Aanschaf kitten en baby in huis

[Luna16]

Hallo,

Onlangs heb ik mijn kat in moeten slapen en ik sta nu op het punt om een Britse korthaar kitten aan te schaffen. Ik heb echter een baby van 6 maanden in huis die nog niet kan kruipen en veel op de grond op zijn speelkleed ligt.
Ik heb altijd katten gehad, maar dit is mijn eerste kindje. Is het verstandig om een kitten te nemen met een baby van 6 maanden oud? Uiteraard houd ik goed in de gaten dat mijn zoontje goed met de kat omgaat, maar ik ben eerder bang dat de kat (uit speelsigheid) iets bij mijn zoontje aanrich. Of maak ik me dan zorgen om niets? Iemand hier ervaring mee?

Groetjes, Luna

[jennli]

Ik zou persoonlijk voor een volwassen kat gaan. Zeker geen kitten alleen.

[Juffie]

Dat ligt denk ik echt aan het karakter van het beestje zelf. Ik heb zelf 2 kleine zoontjes en een kitten van 13 weken in huis gehaald, en hij is een goedsul. Laat zich rondsjouwen, knuffelen (soms zijn mijn zoontjes wat hardhandig) maar hij bijt nooit en krabbelt ze nooit! Zelf als hij zich verzet houdt hij zijn nagels in, en dat terwijl hij niet gewend was aan kinderen en een druk huishouden. Wij hebben gewoon heel erg veel mazzel gehad.

Maar inderdaad wat Jennli zegt, ik zou dan zeker wel twee kittens in huis nemen, dan hebben ze elkaar om mee te spelen. Wij gaan binnenkort ook voor een tweede kitten zodat die van ons ook een speelmaatje heeft. Ik kon helaas geen tweede uit hetzelfde nestje halen omdat ze allen al een baasje hadden gevonden.

[castratenkoor]

Juffie, of dat voor het kitten allemaal wel zo prettig is valt te betwijfelen. Ik zou beginnen je zoontjes af te richten dat een kitten geen speelgoed is.

Zelf heb ik het resultaat in huis van een kat die als kitten hardhandig werd belaagd door twee kleine jongetjes. Moeder van de jongetjes was van mening dat dat goed was voor de socialisatie van kittens. Thijs zal nooit handen meer leren vertrouwen en hij is nu 9 jaar. Hij heeft er echt een tic aan overgehouden.

Ik heb persoonlijk nogal moeite met uitspraken als "ze kunnen alles met hem doen, hij zal nooit krabben of bijten".
In mijn optiek is het aan de ouders om kinderen bij te brengen dat ze er niet "alles" mee mogen doen. Dat is respect bijbrengen voor al wat leeft.

Luna16 je kunt best twee kittens of 1 volwassen solopoes nemen. En dan van jong af aan kitten/kat en kind sturen in hoe met elkaar om te gaan. Er is een peuter/peuter heel veel bij te brengen op dat gebied. maar ze hebben er wel sturing in nodig.
Als je 1 kitten neemt loop je inderdaad wel risico dat het de bewegingen van de baby interessant vindt en aan gaat vallen om ermee te spelen.
het hangt heel erg van het kitten af in hoeverre het dat gaat doen, is helaas niet te voorspellen.

[Luna16]

Bedankt voor jullie reacties!
Ik wil nog wel even toevoegen dat we ook een hond in huis hebben. Onze hond was dikke maatjes met onze vorige kat en mist haar ook verschrikkelijk. Twee kittens wil ik niet in huis halen, dat vind ik echt teveel (ik heb in het verleden 5 katten tegelijk gehad).
Ook voor onze hond wil ik dus graag een kameraadje. Ik ben het ermee eens om kinderen niet te laten sollen met dieren. Zo zal ik mijn mannetje ook opvoeden. Respect voor dieren! Maar goed, hij is nu dus nog te klein om dat te begrijpen. Ik denk dat ik straks anders eens even langs het dierenasiel rijd om wat info op te vragen. Dat zit momenteel ook helemaal vol met kittens....

[Juffie]

Castratenkoor, africhten doe je met honden en niet met kinderen!!!!!!
uiteraard leer ik mijn kinderen dat ze zachtjes moeten doen met hem en hem niet overal mee naartoe moeten sleuren, maar ik kan niet 24/7 opletten dat ze dat niet doen. Net als met alle andere kattenkwaad wat mijn zoontjes hier in huis uitvreten, het gebeurd wel eens.

Als ik het zie zeg ik er natuurlijk wat van! En belagen doen ze niet, met hardhandig bedoel ik wat harder aaien, verkeerd oppakken en dat doe ik dan zelf anders voor hoe het wel moet. Ik zeg niet dat het goed is voor een kitten/kat/poes maar ik heb echt niet de indruk dat Bono er ernstig onder lijdt. Als hij het zat is gaat ie op zijn vaste plekje liggen, onder de bijzettafel in de hoek in zijn mandje, daar kunnen de kinderen niet bij (bewust gedaan)

[castratenkoor]

OK ook een hond in huis, dat maakt het al een ander verhaal. Verstandig naar het asiel te gaan. Leg je situatie uit en vraag naar een kitten wat goed zonder soortgenootjes kan. Liefst niet te jong en als hij/zij al aan hond gewend is zou meegenomen zijn. ik kan me niet voorstellen dat er niet een goede match te vinden is voor jullie situatie. Succes en plezier met speuren!

[castratenkoor]

Juffie - hahahaha ik noemde het juist bewust africhten. Dit is een kattenforum.......
Wat jij omschrijft klinkt niet gezond voor het katje "zelfs als hij zich verzet is dat met nagels in".
Maar goed als jij dagelijks bezig bent met je kids corrigeren dan heb ik er vrede mee.

Je post kwam op mij een beetje "zielig" voor het katje over maar dat kan uiteraard geheel aan mijn interpretatie liggen. Ik hou simpelweg niet van zulke uitspraken "ze kunnen er alles mee doen".
dat is niet de bedoeling dat ze er alles mee doen.

[Juffie]

Castratenkoor, ik vind africhten en kinderen in een zin namelijk niet zo grappig vandaar mijn felle reactie, ook al was het als grap bedoeld. ik ben een kinderliefhebber (ben pedagogisch medewerkster) en kattenliefhebster. Ik vind de dingen die mijn kinderen doen ook zielig voor het katje hoor en daarom corrigeer ik mijn kinderen ook. De uitspraak ze kunnen er alles mee doen is bij wijze van, want ze mogen er niet alles mee doen. Anders geformuleerd dan Hij is heel makkelijk in de omgang en laat zich niet snel van de wijs brengen.
En dagelijks corrigeren kun je rustig uurlijks corrigeren noemen Maar dat weet ik van kinderen.

[castratenkoor]

Wat je beroep er mee te maken heeft is me niet duidelijk. Het zegt niks over hoe jij je kinderen met dieren om laat gaan.

Je kunt het me moeilijk kwalijk nemen dat ik ernstig achter mijn oren krabbel bij bepaalde uitspraken van jou. Ook de mededeling dat het kitten onder een bijzettafel in een hoekje moet slapen omdat de kinderen er dan niet bij kunnen. Dat geeft toch te denken hoe jij je kinderen onder controle hebt.......

Uurlijks corrigeren......ik begin benieuwd te raken hoe oud je kinderen zijn......vanaf een jaar of 3 moet je toch met 1 of 2 keer een goed gesprek iets duidelijk kunnen uitleggen.

[pearlsofpassion]

Als 2 kittens geen optie is, zou ik voor een volwassen kat gaan die honden gewend is.
Zeker met een baby in huis zou ik niet voor 1 kitten gaan.
Kittens worden toch volwassen katten voor je het door hebt, dus kan je net zo goed meteen voor een volwassen kat gaan.

[lidewij020]

Ik begrijp dat je graag een Brits korthaarkitten wilt. Wie zijn wij om te zeggen dat dat niet mag?

Wat we wel graag willen is dat je in je achterhoofd meeneemt dat er een kattenoverschot is en dat er duizenden katten in alsiels op een baasje zitten te wachten. Door de aanschaf van een (ras)kitten wordt dit kattenoverschot groter. Als de fokker de kittens uit een nest gemakkelijk kwijtraakt zal hij hoogstwaarschijnlijk snel een nieuw nestje fokken. En zo komen er steeds meer katten bij.

De beste keuze om wat te doen tegen het kattenoverschot is een asielkat nemen. Een andere goede keuze is het nemen van een herplaatser. Als je echt heel graag een BKH wilt, zijn daar meer mogelijkheden. Een voordeel van een herplaatser is dat je weet wat je in huis haalt. Het karakter is al volledig ontwikkeld. De vorige eigenaren kunnen je precies vertellen wat voor kat het is. Als het niet klikt is er meestal een mogelijkheid de kat terug te brengen (spreek dit goed af!). De vorige eigenaar willen graag een goede toekomst voor hun kat en zullen met je mee denken. Bij een kitten is het nog maar afwachten hoe het karakter zich ontwikkelt. De meeste kittens groeien beter op met een broertje of zusje.

Nogmaals, je moet de keuze zelf maken, maar denk er goed over na. Mocht je willen kijken wat er zoal aan herplaatsers aangeboden wordt. Kijk dan eens hier: http://[verwijderd].nl/component/adsman ... 0&expand=0

[Juffie]

Hoe oud mijn kinderen zijn? Die zijn 3 en 5. Ze zijn nogal moeilijk in hun gedrag omdat we vorig jaar een rotjaar achter de rug hebben omdat mijn jongste zoontje kanker had. Hierdoor is het gezin uit elkaar gerukt geweest en het heeft me héél veel moeite en energie gekost om dat weer op de rails te krijgen.
De gedragsproblemen van mijn jongste zoon die kanker had wijt ik aan psychische schade cq hersenbeschadiging door chemo therapie. Met dit alles bij elkaar is erg lastig om de kinderen onder "controle" te krijgen, ze zijn hun basis kwijt geraakt en misschien wel het vertrouwen in papa en mama (de oudste dan, die was vaak bij opa en oma aanwezig als wij langdurig in het ziekenhuis bij de jongste verbleven).

Dat ik een mandje heb neergezet onder de bijzettafel in de hoek zodat de kinderen er niet bij kunnen heeft niks met het onder controle hebben te maken. Het is puur voor de rust van Bono, we hebben geen bovenverdieping waar hij zich terug kan trekken.

Ik vind het prima als jij denkt dat ik mijn kinderen niet onder controle heb (daarmee wellicht in jouw ogen een slechte moeder gok ik) maar ik sta boven dit soort uitspraken want ik weet wel degelijk dat ik ze aan kan, het heeft in deze situatie gewoon veel meer energie en tijd nodig dan in een "normaal" draaiend gezin daar mijn beide kinderen emotionele schade hebben opgelopen door alle rottigheid van vorig jaar.

Daarmee hebben we de aanschaf van een huisdier heel secuur overwogen omdat wij onze kinderen willen bijbrengen te zorgen voor een levend wezen en verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen.

[Dinky]

@ juffie: Heb het idee dat castratenkoor jou berichten leest als: Bono doet niets dus ze kunnen er alles mee doen.
Terwijl jij volgens mij bedoelt dat je niet bang hoeft te zijn dat je kinderen door bono afgetakeld worden wanneer ze een keer over de schreef gaan.

Lijkt mij met zulke jonge kinderen inderdaad wel belangrijk dat Bono een plekje heeft waarvan duidelijk is dat als hij daar zit de kinderen er niet aan mogen komen. Hoop dat hij ook een mandje heeft wat meer in de gezelligheid? Dan kan hij namelijk echt kiezen
Hoop dat je de kinderen snel duidelijk weet te krijgen hoe ze met bono om moeten gaan maar bij kleine kinderen is dat inderdaad lastig (ze hebben vaak eerder het idee dat ze al heel voorzichtig doen terwijl het dan nog vrij hardhandig is).
Een huisdier kan inderdaad een goede afleiding zijn voor de kinderen na zo'n jaar, vooral omdat ze zo puur zijn.

@luna: Denk dat ik in jou situatie dan eerder zou gaan voor een herplaatser (wanneer je echt een brits korthaar wilt) en anders een gemoedelijke solo-kat uit het asiel. Een kitten alleen lijkt mij niet verstandig bij een baby want als de kitten het kind als speelpartner ziet kan het zijn dat het net zo ruw gaat als bij kittens onderling. De keuze blijft uiteraard bij jezelf maar zou dus eerder voor een volwassen kat gaan van tussen de 1 en 3 jaar bijvoorbeeld

[castratenkoor]

Hoe oud mijn kinderen zijn? Die zijn 3 en 5. Ze zijn nogal moeilijk in hun gedrag omdat we vorig jaar een rotjaar achter de rug hebben omdat mijn jongste zoontje kanker had. Hierdoor is het gezin uit elkaar gerukt geweest en het heeft me héél veel moeite en energie gekost om dat weer op de rails te krijgen.
De gedragsproblemen van mijn jongste zoon die kanker had wijt ik aan psychische schade cq hersenbeschadiging door chemo therapie. Met dit alles bij elkaar is erg lastig om de kinderen onder "controle" te krijgen, ze zijn hun basis kwijt geraakt en misschien wel het vertrouwen in papa en mama (de oudste dan, die was vaak bij opa en oma aanwezig als wij langdurig in het ziekenhuis bij de jongste verbleven).

Dat ik een mandje heb neergezet onder de bijzettafel in de hoek zodat de kinderen er niet bij kunnen heeft niks met het onder controle hebben te maken. Het is puur voor de rust van Bono, we hebben geen bovenverdieping waar hij zich terug kan trekken.

Ik vind het prima als jij denkt dat ik mijn kinderen niet onder controle heb (daarmee wellicht in jouw ogen een slechte moeder gok ik) maar ik sta boven dit soort uitspraken want ik weet wel degelijk dat ik ze aan kan, het heeft in deze situatie gewoon veel meer energie en tijd nodig dan in een "normaal" draaiend gezin daar mijn beide kinderen emotionele schade hebben opgelopen door alle rottigheid van vorig jaar.

Daarmee hebben we de aanschaf van een huisdier heel secuur overwogen omdat wij onze kinderen willen bijbrengen te zorgen voor een levend wezen en verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen.

Dankjewel voor je open en eerlijke uitleg. En sorry als ik wat aanvallend overkwam. Nu ik meer over je situatie weet, zie ik de zaak met andere ogen.
Je zette mij op het verkeerde been door allerlei teksten die voor mij niet erg diervriendelijk overkwamen.
Ik ben daar waarschijnlijk wat overgevoelig voor geworden door opgedane ervaringen.

Succes met het acclimatiseren van kinders en kat(ten).