Pluisje, verhoogde nierwaardes

[ErikPhilippus]

Kim, bedankt voor de link naar die academische studie van nierfalen. Bevat veel nuttige (en soms voor mij nieuwe) informatie.

Interessant vond ik de gemiddelde overlevingstijd in relatie tot het IRIS classificatie systeem, dat is gebaseerd op de serum creatinine-concentratie:

stadium 1:< 140 umol/L
stadium 2: 141 - 250
stadium 3: 251 - 440
stadium 4: > 440

Katten met IRIS-stadium 2 hadden een gemiddelde overlevingstijd van 1151 dagen (met een piek van 8,5 jaar), stadium 3: 679 dagen (piek 5,8 jaar), en katten in stadium 4 hebben gemiddeld nog slechts 35 dagen te leven. Katten met chronisch nierfalen kunnen dus maanden tot jaren overleven, met name door het geven van aangepast dieet. Uiteraard is de overlevingstijd van vele factoren afhankelijk, vandaar ook die uitschieters.

Vermindering van het urineconcentratievermogen van de nieren ontstaat al in een vroeg stadium, dus je zal al snel een verlaging van het SG van de urine zien (< 1.035).

Wat ik nog niet wist, is dat de verminderde uitscheiding van leptine (een klein eiwit) bijdraagt aan verminderde eetlust. Leptine bindt op een receptor in de hypothalamus en stimuleert daar het verzadigingscentrum waardoor het hongergevoel afneemt. Dus het is niet alleen de opstapeling van toxische stoffen die zorgt voor verminderde eetlust en anorexia van nierpatienten!

Ook interessant vond ik te lezen dat omega-3-vetzuren een nier-beschermende werking hebben, en een bewezen vertragende werking hebben op de ziekte (dit in tegenstelling tot omega-6-vetzuren). De overlevingstijd is het langst bij katten met het hoogste gehalte omega-3-vetzuren in het dieet. Ik vroeg me daarom af of het zinvol zou zijn om omega-3-vetzuren erbij te geven (tenzij dat al in het nierdieet zit, maar dat staat niet op de verpakking). Weet iemand dat?

Wat we al wisten, maar hier wordt bevestigd, is dat het goed is om het voer nat te maken, en regelmatig in kleine porties aan te bieden. Verder staat in het artikel veel uitleg over de samenstelling van het ideale nierdieet. Jammer dat we zo weinig weten van de ingrediënten in al die verschillende varianten...

Fosforbinder (zoals Ipakitine) is zeker zinvol bij een normaal dieet, maar heeft ook zin om te geven bij speciaal nierdieet. Als je fosforbinder geeft, moet je het de rest van het leven van de kat geven om effectief te zijn (als de kat het goed accepteert uiteraard).

Veel nierpatienten hebben een te hoge bloeddruk (>160), waarvoor Amlodipine het aangewezen medicijn is. De bloeddrukverlaging resulteert in een significante vermindering van eiwitverlies via de urine waardoor er een bewezen langere overlevingstijd is. Fortekor verminderd ook het eiwitverlies (zoals recent is gemeten bij Dali), maar vreemd genoeg is er geen sluitend bewijs voor een levensverlengend effect van Fortekor. Hetzelfde geldt voor Semintra. Net als vele anderen heb ik echter de ervaring dat Dali zich een stuk beter voelt sinds ik ben begonnen met Fortekor.

Nou, dat zijn even wat dingen die mij bij eerste lezing zijn opgevallen. Het artikel lees je niet even voor de vuist weg - maar gelukkig ben ik van origine biochemicus, dus dat scheelt.

Groet,
Erik + Bengalen

[Dinky]

Helder verhaal Erik! Plaats je die ook in topic nierfaalkatten als naslag?
Wat betreft omega 3 is het volgens mij wel belangrijk om dat in juiste verhouding met omega 6 te geven. Wanneer dat uit balans is, is het volgens mij juist weer niet gezond.

[FrodoSammie]

Bedankt voor je verhaal Erik! Ik ga zeker ook die Ipakitine bestellen voor Sammie. Ik geef hem nu steeds Specific dieetvoer en zag dat daar ook die Omega 3 in zit. Verder geef ik hem Fortekor, daar heb ik toch het meeste vertrouwen in. Frodo krijgt het ook sinds zijn 4e en is inmiddels 12,5 jaar.

Pfff ik kom net terug met Sammie van de dierenarts. Heb hem de afgelopen weken elke dag infuus laten geven (150-200 ml) en voer hem 3-4 keer per dag met spuitjes. Het gaat niet super goed maar ook niet super slecht. Hij is wel erg mager maar ik zie hem thuis toch echt nog genieten van dingen. Komt gezellig knuffelen en ligt gezellig bij Frodo en dan zijn ze samen aan het spinnen. Zie hem ook echt steeds opknappen van de infuusjes. Maar kreeg dus net een preek van de dierenarts dat dit wat we nu aan het doen zijn "heel erg belastend is voor de kat" en dat we ons moeten afvragen of we hier wel mee door moeten gaan... Jeetje wat moet ik hier nu mee?? Ik ga me zo gewoon schuldig voelen. Ja en prompt komt hij nu bij me op schoot zitten en kijkt me aan *zucht*. Ik weet het even niet meer. Misschien toch kijken bij een andere DA die wat meer "open minded" is? Of doe ik hem inderdaad allemaal ellende aan? Voel me erg verdrietig door dit alles...

[Rik]

Ik dacht dat je Sammie thuis infuusjes zou gaan geven? Ik weet niet hoe hij er onder is maar ik kan me voorstellen dat het thuis wel relaxer is. Verder kun jij natuurlijk het beste beoordelen hoe de kwaliteit van leven is maar zoals ik het hoor is Sammie nog niet echt op het "einde". En wat is dan precies "belastend"? Voor het lichaam? Dit was dezelfde DA die je zonder medicijnen naar huis stuurde? (Krijg je inmiddels wel medicijnen van hem?) Een goed gevoel bij je DA is heel belangrijk (zagen we onlang ook in een ander topic). En een "preek" van hem krijgen... nee, dat zou de mijne ook niet zijn. Kijk, hij mag wel meedenken en zijn bezwaren uiten, maar een preek.... Je kunt natuurlijk altijd voor een second opinion naar een andere gaan.

[ErikPhilippus]

Net als Rik krijg ik hier geen goed gevoel bij. Je wil toch met wederzijds respect en vertrouwen samen kunnen kijken naar de situatie, waarbij een objectieve visie van de dierenarts in balans is met jouw emoties en gevoelens voor Sammie?

Ik heb met mijn dierenarts al een tijdje geleden een afspraak gemaakt: "ik wil graag dat jij me een spiegel voorhoudt als jij vind dat ik de realiteit uit het oog verlies, en doorschiet met Dali, en dat je mij dan de vraag stelt, 'mag Dali afscheid nemen als zijn leven klaar is?'". En dan hoop ik dat ik ondanks mijn verdriet in staat ben om de juiste beslissing te nemen. Dat is iets heel anders dan een preek, laat staan dat mij een schuldgevoel zou worden aangepraat.

Dus ik zou inderdaad maar eens op bezoek gaan bij een andere dierenarts, die je eerlijk en respectvol zijn/haar mening kan geven - en dan kan je altijd nog je eigen afweging maken. Want schuldgevoelens kan je missen als kiespijn als je je eigen hart wil laten spreken.

Afgezien daarvan: Specific is volgens mij prima dieetvoer, Ipa eroverheen is geen must, maar kan zeker geen kwaad. En denk er maar eens over om Sammie zelf die onderhuidse infusen te geven - ik heb verleden week in een bericht in detail beschreven hoe ik dat doe.

Geniet van het weekend met Sammie!
Groetjes,
Erik + Dali & Gaudi

[Adriana]

Ook interessant vond ik te lezen dat omega-3-vetzuren een nier-beschermende werking hebben, en een bewezen vertragende werking hebben op de ziekte (dit in tegenstelling tot omega-6-vetzuren). De overlevingstijd is het langst bij katten met het hoogste gehalte omega-3-vetzuren in het dieet. Ik vroeg me daarom af of het zinvol zou zijn om omega-3-vetzuren erbij te geven (tenzij dat al in het nierdieet zit, maar dat staat niet op de verpakking). Weet iemand dat?

weet van een al ouder onderzoek, gedaan door uni Amsterdam dacht ik waarbij Specific uit de bus kwam als beste nierdieetvoer, met name dankzij het omega 3 en of 6-gehalte.
en als ik goegel dan kom ik een (?pers)bericht tegen komend uit de koker van uni Utrecht diergeneeskunde, dat rept over een door hen uitgevoerd onderzoek dat gepubliceerd gaat worden in
http://veterinaryrecord.bmj.com/content/176/14/360.full
en als ik daar zoek dan kom ik wel onderzoeken met soortgelijk conclusies tegen, maar (nog??) niet van uni Utrecht diergeneeskunde.
hier vind je de volledige tekst van dat Nederlandse bericht, wat ik verder nergens anders geciteerd vind
http://www.gg-woonmagazine.nl/huisdieren.htm

in alle gevallen gaat het om Specific, dat destijds het beste uit de bus kwam. in de tussentijd hebben een aantal diervoederfabrikanten de formules van hun nierdieet aangepast en zijn er met name een paar 'vette' varianten bijkomen of aangepast (zoals k/d).
mijn ervaring met Specific is dat het snel ranzig ruikt als je het niet vers koopt, het niet koud wordt bewaard en het bij de leverancier niet koud is bewaard. en dan trekken ze er hun poezelige neusjes voor op!

[ErikPhilippus]

Inderdaad, in Specific zitten omega-3-verzuren. Ik heb ook gemerkt dat Specific snel verkleurd en ranzig wordt na opening. Bedoel je dat het ook ongeopend koel bewaard moet worden? Daar heb je als consument natuurlijk geen enkel zicht op....

Inderdaad is de ratio omega-3 en -6 belangrijk, en als je teveel geeft is het ook niet goed. Medpets heeft het in het assortiment, maar of dat geschikt is voor nierkatten - ik vraag het me af. Ze zullen het wel uit vette vis halen, en vis-eiwit is niet zo tof voor de nieren. Zal er nog eens verder naar kijken, en ook die artikelen lezen. Is er personeel dat omega3-vetzuren supplement geeft?

Groetjes,
Erik & Relaxed op schoot liggende Bengalen

[kansarmedieren]

Ik begrijp de dierenarts van sammie wel ik denk er net zo over als hij al in zo'n ver stadium is dat hij elke dag een infuus nodig heeft dan moet je goed na gaan denken of je dit wel wil. Het geneest niets dat is het vervelende van deze ziekte. En het is inderdaad erg belastend voor het lichaam de infusen. Ik begrijp jouw ook je wil je kat zolang mogelijk bij je houden maar, persoonlijk is het zelf geven van infusen bij nierfalen iets wat ik nooit zou doen. Daar ligt voor mij de grens ik heb zelf op dit moment mij eigen kat van 18 jaar die nierfalen heeft en nu ook schildklier problemen. Het gaat nu nog erg goed maar mocht hij stoppen met eten en misselijk en naar wordt dan is het voor mij en mijn kat mooi geweest. Maar dat is mij mening maar denk er eens goed over na en kijk goed naar de kat, je moet eerlijk zijn tegen jezelf en tegen de kat hoe moeilijk dat ook is.

[ErikPhilippus]

Inderdaad moet iedereen z'n eigen afweging maken, en zo eerlijk mogelijk een beslissing nemen. Als je het leven van een (oude) fase 4 kat gaat rekken met infusen en/of dwangvoeren, daar zet ik ook grote vraagtekens bij. Dan hebben we het eerder over angst/egoïsme bedekt met een laagje dierenliefde.

Dali zit op de grens van fase 2 en 3, en een onderhuids infuus ervaar ik als een diervriendelijke manier om hem een handje te helpen. Hoezo belastend voor het dier? Ik heb die ervaring totaal niet, sterker nog, hij kikkert er van op. Hij ligt op schoot, het vullen van de pocket onder z'n nekvel met fysiologisch zout op lichaamstemperatuur duurt een minuutje, en hij geeft zelf duidelijk aan wanneer hij wil stoppen. Bovendien is Dali een intelligente, eigenzinnige Bengaal, die altijd z'n eigen plan trekt. Spuitjesvoeren kan ik gevoeglijk vergeten, en dat is voor mij dan ook uitgesloten en (in ieder geval bij Dali) zeker over de grens - net als intraveneus infuus overigens.

Zo'n twee maanden geleden was Dali beroerd en at niet meer, en drie dagen onderhuidse infusen van zo'n 100 ml per keer hebben hem er weer helemaal bovenop geholpen - en nu is hij alive and kicking (bijgaande foto heb ik gisteren gemaakt). Hoewel ik vind dat mijn zorg(en) voor Dali soms op het overdrevene af is/zijn, heb ik naar mijn gevoel toen een volledig verantwoorde beslissing genomen.

Groetjes,
Erik + Bengalen

[Adriana]

mooie foto van zelfverzekerde en trotse kater Dali en je hoort hem denken: 'goed gesproken baasje..!'

ja, hier heb ik zalmolie proberen te geven maar ze vinden het niet tof. het plakt en ze likken nog uren na. net zo vervelend als eigeel.
en ruiken het nu op meters afstand en gaan in de verdediging: 'nee, niet weer..'
toen de fles open ging heb ik het deels in kleine flesjes overgeschonken en die ingevroren.
en ik heb geprobeerd met een injectiespuitje capsules te vullen en op die manier toe te dienen. en ik heb ook wat brokjes erin 'geweekt' en toen met al mijn overredingskracht en eigen levertraanverleden aangemoedigd: 'is goed voor je.."
reactie van het grijze tuig: 'whahaha... daar trappen wij niet in hoor!'
de enige die ik er een paar weken mee bijgeplust heb is zwerfkat Streep na haar dubbele patella operatie.
die was heel erg verschraald en at slecht en houdt van vis. er ging wat olie door lauwwarm water, waarmee ik haar natvoer aanlengde. uiteindelijk is er een halve fles bij de dierenambu terechtgekomen, hun honden waren er dol op!

brokjes Specific liggen bij mij in de groentela.
maar de kunst is het zo vers mogelijk te kopen en dan moet je maar hopen dat het koel bewaard is..

[Cerna]

Inderdaad moet iedereen z'n eigen afweging maken, en zo eerlijk mogelijk een beslissing nemen. Als je het leven van een (oude) fase 4 kat gaat rekken met infusen en/of dwangvoeren, daar zet ik ook grote vraagtekens bij. Dan hebben we het eerder over angst/egoïsme bedekt met een laagje dierenliefde.

Bij Noa werd in juni 2014 geconstateerd dat ze in fase 4 zat (en hoelang dat al was weet ik niet want je merkte niets aan Noa. We hadden ook geen andere reden om bloed te laten controleren dan nieuwsgierigheid want ze deed het zo goed dus de creat moest wel gezakt zijn. Niet dus ).
Wanneer ik jou redenatie zou hebben gevolgd, zou ze dus op dat moment een spuitje hebben gekregen.

Maar ze werd twee dagen opgenomen en toen bleek dat het infuus niets had gedaan, was het afwachten hoelang ze het nog zou redden (een maand later had ze creat van 525). We hebben geen infuus meer laten geven omdat dat geen zin had, maar zijn wel blijven spuitjevoeren en Noa bleef het goed doen (veel langer dan die gemiddelde 35 dagen!).
Pas eind februari 2015 begon ze te kwakkelen en twee weken later heb ik haar helaas in moeten laten slapen. Maar tot die tijd merkte je niet aan Noa dat ze ziek was.

Maar volgens jou waren die 9,5 maand die ze extra heeft gehad dus angst en egoïsme bedekt met een laagje dierenliefde. Hartelijk dank!

[kansarmedieren]

Ik respecteer je beslissing jij kent je kat maar staar je niet blind op fases en cijfertjes. En ik vind het belastend omdat ik dan aan mij zelf denk zo'n prik en bel vocht onder de vel dat doet zeer. Maar zolang de kat het accepteert ... let wel goed op dat de opperhuid niet los komt van de andere huidlagen dat hebben we een keer met een kat gehad. Ik hoop dat Sammie nog lang bij je mag blijven. Hij ziet er nog goed uit.

[kansarmedieren]

Annet je hoeft je niet elke keer zo aangevallen te voelen ieder mag zijn mening hebben. Eerlijk gezegd had ik nooit zo gehandeld zoals jij hebt gedaan het is niet mijn keuze dat mag toch. Ik ben een poosje niet op het forum gewest want blijkbaar mag je toch echt geen afwijkende mening hier verkondigen. Ik respecteer ieder zijn beslissing wat ik er elke keer bij zet en wat ik ook meen maar ik geef gewoon mijn mening zodat mensen daar ook aan denken. Het is heel erg moeilijk om een goede beslissing te maken dat weet ik uit eigen ervaring.

[Dinky]

@Annet: ik lees bij Erik dat het voor hem bij Dali over de grens zou zijn. Veel hangt ook af van de desbetreffende kat want Dali krijgt bijvoorbeeld regelmatig thuis infuus mede omdat hij dat goed toelaat in tegenstelling tot dwangvoeren.....

[Cerna]

Nee Mirjam, dat lees ik niet. Hij zegt het in het algemeen.

En ik voel me niet aangevallen Kansarmedieren, maar gekwetst. Alsof wat ik gedaan heb met Noa - 4.5 jaar lang! - egoïsme met een laagje dierenliefde was terwijl er bij Noa geen moment sprake geweest is van ziek zijn.
Ik vind het heel erg dat mensen zoiets zeggen.