Ik heb hulp nodig, aub

[Summer]

Hallo, ik heb onlangs een nieuw kitten aangekocht, na lang nadenken want vroeger hadden we altijd een hond. Vorige week zijn we hem gaan halen, een heel leuk kittentje!
Nu het probleem, een dag later begon ik misselijk te worden met overgeven als gevolg. Ik heb 10 jaar geleden last gehad van angstaanvallen, deze heb ik kunnen verslaan met medicatie en hyperventilatie kan ik de baas met mijn ademhalingsoefeningen! Maar deze zijn nu terug gekomen, ik schaam me heel diep tgo mijn familie en vrienden, wie heeft dit nu?
Ik ben onlangs naar de dokter geweest en hij test nu of het om allergie gaat of gewoon mijn angstaanvallen? Ik heb al medicatie gekregen, xanax, deze helpen me enorm, de laagste dosis heb ik, ergens wil ik van die kat af omdat ik dan weer normaal kan functioneren, ik eet al niets sedert een paar dagen. Maar terwijl ik dit nu typ ligt dat kleine wezentje half op mijn schoot, hij komt altijd bij me liggen, hij komt als ik roep en als hij me bijt om te spelen zeg ik neen en geeft hij likjes! Wie kan er nu niet houden van zo een wezentje! Nu ik dus, hoe graag ik het wil houden, ik huil van verdriet dat ik het zal moeten ergens anders plaatsen. Een verschrikkelijk verhaal die vooral een eigen leven heeft in mijn hoofd, ik vind nergens raad over mensen die dit nog hebben voorgehad! Wat stellen jullie voor, doorgaan met mijn medicatie en de angst in mijn hoofd verslaan, ik weet ook niet waar ik die angst vandaan haal, ik heb nooit slechte ervaringen met poezen gehad, wel altijd beetje afstandelijk gedaan want een poes is geen hond! Ik zie enorm graag dieren, daarom waren wij klaar voor een diertje in huis, alleen begrijp ik mijn psychologische reactie niet! Het komt puur uit mijn hoofd en zoiets kun je niet zomaar de baas, dus dat wordt psychiater en pillen. Maar ik weet wat voor een plezier er kan voortkomen zeker bij zo een baasje als Oscar. Ik hoop dat jullie me kunnen helpen want ik ben ten einde raad!

[G+S]

Is het niet misschien de angst dat je bang bent dat je, je aan hem gaat hechten? Want je beschrijft heel specifiek dat je hem geweldig lief vind en hij perfect aanvoelt dat jij je niet goed voelt (de kat weet natuurlijk niet dat hij de oorzaak van het probleem is) maar dat je tegelijkertijd een onverklaarbare angst voelt die je niet kunt plaatsen. Wanneer het een allergie is, kan dit met een allergiepilletje makkelijk onderdrukt worden. Een poes is inderdaad geen hond maar wat is de rede dat je een kat hebt aangeschaft ipv een hond dan? Want een kat kan wel evenveel liefde geven dan een hond. Ook een kat voelt feilloos emoties aan en komt je precies op het goede moment knuffelen. Ook een kat kent rituelen en kun je dingen leren.

Ik persoonlijk denk dat Oscar je juist heel goed kan helpen met je angsten. Je zegt dat hij precies nu je dit met ons deelt bij je op schoot ligt en je gerust probeert te stellen. Ik denk dat Oscar juist de perfecte match is voor je en je veel steun van hem kunt krijgen. Probeer hem in je hart te sluiten en de liefde die hij je geeft te accepteren ipv het angstvallig te negeren. Jullie zouden een geweldige band op kunnen bouwen samen, net als je met een hond zou kunnen

[BloemTetsu]

Volgens mij zit je nu in een neerwaartse spiraal. Door een reactie werd je misselijk (kan ook allergie zijn, maar zonder medische achtergrond weet ik dat natuurlijk niet) en daardoor werd je angstig om deze reactie en om de angst om de angst. Daar moet je 'even' uit komen.

En in antwoord op "wie heeft dat nu": er zijn ook mensen die en huisdier nemen die er te weinig ruimte voor hebben, niet voor willen zorgen, echt helemaal geen geld voor hebben of er achter komen dat het zorgen voor huisdier niet handig is als je een rolstoel hebt.

Kan de angst ook niet voorkomen aan de gehechtheid en de verantwoordelijkheid die je voelt en dat die best groot en beangstigend kan zijn.

Net als Kimberly geloof ik wel dat een dier op je pad komt op het juiste moment. Hij komt echt op schoot liggen omdat hij daar wil zijn bij jouw.

Ps momenteel slik ik ook medicijnen zodat ik genoeg kan concentreren op mijn werk. Ook niet iets wat ik doe voor de lol, wel omdat het nodig is. En het is ook niet altijd nodig.
Deze angst zal vermoedelijk afnemen als je de liefde voor het beestje hebt omarmt en de verantwoordelijkheid accepteert.

pps zelf met allergie voor katten kan je katten houden, een aantal hier hebben dat ook en deze katten worden wel verbannen van de slaapkamer. Wat al iets scheelt.

Sterkte!

[castratenkoor]

Ook ik slik medicijnen, antidepressiva.

Ik ben licht allergisch voor katten en daarom mogen ze niet in mijn slaapkamer.
En ik kies katten met Oosterse vacht, die verdraag ik beter bij mijn gezicht.

Summer, ik denk dat je te streng bent voor jezelf. Geef jezelf de tijd. Twijfelen mag, daar moet je niet boos van worden op jezelf. Een katje aanschaffen is een heftig inbreuk op je veilig thuishaven. Niet zo verwonderlijk dat je daardoor van slag raakt. het is een huisgenoot, het is geen meubelstuk.

Geef jezelf de ruimte en de tijd om te wennen aan deze nieuwe situatie. Praten met een psycholoog kan helpen weer rust in je hoofd te krijgen. Samen kijken naar wat je voelt en waarom je dat voelt. Is niks mis mee. Ik loop zelf momenteel ook (weer) bij een psychologe. Als ik er heen ga voelt het alsof mijn emmertje bijna overloopt. Als ik ervandaan komt voelt het alsof ik weer lucht krijg en alsof het emmertje half leeg is.

Sterkte en succes! Probeer het gevoel los te laten dat je van je kitten MOET genieten. Als wij kunnen helpen dan doen we dat uiteraard graag. Je mag hier alles van je af schrijven. Ik ken beide kanten van de psychische hulpverlening, ik heb ook 8 jaar gewerkt aan de crisistelefoon.

[Arjuna]

Hoe gaat het nu met jou Summer?