Ten einde raad met mijn kat. Extreem angstige kat.

[Zonnig]

Zo wat indrukwekkend zeg ! Ik moet het allemaal laten bezinken. Dank jullie wel.

[Renatevanderveer]

Ik ben heel benieuwd, hoe gaat het nu?

[Zonnig]

Ik probeer gewoon mezelf te zijn, maar ik probeer haar wat minder direct aan te raken. Gisteren ging ik alleen naar haar toe om tegen haar te praten en toen kwam ze dichtbij me staan en ging aan mijn haar ruiken. Daarna ging ze weer terug.
Ook ging ze vandaag voor het eerst achter mij zitten of staan, toen ik niet helemaal tegen de rugleuning van de bank aan zat.

Ik denk dat ze wel angstig of schrikachtig is, maar dat ze zich wel prettig bij me voelt, want anders staat ze me niet op te wachten bij binnenkomst en zal ze niet op mij gaan liggen op bed.

Verder gaat het hier helaas niet goed. Vanmorgen wilde ik een hok van mijn katten van mijn balkon weghalen ( ze zitten er nooit in en hij neemt veel ruimte in beslag ) en mijn buurvrouw gooide achter elkaar met de deuren, toen ik dingen verschoof op mijn balkon. Boos omdat ik kennelijk wat lawaai maakte. Je vraagt je misschien af waar ik mij zo druk over maak, maar ik heb al 12 jaar lang last van overlast en iedere keer als ik wat tot rust kom, dan gaan mijn onderburen verder met hun treiterijen, intimidatie en overlast. En iedere keer achter elkaar met de deuren slaan, terwijl ik niets doe, ook als ik gewoon op de bank zit.
En ja; ik zat te kijken waar mijn katten waren en ze lagen allemaal in de slaapkamer. Ik denk dat het voor mijn katten zo ook niet te doen is. Iedere keer als er veel lawaai is, schrikken ze zich kapot. Bovendien ben ik dan ook bloednerveus en kan ik niet ontspannen. Ik geef geen tegenreactie op het gedrag van mijn onderburen. Voor mij voelt het niet goed om met deuren te slaan en bovendien wil ik dit mijn katten niet aandoen.

Ik heb zojuist wederom contact gezocht met de maatschappelijk werkster van de Gemeente. Er moet NU echt een oplossing gaan komen.
Ik ben ten einde raad. De woningstichting wil geen nieuwe woning voor mij zoeken, terwijl ze hebben aangegeven dat ze mij niet langer het woongenot kunnen garanderen en ik heb niet de financiën om te verhuizen en ik heb ook niet voldoende woonpunten. Dan krijg ik ook direct een huurverhoging voor mijn kiezen als ik hier weg ga, van minimaal 100,- voor een soortgelijke woning. Ik zit dus muurvast.

[maaikevanhelvoort]

Je kan matabistokjes proberen. Raken ze 'sen' van. Verkrijgbaar bij dierenwinkels. Bij mijn kat hielp feliway adapter ook.

[nellebel]

jee wat verschrikkelijk. en vergeet niet, die spanning die jij ervaart voelen jouw katten ook, maar ik snap ook dat die spanning niet zomaar verdwijnt. hebben anderen ook last van de ze mensen? dan kun je meer druk uitoefenen op de woningbouw.
ik herken het helaas wel, al weet ik dat mijn buren het niet bewust doen. tenminste, dat hoop ik. mijn buren maken vooral buiten veel herrie. wij kunnen nooit rustig buiten zitten. en als guusje en gijs dan een keer buiten mogen komen dan binnen 1 minuut komt er weer zoveel herrie dat ze van schrik naar binnen vliegen. gelukkig ziet het er voor ons iets beter uit en hopen we in april te kunnen verhuizen. ik hoop dat de woningbouw ook inziet dat dit niet fijn is voor niemand en dat ze kijken voor een geschikter huisje voor jou zodat jij en je katten weer tot rust kunnen komen

[Zonnig]

Hey wat een tip ! Ik zal eens kijken van de matabistokjes zijn. Ik vind die Feliway eigenlijk te duur. Heb al wel een ander merk ontdekt. Hoe meer fabrikanten, hoe goedkoper het straks wel zal worden.

Nou qua spanning houd ik het niet meer vol in mijn huis. Inderdaad, zodra er veel lawaai is, dan schikken mijn katten ook direct. Ikzelf ook. Ik krijg bepaalde stressreacties als ik weer overlast ervaar. Ik krijg dan min of meer blackouts. Ik doe dan ineens dingen dubbel. Vorige week werd mij dit uitgelegd. Maar de overlast gaat natuurlijk veel verder dan alleen met de deuren slaan. Het was alleen een voorbeeld.

A.s. donderdag, vind er een afspraak plaats tussen de woningstichting, maatschappelijk werk en de Gemeente. Gelukkig; na 12 jaar wordt er eens serieus gekeken naar de situatie. Die brief aan de wethouder, heeft zo te zien effect gehad.
Hopelijk wil de woningstichting nu wel voor mij op zoek naar een nieuwe woning ( want tot op heden weigeren ze, terwijl ze veel woningen hebben ), nu de Gemeente aan tafel zit. Helaas mag ik niet bij dit gesprek aanwezig zijn.
Hoe het qua vergoedingen gaat weet ik niet. Hoop dat er wel iets is. Baal wel, want ik heb nu een hele mooie voliere en zometeen moet er weer een nieuwe worden aangeschaft. Flink balen, dat zo'n mooi ding er straks uit moet worden gehaald, door toedoen van een ander, want ik moet immers verhuizen vanwege overlast. Zonde van het geld, maar ja....wat is het alternatief....weer jaren in zo'n overlastsituatie blijven ?

Heerlijk dat jij in ieder geval gaat verhuizen ? Heb je zometeen ook een tuin of balkon ?

Vanmorgen ook meer zaken aangepakt; vragen gesteld over reïntegratietrajecten etc. Momenteel de twee grootste stressfactoren; geen baan en langdurige overlast. Nu maar hopen dat er iets positiefs uit komt. Wellicht voel ik mij zometeen ook weer veel beter qua gezondheid.

[nellebel]

als het goed is krijgen we straks een mooie bostuin. eerste prioriteit wordt een kattenren.
tja, ons huidige huisje hebben we 20 jaar lang verbouwd. zit erg veel geld in, krijg je er nooit meer voor terug. is helemaal tiptop in orde. nu terug naar huisje waar al 27 jaar niets meer aan is gebeurd.
echter ik heb het er graag voor over. je kunt nog in zo'n mooi huisje wonen, als je je er niet prettig voelt (en dat geld vooral voor mijn man) dan heb je toch ook niets. ik woon liever in een oud huis op een plekje waar hij zich prettig voelt als in een mooi huisje waar hij doodongelukkig is. mijn man is hoog sensitief en vooral geluiden komen heel hard binnen bij hem. een zachtjes geluidje klinkt voor hem heel hard.
jammer dat jij hierin wel afhankelijk bent van anderen, maar ik duim voor je dat het goed komt en jij een nieuw start kunt maken. dan verdwijnt jou stress en zullen je katjes ook meer tot rust komen.