angstige katten

Voor vragen over katten die bang zijn van mensen, geluiden, andere dieren, etc.
Plaats reactie
bouillabaisse
Kitten
Berichten: 3
Lid geworden op: 27 apr 2013 23:48

angstige katten

Bericht door bouillabaisse »

Derze lange story begon als een sprookje maar dreigt als een nachtmerrie te eindigen.
Voor de duidelijkheid : wij zijn een Belgisch echtpaar en wonen sinds 2000 op een appartement in Marseille.
Sinds mijn prilste herinnering heb ik poezen gehad , altijd in een huis met een tuin.
Een kat in een stadsappartement houden leek mij niet geschikt, temeer daar we veel afwezig zijn door werk en soms lange reizen.
Op een ochtend einde augustus (2012) hoorde ik een herkenbaar geluid van een kitten in nood, het kwam uit de overkant van de straat. Terplaatse ontdekte ik dat het onder een auto vandaan kwam , ik hoorde hem maar zag hem niet. Twee dames uit de buurt kwamen mij terhulp waarvan één met een blikje kattenvoer, de andere, jong en lenig, ging plat onder het voertuig met een brokje vlees op haar vinger om het kitten te lokken. De redding verliep niet eenvoudig, het beestje zat namelijk in een buis onder de motor en trok zich terug telkens hij van haar vinger had gepikt. Tenslotte gaf ze mij een smerig, graatmager, afgepeigerd en naar zijn gestalte te schatten niet ouder dan 4 weken kitten in mijn handen.
Mijn besluit stond vast, voor dat hulpeloos bolletje wit-zwart ga ik voortaan zorgen, zonder de realiteit onder ogen te zien. Het was zondag , de winkels dicht en ik had niets in huis voor wat een kitten nodig heeft. De dame met het blikje en haar zus –ze had zich bij het groepje gevoegd – kwamen spontaan met het voorstel dat ze binnen het uur voor nodige mij zouden bezorgen.
Ondertussen lag Marius, na de rest van het blik te hebben verorberd , in diepe slaap op mijn schoot.
Een cadeau van de meters , met die woorden kwamen de zussen binnen en een kattenbak, kattenvulling, schupje , 6 blikjes voor kittens , speeltjes en een tuil rozen voor mij in een winkeltas. Ik bedankte hen met koffie en gebakjes , en voor mezelf om te bekomen van de emoties. Het ondewerp ‘afwezig zijn ‘ kwam ook ter sprake. Drie weken naar België was reeds sinds maanden geboekt . Geen probleem, wij mochten op hen rekenen en met een gerust gemoed vertrekken, nieuws over Marius konden we dagelijks per mail verwachten en ze hebben woord gehouden.

In het begin waren er weinig problemen - meteen eten, kattenbak gebruiken en veel slapen.
Voorlopig was er geen vistite in het vooruitzicht en de cultuur van bezoek te brengen aan buren hier nihil is , zag Marius de eerste maanden niemand anders dan mijn man en mij. Het regelmatige leventje dat wij leiden kwam hem van pas.
Om zijn wereldvreemdheid te breken nam ik hem regelmatig mee naar de gemeenschappelijke tuin, hij in mijn armen is de voorwaarde.
Op een dag kwamen er kinderen die hem wilde strelen, hij werd gek van angst het bezorgde mij een krab in mijn nek.
Een ander trauma deed zich voor op een avond in februari. Klaar om een wandeling in de tuin en op vijf stappen van de voordeur sloeg hij weer op hol. Hij was het die als eerste had geroken dat er iets niet koosjer was aan de andere kant. Wegens een kortsluiting in de elektriciteitskast in de gang van het gelijkvloers was een dikke rook ontstaan op elk verdiep en werd de stroom voor 24 uur onderbroken. Dat was het einde voor de tuinbezoeken.
Midden april kwam het eerste bezoek, de vuurproef van hoe Marius ging reageren. Voorspelbaar : vanaf de jongens één stap binnen hadden gezet verstopte hij in de verste hoek van een muurkast , nooit kwam hij op meer dan 3 meter in hun nabijheid.

Dat is is dus mijn probleem. Volgend jaar is het werk hier afgelopen en in de lente voorzien we terug naar België te gaan verhuizen. Eeen rit van minimum twaalf uur, een huis met een tuin, een dochter met drie kinderen die naast ons woont, regelmatig bezoek etc. Ik wil hem absoluut houden maar zie geen enkel oplossing. Van zijn verleden komen we nooit iets te weten, zijn huidige gedrag is een mengeling van speelsheid en agresiviteit en veel angst. Kan iemand mij raad geven?
Gebruikersavatar
Adriana
Tijger
Tijger
Berichten: 11244
Lid geworden op: 09 dec 2008 16:59
Locatie: den haag

Re: angstige katten

Bericht door Adriana »

welkom op het forum en wat is nu liefst in een paar zinnen het probleem en je vraag?

als ik het goed begrijp zorg je van heel heel jongs af aan voor dit kitten en is dit kitten dus altijd alleen met jullie geweest..
is ie gecastreerd?
dit kitten is niet opgevoed door leeftijdgenootjes kittens en heeft niet kunnen leren hoe hij zich kats moet gedragen.
als je op het forum zoekt (zoekfunctie rechtsboven) bij solokittens dan kom je vergelijkbare gevallen tegen.
het allerbeste advies dat ik je kan geven is te proberen er een maatje bij te zoeken, hij is nog vrij jong en kan nog veel leren van een goed gesocialiseerd lief katertje van ongeveer zijn leeftijd. we hebben heel veel vergelijkbare gevallen van forummers die er een tweede katzel bijgenomen hebben en problemen vrijwel opgelost..!
trauma's zal hij altijd houden en wegvliegen van kinderen zal hij missch blijven doen maar het kan slijten, zeker als hij ziet dat zijn maatje daar niet bang voor is..
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo

avonturen grijstijgers
Gebruikersavatar
eveline1982
Tijger
Tijger
Berichten: 2043
Lid geworden op: 16 okt 2012 19:50
Locatie: Alkmaar

Re: angstige katten

Bericht door eveline1982 »

Ik sluit me aan bij Adriana. Een maatje van ca dezelfde leeftijd die wel sociaal is naar mensen en uiteraard dieren zou een enorme uitkomst bieden om hem straks te laten wennen aan een leven vol met andere mensen. Hij zal zien dat zijn maatje zonder vrees al die "engerds" begroet! Verder zou ik me proberen niet te druk te maken over de verhuizing. Hij is nog erg jong en zal zich vast aanpassen met de tijd. Zolang er geen druk op hem word gelegt en hij voldoende verstopplekjes zal hebben in het nieuwe huis zal het vast wel loslopen :)
The Lovers of my life, Banjer, Beer, Minoes (katjes) Diego, Jimmie (hondjes) Django, Rodney, Co en Moos (ratjes)
bouillabaisse
Kitten
Berichten: 3
Lid geworden op: 27 apr 2013 23:48

Re: angstige katten

Bericht door bouillabaisse »

Bedankt dames voor de sprank licht naar de toekomst.
Ja hoor, Marius is in januari gecastreerd.
De volgende opdracht gaat worden: een betrouwbaar maatje voor Juus te vinden die èn zijn leeftijd heeft èn sociaal is. Is een dierenwinkel of een asiel een optie?
Gebruikersavatar
Adriana
Tijger
Tijger
Berichten: 11244
Lid geworden op: 09 dec 2008 16:59
Locatie: den haag

Re: angstige katten

Bericht door Adriana »

sprankje? we hebben hier tig vergelijkbare gevallen en dat komt vrijwel altijd en in grote lijnen goed! en thuis in België zijn er verstop- en schuilplekken zat en kinderen is goed uit te leggen dat ze hem bv niet mogen oppakken en moeten wachten tot hij naar hen toe komt en zo..

de situatie met betrekking tot dierenwinkels/asiels in Frankrijk is op afstand een beetje moeilijk te overzien. .. maar ik probeer..
- dierenwinkels hebben doorgaans alleen jonge dieren denk ik en daar zul je geen terugbrenggarantie krijgen;
- een beetje asiel kent zijn dieren en de mw's kunnen zich inleven in jouw situatie en kunnen proberen zo goed mogelijk mee te denken;
- asieldieren zijn gecheckt en gecastreerd en ingeent, die zorgen heb je dus niet en je kunt afspreken dat bij mislukte match je kunt 'ruilen'..;
- ik zou niet wachten tot in België want hoe eerder Marius een maatje krijgt hoe meer hij nog leert en bij kleuters/jong volwassen katjes neemt de flexibiliteit met de maanden af..
- hier zou ik geen poes maar een gecastreerde kater bij zetten;
- als je in Frankrijk een dierenarts hebt, zou ik daar ook eens navragen of ze een jong volwassen kater kennen die op een warm mandje en liefdevolle omgeving zit te wachten. criterium is wel dat-ie goed gesocialiseerd is, dus goed aan mensen gewend, geen buitenkat en blaakt van zelfvertrouwen, anders heb je straks twee angsthaasjes..

zelf heb ik een angsthaas, die erg veel van twee goed gesocialiseerde broertjes heeft geleerd en nog steeds bij leert. dat gaat heel langzaam met kleine stapjes maar het lukt en er zijn veel meer forummers met soortgelijke situatie waarbij de 'kneus' ((sorry..!) zich optrekt aan zijn maatjes en de maatjes erg lief omgaan met het angsthaasje. en na verloop van tijd zal het gedrag veel zijn bijgetrokken want katzels leren toch vooral het meeste van elkaar..
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo

avonturen grijstijgers
bouillabaisse
Kitten
Berichten: 3
Lid geworden op: 27 apr 2013 23:48

Re: angstige katten

Bericht door bouillabaisse »

Merci ,ik ga de dierenarts monsieur Magalon vandaag nog proberen te bereiken en ik hou jullie op de hoogte. Sorry voor de niet altijd duidelijke zinsvorming, Nederlands is mijn tweede moedertaal.
Veroke63
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 04 apr 2014 14:17

Re: angstige katten

Bericht door Veroke63 »

hoi hoi, ik heb wat advies nodig.. ik heb drie katten, alledrie gecastreerde katers, de oudste is een Maine Coon, de 2 andere zijn gewone huiskatten ,2 en 1 jaar, Billy de 2 jarige heb ik uit een opvang in Aalst, als de bel gaat , kruipt hij weg, maar komt dan eventjes later weer kijken wie er op bezoek is, hij is niet echt schuw want gaat soms bij volkomen vreemden op de schoot, maar als mijn ouders komen, loopt hij weg en dan vind ik hem niet meer.. hij kruipt verkrampt achter een kast of waar hij denkt zich veilig te voelen en komt echt niet meer te voorschijn tot mijn ouders weer weg zijn! Het probleem is dat mijn ouders de enige oppas zijn voor als ik eens een weekend of week wegga.. komt ie er ooit over, of hoe pak ik dit aan, ik heb dit nog nooit meegemaakt.. ???
Plaats reactie