Uitbreiding van ons gezin

[Kenneth1981]

Wij hebben sinds zondag 2 nieuwe gezinsleden bij. Mickey 2.5j en Wish 6j. Bij de adoptie wisten we direct dat we niet te veel mogen verwachten, alleszins in het begin nog niet. Maar na 2 dagen merken we toch enige vooruitgang. Althans bij Wish, maar het blijven nog steeds bange poezen(katers). Wat mij wel opvalt dat er nauwelijks vooruitgang is bij Mickey. Hij is erg schuw en schrkt bij het minste geluidje of beweging op. Als ik mijn hand naar haar toe breng om haar te aaien is het alsof ze een slag verwacht of zoiets Wat raar is dat ze heel traag beweegt als ze onder de tafel zit op de stoelen, zoals een reptiel, en als we ze vanonder de tafel halen en ze even aaien loopt ze snel terug naar de stoelen die onder te tafel staan. Ze loopt bijna met haar buik tegen de grond. Is dit een teken van schrik? Hoelang duurt het dat een kat zich een beetje thuis voelt? Rare is dat ze ook niet wil eten, Wish daarentegen wel, maar vertoont ook dezelfde gedragskenmerken maar in een veel lichtere vorm. Over hem maken wij niet zo'n zorgen.
Ik wil toch even de omstandigheden even schetsen vanwaar ze komen.
Het was een huis dat echt STINKT! 4 katten, 3 Chihuahua's, een Jack Russel en een kooi met een soort van knaagdieren, maar de stank is hetzelfde als een vretten kooi. Die mensen "kweekten" vroeger ook. We wisten zeker dat de katten beter bij ons af zouden zijn. We weten ook wel dat Rome niet in één dag is gebouwd, maar ik maak mij toch wel zorgen over het gedrag van Mickey en het feit dat niets haar boeit. Ik weet ook dat er genoeg topics zijn, maar een mens ziet bij het grote aanbod het bos niet meer door de bomen he!

Groeten, Kenneth

[jennli]

Geef het veel tijd, geduld rust en liefde. Soms duurt het weken, maanden of zelfs een jaar voordat de katten helemaal gewend en relaxed zijn op hun nieuwe plek.

[lidewij020]

Lees dit eens: http://www.kattengedragcentrum.nl/32-Ee ... e-kat.html

Het lopen met de buik tegen de grond is uit angst en onzekerheid. Ze proberen zich min of meer onzichtbaar te maken. Het is belangrijk om de katten in hun eigen tempo het huis en jullie te laten ontdekken. Lokken mag, maar oppakken en aaien, hoe goed bedoeld ook, is in het begin nog erg bedreigend voor ze.

Bij mijn Blooker duurde het een week voor ik hem af en toe te zien kreeg en kon lokken met een snoepje om hem te aaien...nu is hij niet bij me weg te slaan... even geduld nog dus!

Bedenk dat de katten er niet om gevraagd hebben om bij jullie te komen wonen. Ze zijn in een vreemd huis met vreemde luchtjes, vreemde geluiden en vreemde mensen...dat heeft tijd nodig!

Katten die erg gestrest zijn willen niet eten. Eet ze ook niet als jullie haar alleen laten? Of als je wat eten opeen veilige plek zet? onder de bank ofzo. Als ze niet snel gaat eten zou ik contact opnemen met een dierenarts. Katten kunnen niet zo lang zonder eten. Vooral dikke katten kunnen daar leverproblemen door krijgen.

[castratenkoor]

Ik zou ook de katten zelf het tempo laten bepalen, zeker niet gaan pakken.
En aaien, een hand hoog hun richting op, voorlopig beter niet. Beter is hand laag heel langzaam naar hun neus om te laten ruiken. Jezelf laag maken, bij ze gaan zitten of liggen, lief tegen ze praten.

[Kenneth1981]

Beestje erg aan toe!!! Toch voor een check-up de DA laten komen. Resultaa: beide vol vlooien, oormijt( daarom dat er een wonde aan het oortje was), onsteking aan de ogen, 9 kansen op 10 wormen. De dokter stelde ons gerust dat we blij mogen zijn voor de katten dat ze een nieuwe en een goede thuis hebben nu. Ze zijn nu op kort verblijf bij de DA, ze worden nog gecrastreerd. Nu overweeg ik toch erg om een melding te doen bij de dierenbescherming. Die mensen gingen zogezegd verhuizen, en de katten moesten weg omdat er geen huisdieren in het appartement mogen, maar ze hebben wel zonet drie chihuahua's in huis genomen...om dan maar te zwijgen van al die andere dieren die er zitten. Sommigen zeggen laat maar, het uw zaak niet. maar ik kan er toch moeilijk mee leven....
Nog een nachtje over slapen zeker....maar ik ben in de eerste plaats blij met onze katten!

[lidewij020]

Wat goed dat je actie hebt ondernomen en de dierenarts hebt laten komen. De katten zijn bij jullie een stuk beter af. Ik weet niet of ik 144 zou bellen.... Het is toch een soort klikken wat je dan doet. Ik denk wel dat het goed is om de mensen aan te spreken op hun nalatigheid en ze op het hart te drukken om goed voor hun andere dieren te zorgen.
Het is jammer dat je dat niet in de gaten kunt houden...

[Chiquita98]

Waarom zou je niet bellen en hoezo klikken?? Als je daarmee een diertje kan redden zou ik het zeker doen. Volgens mij is het geen overbodige luxe dat de dierenbescherming eens even een kijkje gaat nemen.
Heel goed dat je naar de dierenarts bent geweest. Deze 2 hebben veel tijd nodig en ik weet zeker dat je straks 2 fantastische huisdiertjes hebt.

[Robijn]

Ben het helemaal met Thea eens! Als jouw buurvrouw mishandeld wordt, bel je toch ook de politie, al dan niet anoniem (hoop ik?).
Mensen moeten huisdieren gewoon goed verzorgen, en doen ze dat totaal niet, in die mate dat de huisdieren er zelfs ziek van worden, zoals jouw katten, dan moeten ze daarvoor gestraft worden. Bv. boete en verbod op houden van huisdieren.
Ik zou dus wél 144 bellen.
Verder moet je inderdaad geduld hebben met je nieuwe kindjes. Mijn Robijn was ook erg onzeker en heeeel gestrest. Ze kroop helemaal in elkaar als je dichter bij haar kwam, kop naar beneden, slikken van angst, staart tussen de benen, niet eten en drinken, overgeven van de stress, continu slapen, nauwelijks bewegen, en als ze al bewoog dan bewoog ze zich helemaal in elkaar gedoken voort, net als een reptiel zoals jij zei, en ze scheidde een bepaalde geur af die niet prettig rook, zo gestrest was ze...
Het heeft meer dan 2 maanden geduurd, voordat ze een beetje uit haar schulp kwam..
Na een week of 8 was ik ook radeloos, en in staat om haar terug te brengen naar de cattery waar ze vandaag kwam. GELUKKIG heb ik dit niet gedaan. Nu is Robijn helemaal op haar gemak bij mij (vooral nu Gaudi er niet meer is ), en sinds januari, 8 maanden (!) nadat ik haar in huis had genomen, begon ze pas met de speeltjes die altijd op de grond liggen, te spelen!!
Ze is helemaal op mij gefocused, en heel aanhankelijk naar mij toe. Ze is nog wel onzeker en schrikachtig, en je kunt haar niet zomaar oppakken, dat vertrouwt ze niet.
Op dit moment ligt ze naast m'n laptop; iets wat ze sinds een paar dagen pas doet. Zo graag wil ze bij me zijn. Mijn geduld met haar is dus beloond..
Het kan dus hééééél lang duren, en je moet inderdaad heel veel geduld kunnen opbrengen en niet je frustratie op je diertje afreageren, want het beestje zelf kan er niets aan doen en is zo geworden doordat het in het verleden slecht behandeld is door mensen.
Het keywoord is dus: geduld.....

[Anne]

Ik zou ook de dierenbescherming inlichten, zie het al helemaal niet als klikken maar juist als een soort van opkomen voor al die diertjes die nog bij die mensen zitten en die niet goed worden verzorgt!! Dat is gewoon een plicht

Veel beterschap Kenneth met jullie poesjes. Het is geen mooi begin voor jullie zo, maar jullie hebben twee lieve katten "gered"uit een smerig huis.
Meestal kun je dan inderdaad vlooien, oormijt en wormen verwachten. Die mensen hebben niet goed voor hun dieren gezorgd en zullen ook wel niet goed voor die chinchilla's zorgen dus aub bel de dierenbescherming!!