Ooretter en infectie?

[Chiquita98]

Ja dat lees ik ook, maar vind het wel raar zeggen

[nijltjetweety]

We zijn tot dat besluit gekomen na het ongeval waarbij mijn vrouw haar zoon (Bart) omkwam. Als hij er was doorgekomen dan zou hij een plant geweest zijn. Hersendood en in leven gehouden door machines. Zelf zou hij niet eens weten wie wij waren en wie hij zelf was. Het gaat over een waardig leven. En waardig sterven. Vreemd genoeg had Bart zelf enkele maanden voor zijn ongeval gezegd als het ooit tot dergelijke situatie zou komen wij de stekker er letterlijk mochten uittrekken. Het gaat niet over weer eens naar de dierenarts moeten met onze kat. Dat is geen last, dat is een plicht. Want als je een dier houd dan moet je daar ook voor zorgen. Het dier heeft daar recht op. Neen, het gaat voor ons over een veel dieper liggende levensbeschouwing. Maar dat is iets waar een deel van ons achter staat terwijl een ander deel van ons het leven koste wat het kost wil blijven rekken. Onder last kan je vele dingen verstaan, zoals bvb "het gewicht van een last" wat beeldspraak kan zijn waarbij dat gewicht eerder mentaal is, maar dat kan ook over een voorwerp gaan warin dat gewicht is uit te drukken in kilogram. Een taal, zelfs het Nederlands is maar een arm iets waardoor het niet eenvoudig is op de juiste manier iets uit te drukken.
Zelf ken ik maar 1 goede term om uit te drukken wat ik bedoel. Het gaat over datgene waar velen onder ons vroeger of later wel eens mee geconfronteerd worden, en dat is de discussie over euthanasie.
@Sifra
Als je de zin daar juist voor er bij neemt word het misschien duidelijker

Als er hierna nog complicaties bijkomen weet ik niet of het leven voor de kat zelf dan nog veel zin heeft. Dat is dan wanneer ik mezelf verplaats in haar situatie.

.
Bij de kat komt daar nog bij dat wanneer de hersenen bvb beschadigd geraken door een kwaadaardig gezwel, dat ze dan niet meer weet waar haar thuis is. Je kan dat dier niet in een bed houden zodat je er altijd bij kan. Stel je voor dat ze dan verloren loopt en nog enkele weken aan het zwerven gaat tot ze crepeert!! Dat vergeef ik mezelf nooit. In dat geval, wanneer ze terminaal zou zijn zouden wij het niet langer rekken dan noodzakelijk. En zelf willen wij ook niet nutteloos in leven worden gehouden, alleen maar omdat onze nabestaanden ons niet willen afgeven als het moment daar is. Een lange lijdensweg die nutteloos is hoeft niet. Wij hebben onze families dit al jaren laten weten. Een tante van mij is ook overleden aan kanker. Toen was euthanasie niet toegestaan. Het is ruim 20 jaar geleden, maar mijn moeder ziet haar ook nog steeds voor haar ogen. Een levend skelet vol morfine tegen de pijn. Wachten tot God beslist dat je moment gekomen is. Het heeft maar ca 6 maand geduurd, en op het moment zelf vond iedereen het juiste gedaan te hebben. Maar achteraf vinden de meesten dat de lijdensweg nooit zo lang had mogen duren.
Dat is wat ik bedoel met die complicaties.

[Femmel]

Helaas hebben wij ongeveer hetzelfde meegemaakt met onze (oude) kater. Veel oorproblemen waarbij ook het, onder narcose, schoonmaken van het oor niet hielp. Trommelvlies was volledig verdwenen en er zat constant pus in het oor. 6 weken antibiotica geven hielp niet, het pus bleef aanwezig. Pus op kweek gezet en de antibiotica zou goed zijn. Uiteindelijk zo'n 3 maanden antibiotica gegeven maar het mocht allemaal niet baten.

Hij was, door zijn leeftijd en FIV, teveel verzwakt om een heftige operatie nog goed door te komen. Ze zouden zijn schedeltje gedeeltelijk open moeten maken om bij het binnenoor te kunnen komen. Daar zouden ze kunnen kijken of er een tumor, poliep of ontsteking zat, alles schoon kunnen maken en hem weer mee naar huis kunnen geven. Een andere optie was van tevoren een scan laten maken om te bezien of er inderdaad iets in het binnenoor zat.

Wat hebben we twijfels gehad over wat de juiste beslissing was. Uiteindelijk toch besloten om niets meer te doen, alleen zijn leven zo prettig mogelijk te maken. Hij kreeg dagelijks een lage dosering ontstekingsremmende pijnstiller en dat hielp hem goed. Hij gaf veel minder pijn aan aan zijn oor en schedeltje en het hielp hem ook tegen de pijn van de spondylose die hij had. Uiteindelijk hebben we hem 9 maanden later in moeten laten slapen omdat zijn lichaampje op was, hij had zeer waarschijnlijk lever/pancreas/darmproblemen en dat in combinatie met zijn leeftijd en FIV hebben hem de das om hebben gedaan.

Heel veel sterkte en wijsheid!

[Sifra]

@Sifra????

Volgens mij zijn wij het al met elkaar eens. We hebben de verantwoordelijkheid voor onze dieren en mogen hen niet nodeloos laten lijden. De kwaliteit van hun leven moet bepalend zijn voor het antwoord op de vraag of euthanasie wenselijk is.
En alle respect voor uw/je levensbeschouwing met betrekking tot euthanasie.

[Katelijne]

Ik denk dat het misverstand vooral ging over deze zin:

Zelf willen wij ook geen verder leven waarbij we een last zijn voor onze omgeving later.

Kan verkeerd opgevat worden, maar, zoals je zegt, bedoel je eerder dat je je kat niet wil laten lijden en aftakelen, maar tijdig wil ingrijpen om haar een waardig einde te geven. Ik kan daar alleen maar respect voor hebben en ga hier volledig mee akkoord. En volgens mij is dat net zo voor 95% van de forummers hier.

Maar misschien hadden mensen begrepen dat je zelf geen last van de kat wou.

Hoe gaat het nu met jullie katje? Weet je al iets meer?

[nijltjetweety]

Neen, het is hetzelfde als bij Femmel haar kater. Ontstekingsremmers en antibiotica. Maar bij ons is het nu de aanloopfase naar de operatie toe. 10 Dagen pillen. Dus eind van de maand zal er hopelijk wel iets boven water komen.

[nijltjetweety]

Wij hebben er goed aan gedaan te veranderen van dierenarts, hoewel onze andere arts waarschijnlijk ook wel een ander middel had uitgezocht indien we hadden teruggekeerd. Er is onmiddelijk resultaat. Nieuwe medicatie en nieuwe oorzalf. Resultaat is dat ik ons kat niet meer zie krabben aan dat oor. Tevens hebben we ook haar nageltjes aan de achterpoot bijgeknipt. Er zijn dus geen nieuwe verwondingen meer te zien, haar kaak is mooi roze. Hopelijk komt het haar nog terug.
Het enige dat ze nog doet is regelmatig eens schudden met haar kopje doordat die tumor zeer dicht bij het oorkanaal zit. Waarschijnlijk zorgt die regelmatig voor onderwatergeluid. Alsof je oor vol water zit. Nu kunnen we rustig wachten tot de operatie. Ik ben ik elk geval nu al zeer blij met het resultaat, hoe weinig het ook is. En de kat ook. Ze is ook al wat zwaarder geworden. Ze moet wat aansterken om de operatie zo goed mogelijk te doorstaan. We zijn op de goede weg.

[Femmel]

Goede berichten nijltjetweetjey! Fijn te horen dat ze minder last van haar oor heeft.

Mocht je merken dat ze erg gaat schudden / vreemd lopen / omvallen na het zalven met de oorzalf neem dan wel meteen contact op met je DA. Het zou kunnen zijn dat het trommelvlies dan kapot is en dan mag er absoluut geen oorzalf in het oor gedaan worden.

[Dinky]

Wat fijn dat er nu snel resultaat is gekomen Ben erg blij te lezen dat het de goede kant op gaat
Sterkte voor de operatie!

[nijltjetweety]

Er is geen operatie mogelijk. Er moet te veel gesneden worden. Wel zijn er pijnstillers meegegeven zodat de kat nog even kan rondlopen. Wel merk ik vandaag opnieuw dat ze pijn heeft. Ze kwam in de zetel op mij liggen en moest krabben aan dat rechteroor. 2x begon ze met de achterpoot maar kon niet. Dan maar het gebruikelijke wasritueel met het voorpootje. 3x ging ze over dat oor, maar telkens ze drukt worden haar achterpoten (nu ook de linker achterpoot) wat spastisch. Ik denk van de pijn tijdens haar verzorging. Er is terug een stukje kankergezwel losgekomen en weggeschud. Ik vertelde het mijn vrouw die in de andere zetel zat en ze spreekt nu om morgen toch maar het dier te laten inslapen. Akkoord dat ze nog goede momenten heeft en nog een week of 2 kan rondlopen, maar ook merken we als ze in de zetel ligt of op een kussen ze nergens lang blijft liggen. Na 15 minuutjes loopt ze weer naar een andere plek om daar dan weer wat te gaan liggen. Gisteren moest ik werken maar onze kat was dan hyperkinetisch. Dan gaf ze de hele dag kopjes en sprong continu de zetel in en uit. Dat was een betere dag. Vandaag heeft ze ongemakken en is tenslotte terminaal. Volgende week heeft ze misschien opnieuw continu last. Verbeteren zal het in ieder geval niet doen. Ik denk ook dat we beter de beslissing snel nemen.

[eveline1982]

Klinkt inderdaad alsof ze pijn heeft. Als het niet operabel is en de kat pijn aangeeft zou ik ook niet te lang wachten met inslapen. Veel sterkte toe gewenst.

[nijltjetweety]

De dierenarts had wel iets gezegd over een specialist die het wel misschien nog kan doen, dat gaf ze zelf aan. Maar zelf zegt ze dat ze te veel moet snijden en het niet meer gaat dicht krijgen. We denken nog om naar het uniefke in Merelbeke te gaan hier in België. We hebben dan tenminste een bijkomende opinie. Maandan gaat mn vrouw eens vragen aan een collega van haar hoe dat werkt en waar ze juist heen moet.

[nijltjetweety]

Verdorie, ik kreeg een sms van mn vrouw. Nu heeft ze beslist de kat toch te laten slapen. Ik stelde haar net voor om het in Merelbeke te doen, dan hebben we nog die 2de opinnie.
De reden van haar beslissing, de helft van het kopje gaat weg, een stuk van de oorgang en de oorschelp waarschijnlijk ook. Het kapotte oog misschien er uit. Glazen oog in de plaats of het gat laten dichtgroeien.
Hoe gaat een specialist het grote gat dichten? een stuk vacht van haar kont transplanteren of ????? Dan word het een lapjeskat gezien de kleurpatronen en gesteld dat ze het nog overleeft.
Nu weet ik het ook even niet meer. We (ik) had vroeger moeten ingrijpen, dat verwijt blijf ik nu wel mee zitten. Maar dat kan ik niet omkeren. Wat denken jullie dat nu het beste is? Het kan evengoed meevallen dat het oog blijft zitten, en ze is toch al enkele jaren blind op die rechterkant. Dat is ze nu al gewend. Die oorschelp heeft geen nut omdat ze toch al slecht hoort en na de operatie helemaal doof zal zijn op die kant. Kunnen we die kat dit nog aan doen of stellen wij ons de realiteit te ernstig voor?

[Dinky]

Pfff vind het een hele moeilijke situatie om te beoordelen.
Zou zelf denk ik nog voor de second opinion naar Merelbeke gaan en horen wat zij erover te zeggen hebben qua kansen voor het oude besje en heldere uitleg wat ze dan gaan doen. Dan kan je dan altijd nog kijken of je haar dit nog aan wilt doen of dat je alsnog kiest voor het in laten slapen.

[nijltjetweety]

Helaas hebben wij ongeveer hetzelfde meegemaakt met onze (oude) kater. Veel oorproblemen waarbij ook het, onder narcose, schoonmaken van het oor niet hielp. Trommelvlies was volledig verdwenen en er zat constant pus in het oor. 6 weken antibiotica geven hielp niet, het pus bleef aanwezig. Pus op kweek gezet en de antibiotica zou goed zijn. Uiteindelijk zo'n 3 maanden antibiotica gegeven maar het mocht allemaal niet baten.

Hij was, door zijn leeftijd en FIV, teveel verzwakt om een heftige operatie nog goed door te komen. Ze zouden zijn schedeltje gedeeltelijk open moeten maken om bij het binnenoor te kunnen komen. Daar zouden ze kunnen kijken of er een tumor, poliep of ontsteking zat, alles schoon kunnen maken en hem weer mee naar huis kunnen geven. Een andere optie was van tevoren een scan laten maken om te bezien of er inderdaad iets in het binnenoor zat.

Wat hebben we twijfels gehad over wat de juiste beslissing was. Uiteindelijk toch besloten om niets meer te doen, alleen zijn leven zo prettig mogelijk te maken. Hij kreeg dagelijks een lage dosering ontstekingsremmende pijnstiller en dat hielp hem goed. Hij gaf veel minder pijn aan aan zijn oor en schedeltje en het hielp hem ook tegen de pijn van de spondylose die hij had. Uiteindelijk hebben we hem 9 maanden later in moeten laten slapen omdat zijn lichaampje op was, hij had zeer waarschijnlijk lever/pancreas/darmproblemen en dat in combinatie met zijn leeftijd en FIV hebben hem de das om hebben gedaan.

Heel veel sterkte en wijsheid!

Aan jouw bericht hebben we veel gehad. Ik heb dit draadje nog eens helemaal overlopen en heb jouw berichtje nog eens aandachtig gelezen. Onze kat heeft geen FIV of darmproblemen. Maar wel slecht zicht, korte pootjes door katrienewiel toen ze klein was, rechter oor en oog onbruikbaar en wel degelijk een tumor die slechts weinig plaats overlaat in het oor. Juist doordat die oorgang dicht komt schud de kat soms met haar kopke. Na onder verdoving kuisen was het veel beter, maar we moeten zelf dagelijks dat oor wat verzorgen. Het staat ook constant nat en vuil. Toen Griet de kat gisteren oppakte en naar de keuken ging zei ze dat de kat trilde als een riet. Enkel omdat ze wist wat er te gebeuren stond. Dan wordt ze bang voor de pijn die komen gaat. De kat laat zich wel verzorgen, we denken omdat ze nadien terug enkele uren verlost is van dat plakspul in haar oor, maar of haar leven op dit moment aangenaam is betwijfel ik. Zoals ik al schreef net in het vorige berichtje vraag ik me af hoe de kat er zal voorstaan na een eventuele ingreep. Ik denk dat de huidige beslissing van Griet gebaseerd is op het verzorgingsritueel dat toch niet echt positief evolueert.
Bedankt in ieder geval om uw ervaring met ons te delen.