Grommen en blazen

[Samoeroy]

Hallo, wij hebben in juli 2013 een kat uit een katten-opvang gehaald. Een kater van 9 jaar, met de naam Simba. Als achtergrond-informatie kregen wij mee dat hij zich bij zijn vorige eigenaren steeds ging verstoppen, en omdat ze dat zo zielig vonden hebben ze hem weggedaan. Uiteindelijk heeft hij ongeveer een half jaar in de opvang gezeten. Bij ons thuis moest hij uiteraard wennen en was een plaatsje onder het bed toch wel erg veilig. Langzamerhand durfde hij steeds meer, en ging hij ons steeds meer opzoeken. Wel bleef hij erg schrikachtig, waarbij we toch een beetje het gevoel kregen dat er misschien toch wel vervelende dingen met hem gedaan zijn. Afgelopen februari kwamen we er achter dat de vorige eigenaren hem naar de dierenarts hadden gebracht om hem te laten inslapen, omdat hij overal zou plassen. De dierenarts heeft dit geweigerd en zodoende kwam hij bij de katten-opvang terecht. Uiteindelijk is hij op een niersteen-dieet gezet. Tot zover iets over de achtergrond van Simba. Wij zijn ontzettend blij met deze kat, het is een heerlijke knuffelkont en zoekt ons altijd op in huis, waar we ook zijn. Vanaf dag één maakt hij gebruik van de kattenbak, en heeft tot nu toe geen ongelukjes gehad. Hij heeft een heel zacht karaktertje, laat alles toe, blaast, krabt of bijt nooit.
Tot het moment dat wij mensen over de vloer krijgen. Hij zal de visite niet opzoeken, maar het komt wel voor dat wij niet thuis zijn, en dat hij eten krijgt van iemand anders. Hij is dan ontzettend dominant, en blaast en gromt, met dikke staart. Het gekke is dat hij sommige vrienden van ons al vaak heeft gezien, maar hij blijft dit gedrag vertonen. Deze vrienden zijn zo bang voor hem, dat ze eigenlijk niet in ons huis durven als wij er niet bij zijn. Ze zijn bang dat hij ze aanvalt. Ik heb de beelden gezien, en ik kan me er iets bij voorstellen. Heeft iemand enig idee waar dit gedrag uit ontstaan kan zijn, en hoe dit opgelost kan worden?

[Dinky]

Ik zou denken dat het voortkomt uit onzekerheid dat hij zich groter voordoet dan hij is?

[Ilone]

Lijkt mij angst en onzekerheid, wat Mirjam al zegt.
Misschien de personen die hem eten geven als jullie er niet zijn, wat vaker eten laten geven wanneer jullie er ook zijn? Dat hij ze gaat zien als 'goed volk'.
Ook wat kussentjes/speeltjes met valeriaandruppels erop door het huis wanneer jullie er niet zijn, zou misschien kunnen helpen, daar zou hij rustiger van moeten worden.

[Rik]

Is het echt "van op afstand" dreigen aan te vallen of doet ie het alleen als ze in de buurt komen? Ze kunnen natuurlijk de kat zoveel mogelijk proberen te ontwijken. Een band opbouwen met een angstige kat kan erg lang duren (afhankelijk van de kat en mate van angst). Mijn poes moet ook niets van vreemde hebben bij mijn afwezigheid. Als ze zich al laat zien (b.v. bij het eten geven) dan wil ze ook nog wel uitvallen maar alleen als de persoon te dicht in de buurt komt. Knuffelen met een vreemde is er dus al helemaal niet bij. En als ze op een gegeven moment het knuffelen met mij mist wil ze nog wel eens een kopje aan de vreemde geven... maar wee zijn gebeente op het moment dat die dan een aai probeert te geven.

Ander vraagje. Zijn de nageltjes geknipt (of in ieder geval niet al te scherp)? Mijn ervaring is dat ze altijd met de klauwtjes slaan (en zich dan gelijk terugtrekken). Als die dan niet zo scherp zijn dan blijft de schade beperkt. Dit moet je natuurlijk alleen doen met een kat die overwegend binnen is. (Buitenkatten kunnen de scherpe nagels nog wel eens nodig hebben) Kijk wel even hoe hij reageert na het slaan (als ze dit uiteindelijk echt zou doen). Het bezoek moet daar ook niet al te wild op reageren want dat lokt alleen maar nog meer angst/agressie uit. (zeker als ze weten dat de nagels niet scherp zijn zou dit voor het bezoek een geruststelling kunnen zijn)

Zoals Ilone al zegt is het verstandig om dit samen met de mensen een paar keer te oefenen. Dan kun jij zelf ook goed beoordelen hoe de kat reageert en advies aan het bezoek geven over hoe te handelen.

[Mickey_Mouse]

Angst niet tonen...Echt niet angstig zijn

Ik heb er ook zo een gehad. Kon naar vreemden blazen grommen en uithalen, tot verdekt opstellen aan toe. Heeft menig volwassen kerel in een hoekje gedreven terwijl wij niet in die kamer aanwezig waren.

Het mooie was echter, dat indien je haar ging overbluffen zij vanzelf de aftocht blies. Schoenen aan en gaan. Dan maar een mep op je schoenen.

[Cari]

Hij heeft een heel zacht karaktertje, laat alles toe, blaast, krabt of bijt nooit.

Hij is dan ontzettend dominant, en blaast en gromt, met dikke staart.

Een zacht karaktertje kan nooit een dominant karakter zijn. Ik denk dat je hier toch te maken hebt met angst. Het feit dat hij iets dergelijks niet doet als jullie er zelf bij zijn, betekent dat jullie hem zekerheid geven, dat hij zich bij jullie veilig voelt. Mijn katten laten zich ook veel makkelijker door een ander benaderen als ik erbij ben. Simba heeft veel angst gehad in zijn leven en jullie zijn uiteindelijk zijn veilige haven geworden. Als jullie er niet zijn, is die steun weg en voelt hij zich bedreigd. Dat kan zich uiten in wegkruipen, maar ook in aanvalsgedrag.
Ik zou inderdaad proberen de band tussen Simba en de oppassers tijdens jullie aanwezigheid te versterken. Laat ze hem zijn eten geven met jullie erbij en als dat gaat misschien met jullie in een andere kamer. Opbouwen dus.

@Mickey_Mouse: Ik wil best geloven dat jouw tactiek bij jouw kat werkte, maar zonder langdurige observatie van Simba is dat een heel eng advies om te geven en zou wel eens akelig averechts kunnen werken.

[Samoeroy]

Hartelijk dank voor de opmerkingen en tips! Nog een voorval van gisteren: in verband met de warmte laten wij de ramen op een kiertje staan, zodat er frisse lucht binnenkomt. Gezien de regen van gistermiddag had ik dezelfde vriend gevraagd het raam bij ons dicht te doen. Deze vriend komt dus regelmatig bij ons over de vloer, en is echt geen vreemde meer voor Simba. Simba zat te grommen en te blazen in de deuropening van de kamer waar het raam open stond. Mijn vriend is doorgelopen en Simba ging uiteindelijk ergens anders zitten. Ik geloof ongetwijfeld dat angst de grote oorzaak is. Ik heb bij de dierenarts nog nagevraagd of zij iets van zijn verleden weten, maar dat was niet het geval. Hij is ook ontzettend bang voor grote dingen, zoals bijvoorbeeld een bezemsteel of een doos. Van de stofzuiger wordt hij ook niet echt gelukkig, maar dat gaat steeds beter. Als wij in het ene gedeelte van het huis stofzuigen, dan gaat hij in het andere gedeelte zitten, en vice versa. Zoals ik al eerder schreef, Simba is echt een heerlijk dier, en gek op aandacht (van ons). Door zijn angst loopt hij zoveel liefde en aandacht (van anderen) mis, maar probeer hem dat maar eens duidelijk te maken.

[Mickey_Mouse]

Dat maak je hem niet duidelijk. Angst niet tonen aan je huisdier. Dan blijft het voor de oppas goed te doen. Wat ik zei, niet iedereen was geschikt bij ons want ze zette je in de hoek neer en daar bleef je.

Hier zijn mijn huidige katten ook bang voor van alles, exopvangbeestjes. We wennen nu langzaam aan alle dingen. Kater vond in het begin de waterkoker eng als die aan ging, ik heb nog nooit zo lang en vaak thee gedronken met kat in de keuken. Nu is het normaal.
Stofzuigen hoeft niet leuk te zijn, dan loopt ie maar...

[Cari]

Je vriend heeft er goed aan gedaan gewoon door te lopen en geen angst te tonen. Maar dat is iets heel anders dan overbluffen. Dat is negeren en dat is prima.