onze poes is zo anders na sterilisatie

[jesju]

Hallo allemaal,
4 weken geleden hebben wij onze lieve aanhankelijke poes Loeki laten sterilisieren. We waren bang door verhalen, dat het gedrag daarna zou veranderen, maar goed het is wel noodzaak (al een zwangerschap gehad toen ze naar buiten is ontsnapt- het is een binnenpoes in flatje) omdat we binnenkort ook gaan verhuizen naar een plek waar ze naar buiten kan. De dierenarts verzekerde me dat dit niet kon, gedragsverandering. Loeki zou gewoon Loeki blijven. Ik geloofde haar... En het was natuurlijk ook noodzaakj...Maar nu is Loeki zo ontzettend veranderd!:(( Het lijkt weel of ze overal bang voor is, als we haar willen aaien rent ze weg, ze mieauwt niet veel meer, lijkt echt depressief. Lijkt ook alleen maar naar buiten te willen en is gewoon totaal niet in haar hum. We missen onze lieve aanhankelijke Loeki! Iemand hier meer info over of hoop-verhalen of juist soortgelijke verhalen??
Groetjes Jessica en Patrick

[pearlsofpassion]

Hou oud was ze al?
Veel ouder dan 6 maanden waarschijnlijk? Je spreekt over een zwangerschap en dergelijke.

Poezen veranderen niet als je ze op tijd laat helpen, pas als je te lang wachten en zaken als zwangerschappen (hormonenpieken) ertussen komen, heb je kans dat ze veranderen.
Dit is gedeeltelijk van overgaande aard. Het is wel wat om plots geen hormonen meer te hebben wanneer je zo'n tijd onder invloed gestaan hebt. Dan voel je je onzeker, misschien zelfs lusteloos, iedereen reageert weer anders. Er zijn ook poezen die juist heel erg aanhankelijk worden.
Mijn poes werd ook heel erg onzeker en daardoor zelfs lichtjes aggressief. Maar ze was al 3 en had de pil gehad. Helemaal fout dus. Het gaat uiteindelijk wel over, maar het is ook weer niet te voorspellen hoe lang dat zal duren.

Castratie is inderdaad noodzakelijk bij katten, daar kan je niet omheen. Dus in het vervolg gewoon je katten op 6 maanden laten helpen. Dan heb je hier geen last van. Ben je krolsheid voor en het is een stuk gezonder voor de poes ook.

Voor nu, wees geduldig en probeer haar op haar gemak te stellen. Ze is in de war, heeft moeite met zichzelf, dus probeer haar bezig te houden maar ook voldoende rust te geven. Zo zal ze het snelst terug op haar plooi komen.

[Adriana]

k denk dat ze vrij nare ervaringen heeft aan de castratie vandaar haar angst en schrikachtigheid. en als er niet met gasnarcose is geopereerd dan waren het bijkomen en alle bijwerkingen erna ook geen pretje.
en soort van depressie kan met de hormonen te maken hebben en de vrij late castratie. dan moet er wel heel erg veel in dat lijf worden 'omgebouwd'/ingesteld en dat kost tijd en sores..

[castratenkoor]

Ik heb het ook meegemaakt met castratie van een poes. In de jaren 80 en achteraf gezien een heel miserabele dierenarts. Poes is na de ingreep nooit meer normaal geworden. Ik vrees door overdosis narcose oid. Was de enige dierenarts in het dorp en wij hadden geen auto.
Ik ging er in die tijd ook klakkeloos van uit dat de dierenarts altijd gelijk had.
Ik kan mezelf nog wel voor mijn kop slaan......

Ik hoop dat na verloop van tijd jullie poes wel weer goed in haar vel komt te zitten.

[whizzcat]

hallo mensen, ik ben hier terecht gekomen omdat ik zat te googelen over poezen na sterilisatie. Mijn poes is afgelopen week woensdag geholpen.
Vandaag ben ik terug geweest omdat ik dacht dat iets niet goed was.
Ik ken haar namelijk nauwlijks terug.
als mijn mobieltje gaat kruipt ze onder de dekens, terwijl ze anders dat mobieltje bijna het raam uitgooide. Ze is snel bang, speelt veel minder, wil de hele dag bij me zijn in plaats van dat ze me gewoon straal negeert. het is een totaal ander beest.
Zelfs nog half in coma na de operatie speelde ze en sprong ze, maar nu 5 dagen later nauwlijks.

Ze is geholpen met 10 maanden , na haar eerste krolsheid. De dierenarts zei dat alles Ok was, maar gaf voor de zekerheid antibiotica. Hij dacht dat ik overbezorgd ben.
Ik voel me inderdaad onzeker omdat ik opeens met een andere huisgenoot zit, ze is wel liever, maar ze is toch niet echt zichzelf.
in elk geval blij met de verhalen dat dit vaker voorkomt. het is een klein minipoesje en ik was al bezorgd om die grote messen en alles

Ik hoop dat ze weer wat zelfvertrouwen herwint, voor haar eigen gevoel. ik houd evengoed van haar

[pearlsofpassion]

Ik hoop ook voor je dat je katje snel haar zelfvertrouwen terug vind.
In het vervolg je poezen voor de krolsheid laten helpen, dan zal dit hoogst waarschijnlijk niet meer voorkomen. Het is de invloed van (het plots wegvallen van) de hormonen die dit veroorzaakt.
Probeer zo normaal mogelijk te doen naar je poesje en zeker geduldig met haar te zijn, zo zal ze het snelst terug in haar plooi komen.

[patiani-guusje]

Guusje is ook op latere leeftijd geholpen, en zij is juist in haar voordeel veranderd: minder angstig dan daarvoor. Vroeger kwam ze nooit tevoorschijn bij vreemden, nu wel regelmatig als het maar niet te druk is.

Onze hond was ook bang na de sterilisatie. Bij haar was het over toen de hechting eruit was, vond dat gevoel niet prettig en werd daardoor bang. Hopelijk komt het met poes ook weer goed!