Silver Tabbys erg bang

[Kimmes]

Hallo allemaal,

Wij hebben nu een week onze poezen eindelijk in huis na weken wachten en we zijn er erg gelukkig mee.
We hebben Luna en Fauve ruim een week geleden opgehaald bij de fokker. Luna is 6 jaar en is de moeder van Fauve. Fauve is nu 14 weke
Ze spelen allebei erg goed em gaan vanaf dag 1 al goed naar de kattenbak en eten ook erg goed.
Waar ik me erg veel zorgen om maak is dat ze erg bang zijn. Als we op de bank zitten en ze voorbij lopen schrikken ze heel erg en vluchten ze weg!
We hebben het kitten nog niet een keer kunnen aaien en als we onze arm uitstrekken rent ze al naar de andere kant van de kamer en we hebben ze allebei nog niet kunnen oppakken.
Ik heb het gevoel dat ze heel bang voor ons zijn en ik vroeg me af of ik hierin iets kan doen en of jullie dit herkennen en mij kunnen zeggen of dit nog verandert.
Ze zijn natuurlijk ook nog maar net hier, maar ik heb poezen nog niet eerder zo bang gezien.

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen!!

Groetjes,
Kim

[Chiquita98]

Ik denk dat het kitten het gedrag van moeder overneemt. Gun het inderdaad gewoon de tijd. Blijf op een rustige manier praten en probeer ze een beetje te paaien met lekker eten of snacks, zodat ze vertrouwen krijgen in jullie.
Hoe was het gedrag van hen bij de fokker dan? Misschien heeft ze nog wat bruikbare tips voor je. Het is nooit leuk als je als nieuw baasje angstige katten hebt(hoewel ik dat altijd wel een uitdaging vind)
Hoe leven ze op dit moment in jullie huis qua ruimtes?

[sven0503]

geef ze de tijd..

ze zijn in een nieuwe omgeving en moeten wennen.

Wij hebben ook een bange poes in huis.
Heeft ook een hele tijd geduurd voordat ze uberhaupt onder de bank vandaan kwam.
En nog steeds heeft ze angstige trekjes.

Wat wij nu (bijna) elke dag doen is gewoon ergens in de kamer op de grond gaan zitten en niks doen.
Alleen een beetje rustig praten tegen haar. Dan komt ze bij ons en zodra ze zelf aangeeft om geaaid te worden, dan doen we dat ook zachtjes.

Zij zullen ook aan jullie moeten wennen en jullie moeten bij hen 't vertrouwen winnen.

Dus ik denk ook dat je met spelen / snoepjes en veel geduld een heel eind komt.
Zou me er nu na 1 week nog niet te druk om maken.

[mittenslief]

als je een kamertje over hebt zal je ze daar een paar dagen in kunnen doen, het is voor de poezen al heel stressvol om te verhuizen al die vreemde dingen, en steek er gewoon een paar uur tijd in veel praten en op de grond gaan zitten, voer op schoot zetten

[Kimmes]

Bedankt voor al jullie reacties!

We hebben de poezen 's ochtends opgehaald in Almelo, dat is voor ons ook wel 2 uur rijden dus ze hebben 2 uur bij ons in de auto gezeten. Uiteindelijk toen ze bij ons waren hebben ze tot ongeveer 5 uur in de middag onder het bed gezeten en we hebben ze daar ook lekker met rust gelaten. Uiteindelijk zijn ze uit zichzelf achter elkaar aan op avontuur gegaan en alles bewonderd.
Spelen doen ze allebei erg goed maar zodra je dan je hand wat dichterbij brengt springt het kitten achteruit.
Gisteren ben ik bezig geweest met een schaaltje nat voer op mijn schoot. Het kitten was lekker aan het eten en tijdens het eten kon ik haar aaien zoveel ik wilde en ze sprong niet weg. Zodra ze klaar was met eten schrok ze weer als ik wilde aaien. Ik denk dat ik de komende dagen maar met het voer bij ze ga zitten en ze dan wat meer probeer te aaien zodat ze wat aan handen gewend raken.
Later op de avond lag ik op de bank en ik heb ze verder geen aandacht gegeven. Toen kwam Luna de moeder naast me op de rand van de bank liggen en uiteindelijk kwam het kitten er achter liggen.
Ik heb ook het gevoel dat ze graag bij ons willen zijn, want ze lopen ons soms ook achterna en als we rustig zijn komen ze naar ons toe.

We hebben ook een paar dagen vrij genomen zodat ze aan ons kunnen wennen, maar misschien is het nu ook wel weer goed dat we aan het werk zijn, zodat ze 's avonds dan wat eerder komen omdat ze aandacht nodig hebben.

Ik zal ook eens contact opnemen met de fokker en vragen hoe de moederpoes daar was.

Bedankt voor jullie hulp nogmaals!

[Chiquita98]

Je bent op de goede weg hoor. Dat ze al naast je komt zitten dat zegt al heel wat. Ze hebben gewoon tijd nodig en het kitten voelt zeer waarschijnlijk heel goed aan dat moeders op haar hoede is. Heel goed hoe je dat hebt gedaan met het eten. Laat het contact zoeken ook vooral aan de katten over en blijf gewoon zelf altijd rustig praten. Gun ze een plekje waar ze zich terug kunnen trekken. Ook goed dat er een paar dagen vrij zijn genomen.

[Adriana]

zo te lezen gaat het vooruit en vreemd dat ze zo schichtig zijn. vooral het kitten heeft in deze periode heel veel aandacht nodig om weer op de rails te komen, heb je al wel eens gedacht aan een feliway verstuiver in de ruimte waar ze het langste zijn?
hier ff zoeken op ervaringen via de zoekfunctie rechtsboven. of wat valeriaan bij etos/kruidvat etc kopen, wat op een wattentissue druppelen en door de lucht wapperen.. (dat is goedkoper dan feliway en missch reageren ze daar ook al heel goed op..)

en fijn dat jullie een paar dagen vrij genomen hebben. nu moeten moederpoes en kitten wennen aan de geur en geluidjes van hun nieuwe omgeving. wat fijn dat het kitten wel eet als je haar aait, liefde gaat ook bij dit dier hopelijk door de maag, hihi..