We hebben sinds vorige week woensdag een kitten van nu +- 10 weken, een kater.
Deze verblijft 's nachts en wanneer we niet thuis zijn op onze ruime zolder waar hij genoeg ruimte heeft om lekker te kunnen rennen en spelen, hier staat ook een grote krabpaal met meerdere ligmogelijkheden, zijn eten en drinken en zijn kattenbak. Ook heeft hij hier al genoeg speeltjes tot zijn beschikking waar hij graag mee speelt, vooral de kattentunnel word veelvuldig gebruikt.
De eerste week is goed gegaan denk ik. Hij at, dronk en gebruikte zijn kattenbak vanaf dag 1 goed. Heeft ondertussen ook een groot deel van het huis verkend (zolder, trap omlaag naar de hal eerste verdieping, trap omlaag naar begane grond, de hal beneden en de woonkamer/keuken) en kan ook zijn weg vanaf beneden naar boven al redelijk goed vinden wanneer hij wat wilt eten/drinken of zijn behoefte moet doen. 's nachts horen we hem ook niet en hij slaapt lekker veel.
Onze kitten komt graag naar ons toe en volgt ons het hele huis door, hij likt graag aan onze handen of ons gezicht en is ook al een aantal keer op schoot in de bank in slaap gevallen. We proberen hem te leren om niet aan de bank of stoelen te krabben en niet onze handen en voeten als speeltjes te zien, de enkele keren dat hij ons heel licht beet hebben we gelijk onze handen weggetrokken en zijn we gestopt met spelen, dus vaak is dit nog niet voorgekomen. Beneden staat in de buurt van de bank ook een grote krabpaal waar hij graag aan lijkt te zitten, maar het is en blijft natuurlijk een kitten en hij zet zijn klauwen nog graag in de bank of de stoelen en hij heeft vooral 's avonds vaak zijn hyper momenten dat hij de hele kamer door raust, ook schrikt hij heel snel van geluiden. We proberen dan ook veel met hem te spelen en hem op de grond in de buurt van de krabpaal te zetten wanneer hij iets doet wat we liever niet hebben.
Hij komt uit een nestje van 5 kittens van een kennis van ons, hij was de enige die nog over was (3 waren al gereserveerd en eentje hielden ze zelf) en heeft tot het moment dat we hem op kwamen halen veel gespeeld met zijn overgebleven zusje en zijn moeder. Als ze meerdere kittens over hadden dan hadden we misschien gelijk een tweede genomen maar dat was dus niet mogelijk, we wilden even kijken of hij het alleen zou redden.
Hoewel de eerste week dus goed is gegaan, vragen we ons toch af of het niet beter is om een tweede kitten te nemen van ongeveer dezelfde leeftijd. We werken grotendeels op kantoor dus zijn overdag doordeweeks bijna altijd weg (komende weken/maanden werken we tijdelijk wat meer thuis), dus het lijkt ons voor hem sowieso beter om gezelschap te hebben. Ook lezen we veel over eventuele gedragsproblemen die kunnen ontstaan bij solokittens, hoe erg ons best we ook doen om hem goed op te voeden en een fijn leventje te kunnen laten hebben. Daarentegen kennen we wel veel mensen die altijd een enkele kat hebben gehad waarbij het ook gewoon goed is gegaan, dus we weten even niet goed wat nou verstandig is. Wat zijn jullie meningen hier over?
Nog wat extra vragen:
- Als we een tweede kitten erbij gaan nemen dan zal het sowieso geen broertje of zusje worden, neem aan dat dit helemaal bij kittens nog geen probleem is?
- We hebben nu een kater, is het dan beter om er nog een kater bij te doen of juist een poes?
- Hoe zit het bij de eventuele introductie? Kunnen kittens in principe gelijk bij elkaar geplaatst worden?
