Van een afhankelijk kat naar een afstandelijk kat

[suzybella]

Hallo allemaal,

Ik heb een vraag over mijn katter Cleo van twee jaar.
Toen ik Cleo kreeg was hij vanaf het begin heel erg aanhankelijk en op mij gericht.
Hij wilde heel de dag bij mij zijn en liep altijd achter mij aan. Zelfs als ik naar de w.c. ging.
Hij wilde altijd op schoot en opgetilt worden, ik kon hem echt over mijn schouder hangen en dan met hem rondlopen. Op de schoot van mijn vriend ging hij alleen maar zitten als ik er niet was. Ook miauwde hij heel de dag gezellig. Maar de laaste twee maanden ongeveer is hij erg op zichzelf. Hij wilt 's nachts op de grond slapen, soms komt hij dan heel even kroelen. En als ik wakker ben wilt hij kroelen, maar de rest van de dag niet meer. En hij miauwt nu wel maar dan erg drammerig. Ik heb alles geprobeert, maar hij krijgt echt genoeg aandacht en echt niet teveel, genoeg eten, we spelen veel met hem... Maar waarom is hij toch zo afstandelijk?

Hebben jullie een idee?
En het is niet dat hij niet op zichzelf mag zijn, maar ik vind het ineens zo omgeslagen...
Groetjes Suzybella

[Umimeis]

Hmm geen idee eigenlijk
Is hij misschien ergens van geschrokken of heeft hij iets 'onder de leden'.
Zij er misschien bijzondere dingen gebeurt? Is er misschien iets veranderd in jullie huishouden (verhuizing o.i.d. bijvoorbeeld)?
Hoe is het met het eten en drinken, eet en drinkt hij nog goed?

Je zou er eventueel met de dierenarts over kunnen bellen of even met Cleo er langs gaan voor een medische check up?
Ik heb hier geen ervaring mee en ik kan je niet verder helpen.

Misschien is het misschien wel leuk voor hem om er een speelkameraatje erbij te hebben. Een poes of kater van ongeveer dezelfde leeftijd/ Dan is hij niet zo alleen.
Aandacht van mensen is heel fijn,maar misschien heeft hij toch behoefte aan een soortgenootje.
Ik heb hier 2 katers rondlopen, 1 van 3 jaar en 1 van 2 jaar en die spelen regematig met elkaar als ze daar behoefte aan hebben. En verder gaan ze ook naar buiten waar ze lekker kunnen spelen. Ik woon in een veilige buurt met heel weinig verkeer.
Ik weet dat niet iedereen in zoń veilige buurt woont, dus kan ik niet oordelen of dat voor Cleo een optie is om naar buiten te gaan. Mijn katten hebben gewoon mazzel dat zij dat wel kunnen.

[pearlsofpassion]

Het lijkt wel dat hem iets dwars zit. Het zou gewoon een fase kunnen zijn die weer overgaat (puberhormonen), maar het zou ook goed kunnen dat er medisch iets scheelt of dat hij toch ergens iets mist.
Mijn katertje had het op 9 maanden ook heel erg en hij had een soortgenootje nodig.
Hij is toch wel gecastreerd? Anders is hij gewoon krols nu en moet je hem gewoon laten helpen.

Een vriendje zoals Umi voorsteld, kan je proberen, maar als hij al 2 jaar alleen is opgegroeid, is dat niet zo simpel meer. Als je er ooit nog een kat bij wil, is het nu wel dringend tijd om het te proberen. Hoe langer, hoe moeilijker het wordt. Maar 2 jaar vind ik ook al erg lang.
In de goede asielen denken ze mee met je situatie en kan je een katje op proef nemen zodat je hem kan terugbrengen als het niet lukt. Zeker een heel sociaal katje nemen! Heel belangrijk. En zeker niet ouder dan Cleo.

Maar eens een DA bezoeken, is vast geen overbodige luxe. Maar dan wel eentje die verder kijkt dan enkel het bekje en de ogen en eens voelen. Anders had je vast ook wel al iets gemerkt.

[Umimeis]

Ow ja daar zeg je me wat Valerie.....hij is al 2 jaar gewend om alleen te zijn.
Maar je kunt naar een asiel gaan om wat informatie te vragen.
Handig is misschien een kat die net even wat jonger is, sociaal is naar katten waardoor het contact eventueel wat minder stug verloopt.
Maar als eerste zou ik toch naar de dierenarts gaan om te kijken of hij iets mankeert.

[suzybella]

Alvast heel erg bedankt voor jullie meedenken... Ik doe zelf al een hele tijd vrijwilligerswerk bij een kattenopvang en daar wisten ze het eigenlijk ook niet. Hij is geholpen, kern gezond volgens de dierenarts. Krijgt goede voeding en altijd zijn entingen, ontwormingen enz...
Sinds hij klein is gaat hij weleens mee naar mijn ouders in zijn eigen reismandje, dat vind hij altijd leuk. daar even lekker door het huis lopen. En is daar dan met de kat van mijn ouders. Hij vind dat leuk, de kat van mijn ouders die al een stuk ouder is vind dat minder. Maar dat is al die twee jaar lang zo. maar inderdaad misschien zou hij het wel leuk vinden met een andere kat erbij, een vriendje. Al vind ik het heel moeilijk om die stap te nemen omdat hij gewent is alle aandacht te krijgen en als ik er eenmaal een katje bij heb en het gaat niet dan is dat zo vervelend. Ik zie dat in het asiel bij ons wel eens...
Sinds een tijd, wel langer dan 2 maanden mag hij naar buiten. Hij vind dat prachtig en geniet er zichtbaar van, maar blijft wel in de tuin. Wat ik ook wel heel prettig vind stiekem. Dus misschien is zijn wereld gewoon groter aan het worden en heeft hij mij minder nodig? Ofzo?....

Liefs Suus

[Umimeis]

ja, dat kan. Maar vaak is dat tijdelijk. Hier hebben ze ook wel eens een periode gehad dat ze minder aandacht van mij wilden.
Misschien gaat het over een tijdje wel over.

Hier heeft het ook een tijdje geduurd voor ze aan elkaar gewend waren.
Flea, de oudste moest eerst ook niks van Sam hebben. Maar het is wel goed gekomen.
Je moet katten de tijd geven om aan elkaar te wennen.
Je zou het kunnen proberen, misschien vind hij zo'n speelmaatje wel heel leuk.

Je zou misschien ook wel de Felliway stekker kunnen proberen?
Dat spul geeft feromonen af die de katten van nature ook afgeven. Hierdoor voelen ze zich sneller op hun gemak. Is ook geschikt voor andere situaties zoals nieuw huisgenootje, verhuizingen, sproeien, stress e.a. situaties
Kun je kopen bij de dierenarts. Is wel prijzig.
Of valeriaandruppels op zń favoriete kleedje of mandje, knuffeltje enz. Valeriaan is wel goedkoper dan Felliway en kun je krijgen bij de drogist.