hoelang wennen

[Sydney]

Goedemiddag,

In het najaar is onze oudste poes helaas overleden op de mooie leeftijd van bijna 18 jaar. We hebben rustig de tijd genomen om aan het idee te wennen dat ze er niet meer is en om te kijken hoe het was met nog maar 2 katten in huis. Enige tijd geleden kwamen we tot de conclusie gekomen dat ons kattengezinnetje niet meer compleet voelt en zijn we ons gaan oriënteren. We hebben al een poes van 6 jaar in huis, super speels en gezellig, een echte ondeugd. En we hebben een wat oudere poes, van 11 jaar, zij is heel vrolijk en gemoedelijk, lief voor alle dieren en mensen.
Aangezien wij in het verleden lastige introducties hebben gehad met volwassen katten (we hebben altijd katten uit de opvang, het asiel gehad), dachten we er goed aan te doen om een keer voor een kitten te gaan. En omdat dat al zo super leuk is, hebben we ook voor een keer een raskat gekozen, een super schattige Britse langhaar kitten, helemaal leuk, een mannetje. Hij is echt een moppie en past zich super goed aan. Maar natuurlijk is hij ook super ondeugend en is dol op spelen en dat wil hij het liefst met zijn nieuwe tantes Maar ja, die tantes moeten er niet zoveel van hebben. Hij is nu bijna 3 weken bij ons en nog steeds zitten ze de kat uit de boom te kijken en als hij te dichtbij komt, is het soms nog blazen enzo. De kitten schiet natuurlijk door het hele huis en als hij opeens voor hun neus springt, schrikken ze zich rot. Hij bedoelt er natuurlijk helemaal niets kwaad mee, hij wil alleen maar spelen of hij probeert er bij te gaan liggen, maar dan vertrekken ze ook.
Het verbaast ons vooral dat onze poes van 6 jaar er weinig van moet hebben, zij is altijd heel speels geweest, racen door het huis, dol op spelletjes, rollebollen met de oudste etc. Maar nu, nu doet ze niets meer. Alleen maar boos kijken en in de tuin gaan zitten. We hebben alle geduld en hebben er ook wel vertrouwen in dat het een keer goed komt, maar wat is jullie ervaring, hoelang kan zoiets duren, voordat ze aan elkaar gewend zijn? Of verschilt dat telkens per situatie? Ik vind het wel wat sneu voor zowel de kitten als voor de dames....

[Cerna]

Daar is geen zinnig woord over te zeggen omdat het per kat heel erg kan verschillen. Bij mij heeft het wel eens een jaar geduurd voordat het kitten door een van de katten geaccepteerd werd, maar er zijn ook katten die een kitten al na een dag in hun pootjes sluiten. Zo vond Luna (bijna 7) Jip (2,5) al vanaf het begin leuk en was het Jip die de eerste paar dagen bleef blazen, maar Amber (toen 8) vond de zusjes Laila en Luna verschrikkelijk irritant en dat ging pas over nadat Laila en Luna wat rustiger werden. Maar nog steeds is er tussen hen een soort van gewapende vrede (elkaar niet passeren zonder dat je eerst afgetast hebt of de ander in een goede bui is of niet).

Het kitten (leuk een Brits Langhaar; wij hebben 5 kortharen!) is een kleuter en de kat van zes is een jaar of 40 in mensenjaren. Die zit dus niet gelijk te wachten op iemand die de hele dag actief is.
Je zou er een tweede kitten bij kunnen nemen zodat de beide tantes hun rust krijgen, maar dat is geen garantie zoals mijn ervaringen met Amber en Laila en Luna bewijzen. Ze kunnen namelijk ook horendol worden van twee kittens.

Wanneer poes van 6 nog speels is kun je kijken of je de twee jongste katten samen aan het spelen krijgt met bijvoorbeeld een speelhengel. Dan zijn ze gefocust op de veer en niet op elkaar en misschien dat dat het ijs breekt?

[Sydney]

Sorry voor mijn late reactie, vorige week weet ik het hoeveel keer bij de dierenarts geweest. De oudste poes was aan het afvallen en gaf over. Zij blijkt helaas iets verhoogde nierwaardes te hebben (crea 180), maar dat moet nog verder worden onderzocht ahdv urine (blaas was leeg). Ze had al een hartprobleem, maar dat gaat tot nu toe goed gelukkig. Ze is inmiddels wel weer opgeknapt en eet weer goed en geeft niet meer over.
De poes van 6 begon ook af te vallen, at bijna niets meer en was beetje apathisch aan het worden. We hebben dit eerder meegemaakt, toen bleek ze helaas nierstenen te hebben en is 1 nier eigenlijk voor altijd beschadigd geraakt. Tot nu toe deed ze het toch nog goed op niervoer. We waren bang dat dit weer was opgespeeld, hebben een volledig bloedonderzoek laten doen, urine laten testen etc, maar niets kunnen vinden, ze ook niet uitgedroogd. Vlak voor het weekend toch voor de zekerheid een keer onderhuids vocht toegediend en een eetlust-opwekker gegeven. Dit heeft haar wel geholpen, ze is weer gaan eten en is veel levendiger, ook iets verdraagzamer. Ook zijn we voor de zekerheid begonnen aan een soort herintroductie. Op advies van de fokker hadden we de kitten er gewoon bij gezet, waardoor de dames geen rustige momenten meer hadden. Nu houden we ze tijdelijk wat meer uit elkaar, spelen ook af en toe apart met ze zodat ze allemaal aandacht krijgen. Het gaat nu echt al beter. Met de oudste poes sowieso, die is nu wel rustig. De poes van 6 is nog steeds erg op haar hoede, maar niet meer zo gestrest als in het begin. We hopen dat dit zo doorzet...
En wat leuk dat je 5 Britjes hebt, wij gingen aanvankelijk ook voor een korthaar, maar uiteindelijk toch bij langharen terecht gekomen, allemaal even leuk En jij hebt dus al een hoop voostelrondes achter de rug, is toch altijd weer spannend he?

[Sydney]

De poes van 6 bleek een blaasontsteking te hebben (er is nog een echo van haar buik gemaakt en er zat wat bloed in de urine), we mogen 10 dagen pillen geven . Eerst geprobeerd in allerlei lekkers, lukte niet, nu maar in de houdgreep met z'n tweeën, dat lukt gelukkig, nog 4 dagen te gaan....
Qua verdraagzaamheid gaat het ietsjes beter, ze lijkt heel langzaamaan te wennen. We houden ze af en toe gescheiden zodat ze even rust heeft. De oudste poes doet wel steeds aardiger tegen de kitten, ik zie ze zelfs af en toe een soort van spelen. De kitten gaat ook wel eens bij haar liggen, dat is wel schattig. Ze blijft dan wel even liggen, tot dat het meer spelen en uitdagen wordt, dan is ze er gauw weg van haha.
We hebben goede hoop dat het op termijn beter wordt. De kitten is ondertussen echt super cute, ben al helemaal dol op hem. Waar je ook zit, hij kruipt lekker op schoot, we spelen lekker veel met hem, echt super gezellig zo'n kleintje erbij