorbaar gemiauw en geprrrrr. Inmiddels omgedoopt tot Oeks of Toek. De beste kat ooit. Zo lief! Tot 6 jaar geleden was mijn leven nogal chaotisch, maar ze vond alles prima. Zolang ze maar in de buurt kon zijn. Altijd bij het raam wachten totdat je thuis kwam. Altijd blij je te zien. Altijd naast me met thuiswerken. Altijd lekker op schoot op de bank. Onvoorwaardelijke liefde. 8 jaar lang is ze nierpatiënt geweest. Ze kreeg speciaal voer. Later ook nog artrose. Maandelijks naar de dierenarts voor de solensia prik, die sloeg aan. 4x per dag voeren, kippenpoten gekookt voor haar oude dag, kattenbakken aangepast, krukje naast bed, opstapje bij de bank, emmer water in de badkamer want ze hield van hengelen, nachtlampjes overal want het werd echt zo'n oude kraai, de kachel standaard wat hoger voor haar oude dag, warmhoud kleedje in de vensterbank. Zelfs toen we nieuwe eetkamerstoelen kregen mocht zij 'haar' oude stoel houden, die staat hier nu, helemaal kapot gekrabt en leeg. Met onze 3 andere katten kon ze allemaal, ze sliep bij iedereen. Afgelopen woensdag nog de nieuwe solensia prik gehad, want ze zag er wat ongemakkelijk uit. We dachten dat ze de zomer nog ging halen, de verhuizing naar ons nieuwe huis zodat ze die nog kon zien. Maar 2 dagen later waren we terug bij de dierenarts. Enorme tumor in haar kaak, de boze steen, zoals de kleuter het noemt. Niks aan te doen. Compleet af ineens, mijn meisje. Ik wist het de avond daarvoor, ik zag het, ik voelde het. Ze zocht afstand, ik heb dat gerespecteerd. Vrijdagochtend haar gewassen met een warm washandje, wat water laten drinken, wat lekkers gegeven. Paar uur later is ze gestorven in m'n armen. Alleen de narcosepuit was al genoeg, het slaapmiddel was eigenlijk niet meer nodig. Ze is nu bij het crematorium, morgen mag ze opgehaald. Ze komt in een bedel voor aan mijn armband en ze krijgt de mooiste urn. Er komt een mooie geschilderde steen van haar bij, samen met haar pootje afdruk in een hartje.

Sorry voor het lange verhaal, maar ze verdient het om ergens vereeuwigd te worden. Ze was mijn anker, mijn alles. Ik ben kapot. Ik kan niet eten, ik kan niet slapen. Ik kan niet rondlopen, maar ook niet stilzitten. Ik ben begin dertig, maar ik kan me niet voorstellen dat dit de komende 50 jaar ofzo kan slijten. Ik heb fysiek pijn, mijn hart doet pijn. Ik heb me nog nooit zo gevoeld en ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik voel me verloren. Roekie/Oeks/Toek 23-02-2024 je bent de beste poes ooit en waar je ook bent, ze hebben daar enorm veel geluk!

[Miloe]

Gecondoleerd en enorm veel sterkte. Ze blijft voor eeuwig in je hart

[OMH]

Wat ben je ontzettend lief geweest voor Roekie en wat heb je je best gedaan. Ik heb respect voor wat je voor haar hebt gedaan en ik voel met je mee. Sterkte, heel veel sterkte!

[cerna]

Heel veel sterkte (kan het verhaal helaas niet lezen zonder spaties)!

[Asse-Poes]

Bij dit verhaal kan ik het niet drooghouden.
Wat een liefde had en heb je voor Roekie/Oeks/Toek!
Een prachtig verhaal wat begon met een kroket en eindigde in jouw veilige armen. 14 jaar was ze de gelukkigste kat die er bestond.

Het verlies van zo'n speciale kat doet heel veel pijn en laat een enorme leegte en een litteken achter.
De scherpe randjes zullen mettertijd vervagen en ook al is ze er niet meer, ze blijft voor altijd bij je, op een speciaal plekje in je hart.
Heel veel sterkte!

Wat een mooi idee om wat van haar as in een hanger te doen!

[Asse-Poes]

Voor Annet

Hoi allen,

Ik ben nieuw hier. Heb niet echt iets zinnigs te delen, maar ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.

Afgelopen vrijdag heb ik mijn maatje, mijn meisje, in moeten laten slapen. Bijna 14 jaar was ze bij me.
Destijds als zwerfkatje gevonden in de buurt van de mc donalds. Toevallig die avond daar wat gaan eten, kwam ze aanlopen. Zwaar vermagerd, overal teken, vlooien.
Ze at de mc kroket zo uit mijn hand, zo'n honger.

Dierenambulance gebeld; ze waren al een paar keer geweest, maar ze liet zich niet vangen.
Poes meegenomen in de auto en zelf naar de Dierenambulance gebracht voor hulp. Daarna ging ze door naar het asiel.

Veel aan haar gedacht, langsgegaan bij het asiel. Ja, zeiden ze daar, deze kat is niet te plaatsen. Enorm agressief.
Toen we aankwamen bij haar hokje sloeg ze alles aan gort, blazen, grommen.
Ik kwam bij het hokje, ze zag me, poeslief. Spinnen, knorren. Mijn Roekie. Helemaal wit, 2 kleuren ogen, stokdoof, geluid als een scheepstoeter.

De laatste 6 jaar onderdeel van ons gezin met 4 kinderen. Wat genoot ze er van. Veel knuffels, altijd bij ons. Altijd beneden, altijd hoorbaar gemiauw en geprrrrr. Inmiddels omgedoopt tot Oeks of Toek. De beste kat ooit. Zo lief!
Tot 6 jaar geleden was mijn leven nogal chaotisch, maar ze vond alles prima. Zolang ze maar in de buurt kon zijn. Altijd bij het raam wachten totdat je thuis kwam. Altijd blij je te zien. Altijd naast me met thuiswerken. Altijd lekker op schoot op de bank. Onvoorwaardelijke liefde.

8 jaar lang is ze nierpatiënt geweest. Ze kreeg speciaal voer. Later ook nog artrose. Maandelijks naar de dierenarts voor de solensia prik, die sloeg aan.
4x per dag voeren, kippenpoten gekookt voor haar oude dag, kattenbakken aangepast, krukje naast bed, opstapje bij de bank, emmer water in de badkamer want ze hield van hengelen, nachtlampjes overal want het werd echt zo'n oude kraai, de kachel standaard wat hoger voor haar oude dag, warmhoud kleedje in de vensterbank.
Zelfs toen we nieuwe eetkamerstoelen kregen mocht zij 'haar' oude stoel houden, die staat hier nu, helemaal kapot gekrabt en leeg.
Met onze 3 andere katten kon ze allemaal, ze sliep bij iedereen.

Afgelopen woensdag nog de nieuwe solensia prik gehad, want ze zag er wat ongemakkelijk uit.
We dachten dat ze de zomer nog ging halen, de verhuizing naar ons nieuwe huis zodat ze die nog kon zien. Maar 2 dagen later waren we terug bij de dierenarts. Enorme tumor in haar kaak, de boze steen, zoals de kleuter het noemt. Niks aan te doen.

Compleet af ineens, mijn meisje. Ik wist het de avond daarvoor, ik zag het, ik voelde het. Ze zocht afstand, ik heb dat gerespecteerd.
Vrijdagochtend haar gewassen met een warm washandje, wat water laten drinken, wat lekkers gegeven.
Paar uur later is ze gestorven in m'n armen. Alleen de narcosepuit was al genoeg, het slaapmiddel was eigenlijk niet meer nodig.

Ze is nu bij het crematorium, morgen mag ze opgehaald. Ze komt in een bedel voor aan mijn armband en ze krijgt de mooiste urn. Er komt een mooie geschilderde steen van haar bij, samen met haar pootje afdruk in een hartje.

Sorry voor het lange verhaal, maar ze verdient het om ergens vereeuwigd te worden. Ze was mijn anker, mijn alles.
Ik ben kapot. Ik kan niet eten, ik kan niet slapen. Ik kan niet rondlopen, maar ook niet stilzitten.
Ik ben begin dertig, maar ik kan me niet voorstellen dat dit de komende 50 jaar ofzo kan slijten. Ik heb fysiek pijn, mijn hart doet pijn. Ik heb me nog nooit zo gevoeld en ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik voel me verloren.

Roekie/Oeks/Toek 23-02-2024 je bent de beste poes ooit en waar je ook bent, ze hebben daar enorm veel geluk!

[OMH]

Ik denk dat ik het snap...
Dank je!

[Synemios]

Ik voel het verdriet en de wanhoop door de tekst heen.
Maar ook de enorme hoeveelheid liefde.
Veel mensen hier begrijpen hoe het voelt, je gelooft het nu nog niet, maar echt het wordt wel dragelijker alleen heeft dat meestal veel tijd nodig, zeker als de band zo bijzonder was.

[cerna]

Dankzij Marina (Asse-Poes) kan ik het verhaal nu wel lezen en het is hartverscheurend. Wat was de band met Oeks sterk en wat werd er van haar gehouden en ja, wat zal ze gemist worden.
Maar echt, de scherpe randjes gaan er af en dan zullen alleen de mooie herinneringen overblijven (en mocht je dat nog niet gedaan hebben, schrijf dan op wat je je nog meer van haar herinnert want over een paar jaar weet je helaas geen details meer en dat zou jammer zijn. Het helpt je ook bij de rouwverwerking).

Lieve Oeks, je hebt destijds bij McDonalds een keuze gemaakt en gelukkig was die keuze wederzijds en heb je een prachtig leven gehad. Rust zacht, meisje!
Nogmaals: heel veel sterkte.

[nellebel]

wat heb je jullie verhaal mooi omschreven. ik voel je pijn en helaas is dit voor velen hier herkenbaar. we hebben bijna allemaal al een keer (soms wel vaker) afscheid moeten nemen. dat maakt je kapot van binnen, want je moet iets dierbaars waar je zielsveel van houdt laten gaan. nee dit slijt nooit, maar een troost, je gaat het anders zien. nu overheerst de pijn. er komt een moment dat je gaat zien dat ondanks de pijn je dit nooit had willen missen ,de tijd met haar, kun je terug denken aan de mooie herinneringen. ik vertel guusje en gijs vaker over hun voorgangers. soms met brok in mijn keel, maar altijd denk ik met liefde aan hen terug. ik heb ontzettend veel pijn gehad van hun verlies, maar ik had ook geeneen katje willen missen. met de een is de band wat sterker als de ander, maar ik heb van allen gehouden.
ze is veilig in jouw armen gestorven, meer had je niet voor haar kunnen doen. sterkte.

[OMH]

Ik denk dat ik het snap...
Dank je!

Mijn excuses, deze post hoorde ergens anders...

[Dinky]

Wat mooi zoals ze jou heeft uitgekozen als personeel! En ja, de ergste pijn en leegte wordt minder erg door verloop van tijd
Vergeten doe je ze nooit en er zullen momenten zijn dat het verdriet en gemis wel weer boven komt, dat is heel normaal.

Voor nu heel veel sterkte!

[castratenkoor]

Ook ik kon het verhaal in eerste instantie niet lezen. Dankjewel Marina.

Wat een ontroerend verhaal. Veel sterkte met het verlies en de leegte die er achter blijft.