Bange kitten

[Kerone]

Hoi allemaal,

Gisteren heb ik mijn nieuwe kittens opgehaald, die ondertussen Amber en Raysa heten. Ze komen uit 2 verschillende nesten en schelen ongeveer anderhalve week.

Amber is de jongste, ze is echt een durfal and binnen een uur was ze helemaal gewend in huis. Raysa daarintegen is heel bang en schrikkerig. Toen ik haar uitkoos een paar weken terug had ze dat helemaal niet, maar de tweede keer dat ik ze bezocht waren alle katjes uit dat nest wat schrikkerig, en bang om aangehaald te worden. De moeder had dat ook heel erg en reageerde erg sterk op mensen. Dus misschien dat ze het van haar hadden overgenomen?

Gisteren was Raysa bang van alles om haar heen en kroop uiteindelijk weg onder de bank. Vandaag durft ze al iets meer door het huis te lopen maar ze is nog steeds erg schrikkerig en bang voor mensen. Ook ziet ze er op sommige moment uit alsof ze zich niet lekker of ongelukkig voelt. Ik ga morgen met ze naar de DA dus ik hoop dat die daar wat aan kan doen.

Ik wil graag dat ze zich meer op haar gemakt voelt in huis en niet zo bang is voor mij en mijn gezin, maar ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Moet ik haar veel aaien en vasthouden, terwijl ze bang is, of moet ik haar meer met rust laten zodat ze meer aan het huis kan wennen?

Heeft iemand ervaring met bange kittens? En hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan?

Alvast bedankt,

Ilse

[Leonie89]

het is niet gek dat je kitten onder de bank kruipt hoor!! niet alle katten zijn direct zo avontuurlijk.. laat de kitten gewoon zijn gang gaan, en trek hem vooral NIET onder de bank vandaan!! negeer hem, dan komt hij er vanzelf wel onder vandaan.. zorg dat de kattenbak en voer en water in de buurt staan..
het wennen aan een nieuwe omgeving kan wel 4 weken duren, al gaat bij kittens is dit meestal wel sneller..
succes!!

[Kerone]

Dat ze onder de bank wegkruipt ben ik ook helemaal niet verbaast over. Het is een groot huis, met een kat die ze niet heel hartelijk verwelkomt. Mijn zorg zit meer in dat ze in elkaar duikt als je haar probeert te aaien, en heel bang naar je kijkt als je langsloopt. Ze is duidelijk erg bang voor mensen, terwijl ze toch niet slecht is behandeld door de mensen waar ik haar vandaan heb. Heeft iemand hier ervaring mee?

[Katrin]

Ja ik heb dat ook meegemaakt, met 2 kittens.
Wel wat gewend aan mensen maar ws niet veel aangehaald.
Ze waren erg schuw en bang wist niet dat katten konden spugen maar zij deden dat naar ons.
Ik heb ze heel erg met rust gelaten, wist vaak niet waar ze waren want het waren meesters in het zich verstoppen.
Heel langzaam ging het beter, maar het heeft lang geduurd voordat ze op schoot kwamen liggen of dat ik ze aan kon halen.
Maar het is uiteindelijk wel goed gekomen.
Hopelijk ziet Raysa hoe Amber zich gedraagt, en dat Amber niet bang is voor jullie.

[Katrin]

Nog even ter aanvulling, ik probeerde wel regelmatig met ze te spelen, steeds weer een touwtje voor hun neus leggen en dan langzaam wegtrekken.
Op den duur vergaten ze dan hun schuwheid voor heel even en probeerden ze het touwtje te pakken, dat waren van die kleine stapjes voorwaarts

[sandy]

Tijdens het eten kan je proberen ze voorzichtig aan te halen en lief praten zodat ze weet dat het goed is.
Dat heb ik met Jessie ook gedaan toen wij haar pas hadden, zij heeft een week onder de dekenkist geleefd toen ze pas hier was, met 3 katten die haar niet moesten dus o zo zielig.
Ik ben steeds plat op mn buik gaan liggen en tegen haar praten en voorzichtig aanhalen, ze blies wel maar dat heb ik genegeerd, ze rilde bij een aanraking maar van lieverlee begreep ze dat het niets engs was.
Pas toen ze zich vrij genoeg voelde om de boel voorzichtig te gaan verkennen en op de eetkamerstoel durfde te gaan slapen ben ik ze volledig met rust gaan laten, het heeft wonderen gedaan.
Zij is de meest aanhankelijk van de 4 die het liefst in mn nek hangt om te kroelen en op schoot komt slapen.
En zij was een voormalig zwerfkitten die teveel heeft meegemaakt dus dat is wel wat je kan bereiken met een bang kitten.

[beestenbende]

Hier ook herjkenbaar. Bijna 11 maanden geleden hebben wij Jimmy gekregen, die was in een doos langs d ekant van de weg gevonden. Ook hij schrok van alles en was erg bang. Juist door hem een maatje aan te bieden en hem domweg met rust te laten, kwam hij uit zijn schulp. Dus heb geduld, dring je niet op en wacht af. Waarschijnlijk is ze straks gewend en leeft ze helemala op.

[Uumie]

Onze Morisson was in het begin ook heel bang en schrikkerig. Een onverwachte beweging deed hem elke keer weer onder de bank schieten. Maar op een gegeven moment overwon de nieuwsgierigheid, en kwam hij uit zijn schuilplaats. Meteen wat gegeten en op de bak geweest. Nu is hij nog steeds een beetje schrikachtig af en toe, maar met wat geduld en een beetje rustig doen valt dat allemaal best mee. Hij verkent nu ook gewoon het huis en speelt volop.
Dus ik kan het alleen maar eens zijn met de rest, het is gewoon een kwestie van veel geduld hebben, rustig blijven en laten merken dat je het katje geen kwaad wil doen. Aaien bij het eten inderdaad, of een snoepje aanbieden. Het zal vanzelf wel goedkomen, ze heeft gewoon wat meer tijd nodig om te wennen dan Amber denk ik. Succes en veel plezier met de dametjes!

[Kerone]

Bedankt voor de reacties. Ik weet wel dat dit een vaker voorkomend probleem is, maar het is fijn ervaringen van mensen te horen.

Ik til ze op het moment wel eens samen op. Amber gaat dan heel hard spinnen en Raysa ziet en hoort dat ook, misschien heeft het een positieve invloed. Als ik haar vast heb rilt ze wel, maar op een gegeven moment ontspant ze zich. Als ze dan schrikt kruipt ze dichter tegen je aan. Verder laat ik haar op haar gemak rondlopen, en dat gaat goed zolang er niet zo veel geluid is en niet teveel bewogen wordt.

Het is goed te horen dat het meestal wel goed komt. Is het verstandig als meerdere mensen zich bezig houden met Raysa zodat ze socialiseerd met mensen, of kan beter 1 iemand dit doen?

[sandy]

Degene die zich het meest met het katje bezighoud is degene waar zij het meest naartoe zal trekken.
Ik ons geval ben ik degene waar Jessie helemaal idolaat van is, niet dat ik klaag hoor ik vind het heerlijk
Jes is nu 4 jaar geweest en pas sinds een paar maanden durft ze zich na een tijdje te vertonen als er visite is, maar die moeten dan ook niet druk gaan doen want het schrikachtige gaat er namelijk nooit helemaal uit.
Wellicht dat mensen die met regelmaat over de vloer komen zich wat met haar bezig kunnen houden zodat ze daar aan kan wennen als jij dat wil.

[Uumie]

Ik weet niet of het aangeraden wordt, maar mijn vriend en ik hielden ons allebei evenveel met Morisson bezig, totdat mijn vriend weer naar school moest natuurlijk. Ik merk nu wel het verschil - eerst wilde hij alleen bij mij zijn, maar hoe meer tijd mijn vriend met hem doorbracht, hoe minder bang Morisson werd. Het is ook vrij logisch, mijn vriend is bijna 1.90 en weegt 80 kilo. Ik ben 1.60 en weeg maar 48 kilo. Dat is toch een verschil met wie er op hem af komt gelopen.
Nogmaals, ik weet dus niet wat het verstandigst is, maar dit is om even te laten zien hoe dat hier ging.

[Kerone]

Dankt voor de tips.

Ik ben vandaag voor de eerste keer naar de dierenarts geweest, en die vertelde me dat dit katje nu al een sterk zwerf instinct toont en dat dit alleen nog maar erger zal worden als ze ouder wordt. Bij mij zou ze het eerste jaar binnen moeten blijven, maar ze is nu al erg op buiten gericht. Ik ben er vandaag achter gekomen dat bij de vorige eigenaar Raysa al steeds naar buiten liet en dat ze alleen thuis kwam om te eten. En haar broertjes en zusjes hebben precies hetzelfde gedrag, en geven ook veel zorgen. Het ziet er dus nog niet echt goed uit...

[sandy]

Jessie komt ook van straat af, heeft haar eerste 8 weken op straat geleefd.
Toen ze hier kwam was ze 2 keer ontsnapt, ze had ook een drang naar buiten, op avontuur gaan.
Ik heb ze daarna heel erg in het oog gehouden als ze de tuin in mochten, ze was ook niet ontsnapt in mijn bijzijn maar de achterdeur was niet goed dicht en die had onze kater snachts opengemaakt.
De tweede keer was door de voordeur omdat mn vriend die op een kier had staan, kater trekt m open weg Jes..
Gelukkig was ze zo weer terug na een korte jacht om haar te pakken.
Ze heeft totaal geen drang meer om weg te gaan, ze is juist uitermate terughoudend geworden, waar de andere 3 zo buiten zitten wacht zij af tot ze het veilig vind.
En dan nog is ze de eerste die weer binnen zit.
Het hoeft niet altijd zo te blijven dat ze persé naar buiten willen, maak het binnen interessant voor ze en zorg dat ze in elk geval een lekker plekje hebben om naar buiten te kijken.

[Cari]

Ik ben vandaag voor de eerste keer naar de dierenarts geweest, en die vertelde me dat dit katje nu al een sterk zwerf instinct toont en dat dit alleen nog maar erger zal worden als ze ouder wordt.

En waar haalt de beste man die wijsheid vandaan ? Een dierenarts is om te beginnen al geen gedragsdeskundige en een waarzegger is ie nog minder.
Ik zou haar evengoed zeker niet naar buiten laten voordat ze gesteriliseerd is. Het feit dat ze bij haar vorige eigenaar al regelmatig naar buiten ging, geeft zeer te denken ....een kitten onbeschermd naar buiten laten getuigt niet van veel verantwoordelijkheidsgevoel, maar eerder van overschilligheid. Ik heb 't sterke vermoeden dat de katten op het adres waar jouw kitten vandaan komt, het niet al te best hebben gehad. Ik vrees dat Raysa gewoon nog niet heeft mogen ontdekken dat mensen hartstikke leuk en lief zijn en dat ze niet eng zijn, maar juist bescherming bieden. Aan jou en je vriend (en ieder ander die op bezoek komt) de taak om haar dit te leren .
Als zij het komende half jaar bij jullie goede ervaringen opdoet, als ze weet dat ze thuis veilig is en de mensen van haar houden, dan komt het helemaal goed met haar. Ze is op de verkeerde plek geboren, maar nu heeft ze een 2e kans. Speel vooral veel met haar (met veters e.d.), want spelen is wat een kitten uit de tent lokt. Als je haar wilt oppakken, is het inderdaad slim dat tegelijk met Amber te doen, dat zal haar minder bang maken. Mag ze bij je op de slaapkamer? Samen slapen geeft een kitten (en trouwens elke poes) ook vlug een vertrouwd gevoel. Knuffel haar wanneer het maar kan, maar probeer niks te forceren. Ze is in ieder geval nog op een leeftijd dat nieuwsgierigheid het al gauw wint van angst.
Het komt echt wel goed .