Castratie bij kater die binnen leeft echt nodig??

[Geneticx]

Hallo,

ik ben nieuw hier en had meteen graag wat advies willen vragen...
Ik heb een zwarte Kater Bruce van exact 6.5 maand oud. Het is een enorme speelse maar ook heel lieve deugeniet. Hij leeft volledig binnen en komt regelmatig buiten in de tuin maar dan wel steeds vastgemaakt aan een lange leiband.

Nu hoor ik steeds weer opnieuw dat castratie voor diverse reden een MUST is. :-/ Het is echter hoog tijd denk ik dat de operatie zou gebeuren maar ik twijfel nog.
Ik zou het liever niet laten doen, ik zie er ergens tegenop om met hem weer naar de dierenarts te gaan en wil het hem echt niet aandoen als het niet echt volledig nodig is.
Ook zou ik veel liever hebben dat hij 100% zichzelf blijft en heb schrik dat na de operatie hij veel rustiger, tammer zal zijn en redelijk veel zou aankomen in gewicht.

Mijn vraag aan jullie is nu... hoeft dit nu echt voor een kater die vooral binnen leeft en niet vrij buiten komt? Vrouwtjes zwanger maken kan hij toch sowieso al niet want aan de leiband geraakt hij niet ver. Maar misschien als ik het niet laat doen dat hij binnen x aantal tijd begint lastig te doen en ik hem moeilijker zal kunnen binnenshuis houden?

Bedankt voor jullie visie/info...

Grts.

[castratenkoor]

Ja het is echt nodig, zowel voor hem als voor jou. Een kat waarvan de hormonen door het lijf gieren wil poezen dekken. Ik neem aan dat je die niet voor hem in de aanbieding hebt.
Je zult een ongedurige ontevreden kat in huis hebben, hij gaat schreeuwen, wildplassen enz. enz.

En ik zou het echt nu doen, nu gieren de hormonen nog niet door zijn lijf. Hoe langer je wacht hoe zwaarder de ingreep psychisch voor hem wordt. Nu weet hij nog niet wat hij mist, wacht je tot hij hitsig wordt, dan moeten de door zijn lijf gierende hormonen de nek omgedraaid. En dat is zwaar en ingrijpend. En duurt 6-8 weken.

Bovendien loop je het risico dat als je langer wacht en hij gaat wildplassen dat hij dat ook na een castratie niet meer afleert.

[mittenslief]

hierboven is alles haarfijn uitgelegd...helemaal mee eens....en als jouw kater in de tuin is zoekt een krolse poes hem echt wel op hoor en zwanger is ze dan zo

[bayou]

Dat dus, plus dat deze man gaat uitbreken of dat gaat proberen en zich daarbij kan verwonden.
Het risico op een oepsnest is zo heel groot.
Natuurlijk hebben ook eigenaren van poezen hun verantwoording maar er zijn al genoeg ongewenste katten...daar wil je geen bijdrage aan leveren.

[Brittenbolletje]

En dan nog het feit dat als hij niet geholpen word en last heeft van hormonen heeft ook blaasgruis kan ontwikkelen

[Geneticx]

Is dat zo? Maar ook gecastreerde katers kunnen blaasgruis ontwikkelen blijkbaar, zoals bij die van een vriendin.

[BillyJean]

Gewoon nu doen, katerpis wil meniet in je huis.
En ja, iedere kat kan blaasgruis krijgen, maar niet castreren verhoogt het risico aanzienlijk.

[eveline1982]

Ik sluit me compleet aan hierboven. Daarbij nog een punt, hoe zielig is het als je zoveel hormonen door je lichaan hebt dat je op kilometers afstand al een krols poesje kan ruiken, en je kan/mag er niets mee doen?! Dat is super frustrerend en daar zullen geheid gedragsproblemen bij gaan komen.

Het is voor zowel een poes als een kater, gewoon weg veel prettiger om niet geconfronteerd te worden met gevoelens waar je niks mee mag.

[Dinky]

Alleen al het risico op sproeigedrag lijkt mij genoeg reden om wel te castreren.
Bij een kater is het slechts een kleine ingreep en sproeigedrag is niet/erg moeilijk af te leren wanneer dit gebeurd......

[Brittenbolletje]

Uhh ja dat is zo. die kans is groter dan vanwege de stress en zo wat er met zich mee brengt.

[Anne87]

Als ik kijk naar onze twee katers, alletwee binnenkatten (okay, ze komen ook op het balkon), ben ik zó blij dat ze gecastreerd zijn! Noodle begon op Flo te rijden, en Milo heeft één keer gesproeid. Maar je merkte aan hun gedrag en humeur ook dat het tijd was om ze te laten castreren. Ze zijn nu juist weer de lieve lekkere mannetjes die ze waren voor hun castratie.
Wat betreft aankomen in gewicht na castratie, is dat een kwestie van goed opletten van de baasjes. Onze mannen hier krijgen onbeperkte brokken én samen 250g vlees per dag, maar ze zijn absoluut niet te dik (niet alleen mijn woorden, ook die van de DA).
Maar castreer ze, doe jezelf en je katers dat plezier. Sproeiende katers stinken, die geur krijg je bijna niet weg. De katers zijn ongelukkig en (seksueel) gefrustreerd. Dat is sneu. Ze zijn humeurig en zijn juist heel anders dan de katers die jij je herinnert uit de eerste 6 maanden van hun leven.

[eveline1982]

Ik ben ooit een woning in gegaan die ik wilde huren met 2 goede vriendinnen. Ze hadden daar ongecastreerde katers rondlopen, je liep tegen een muur van katerpis lucht aan! Het was echt verschrikkelijk (we hebben het dan ook niet genomen)! 1 van die meiden had zelf ook een ongecastreerde kater, die begon in het huisje waar we toen nog woonde, ook te sproeien. We hebben, ondanks veel gepoets, de lucht er nooit helemaal uit gekregen. Iedere keer als we langs die plek liepen, rook je die gore lucht. Ook ben ik een behoorlijke tijd bezig geweest bij een vrouw die zowel open katers als poezen had rondlopen, boven. Als zij dat huis uitgaat, is de enigste optie nog platbranden die hap! Als ik in de zomer ernaartoe ging om kittens op te halen, of te kijken hoe het ging, dan kreeg ik bijna geen lucht van de stank die er hing, pure katerpies! Nee daar word je echt niet vrolijk van.

Mijn Beer begon met een maand of 4 al last van zijn hormonen te krijgen (was er wel heel jong bij hoor) en hij was al een ratelslang aan het na doen met zijn staart, en kon brullen als een tijger! Ook was hij heel erg onrustig, en dominant aan het worden. Een week of 8 a 10 na de castratie waren alle hormonen uit zijn lichaam, en had ik me relaxte lieve ventje weer terug. Toch is hij nooit het mannetje als voor zijn hormonen geworden, hij is nog steeds vrij dominant. Bij 1 van onze poezen, Minoes, moesten we wachten tot ze krols zou worden, omdat we haar gevonden hadden en niet zeker wisten of ze al geholpen was. Zij is nooit meer de oude in karakter geworden, had gewild dat we nooit hadden gewacht tot ze krols zou worden, maar de ingreep gewoon hadden laten gebeuren en dan wel hadden gezien of het al was gebeurd. Ze jankt nog regelmatig als een krolse poes, en is echt enorm bitchie. En dat terwijl ze enorm lief was, voor de hormonen!

[Geneticx]

Bedankt voor alle reacties.
Blijkbaar heb ik geen keus..
Ik zal morgen bellen naar DA zodat hij volgende week binnen mag..

Groetjes.

[bayou]

ah goh......
Je komt er wel overheen hoor..en je doet je beest er echt een plezier mee.
Geloof ons maar.

[Catfish]

Ik heb hier ook alleen maar gecastreerde katers rondlopen. En ze zijn nog net zo lief als daarvoor!
Een kennis heeft het ook ooit niet laten doen bij haar kater, en hij heeft werkelijk het hele huis ondergepiest (je kon tegen de stank leunen) en vertoonde zwaar verstoord gedrag. Hij is in het asiel geëindigd, waar hij gecastreerd is en herplaatst.
Dus je neemt de goede beslissing!! Voor jezelf, maar écht ook voor Bruce.