Ik ben nieuw op dit forum, al veel opgestoken van de andere threads, maar nog niet echt een soortgelijke situatie gevonden als de mijne.
Mijn katertje Brooklyn is net 2 jaar oud en opgegroeid in een benedenwoning met tuin vanaf dat 'ie klein was. Schat van een beest, heel sociaal en nieuwsgierig, knuffelig en actief. Mijn relatie is uitgegaan een paar maanden geleden, en daarom ben ik samen met Brooklyn verhuisd naar een studio-appartement van 40m2 op 2-hoog, hij kan dus helaas niet meer naar buiten. Hier wonen we nu ruim 2 maanden.
In het begin was ie nachtenlang aan het miauwen en was het waarschijnlijk gewenning en frustratie van het binnen moeten zijn en een nieuw huis, maar na zo'n 5 weken werd hij steeds rustiger en werd hij weer redelijke de oude. Hij slaapt aan m'n voeteneinde, slaapt veel overdag en speelt met z'n speelmuisjes en andere speeltjes.
Echter vertoont hij af en toe plotseling agressief gedrag. Vanuit het niets (na rustig en kort aaien, of als ik door de kamer loop) kan hij opeens in mijn voet gaan hangen en dan bijt en krabt hij écht hard tot bloedens aan toe. 'Stil gaan staan' of in zijn nekvel grijpen is dan echt niet mogelijk, want het is niet meer onschuldig..
Ik vind het onwijs vervelend en weet niet zo goed meer wat ik moet doen.. ik lees veel over 'misschien is het medisch' of 'hij mist een speelmaatje', maar hij was voor de verhuizing nooit zo. Sterker nog, mijn ex-vriend krabte en beet 'ie wel op een echt speelse manier, maar mij echt NOOIT. Hij was bij mij altijd heel lief en luisterde heel goed, ook als ie iets stouts deed.
Ik denk dat hij toch op een een of andere manier nog steeds wat gefrustreerd is, ondanks de liefde en aandacht die ik hem geef.. Iemand tips? Bedankt alvast
