Oude kat castreren. Iemand ervaring?

[pearlsofpassion]

Ik begrijp het echt niet!!
Als je de kat echt graag ziet, waarom heb je hem dan in eerste instantie al niet laten casteren?
Daar begrijp ik echt niets van!

Dan moet het echt zijn dat je jezelfs vanalles wijsmaakt en selectief leest wat in je kraam past, want een kater is gewoon veel beter af zonder ballen. Dat is gewoonweg zo.
En er zijn bergen argumenten te bedenken.

Denk je dat hij voor zijn plezier met andere katers vecht? Denk je dat hij dat leuk vind?
Sta je er wel eens bij stil hoeveel katten door jouw toedoen bij de DA geraakt zijn, geopereerd zijn of zelfs gedood zijn?
En kom niet af met tegennatuurlijk, want dat gaat gewoonweg niet meer op. Alles van hoe je kat nu leeft is tegennatuurlijk, te beginnen met het feit dat hij bij jou leeft.
In de natuur leven er hoogstens een 20-tal katten op een vierkante km, vast zelfs niet zoveel. En wil je wel eens weten hoeveel nu? In de natuur gaan meer dan de helft van de kittens dood en sterven ook vele andere katten vroegtijdig. Dat is de wet van de sterkste, maar nu is dat bij huiskatten niet meer zo. En dat is gewoon weg de mens zijn schuld. En wees daar maar blij mee, want als alle katers niet geholpen werden, is de kans dat jouw kater nog leefde erg klein. Maar een heel klein percentage zou overleven. Dus als je daar naar terug wil....
Alles van het niet natuurlijk zijn is de mens zijn schuld, zowel positief als negatief. En dan vind ik ook dat je als mens je verantwoordelijkheid moet nemen en zorgen dat je kat een gelukkig en gezond leven kan leiden.
En daar is castratie nog altijd de eerste stap van.


Weet je wel hoe groot de kans is dat hij FIV of FELV oploopt door vechten en seks met andere katten? En dat hij dat dan doorgeeft aan elke onschuldige kat die hij aanvalt?
Als je daar allemaal al over nagedacht hebt, dan geloof ik nooit dat die kat als een kindje voor je is. Als je dit allemaal zou weten, en hem echt graag zou zien, dan was hij zijn hormonen al lang kwijt geweest.
Ik heb ook ooit gedacht dat ik dat mijn kater niet wou 'afpakken'. Tot hij net geen 2 jaar was. Dan was me wel duidelijk dat ik hem juist een vrijer leven gaf door hem te casteren. Geen moment spijt van gehad!
Klein detail, ik was wel 17 toen ik hem heb laten helpen. Kwestie van verstand komt met de jaren.
Hij liep de eerst jaren gewoon zijn pik achterna, zoals alle katers. Hij bleef 3 dagen van huis, kwam dan een uurtje eten, en hup, weer op schok. Dat is toch geen leven? Hij was helemaal niet meer zijn vrolijke zelf. Zelfs al werd hij niet aggressief en kwam hij niet met wonden thuis, hij was niet meer zo zorgeloos als als kitten.
Heb hem laten helpen en hij bleef thuis, knuffelde weer met zijn zusje, was graag bij ons in de buurt, ging weer achter insecten aan in de tuin (ipv achter de poezen) en was veeeel gelukkiger. Terug als toen hij kittens was. Zorgeloos leven!
Als je echt om je dier geeft, dan gun je hem dat ook.
Een zorgeloos leven bij jou, aan de haard en in de tuin. Niet een eeuwige zoektocht naar poezen en gevechten. Want wat heeft hij daar in godsnaam aan?
Vrijheid is zelf kunnen kiezen waar je zin in hebt en wat je in je leven doet. Bij open katers is dat niet zo. Ze kiezen niet zelf om achter de poezen aan te gaan, maar hun hormonen laten hen geen keuze.
Ik heb maar 1 jaar nodig gehad om dat in te zien...

[jennli]

Ik begrijp je frustratie Valerie. Ik ben blij dat hij uiteindelijk informatie is gaan opzoeken en hem nou ook gaat laten castreren. In het kader van beter laat dan nooit.

[daantje]

Ik zou zeker voor castratie gaan! Ook al zou je kat er niet door veranderen qua vechten etc. Je hebt niets te verliezen, toch? Hij kan er in elk geval niet meer voor zorgen dat er kiddies komen, dat is ook heel wat waard . En dan heb ik het nog niet eens over overdraagbare ziektes die hij over kan brengen, maar het zelf ook op kan lopen.
Overigens denk ik dat het je kat in elk geval (uiteindelijk) een hoop rust zal geven als de hormonen niet meer door zijn lijf heen gieren . Hij hoeft (en kan) zichzelf niet meer (te) bewijzen en dat zal echt rust geven.
Overigens is castratie niet echt een hele grote ingreep dus lang binnen houden is echt niet nodig.

Ik vind het een heel goed plan dat je je dierenarts gaat bellen morgen om e.e.a. te bespreken. Je denkt er in elk geval goed over na! Wijsheid toegewenst!

[pearlsofpassion]

Hij gaat hem chemisch casteren!
Dat slaat toch nergens op?

Chemisch castreren bestaat om dekkaters de lasten van het open kater te zijn te besparen (die lasten die jij dus zo onbelangrijk vind). Om ze ook een tijdje zorgeloos te laten zijn, maar dat ze wel nog kittens kunnen verwekken. Bij geteste poezen en bij mensen die weten wat ze mee bezig zijn. Er is niemand die chemische castratie zal aanraden voor de rest van een katers leven. Dan laat je hem gewoon volledig casteren.
Het is een aanslag op de lichaam en veel slechter dan een keertje narcose.
Zo heel oud is je kater nu ook weer niet. Al is het wel verstandig een bloedonderzoek te laten doen. De zogenaamde seniorcheck. Want ik veronderstel dat dat niet is dat je standaard elk jaar laat doen...

[jennli]

beste allemaal,

heel erg bedankt voor je reacties.
ik vind het jammer dat jullie denken dat ik er niet goed over na denk, dat doe ik juist wel: daarom stel ik de vraag hier! Poezen kunnen ook gesteriliseerd worden, enkel mijn kat kan geen kittens krijgen.

een chemische castratie zie ik niet als oplossing, want uiteindelijk (wat ik ervan gelezen heb) werkt het hetzelfde als gewone castratie. ik wil het dan ook éénmalig doen, om te kijken hoe mijn kat reageert erop. of hij niet enorm in de war zal zijn, want veranderingen houdt hij echt niet van. het is echt m'n kindje, ik laat hem niet zomaar onder narcose brengen. als de castratie (of tijdelijke castratie: chemische) echt zin heeft in de zin van dichter bij huis en minder vechten, laat ik de castratie wel uitvoeren.
maar als ik de castratie laat uitvoeren en vervolgens blijft hij hetzelfde, zou dat echt m'n hart breken. daarom twijfel ik!!

morgen ga ik de dierenarts bellen om te vragen of zij bekend zijn met chemische castratie en of zij dit ook een goed idee vinden...


[het binnenhouden is ook écht een probleem. maarja, daar moet ie dan maar overheen komen]

Hij zegt dat hij chemische castratie niet als oplossing ziet, maar er nog even wat navraag over doet.

Henkie, castreren brengt meer rust in zijn bol en daarnaast heeft het ook meer voordelen voor de katten uit de buurt als hij niet meer kan paren. Het is goed dat je navraag doet.

[Ilone]

Valerie, hij geeft zelf al aan dat hij ondanks dat hij principieel tegen castratie is, wel de kat laat castreren als dat de problematiek weghaalt. Daarnaast inderdaad overweegt hij chemische castratie, en laat hij het nog niet daadwerkelijk uitvoeren.
Ik vind dit al stappen in de goede richting hoor!

Henkie, het is niet alleen de kans op oepsnestjes en overschot op katten.
Het is voor de kater zelf ook niet fijn, om steeds volgepompt te moeten zitten met hormonen.
Even een gekke vergelijking, en natuurlijk niet geheel correcte vergelijking, maar stel....dat je zelf als man zijnde dagenlang de drift voelt om voor nageslacht te moeten zorgen (oftewel 24 u p/d instinctief botergeil zijn), en iedere vrouw die je tegenkomt van je hormonen moet bespringen en de "concurentie" aan moet vechten...das toch geen fijn leven?
Daarnaast kan de kat door het vechten met andere (open) katers flinke wonden en absessen en de meest verschrikkelijke dodelijke kattenziektes oplopen.
Dáárnaast geeft jouw kater in de buurt overlast door het sproeien, waarop hun eventueel aanwezige katten hún territorium gaan verdedigen door te sproeien.
En dan natuurlijk nog het probleem dat je nu zelf ondervindt, het langdurig van huis wegblijven.

Het is gewoon niet prettig voor de kat.

Mag ik vragen waarom je er tegen bent?

Verder ben ik het met Dinie eens. Prima als je castratie niet wilt uit laten voeren, maar hou hem dan binnen, of buiten in een afgeschermde tuin.

[castratenkoor]

Chemische castratie geeft onnodig aanslag op zijn gezondheid. Als je van je kat houdt dan doe je dat niet.
Het werkt maar een week of drie en ja daar raakt je kat inderdaad de kluts van kwijt. Hormonen die het ene moment de kop ingedrukt worden en het volgende moment weer net zo hard door zijn lijf gieren.
Dus ik voorzie bij voorbaat dat je dan afziet van castratie. Maar dat is bulshit.
Het is absoluut geen manier om te testen hoe hij na een echte castratie zou zijn.

Wat verantwoordelijkheden betreft, voor een nest kitten zijn twee nodig. Je zegt dat je kat geen kittens kan krijgen, maar jij bent 50% verantwoordelijk voor ieder door hem verwekt nest.

[pearlsofpassion]

Valerie, hij geeft zelf al aan dat hij ondanks dat hij principieel tegen castratie is, wel de kat laat castreren als dat de problematiek weghaalt. Daarnaast inderdaad overweegt hij chemische castratie, en laat hij het nog niet daadwerkelijk uitvoeren.
Ik vind dit al stappen in de goede richting hoor!

Daar ben ik het mee eens! Maar ik vrees dat het de problematiek niet onmiddelijk gaat wegnemen op deze leeftijd. En ik denk voornamelijk dat hier nog altijd van overtuigd is dat castratie slecht is. En dat is gewoon onwetendheid of niet willen weten.
Je wil graag het beste doen voor je kat, maar dat doe je niet. Daarvoor moet je echt inlezen en open staan voor elk resultaat. Nu doe je niet wat het beste is voor de kat, maar wat jij graag zou willen dat het beste zou zijn. Maar zo werkt het niet.
En daar wordt ik wel kwaad van ja: moedwillig niet willen weten en bewust eigen zin doen, ten koste van de kat.
Voor deze kat is het erg laat, maar ik zou het geweldig vinden als deze persoon in het vervolg wel het nut van op tijd castreren zou inzien. Zodat geen volgende kat nog eens hetzelfde hoeft mee te maken.

Aankomen met chemische castratie is in mijn ogen een extra teken dat er in allerlei bochten wordt gewrongen om de waarheid maar niet onder ogen te moeten en zien en die castratie te vermijden.
En dat vind ik onnoemlijk spijtig (en nog een paar gevoelens...).

Ik hoop echt dat je je echt gaat inlezen. En de waarheid zoeken, ipv je eigen waarheid op te maken. Want daarmee help je je kat niet vooruit.

[Anne]

Henkie ik vind ook dat je nu goed bezig bent, hopelijk doe je het bij een eventuele volgende kat gelijk maar je moet niet beweren dat deze kater jouw kindje is, je liet hem wel dagenlang alleen rond zwerven met alle gevaren van dien, hopelijk toom je dat nu ook een beetje in.

[Ilone]

Ik wil niet zeggen dat ik het oke vind dat hij chemische castratie overweegd overigens, als het aan mij ligt doet hij dat dus ook niet.
Maar ik kan slechts mijn mening en adviezen geven en hopen dat hij daar wat mee doet.
Daarom wil ik dus ook weten wat de reden van tegen castratie zijn is.

[Henkie]

Beste allemaal,

ik vind het jammer dat jullie er een beetje boos van worden, dat was natuurlijk niet mijn bedoeling.
maar omdat jullie hier wellicht hier ervaring mee hebben, een oude kat castreren; daarom vraag ik het hier!

mijn kat is de allerrustigste die je je maar kunt voorstellen. ook op zijn 2e adres vertelde die mevrouw dat het zo'n kroelert is. ook als ik bij de dierenarts kom, vertelt hij me altijd wat een gezonde lieverd het is, zoveel als hij toelaat. hij is in sommige inzichten soms té lief! (als hij ergens pijn heeft en ik druk erop, dan geeft ie geen kick).
dus dat hij 'vol zit met hormonen' en daar onrustig van is, geldt echt niet voor mijn kat.

ik ben tegen onnodige operaties, want dat is het in feite. zowel bij mensen als bij dieren. ik overweeg het wel degelijk, ik vind het heus niet leuk dat hij telkens lang weg is. Maar vind ik het verschrikkelijk zielig als hij straks helemaal in de war is van de castratie, je moet niet vergeten dat deze kat al 10 jaar leeft mét deze hormonen en hij voelt zich geweldig. Maar als het wel zou werken om hem dichter bij huis te krijgen, gaat hij wel onder het mes. maar ik laat het alleen doen als het werkt.

daarom vroeg ik het hier, wat jullie ervan denken. Maakt mij niet uit dat jullie het gaan hebben over ziektes en geboortes, maar daar ging het mij niet om... maar ik geloof niet dat jullie erin geloven dat Henk dichter bij huis blijft als de hormonen stoppen...

[Ilone]

Nou, in feit gaat het daar wel over, zeker nu jij aangeeft tegen "onnodige operaties" te zijn.
Ik vind castratie toch echt geen onnodige operatie!
Ik ben overigens niet boos, maar dat even terzijde.

Maar goed, ik ken kater Henk niet, maar lieve kat of niet, hij blijft hormonen hebben die ervoor zorgen dat hij langer weg zal blijven. Het is niet met zekerheid te zeggen dat het wegblijven stopt wanneer hij gecastreerd is. Maar is het niet het proberen waard?? Mocht het niet tegen het wegblijven helpen, help je hem wel beschermen tegen een aantal ziektes.., én mogelijke oeps nestjes.

[jojo]

Henkie, internet staat vol met informatie en verhalen over castratie van katten van allerlei leeftijden dus gebrek aan info zal het niet zijn. Volgens mij zoek je redenen (excuses) om aan je eigen ideëen hieromtrent vast te kunnen houden, en al ben ik het daar niet mee eens is het wel je recht. In mijn beleving is de enige juiste benadering een benadering vanuit het welzijn van de kat, niet wat voor jou onder welzijn valt.

[Cari]

Ik vrees ook dat de chemische castratie de laatste stap zal zijn . Deze korte periode laat hem niet meer thuis blijven, dat vergt een langer proces. Waarschijnlijk neemt de buurt wel zijn verantwoordelijkheid en lopen er verder weinig of geen ongecastreerde katers rond, want anders zou de kater regelmatig onder de wonden zitten en zou hij vermoedelijk al aids en/of leucose hebben. Katers vechten nou eenmaal, dat is niet anders.
De enige die na de castratie in de war zal zijn, is de mens die aan zijn eigen ballen denkt.

[castratenkoor]

En dan horen we vermoedelijk nooit meer wat - en de kater ..... er vrolijk op los.