Oude(2,5 jaar) poes erg angstig van nieuwe kitten (7 maanden)

[Melaniedj]

Iets meer dan een maand terug is een van mijn 2 katten plots overleden. Na veel nadenken, rondlezen, rondvragen toch besloten om er een nieuwe kat bij te halen voor de overgebleven poes.

Mijn oude poes (2,5) is altijd al zeer verlegen en bang geweest en trekt zich erg terug als er bijvoorbeeld nieuwe mensen zijn, dit is over de jaren heen wel iets beter geworden (van helemaal niet tevoorschijn komen als er nieuwe mensen zijn naar toch nog tevoorschijn komen en zelfs knuffels opzoeken na een uurtje of twee). Ze is behalve in de tijd na de dood van de andere kat nooit in een huis geweest zonder nog een andere kat.

Nu heb ik sinds 2 weken een nieuwe kitten in huis, hij is 7 maandjes en al wel gecastreerd. Hij is heel speels maar kan ook heel goed knuffelen en is super sociaal.
Dit is waar het botst, de kitten wil heel graag spelen en vriendelijk zijn met mijn poes alleen vind zij dit nog erg spannend. Ik heb een plek waar alleen zij kan komen om zich te verstoppen zodat ze zich niet opgesloten voelt.

Eerlijk gezegd gaat het al wel langzaamaan wat beter, ik heb helaas het advies genomen van het asiel en de twee bij de eerste ontmoeting gelijk bij elkaar gezet, deze ontmoeting zorgde ervoor dat mijn poes zich verstopte en niet meer tevoorschijn kwam voor eten drinken of zelfs om naar de kattenbak te gaan. Ik merkte al gauw dat dit niet ging en heb toen een aparte kamer opgezet voor de kitten en ben begonnen met langzaamaan introduceren. '

Na die eerste ontmoeting was mijn poes zo geschrokken dat ze een hele dag nog bijna niet naar beneden kwam (haar velige plek is op een boekenkast) en ook niet kwam knuffelen (wat ze normaal gesproken erg veel doet). Ondertussen zijn ze zo ver dat zolang ik bij mijn poes blijf staan de nieuwe kitten rond kan lopen en spelen zonder dat mijn poes vlucht en is ze zodra hij weer apart zit bijna gelijk weer haarzelf.

Nu is dat zeker een verbetering maar nu dit al 2 weken heeft geduurd word ik er zelf bang voor dat het nooit helemaal goed komt, ik zie nog veel angst bij mijn poes en heb tot nu toe nog maar 1 moment gehad waarbij ze iets van haar plek bewoog (ze blijft meestal muisstil zitten en kruipt ineen).

Ik zoek vooral naar advies om hoe hier mee om te gaan en/of misschien hebben jullie zelf ook eerst een lange introductie periode gehad voordat het goed ging dan hoor ik die verhalen ook erg graag.

Als ik iets niet benoemt heb of er jullie hebben vragen dan stel ze graag! Ik wil echt het beste voor mijn poes en onderhand ook voor mijn kitten want ik ben al erg gehecht geraakt

super bedankt alvast!

[Rik]

Ha, ik had hier ook al antwoord gegeven...
https://www.dekattensite.nl/phpBB2/view ... 00#p781000

Als aanvulling daarop:

Ondertussen zijn ze zo ver dat zolang ik bij mijn poes blijf staan de nieuwe kitten rond kan lopen en spelen zonder dat mijn poes vlucht en is ze zodra hij weer apart zit bijna gelijk weer haarzelf.

Precies... zoals ik al zei in het andere topic.... JIJ als mediator.

Nu is dat zeker een verbetering maar nu dit al 2 weken heeft geduurd word ik er zelf bang voor dat het nooit helemaal goed komt, ik zie nog veel angst bij mijn poes en heb tot nu toe nog maar 1 moment gehad waarbij ze iets van haar plek bewoog (ze blijft meestal muisstil zitten en kruipt ineen).

Hoe doe je het nu met eten?
Kunnen ze al in 1 ruimte samen eten? Hoe ver uit elkaar?
(maaltijden zijn in dit geval daarvoor dus veel makkelijker dan free-feeding)

Het is van belang dat ze nu veel ontmoetingen heeft met de nieuwe kater (namen?).
Dit kun jij dan het beste begeleiden.
Pakt ze snoepjes aan als hij in dezelfde ruimte is?
(van spel aan haar kant zal waarschijnlijk nog wel helemaal geen sprake zijn)

[Melaniedj]

Ik antwoord hier maar ik heb je andere ook gelezen super bedankt voor je antwoord!

Mijn poes, die coco heet, vind snoepjes niet super aantrekkelijk. Zacht voer heb ik ze wel al een keer redelijk dicht bij elkaar gehad maar maaltijden gaan voeren is een goed idee (enige tips voor de overgang van free feeding naar maaltijden?)

Spelen lijk tot nu toe de beste motivatie, zolang ze weet dat Cheese (de kitten) niet bij haar kan komen wil ze nog wel een klein beetje spelen met een hengel speeltje zolang ik deze dichtbij genoeg gooi. Het lastige is dat ik alleen woon dus met bijde tegelijk spelen is lastig (ik probeer nu veel af te wisselen tussen de twee)

En nog als antwoord vanuit het andere topic: ze ontsnapt als in ze klimt omhoog naar boven op de boekenkast, ze zit niet opgesloten en ik doe eigenlijk altijd het raam open voordat ik Cheese er bij laat (het raam moet open zijn anders kan ze niet omhoog klimmen, ze zal ook nooit uit het raam springen ze rent namelijk de andere kant op als de deur open gaat haha)

Zoals je al zegt ik probeer inderdaad zoveel mogelijk ontmoetingen te doen op het moment, en vooral als ik wat klusjes moet doen (Cheese zit in de kamer waar ik langs moet om bij de vaatwasser en wasmachine te komen) laat ik vaak Cheese los en blijf bij Coco todat ze de kast ok gaat en dan ga ik lekker klusjes doen(dit was ook die ene keer toen ze wel in beweging kwam dus dit lijkt me goed)

Ps. Ik had hier apart gepost omdat nadat ik op die andere had geschreven niet dacht dat iemand het zou zien en het verkeerde onderwerp eigenlijk was haha

[Rik]

Nieuw topic is geen probleem hoor. De andere stond ook in "Voor aanschaf kat" dus geen probleem om hier verder te gaan.

Ik heb eigenlijk altijd met maaltijden gewerkt. Alleen in de kittentijd hadden ze hier wel een bakje brokjes staan maar ik ben vrij snel overgegaan naar natvoer en ik heb hier een veelvraat die sowieso alles van zijn zusje wil pikken dus ik moet wel met maaltijden werken.

Gelukkig is van free-feeding naar maaltijden makkelijker dan andersom (want ik zou niet eens aan free-feeding kunnen doen want Bono zou gewoon alles in een keer opeten). Je kunt dus eigenlijk vrij snel maaltijden geven.

Het gaat er dan een beetje om dat ze dus het samenzijn (en eten) ook een beetje met iets prettigs kan associëren.

Op zich hoeft Coco zelf nog niet zoveel te spelen. Je kunt wel met Cheese spelen en haar dan toe laten kijken. Niet te wild natuurlijk met Cheese want daar zou zij dan weer angstig van kunnen worden ("O, wat een druktemaker"). Het is wat dat betreft ook een beetje kijken waar zijn rustig en ontspannen door wordt (maar wel in combinatie van zijn bijzijn).

Maar zolang je ziet dat ze stapjes vooruit gaat is het goed. Het duurt bij haar alleen wat langer

Hopelijk kunnen andere ook nog wat tips geven.

[Melaniedj]

Super bedankt voor de tips, ik ga over naar maaltijden en ik probeer nu ook cheese een aantal keer per dag (of als ik een drukke werkdag heb tenminste 1 keer) los te laten lopen en mee te spelen. Daarnaast breng ik ook nog tijd met beide door voor de knuffels.

Dit gaat redelijk goed Cheese went snel en vind spelen hartstikke leuk. Nu een stapje vooruit maar mogelijk ook achteruit, coco heeft last van haar blaas daar heeft ze speciaal voer voor maar helaas door leveringsproblemen kon ze dit tijdelijk niet krijgen (zucht) dus kreeg ze er weer last van. Gelukkig zit ze ondertussen weer aan het juiste voer maar dit duurt altijd een tijd voordat het werkt. Op het moment moet ze nog wel wat vaker plassen. Nu heeft dit haar ertoe aangespoord om wel naar beneden te komen terwijl cheese in de kamer is (op zich een super vooruitgang aangezien ze dat eerst helemaal niet deed) maar ja cheese wil heel graag gelijk even hallo zeggen en rent op haar af.

Ik weet dat een klein mepje en een grom heel normaal zijn maar nu schrikt coco flink en omdat ze dus moet plassen laat ze dat ook gaan. En nu ben ik heel erg in tweestrijd of het beter is om te kijken of ze hem een keertje een klap verkoopt zodat hij weet dat die niet zo moet rennen wat fijn zou zijn of dat ik hem weg moet halen omdat ze anders te hard schrikt.

Ps. Ik probeer het voor te zijn door cheese in een tuigje te doen zodra coco naar beneden komt maar ja zo snel ben ik vaak niet

Meningen hierover? in ieder geval super bedankt vooor het advies!

[Rik]

En nu ben ik heel erg in tweestrijd of het beter is om te kijken of ze hem een keertje een klap verkoopt zodat hij weet dat die niet zo moet rennen wat fijn zou zijn of dat ik hem weg moet halen omdat ze anders te hard schrikt.

Het mooiste zou zijn dat je dat kunt begeleiden. Dus niet dat Cheese op haar afstormt want daar zal ze echt van schrikken. En het uitdelen van een klap door schrikken is een slechtere ervaring dan een klap uitdelen door onzekerheid.

Dus is het mogelijk om de ontmoetingen te organiseren dat ze wel onzeker is maar dat Cheese niet op haar afrent (door hem bv ook wat af te leiden maar wel in de buurt van haar te laten komen)?

(Als je een beetje begrijpt wat ik bedoel)

Je wilt ook niet hebben dat ze in full-defence mode gaat en dat haar gedrag helemaal om zou slaan naar 'agressie'. Vandaar dat bij een traditionele introductie gewerkt wordt met een hordeur.

Nu is een hordeur niet nodig zolang je maar ziet dat alles rustig gaat. Maar op moment dat Cheese op haar afstormt... tsja... 'all bets are off'

Als ze eenmaal in de gaten heeft dat grommen en een klap effectief zijn (omdat Cheese dan wat terugtekt) kan dat haar weer meer zekerheid geven en kan ze stappen vooruit maken.

[Melaniedj]

Heel mooi gezegd inderdaad ik probeer hem zoveel mogelijk af te leiden maar ja dat is lastig ik denk dat zijn tuigje daarin veel gaat helpen.

Ik heb na volgende week 3 weken vakantie dus dan ga ik lekker veel met ze doen en dit nog beter door te zetten want met lange werkdagen blijft het lastig om veel blootstelling momenten te hebben.

Nogmaals zo erg bedankt voor je reacties, ik ben hier zo nerveus van telkens een dit soort dingen spreken me moet in dat het echt nog wel goed kan komen