We missen hem ontzettend, bij alle kleine dingen in huis lopen we er weer tegenaan. De laatste weken ging hij niet meer naar de kattenbak, maar deed hij alles gewoon op de stenen in de gang of de mat voor de voordeur. Toen was dat vervelend, nu mis ik het gewoon dat ik in de ochtend niet meer uit hoef te kijken waar ik loop
Geen Bo meer die aan komt rennen zodra hij het senseo apparaat hoort, en geen Bo die om een stukje ham komt schooien als de koelkast open gaat. Onze andere poes heeft even de tijd nodig gehad om aan hem te wennen, en dikke vriendjes waren ze ook niet, maar zelfs zij is nu continue aan het zoeken en slaapt in het mandje waarmee Bo naar de dierenarts is gegaan.
We hebben besloten om hem te laten cremeren, en dat word gelukkig allemaal door de dierenarts geregeld, dus over een poosje hebben we een mooie urn in huis. Mijn vriend vind het belangrijk om iets tastbaars te hebben (hij heeft wat moeite met het beseffen van zulke gebeurtenissen), en op het moment dat hij er aan toe is dan wil hij Bo graag uitstrooien. Terug naar de natuur..
Ben blij dat ik hier toch nog even extra de bevestiging krijg dat we er goed aan gedaan hebben.. Soms twijfel je gewoon of er echt niet nog een andere optie was
