Mijn kater is nog maar 3,5 jaar - onverklaarbaar wankel gedrag

[Wolfiecoco]

Hallo, mijn kater (binnenkat) Wolfje van 3,5 jaar heeft onverklaarbare verschijnselen en heb twee weken geleden mijn second opinion ingezet. Ik voel me machteloos en hoop hier antwoorden of steun te vinden. Mijn verhaal begon eerst via het forum spijsvertering en ontlasting > https://www.dekattensite.nl/phpBB2/view ... 57&t=36347

Op 13 oktober begon Wolfje met nachtelijk braken. Meestal rond nacht/begin ochtend. Dit was braaksel in de kleur van zijn voeding, met hier en daar wat nog gevormde zachte brokjes. Dit hield een week aan tot ik langs ging bij de DA en zij haarballen concludeerde (Wolfje was toen niet mee). Zelf heb ik niks gevonden in het braaksel, maar na twee dagen hield het braken op door de aanbevolen haarbalpasta. Tot 1 november…

Het braken begon weer met diarree bovenop. Ik ben toen overgestapt naar lichtverteerbare brokken op advies van de DA assistente, om zijn maag en darmen rust te geven. Dit voer heeft hij 1 dag gegeten en wilde daarna weer zijn normale voer of vers gekookte kip. Ik keek het een week aan, waarbij de diarree na 3 dagen verdween en het braken even later. Op 6 november begon hij trillig en sloom te worden, vooral bij het trap aflopen waarbij zijn achterste benen niet helemaal mee gingen. Daarom meteen bloedbeeld afgenomen en twee injecties gekregen; Moderin en Prednison. Hij sliep na het bezoek veel, bleef wankelen en na het eten was hij uitgeteld. De ontlasting was ver te zoeken en Wolfje begon flink te verzwakken. Zijn houding was stijf in elkaar gedoken en bij het lopen ging zijn kont niet mee. Het leek alsof hij had gedronken.

Bloedonderzoek: bloedplaatjes/trombocyten (142, normaal 155-641) en hemoglobine (14,9, normaal 15,3-22,9 pg) zijn wat aan de lage kant en de erytrocyten aan de iets hoge kant (11,9 normaal is tussen 7,1-11,5). De GGT waarde stond op 9 (0-4 normaal). Die was wat aan de hoge kant. De DA heeft aangegeven dat het geen zorgelijke waardes zijn, maar dat ik voorlopig wolfje in de gaten moet houden. Ze verdenkt een maagdarmontsteking of een virus of iets met de lever. Gelukkig zijn de andere waardes in orde, zelf geeft de DA aan dat ik voor deze week misselijkheid tabletjes kan geven om zijn maag wat te kalmeren. Als het na het weekend niet beter zou gaan, was een echo de volgende stap.


Op 15 november zag ik nog geen verbetering bij Wolfje. Wanneer hij in elkaar gedoken zat, zag je zijn ene zijde schever zitten dan de andere en hij wankelde nog slechter. De DA en assistente die ik meestal had waren er niet, dus kreeg na wolfjes zijn dossier door te nemen te horen dat ze hem door willen verwijzen naar Hart van Brabant, neurologie afdeling in Waalwijk. Ik had nog niet eens de kans gekregen om het filmpje van wolfje van zijn loopje door te sturen en ze besloten zonder verder onderzoek bij dit advies te blijven. Op het bloed rapport stond zelfs; volgende stap uitgebreid urineonderzoek, wat niet is gedaan. Ik wilde zo snel mogelijk een second opinion en heb dezelfde dag nog een afspraak kunnen regelen bij een andere praktijk.

De ‘second’ DA heeft wolfje grondig lichamelijk onderzocht, beter dan mijn eerste DA en gaf ook aan, vanuit het dossier van wolfje te lezen, dat de bloedwaardes niet alarmerend zijn. Zijn blaas en rechternier voelden daarentegen gevoelig aan. Bij het controleren van zijn nek verkrampte wolfje zo erg dat hij ervan trilde. Conclusie: stress, stijve nek en mogelijke blaasontsteking. Meteen een urineonderzoek laten doen en pijnstiller + vitamine shot B + domitor injecties gekregen. Met daarnaast medicijnen voor 1 week met 5 capsules voor een blaasontsteking preventie/bestrijding en Novacam 6ml 1x per dag. Volgende dag urineonderzoek laten doen: schoon, eiwitgehalte perfect en geen ontstekingen te zien. Kwestie van de kuur afmaken en aankijken hoe Wolfje verder herstelt. Ik wilde niet te vroeg juichen, want ik merkte na het bezoek dat wolfje met de dag beter ging en al minder gek liep, zelfs al wat meer interesse had in spelen. Tot afgelopen maandagavond…

Het loopje was terug, zijn achterwerk ging weer in een bocht terwijl zijn voorlijf naar voren liep en bij het schoonlikken viel hij op zijn rug, waarna hij terug in elkaar duikt. De dinsdag werd het erger, waarbij ik de DA heb gebeld en hij aangaf dat het vanuit zijn nek komt. Hij wilde nog geen röntgenfoto maken, maar eerst dexacortone 0,5mg geven. Ik mocht daarbij met de novacam stoppen (blaasontstekingskuur was dezelfde dag afgerond). Dit moet ik hem 10 dagen geven, 5 dagen één hele en de andere dagen een halve. Hij heeft net zijn tweede op, maar het lopen gaat steeds slechter. Ik heb een dichte kattenbak met een klepje aan de voorkant. Wolfje stak zijn hoofdje doorheen tijdens het plassen en viel plots met zijn snuit op de mat, maar bleef door plassen. Schrok me rot! Wanneer hij plast slaat hij ook met zijn staart tegen de binnenkant van de bak. Afgelopen weekend voelde ik ook een bult op zijn bovenrug, in het midden van zijn schouderbladen. Het voelt wat zacht en ovaal aan, maar vrij diep en kan er niet volledig omheen vastpakken. Ik denk van de injecties, maar het is nu al een week en het is nog niet weggetrokken.

Ik ben ten einde raad. Wolfje is jong en ik zie aan hem dat hij vol leven zit, vooral als ik thuis kom en als ik hem wat gekookte kip geef. Maar dat zijn lichaam snel op is na wat eten, een stukje lopen en zelfs na het slapen… Zijn vacht is prachtig en zacht. Hij eet graag en drinkt aardig veel, gaat naar de kattenbak, goede ontlasting en wilt zo veel mogelijk dicht bij me zijn. Alleen het onverklaarbare (dronken)loopje, het niet meer kunnen springen op de bank, het soms onverwachts grommen en het vele slapen? Hij kan zichzelf niet eens goed schoonlikken zonder bijna om te vallen. Ik begrijp niet hoe het van braken en diarree, naar een kat die niet meer eens normaal kan lopen, niet springt of rent is gegaan.

Als het op de een of andere manier mogelijk is via het forum, voeg ik een video toe hoe Wolfje precies loopt.