Kat valt iedereen aan

[Bluebell]

Hoi,

Wij hebben een kater van bijna 4. Toen ik hem haalde zou hij 8-9 weken zijn, maar hij was erg ziek. Hij bleef maar overgeven en hield niets binnen. Ik ben flink wat keren met hem bij de dierenarts geweest, die zei dat hij waarschijnlijk de nacht niet zou redden, maar gelukkig is hij er bovenop gekrabbeld.

Zodra het iets beter met hem ging, ging het ook gelijk slechter in zijn gedrag. Zo klein als hij was, was hij heel erg fel. Hij wilde bij je liggen maar hij pakte je uit het niets vast en krauwde en beet heel hard. Niet op de manier dat kittens uitproberen en spelen maar echt op een valse manier.

Ik heb het gedrag geprobeerd af te leren maar helaas zonder resultaat. Zodra hij oud genoeg was heb ik hem gelijk laten castreren in de hoop dat hij wat milder zou worden, maar wederom hielp dat niet.

We hebben ook kinderen en andere katten in huis, hij was de jongste, de nieuweling. Maar hij is echt de baas. Iedereen vreest voor zijn leven hier. Hij valt de andere katten (poezen, heb geen andere katers) regelmatig aan. Maar ook wij zijn niet veilig. Aan de voordeur als hij naar binnen wil is hij poeslief. Zodra hij binnen is krijg je allerlei verwensingen naar je hoofd en gromt hij continu. Als je langsloopt haalt hij uit naar je enkels. Hij eet al grommend en hij geeft ook heel boos aan dat hij weer naar buiten wilt. Echter, om de deur open te doen moet je naast hem komen staan en dan gaat hij nog erger blazen en grommen. En als je pech hebt haalt hij uit.

Ik ben verscheidene keren met hem naar de dierenarts geweest, maar er is niets mis met hem. Deze raadt gedrags therapie aan maar ik kan het helaas niet betalen, en eigenlijk geloof ik ook niet dat zijn gedrag te redden valt aangezien hij al van kleins af aan zo is. Het lijkt een kat te zijn die eigenlijk niet met kinderen en andere katten kan. Hij irriteert zich mateloos aan iedereen.

Als hij eens ziek is en medicijnen moet, of als ik hem moet ontvlooien of ontwormen is hij onmogelijk. Het is met gevaar voor eigen leven. Het is ook nog eens een langharige kat, vorig jaar had hij last van klitten en dat deed zeer dus ik moest ze er uit halen. Hij heeft me tot bloedens toe open gehaald, en ik had nota bene hulp. Het was niet te doen. De trimmer wilde zich er ook niet aan wagen. De laatste optie was hem onder narcose laten scheren bij de dierenarts, maar die zei ook: Een enkele keer is niet heel erg, maar die klitten blijven terug komen en we kunnen hem niet elke keer onder narcose brengen. Dus dat is ook geen oplossing.

Soms komt hij op schoot liggen, maar o wee als ik beweeg, dan valt hij aan. Hij is erg dominant.

Er is tegen mij geopperd dat hij beter af zou zijn als boerderij kat. Dat denk ik ook, alleen gezien zijn lange haren denk ik niet dat dat gaat, omdat hij dan weer last van klitten krijgt.


Ik weet niet wat ik met hem aan moet. Heeft iemand een idee?

[castratenkoor]

Je geeft aan dat je meermalen naar de dierenarts bent geweest. Is er ook een bloedonderzoek gedaan? Doet mij een beetje denken aan schildklierproblemen namelijk.

Maar het kan natuurlijk ook gewoon zijn karakter zijn.

[Bluebell]

Nee, daar dachten ze niet aan. Hij heeft er verder geen symptomen van, gewicht netjes op orde en een gezonde vacht. Bloed prikken doet onze dierenarts ook niet, dan moeten we daarvoor naar België. Maar ik weet niet of ze dat zonder dierenarts indicatie zullen doen.

[Zotvanpoezen]

Ik woon in België, en als ik aan mijn da vraag om voor de zekerheid bloed te prikken bij mijn kat is dat geen enkel probleem .

[castratenkoor]

Nee, daar dachten ze niet aan. Hij heeft er verder geen symptomen van, gewicht netjes op orde en een gezonde vacht. Bloed prikken doet onze dierenarts ook niet, dan moeten we daarvoor naar België. Maar ik weet niet of ze dat zonder dierenarts indicatie zullen doen.

Ik heb daar nog nooit van gehoord, een dierenarts die geen bloed prikt.

Kan je uit eigen ervaring vertellen dat een schildklier kat er gezond uit kan zien, met mooi gewicht en strakke glanzende vacht. Dat zegt helemaal niks. Uit het bloed is zoveel informatie te halen!
Ik zou het je echt aanraden hoor, een bloedonderzoek. Er kan zoveel mis zijn.

[Brico]

Beste Bleubel

Eigenlijk vreemd dat jij naar België zou moeten komen om bloed te laten prikken (jawel ben ook Belg!)
Ik lees hier dat jij die kater al van heel vroeg in huis hebt en hij was de nieuweling én ziek

Gevaarlijke combinatie

Ik vermoed dat jij (net als ik zou gedaan hebben trouwens ) het kleine sprotje verzorgd en beschermd hebt tot je erbij neerviel. (zoals reeds aangegeven : hoort wie spreekt daar kinderen)
Jouw andere poezen die misschien in ieder ander geval zouden ingegrepen hebben op gebrek aan respect van de nieuwkomer zullen aangevoeld hebben dat het sprotje heel bijzonder was én door jouw beschermd...
Het sprotje in kwestie had daar geen bezwaar tegen uiteraard en voelt zich koning
Dat is maar één theorie hoor

Ik kijk vaak naar My Cat From Hel en daarin wordt altijd, maar dan ook áltijd aangeraden om vaak met de kat te spelen, haar zo'n klein beetje uitputten zeg maar een paar keer per dag zodat ze zelf te moe (en te lui) wordt om jullie tenen aan te vallen, en de andere poezels met rust kan laten

Mijn eigen (Billy was waarschijnlijk 1 dag oud) ervaring is, los van het kat-deel van mijn intussen overleden Trudy die hem ongenadig een tik verkocht als hij te geweldig stond, dat je het in fasen wel wat kan bijsturen.
Houd altijd een bezem, of klein deken bij de hand. Zie je het escaleren tussen de poezen bvb dan zet je gewoon die bezem tussen hen in (niet om ermee te slaan uiteraard) maar als een politieagent. Een vleugje catnip erop kan ook meehelpen.
Idem dito voor het dekentje. Je hoeft het er niet op te gooien énkel ertussen houden.
Op dat moment verandert zijn 'denken'
Vriendelijke groetjes,

[Zotvanpoezen]

Eens met Dinie.
Bloedonderzoek is erg waardevol om te na te gaan wat er fout gaat en is in jouw geval wel aan te raden.
Het is niet omdat ze er "gezond" uitzien dat ze het ook zijn!
Het zou kunnen dat hij ergens pijn heeft en dat hij daardoor continu geïrriteerd rondloopt. Klitten in de vacht zijn trouwens ook pijnlijk.

Het kan ook iets neurologisch zijn. Zoals bv. bij mijn poes Froufrou die FHS heeft (en trouwens ook de kater van Brico ).
Die was vroeger ook uiterst agressief door pijnlijke of tintelende zenuwen, getriggerd door geluiden, aanrakingen, en andere omstandigheden... .

Ik kijk vaak naar My Cat From Hel en daarin wordt altijd, maar dan ook áltijd aangeraden om vaak met de kat te spelen, haar zo'n klein beetje uitputten zeg maar een paar keer per dag zodat ze zelf te moe (en te lui) wordt om jullie tenen aan te vallen, en de andere poezels met rust kan laten

Hier ga ik niet helemaal mee akkoord. (Wel bij gezonde katten met overschot van energie die zich snel vervelen en zich daardoor gaan uitleven op mens, soortgenoot of meubilair en dergelijke.)
Bij mijn poes werd het ook sterk aangeraden door de kattenpsych, maar dat gaf bij haar een averechts effect: ze raakte hierdoor in "overdrive" en kon daardoor soms wel tot 8 uur in een "aanval" zitten

Een gedragskundige inschakelen heeft trouwens alleen zin na een uitgebreid klinisch onderzoek. (Heb ik ook gedaan)

Tenslotte een vraagje dat eigenlijk overbodig zou moeten zijn: Is hij gecastreerd?

[castratenkoor]

Hoe is zijn ontlasting trouwens? Of heb je daar geen zicht op omdat hij ook buiten loopt?

Ik heb hier een kat, een jong van een verwilderde poes. Laatste en minst benaderbare uit het nest van 5. Wij hebben hem een thuis geboden. Maar het blijft een halve wilde. Hij is nu 11 en schildklierpatiënt. Hij is niet op te pakken, dan wordt hij gevaarlijk. Toch is het mogelijk hem stabiel te krijgen. Dankzij onder narcose alle mogelijke onderzoeken. Anders hadden we nooit geweten wat hem mankeert.

Ik noem dit voorbeeld om aan te geven dat ook een "moeilijke" kat te helpen is.

[Bluebell]

Bedankt voor jullie antwoorden. Ik denk dat een bloedonderzoek dan inderdaad de moeite waard gaat zijn. Ik weet niet waarom mijn dierenarts dat niet doet, hij verwees me (volgens mij) naar Gent daarvoor. België is vaak beter uitgerust in medische instellingen dan wij zijn. Merk ik op andere gebieden ook.

@Brico, misschien hebben ze hem inderdaad ontzien toen hij nog klein was. Maar het waren ook twee oudere dames, allebei ook wel typjes die over zich heen laten lopen.

@Zotvanpoezen, ja hij is zo snel zijn leeftijd het toe liet gecastreerd. Wilde niet het risico lopen dat er nog meer van die kleine duivels rondliepen hier

@Castratenkoor Zijn ontlasting is nu oké, maar hij krijgt wel speciaal voer omdat hij gevoelige darmen heeft. Ook al van kleins af aan. Als ik ander eten zou geven krijgt hij diarree.