Adriana schreef:goeie berichten, daar zijn we dol op! en welke medicatie slaat zo goed aan? dat is missch voor andere lezers ooit ook wel fijn om te weten..
en als het een geweldig arts in Belgie is dan is het ook wel handig om wat meer gegevens te geven..
Wat voor injectie ze heeft gehad, de naam, geen idee. Het is volgens de arts een sterke ontstekingsremmer. Deze injectie kan eventueel twee á drie keer per jaar gegeven worden.
De tabletten heten Seraquin. Hoewel haar foto er niet best uit zag gaf deze arts mij het gevoel dat ze het wellicht toch zou redden op de medicatie.
(Volgens onze dierenarts zou ze blijvend op Novacam moeten, maar dierenarts Lambie vindt dit geen goed idee in). In Seraquin zitten natuurlijke onstekingsremmers, natuurlijk altijd beter dan die chemische rommel.
En we zien nog steeds vooruitgang. Af en toe scheurt ze alweer de trappen op en racet door de kamer.
De naam van deze dierenarts is Lambie (geen Lambiek hoor....
). En woont in Zutendaal, oost België, in de buurt van Maastricht.
Steeds als we er waren, ze is daar ook aan beide knietjes geopereerd ten gevolge van patella luxatie en een wondbreuk omdat haar sterilisatiewond niet goed was gedicht (de buikspieren), zaten er 'buitenlandse' mensen in de wachtkamer. Er werd mij door iemand in de wachtkamer verteld dat er heel veel mensen van ver over de grens naar dierenarts Lambie komen!
De laatste keer een mevrouw uit Duitsland en zij vertelde dat ze er ook een aardig eind voor moet rijden. Zij heeft een Labrador van twaalf jaar, die tien jaar geleden eigenlijk in moest slapen vanwege ernstige artrose. Zij is ook bij dierenarts Lambie gekomen en deze hond leeft nu al tien jaar in extra tijd, geweldig. Zij gaat drie keer per jaar een injectie halen en de hond doet het daar heel goed op, zo vertelde deze mevrouw. Je kon ook echt zien dat deze lieve leuke hond heel veel plezier heeft in zijn leven.
Ik voel me heel prettig bij deze arts, er wordt heel veel tijd en aandacht aan je (en je dier) geschonken.
Als we het zo kunnen redden zijn we diep gelukkig, ze heeft al zóveel voor haar kiezen gehad, we gunnen haar nu eindelijk een rustig leventje.
Ik zal zo nu en dan eens laten horen hoe het met haar gaat.
