Onze lieve Diva is nu 11 maanden oud en we hebben voor haar deze week en ren gebouwd aan de schuur vast. Dit omdat na meerdere pogingen tot het wennen aan een tuigje en een lange lijn in de tuin en een poging tot trainen om los te mogen lopen in de tuin, helaas heeft dit alles niet gewerkt heeft en ze x op x ontsnapte naar de tuin vd buren (ook met katten).Samen Wandelen met haar tuigje buiten vind ze trouwens wel prima.
Omdat we haar toch de buitenlucht gunnen en wij ook met warm weer de deur open willen hebben heeft zij nu een mooie ren tot haar beschikking. Maar nu loopt ze constant te janken in de ren. Wat kan ik hieraan doen zodra ik bij haar ben is dit over maar heb ook 2 kleine kids en een huishouden te runnen dus kan niet non stop bij haar in de ren zitten Ze is overigens wel erg aan mij gehecht en loopt nog te miauwen als ik even op de wc zit of boven ben noem haar altijd mijn tweede schaduw want je valt zo wat over haar heen. Ze is een kruising tussen ragdol en heilige birmaan en een schat van een poes maar vanmorgen heeft ze me echt gekrapt toen ik haar naar de ren wilde brengen was wel derde x in de ren pas. Ze heeft speeltjes een groot touw div. plankjes op div hoogtes, planten en een krat om in te schuilen/ spelen maar ze doet er niks mee ze zat vandaag alleen maar op de grond. Over een tijdje willen we nog een binnenverblijf in de schuur maken met een kattenluikje om een veilige schuil plek te geven maar dit zal nog ff moeten wachten ivm de vakantie.
Ik heb haar vanmorgen een uurtje erin gehad waarvan ze ruim 45 min heeft zitten miawen wat doe ik fout en hoe kan ik haar helpen. Ze is overigens nog wel onze enigste poes en we hopen over een tijdje een maatje voor haar te vinden maar het € is nu ff op.
Ik heb ook een kattenren en die is aan het huis bevestigd. Ze kunnen via een kattenluik de ren in en uit. Dat is dus zelf keuzes maken.
Het nadeel van een ren waar je de kat (tegen haar zin) in plaatst, is dat ze dan niet zelf kan kiezen weer in huis te gaan. En een kat kiest graag zelf.
Is er niet een mogelijkheid die ren aan het huis te maken?
Ik weet niet hoe ver de kattenren verwijderd is van het huis, maar zou je niet één of andere constructie kunnen bedenken (low budget), waarmee je de ren verbindt met het huis, via bijvoorbeeld een raam en dan een soort van kleine 'tunnel' van gaas, die weer verbonden is met de ren? Dan kan de kat zelf in en uit de ren gaan en die controle is misschien net wat ze nodig heeft om de ren te gaan waarderen.
en toch al zorgen voor een schuilplekje. al is het maar een doos die op de kop staat met een gat erin waar ze lekker zich in kan verstoppen. verder lees ik ookdat de kan nogal aan jou hangt en niet gewend is alleen te zijn. om daaraan te wennen zul je toch met kleine stapjes haar moeten late nwennen. dus veel tijd samen doorbrengen in de ren en langzaam afbouwen. een kat laat zich neit dwingen en heeft tijd nodig tot wenne. of een vriendje zodat ze niet meer alleen is.
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Net weer geprobeerd en weer gekrapt voel me echt verdrietig hebben er zoveel geld tijd en energie in gestoken en nu wil ze niet. Een sluis door tuin lost niet het probleem op met warm weer dan kynnen wij deur niet open hebben en moet ze alleen boven zijn. Tips !
Een kat kan over het algemeen een ren alleen waarderen als ze er zelf in en uit kunnen.
Is de ren niet te verplaatsen?
Ik heb inderdaad de deur niet open met warm weer, maar daar zijn toch alternatieven voor?
Raam met veilig hor kan open of kantelraam met hanekam - spleet - stand.
Tja, blijkbaar is ze niet graag alleen (ook gezien het feit dat ze jou binnen altijd achtervolgt).
Wellicht dat ze het niet vervelend vind wanneer ze met soortgenootje van ongeveer dezelfde leeftijd in de ren kan maar garanties heb je met dieren nooit.
En misschien een hordeur voor de buitendeur plaatsen waardoor het wel door kan luchten in huis maar zij niet weg kan?
Nee we kunnen de ren niet verplaatsen zit vast gemaakt aan de pergola een sluis zou kunnen maar dan loopt hij wel door de hele tuin heen en dan kattenluik in de tuindeur. Mijn angst is dan weer dat ze er echt NIET doorheen gaat wandelen of door het luikje gaat en we wel een verbouwde deur hebben en een klap geld verder aan sluis en luik. Ik zal ff wat verder vertellen over mijn zorgen en verdriet,
We hebben VEEL met haar al meegemaakt en hebben haar genomen aangezien we een zoontje hebben met autisme haar ras leek perfect samen te gaan met hem. Nu na heel wat maanden verder is dat ook zo maar het heeft veel voeten in de aarde gehad. Met nog een ADHD in huis is er soms ook te veel stress en spanning door haar jonge wilde gedrag. Ze is super lief maar ook heel aanhankelijk wat ik wel schattig vind maar ook moeilijk soms. Voel me al snel schuldig als ik ff weg ben. Ik ben een echt buiten mens dus al het ff kan hebben wij hier de deuren en ramen open. Ik dacht ik train haar wel lopen aan een tuigje in de tuin zij blij wij blij aangezien de poes waar ik mee opgegroeid ben dit ook deed. Nou dat was dus NIET zo. Het tuigje accepteerd ze wel en samen wandelen (nou ja ik volg haar zeg maar) is prima maar aan een lijn door de tuin is te beangstigend voor haar zodra ze weerstand voelt raakt ze in paniek. Toen trainen om in de tuin te blijven wat ook niet werkte. En daarna dus binnen in huis met mooie weer met deuren en ramen dicht met schuldgevoel mijn kant op en veel gemiaw van haar. Ook met twee ADHD kinderen en autisme is het niet te doen aangezien die altijd de deuren vergeten dicht te doen. De STRESS zat dus heel hoog. Door dit en nog veel meer wat een kitten voor impact heeft op je leven bijna besloten dat zij toch niet in ons zorg gezin zou passen.Uiteindelijk besloten om toch een ren te bouwen ook al zou dit veel geld kosten en nu hebben we dit dus weer. Ik ben er zo moe van en zo verdrietig waarom lijkt het nou niet ff gewoon te lukken. . Ze is zo lief en zo mooi en ik kan haar niet wegdoen maar wil weer genieten van haar en mijn frisse lucht en dat lijkt bijna onmogelijk.
Ik zit nu te denken haar voer te gaan geven in de ren en samen met tuigje te wandelen naar de ren ipv tillen daar te eten en als ze terug wil weer terug te wandelen. Maar dat in ieder geval wel positieve beleving is. AUB val me niet aan op me woorden ik wil voor ons allemaal het beste en dat is moeilijk en ff een sluis erbij bouwen gaat gewoon nu nog niet met ons gezin. Alle tips mbt wennen zijn welkom
google even op destress van huisdierendokter.nl en zoek hier op het forum, zoekfunctie rechtsboven, ook op de ervaringen hier. missch kun je haar nieuw gedrag aanleren met een kuurtje destress, zodat ze wat rustiger wordt en wat meer vertrouwen heeft in haar omgeving.
nu lijkt ze wel verlatingsangst te hebben..
jeetje, je hebt het zwaar met twee ingewikkelde kinders..
kruising ragdoll/birmaan.. zijn die zo angstig met weinig zelfvertrouwen?
we hebben een paar birmanen (zuri) op het forum..
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo
tja, ik bedoel eht niet verkeerd maar ik denk dat je toch een verkeerde verwachting hebt gehad van een kitten. kitten zijn erg druk en actief en kittens hebben maatjes nodig om te spelen, te ontdekken en angsten te overwinnen. nu hangt ze heel erg aan jou. mijn guusje komt ook alleen aan het tuigje buiten, en ik kan alleen daar met haar wandelen, vastmaken aan een boom lukt niet, dan is ze meteen verstrikt in allerlei struiken en bij paniek (geluidje bij de buren) trekt ze tuigje af en in paniek ervandor. gijs daarentegen kon wel in het tuigje maar raakte dan zo angstig. hij voelde toch de druk van het tuigje en miste de zekerheid om te kunnen vluchten omdat hij voelde dat hij "vast" zat. tuin bij ons is afgezet, hekwerk tot 1½ meter hoog. gijs kan dat aan, guusje niet, die gaat eroverheen dus die blijft in tuigje lopen. hier komen ze alleen onder begeleiding buiten. ik vind het ook soms erg jammer,. mijn vorige katten liepen gewoon lekker buiten als wij ook buiten waren, daar was ook het hekwerk genoeg voor om in eigen tuin te blijven. maar ja, ik moet ook accepteren dat dat met guusje echt niet gaat.
misschien toch dat schuilplekje in de ren en veel tijd met haar daar doorbrengen, misschien dat 1 van je kinderen kan spelen met haar in de ren. ze moet de ren als iets leuks gaan zien.
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Kom eerst eens tot rust?
Die ren waait niet weg en je kat is niet hopeloos verloren als je haar nog een weekje (of 2) binnen houdt. Zolang je zo stuitert stuiteren je gezin en je kat mee. Pas weer proberen haar aan de ren te laten wennen als je je zenuwen onder controle hebt - de kat pikt die stress op en reageert dan ook met stress. En bouw het rustig op,blokjes van minuten, want ze heeft haar tijd nodig om te wennen en vertrouwen te krijgen.
Hoi puma je hebt ook gelijk eerst bijkomen van alles waren paar hectische maanden met haar en ja musschien heb ik me vergist in kitten zijn ( denk zelf niet ) maar de omstandigheden maken het erg zwaar. We hoopte op een stukje tuin rust en dat is er nu niet. Gisteren en vandaag ren open gelaten en daar voer gegeven ze liep xonder angst de ren in en ging rustig eten en zoeken in ren naar meer. Vandaag ff deurtje dicht gedaan maar zodra voer op was begon ze non stop te janken ondanksij bijzijn en heb ik haar weer naar binnen gedaan. Lijkt wel inderdaad op verlating angst ze id ook veel te vroeg uit nest gegaan ( dit wisten we niet dachten dat ze 13 weken was ) maar goed eemaal binnen was ze tevrede en ging rustig slapen terwijl ik buiten was.
Ach, wat vervelend voor je, al die problemen. Ik ben het met Jojo eens: neem de tijd. Je vertelt dat ze binnen rustig ging slapen, terwijl jij buiten was. Dan moet het andersom ook te leren zijn. Ik zou haar regelmatig even in de ren doen en bij haar blijven. Dan kan ze vertrouwd worden met de ren. Laat haar daar voorlopig niet alleen achter, maar neem haar weer mee naar binnen. Ik denk dat je haar na verloop van tijd ook even achter kunt laten, maar bouw het heel langzaam op. Laat haar het tempo bepalen.
A dog is a dog, a bird is a bird, a cat is a person. (Mugsy Peabody)
Ze is overigens wel erg aan mij gehecht en loopt nog te miauwen als ik even op de wc zit of boven ben noem haar altijd mijn tweede schaduw want je valt zo wat over haar heen. Ze is een kruising tussen ragdol en heilige birmaan en een schat van een poes maar vanmorgen heeft ze me echt gekrapt toen ik haar naar de ren wilde brengen was wel derde x in de ren pas. Ze heeft speeltjes een groot touw div. plankjes op div hoogtes, planten en een krat om in te schuilen/ spelen maar ze doet er niks mee ze zat vandaag alleen maar op de grond. Over een tijdje willen we nog een binnenverblijf in de schuur maken met een kattenluikje om een veilige schuil plek te geven maar dit zal nog ff moeten wachten ivm de vakantie.
