Wat vroeg erbij: maar liever nu al goed geïnformeerd dan slecht
Zover ik me kan herinneren ben ik in mijn ouderlijk huis altijd opgegroeid met katten.
Mijn laatste kat was een kat die voor mij als een klein broertje en toch nog steeds kat was: ik was enig kind.
Hij is op zijn 15j blind geworden maar heel zelfstandig geleefd (ging nog zelfstandig naar buiten, was altijd enthousiast in z'n spinnen, stapte zelfzeker rond in en op de meubels en in huis en happy life tot z'n 20e waarna ie kanker kreeg en we besloten hadden om hem palliatief met pijnmedicatie te verzorgen drie maanden tot hij overleed.
Zeker 13j geen nieuw katje gehad wegens te pijnlijk.
Mijn partner en ik gaan eindelijk samenwonen over enkele maanden in een charmant huurhuisje, enkel het contract nog tekenen in september.
Van hem mag ik een jong asielkatje adopteren: hij heeft bang dat als ik een ouder dier neem ik er teveel verdriet van heb als het sterft (jarenlang en zelfs nu nog soms om mijn al 13j dode kat treuren)... Als er echter een katje zit tem 3j zou ook nog lukken eventueel.
We gaan een huisje met grote voortuin hebben, maar helaas zeer kleine achtertuin.
Bijkomend nadeel: een vrij drukke hoofdbaan en iets rustigere maar toch nog 14u/d drukke zijbaan op de zij-inrit, afgebakend door muurtjes en aan 2 kanten van het huis een schutting met draad.
Moet ik mijn katje verplicht best binnen houden?
Ik ben van mening, dat een katje af en toe voor een fris neusje moet kunnen buitenkomen of eens lekker daar af en toe op zijn gemak (rustig aan) naar 't gemak (wc) mag gaan buiten. Mijn ouderlijk huis, daar was echter vroeger geen drukke baan aan, maar mijn katten bleven wel altijd op ons perceel, nooit op de weg: grote voor-en achtertuin.
Hoe pak ik het nu met het toekomstig nieuwe katje het het beste aan?
Hoe zorg ik ervoor dat het zich enkel tot op de perceelgrenzen in de voortuin, zijtuinstrook en mini achtertuin / zij-inrit blijft?
Ik wil een veilige omgeving creëren zonder het te moeten binnen houden, ook al wonen we vlak op een dorpskern en iets drukkere weg over paar maand... Een draad zetten daar springt het over denk ik. Aan mijn ouderlijk huis springen nu zelfs dorpskatten over een 2m hoge schutting en poort...
Mijn vriendin heeft een katje dat op een appartement woont, maar ik zie dat beestje altijd vol wonder en verlangen naar buiten en beneden kijken.
Betreur dat wel een beetje.
Willen jullie zo vriendelijk zijn mijn partner en mij advies te geven hierover alsjeblieft?
Zelf had ik al gedacht mijn katje aan te leren aan de leiband te lopen en vaak enkel onze perceelgrens af te lopen.
Al weet ik nou niet goed of dit zin heeft?
Wat zijn jullie tips?
Kan je daarnaast ook op 1 of andere manier een kat leren om met kleine kippenrassen om te gaan zoals zijdehoen, serema, cochin kriel, araucuna? Of toch liever dik soepkipras houden?
, niet voor op te eten ofc! Ik ben overdag bijna altijd thuis owv fysieke handicap. Aan liefde, warmte, eten en verzorging van ons beiden gaat het absoluut geen gebrek hebben. En als we ooit ergens naartoe moeten passen mijn ouders er wel op of nemen we het gewoon mee!
Aub jullie hulp en/of een plan van aanpak aangezien jullie meer ervaring hebben hierin!
Dikke merci alvast!
