Chronische Pancreatitis

Als je denkt dat er iets mis is met je kat, bel dan eerst even de dierenarts(assistente) voor advies. Want al zijn er op het forum veel mensen met ervaring, een juiste diagnose kan alleen gesteld worden door een dierenarts.
Plaats reactie
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Chronische Pancreatitis

Bericht door Pippi »

Vanochtend kreeg ik tot mijn grote schrik en verdriet te horen dat mijn kater Symba van 6 jaar chronische Pancreatitis heeft (chronische alvleesklierontsteking).
Heb gelukkig een zeer goede uitleg gehad van onze dierenarts. Nu ben ik benieuwd of er meer kattenbezitters zijn die hier al enige ervaring mee hebben. Wat is het verloop van de ziekte, slaat de behandeling aan, enz. enz.
Met poezengroet,
Janet
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
Ragdoll liefhebber
Huiskat
Huiskat
Berichten: 42
Lid geworden op: 23 nov 2006 19:25

Bericht door Ragdoll liefhebber »

Ik zelf heb nooit een kat gehad met deze ziekte, wel heb ik jaren gewerkt in een dierenartsenpraktijk en weet daarom iets ervan.
chronische Pancreatitis heeft ( alvleesklierontsteking) is er pijnlijk voor de kat, infeite laat de bloedbepaling normaal gesproken niets afwijkends zien, ze zijn er erg beroert van, trillen, zoeken naar warmte, geen wil om te eten, of te bewegen, en vaak braken, soms hebben ze een gele stoelgang.
Ik weet alleen dat een licht dieet, en enzymen de spijsvertering helpt.
Katten met een alvleesklieronsteking lijken de hele dag honger te hebben,
maar dat schijnt veroorzaakt te worden door brandend maagzuur, en willen dan eten omdat te kalmeren.
Heel veel sterkte met je kat, misschien kun je nog wat informatie vinden via Google ??
gr Petra
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Pancreatitis

Bericht door Pippi »

Een tijdje geleden plaatste ik hier een berichtje over mijn lieve kater Symba. De ziekte Pancreatitis (oftewel; chronische alvleesklierontsteking) was bij hem geconstateerd.
Helaas.... onze Symba mocht maar 6 jaar worden.
4 januari jl moesten we hem tot ons groot verdriet de rust geven die hij verdiende. Na weer een aanval die begon op 29 dec. heeft hij het niet kunnen redden. In nauw overleg met onze geweldige dierenarts, moesten we besluiten om hem te laten gaan.
Symba heeft nu een heel mooi plekje in de tuin bij ons nieuwe huis. Ik mis hem elke dag, maar ik weet dat we niet anders konden.
Dag lieve lieve Symba.............
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
Gebruikersavatar
Ninja
Huiskat
Huiskat
Berichten: 27
Lid geworden op: 14 dec 2006 22:44
Locatie: Utrecht

Bericht door Ninja »

Wat erg voor je zeg! Op 6 jarige leeftijd verwacht je nog geen afscheid van je kat te hoeven nemen! Heel veel sterkte er mee.
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Bericht door Pippi »

Dankjewel Ninja. Het is inderdaad heel erg zwaar om zo vroeg al afscheid van onze Sym te moeten nemen. We hadden echt nooit verwacht dat het zo snel zou gaan.....Aan de andere kant zijn we in ieder geval nu rustig omdat hij geen pijn meer heeft.
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
mirjamruud
Kitten
Berichten: 2
Lid geworden op: 11 nov 2008 13:20

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door mirjamruud »

Ik heb vanmorgen te horen gekregen dan mijn kater Black Jack van 8 chronische pancreatitis heeft.
Hij is al aan het overgeven sinds augustus dit jaar.
Na diverse bloedonderzoeken, zonder restultaat
zijn we een hele tijd aan de slag geweest met Primpernan, dit ging goed tot vorige week.
Hij begon weer te overgeven en kreeg er ook diarree bij.
Vanmorgen dus naar de dierenarts gebracht waar hij onder het mes is geweest en toen kwamen ze hier achter.
Hij moet nu een aantal dagen blijven voor observatie om te kijken of ze de juiste medicijnen kunnen vinden.
Hij was nog te vitaal om in te laten slapen.
Uit het verhaal van Symba (dacht ik) begrijp ik dat hij/zij niet meer lang heeft geleefd nadat ze erachter waren gekomen.
Wat was bij jullie de diagnose/ behandelplan/ ziekteverloop?
Graag zou ik dit horen, want we hebben vandaag al veel verdriet gehad om hem.
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door Pippi »

Hallo Mirjamruud,

Oh, wat vind ik het erg om te horen dat jouw kater ook die vreselijke ziekte heeft....
Ik moet even terugduiken in de tijd, het is inmiddels bijna 2 jaar geleden dat dit is gebeurd met onze Symba. Het heeft bij hem ook erg lang geduurd voordat de diagnose werd gesteld. Uiteindelijk wees een uitgebreid bloedonderzoek het uit. Als ik terugkijk in de tijd, moet Symba er al vaker last van hebben gehad, alleen hadden we toen nog een andere dierenarts en die deed het af als "vlooienallergie". De vrouwelijke dierenarts die we nu hebben (Anneke), had zich toevallig gespecialiseerd in oa. dit soort ziektes. Na de diagnose vertelde ze ons, dat we er rekening mee moesten houden dat Symba niet heel erg oud zou worden, maar er konden nog best een aantal goede jaren bij (Symba was 6). Met goede medicijnen en meteen ingrijpen als hij weer een aanval zou krijgen zouden we het best nog wel een tijd onder controle kunnen houden. Anneke had ons eerder al eens verteld, dat de ziekte bij mensen ook echt vreselijk moet zijn. Onhoudbare buikpijnen en een algeheel gevoel van verschrikkelijk ziek zijn.
De werkelijkheid was voor onze Symba echter anders....hij was toch kennelijk al te ziek om de laatste aanval te boven te komen....Anneke heeft al het mogelijke gedaan, Symba is zelfs nog een nacht ter observatie in de praktijk geweest, maar de volgende morgen belde ik haar en ze had slecht nieuws. Ze kon echt niets meer doen.
Misschien kan jouw dierenarts kontakt opnemen met die van ons. Anneke weet er ECHT heel veel van!
Twee weken geleden waren we namelijk bij haar voor een inenting van onze andere kat en toen ik haar vroeg of ze wel meer "gevallen" zoals Symba was tegengekomen vertelde ze ons dat er nu kortgeleden een standaard onderzoek komt naar deze ziekte. Dat te horen deed ons heel goed, het is namelijk een ziekte die moeilijk is vast te stellen en als verzorger van je dier sta je zo machteloos toe te kijken....Ik weet dus heel goed hoe dit voelt en hoe verdrietig dit is en ik gun ieder beestje een goede behandeling.
Mocht je kontakt met me willen laat het maar even weten, misschien kan onze dierenarts jullie van goeie info voorzien!!! Voor nu heel veel sterkte, voor jullie, maar ZEKER ook voor Black Jack.

Janet
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door Pippi »

Mirjam, misschien heb je ook nog iets aan deze site:

http://www.causus.be/doorverwijzing.cfm?Id=101" onclick="window.open(this.href);return false;

er staat vrij uitgebreide informatie op.

Groetjes,
Janet
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
mirjamruud
Kitten
Berichten: 2
Lid geworden op: 11 nov 2008 13:20

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door mirjamruud »

Heel erg bedankt voor je lieve antwoord!!
Ik bel natuurlijk elke dag met de dierenarts om te vragen hoe het gaat.
Hij was goed uit de narcose gekomen, en had gisteravond en vanmorgen wat gegeten en gedronken.
En als belangrijkste NIET gespuugd!!
Hij moet tot vrijdagochtend blijven ter observatie, en dan mag hij gelukkig weer naar huis!!
Ik zou graag het telefoonnummer of contactgegevens krijgen van jouw dierenarts,
hopelijk kunnen ze er hier iets mee!
Nog even een vraagje over jouw verhaal, je hebt het over aanvallen, wat bedoel je daar precies mee?
Alvast heeeeeeel erg bedankt voor je reacties!!
Pippi
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 08 nov 2006 11:05
Locatie: Sappemeer

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door Pippi »

Hoi Mirjam! Fijn hoor dat het nu weer wat beter lijkt te gaan met Black Jack!!! Daar word je ook zelf weer wat rustiger van he?
Misschien kun je me beter even mailen, dan heb ik ook jouw mailadres en dan wissel ik dan wel de gegevens uit over onze dierenarts, oke? Ik zal je dan ook bijpraten over wat ik met een aanval bedoelde.

dit is mijn adres:
jvweeren@home.nl

Groetjes,
Janet
Een kat laat voetafdrukjes achter op je hart...
Gebruikersavatar
Adriana
Tijger
Tijger
Berichten: 11244
Lid geworden op: 09 dec 2008 16:59
Locatie: den haag

Re: Pancreatitis (chronisch)

Bericht door Adriana »

onderstaande info kwam ik tegen bij een zoektocht, dus hier ook maar even neergezet.

Hills heeft voer dat kan helpen bij de genezing van alvlklierontsteking

Pancreatitis

Is een ernstig ontstoken alvleesklier (pancreas) door bepaalde factoren als trauma, infecties zoals o.a FIV / toxoplasmose, hypercalcemie, veel vette maaltijden en afsluiting van de afvoergang kunnen enzymen spontaan actief worden en omliggende weefselsinfecteren

Normaal maakt de pancreas tal van enzymen die eiwitten, vetten en koolhydraten kunnen afbreken, deze enzymen kunnen ook lichaamscellen aantasten. Onder normale omstandigheden zijn ze in de cellen van de alvleesklier goed in een inactieve vormopgeslagen en kunnen geen kwaad, en worden pas geactiveerd als ze in de darm komen om daar vervolgens het voedsel afbreken.

Pancreatitis komt vaker voor bij honden dan bij katten.

De symptomen zijn in het begin wat braken, diarree, vermagering soms zelf uitdroging, sloomheid, en anorexia soms vertonen ze buikpijn en hebben vaak koorts.

Diagnose moet gesteld worden met een bloedonderzoek (TLI= trypsinogen like immunoreactivity)

De prognose is verschillend in lichte gevallen geneest het vanzelf en is er alleen een symptomatische behandeling/therapie nodig door het geven van infusen, en het dier laten vasten, het geven van licht verteerbaar dieet en het geven van kleine porties , en er kan anti-emitica, antibioticaen analgetica gegeven worden als het dier pijn heeft.

Ernstige gevallen die leiden tot aantasting van hart, longen, lever, en bloed en zijn vaak de vooruitzichten slecht.
-------
http://www.whgdierenartsen.nl/html/docdb.asp?id=4
artikel over pancreatitis en verwijzing naar chronische pancreatitis
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo

avonturen grijstijgers
Gebruikersavatar
Admin
Administrator
Administrator
Berichten: 2080
Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
Locatie: Den Haag
Contacteer:

Chronische Pancreatitis

Bericht door Admin »

Na mijn laatste bericht van augustus 2010 in het topic "Moeilijke eters" over Indy, die toen slecht at en die ik na een paar weken weer sappelen aan het eten kreeg, is het nu weer zover.

Indy zoals hij er nu uitziet:
Afbeelding

Eetpatroon
Deze keer begon het zo half april dat hij weer zijn eten liet staan of erbij wegliep. Omdat hij het om de zoveel maanden heeft (mei 2007, maart 2009, juni 2010, juli 2010, oktober 2010) heb ik weer eerst vanalles geprobeerd om hem weer in het ritme te krijgen. Hij kreeg al snel in de gaten dat baasje hem ook met de hand kon voeren en leek daaraan gewend te raken, met als gevolg dat hij telkens maar kleine beetjes uit de hand at en nauwelijks meer naar zijn bakje kwam als de rest van de katten ook eten kregen.

Dat ging zo al met al een poosje door, onszelf in allerlei bochten wringend om zijn dagelijkse hoeveelheid maar naar binnen te krijgen (wat helaas bijna een dagtaak was).

Lichamelijk onderzoek
Op 13 mei moest hij naar de dierenarts voor zijn jaarlijkse controle en cocktail, dus hebben we hem meteen laten controleren vanwege zijn slechte eten. Het lichamelijke onderzoek leverde niks op. Zijn buik en ingewanden klonken en voelden goed en hij was nergens pijnlijk. Hij poept, plast, wast zich, speelt en je merkt verder nog steeds niks aan hem, behalve dat hij te weinig eet uit zichzelf.

Periactin
We kregen een paar pilletjes Periactin mee (zo'n beetje de laatste die hij had) om hem daarmee weer op de rails te krijgen. De volgende 3 dagen kreeg hij een kwart pilletje Periactin, waarvan hij op zich prima ging eten, alleen moest ik het wel naar hem toe brengen. Ook zijn urine werd er donkerder van en stonk echt (alsof je een kilo asperges hebt gegeten zeg maar).
Op de 4e dag geen pilletje gegeven, maar hij at wel weer. Die dag daarop moest hij weer niet, dus weer een kwart pilletje gegeven.

De 4 dagen daarop zonder pilletje ging het wel maar niet van harte. De 2 dagen daarop weer 2x een kwart pilletje, etc. Zo ging het dus af en aan met en zonder Periactin.

Bloed- en urineonderzoek
Omdat we toch wilde weten of er geen onderliggende oorzaak was, hebben we Indy op 1 juni naar de dierenarts gebracht voor een bloed- en urine onderzoek. Hij moest daarvoor wel onder een roesje, want meewerken wil hij bij de dierenarts niet. Omdat het echt mijn katje is, was het wachten op de uitslag verschrikkelijk en het duurde mij allemaal veel te lang.
Toen we hem 's middags weer mochten halen, nog helemaal groggy, hebben we de uitslagen besproken met de dierenarts. ALLE uitslagen waren prima in orde, zowel van het bloed als de urine. Sommige waarden waren zelfs nog beter dan standaard. Dusssss…. zaten we nog steeds met hetzelfde probleem, alleen nu met de wetenschap dat hij het niet aan zijn nieren heeft, geen schildklierafwijking, geen diabetes, geen… niks wat je in het bloed ziet dus. Ook was er naar zijn gebit gekeken en afgezien van wat tandsteen was er niet veel aan te zien.

Neurotisch
Even tussendoor: Indy had natuurlijk een roesje gekregen en was volgens de assistente wakker geworden met aan weerszijden 2 andere blazende en grommende katten, dus die was al gestresst voordat hij wakker was. Thuisgekomen ging hij rondjes lopen om maar zsm die narcosevloeistof uit zijn systeem te krijgen, want dat doen de meeste katten. Alleen, bij hem was er nog een bijkomende leukigheid: hij ging steeds in de gang zitten en hard miauwen en hij heeft dat zo 12 uur lang volgehouden, tot half drie 's nachts en Annemieke en ik compleet leeg waren, want je kunt een contact krijgen met een kat die uit de narcose komt. De volgende ochtend was dat gelukkig over.

Weer afwisselend verder met de Periactin, want wat moet je dan? Toen opeens van 13 juni t/m 23 juni ging het redelijk goed zonder Periactin en at hij prima, al dan niet in meer keren dan normaal.

Overgeven en diarree
Helaas kreeg Neo, 1 van de andere katten, opeens last van overgeven en stinkende diarree. Waarschijnlijk een parasiet of virusje, want nu was opeens de 1 na de ander aan de dunne. Met 4 katten zit je daar niet echt op te wachten. Dus eerst met Neo naar de dierenarts om te zien of hij geen blaasverstopping had. Dat was niet zo en hij kreeg Metrazol (2x per dag een halve) plus pasta tegen de diarree.

Enfin, daarna was Onyx aan de beurt en daarna kreeg Indy diarree (alleen Storm is er gelukkig van verschoond gebleven). Met Indy zaten we daar helemaal niet op te wachten, vooral ook omdat een pil er bij hem inkrijgen 1 groot drama is.
Inmiddels zijn de diarree-avonturen gelukkig inmiddels ook voorbij (afkloppen) en zijn we weer gefocust op Indy en zijn eetprobleem.

IBD en Dexamethason
Op 30 juni zijn we opnieuw terug naar de dierenarts gegaan omdat zijn eetprobleem nog steeds niet opgelost was. Omdat het ziektebeeld bij IBD (Inflammatory Bowel Disease) ook vaak wazig is, wilde de dierenarts hem daartegen behandelen (meestal Metrazol en dieetvoeding).
Indy heeft toen een Moderin-injectie gekregen die ca. 2 weken werkt. Als ondersteuning de volgende beginnen met 5 dagen lang 1 ml dexamethason per dag, daarna om de dag (5x). Ook hebben we Calm-dieetvoer dat zijn stressniveau omlaag moet brengen. Bij het lichamelijk onderzoek was alles weer goed (temperatuur goed, bevoelen van de buik goed en luisteren met de stethoscoop goed). Daarnaast zouden we nog Periactin mogen blijven geven.
Na thuiskomst van de dierenarts was hij erg prikkelbaar en een beetje hyper, van het onderzoek of de injectie.

Gedragsverandering
Door de Moderin en de Dexamethason gaat hij flink eten, maar een nadeel van die corticosteroiden is (naast de verminderde afweer en een hele riedel mogelijk bijwerkingen), dat het alleen symptoombestrijding is en het niks geneest. Daarnaast veroorzaakt het een gedragsverandering bij Indy: hij wordt er onrustig van, loopt vaak zonder reden te miauwen, slaapt minder en reageert erg prikkelbaar (naar ons en hij blaast snel naar de anderen).

Nou, dat met die Dexamethason ben ik nu langzaam aan het afbouwen (hij krijgt nu om de dag 0,8 ml, waarmee hij 2 dagen eet), maar telkens de 3e ochtend eet hij niks of heel weinig. Je kunt dan denk ik concluderen dat hij alleen eet door de Dexamethason.

Opnieuw afspraak
Daarom hebben we nu weer een afspraak voor morgen bij de dierenarts waar we willen overleggen wat nu verder te ondernemen. Als hij geen Dexamethason krijgt is hij gewoon de oude en is er nog altijd niks aan hem te merken. Door al het gehannes is hij wel een paar ons afgevallen in die 3 maanden, maar andere symptomen heeft hij volgens ons nog steeds niet. Wel ziet zijn vacht er net wat anders uit, maar dat kan komen door de verandering in het voer.

Echo
We willen nu eerst bespreken wat we verder moeten, maar we denken dat een echo, misschien een foto en opnieuw bloedonderzoek op infectieziektes een volgende stap is. En als daar niks uit komt, dan zou het ook nog psychisch kunnen zijn en kunnen we altijd nog naar de accupuncturist of gedragstherapeut. In het aller uiterste geval zouden we nog een MRI kunnen laten maken zodat ze echt op de millimeter in zijn lichaam kunnen kijken, maar zover zijn we nog niet.

Ik moet er niet aan denken (het is ook moeilijk om niet gelijk te doemdenken), maar we houden er in ons achterhoofd wel rekening mee dat er mogelijk ergens een tumor zit, die je niet in het bloed terugziet, maar daar wil ik nog niet aan denken.

Voorlopig ben ik in de laatste maanden van de stress zelf ook al 4,5 kilo kwijt (ik kan er echt moeilijk tegen als 1 van mijn beestjes wat mankeert, moet ik zeggen). Bij het vele zoeken op internet wordt je ook niet veel wijzer. Als je zoekt op katten die niet willen eten, loopt het in driekwart van de gevallen niet best af, dus daar wordt je ook niet vrolijker van. Verder past het niet/weinig willen eten van een kat bij heeeeel veel ziektes en kwalen, dus daar kun je ook niet op af gaan.

Mocht er iemand zijn die nog andere suggesties (of opbeurende verhalen) heeft, dan hoor ik het graag ;-)


Groeten,
Roland

PS - Tjee, het is een heel verhaal geworden, maar het is dan ook eigenlijk meer verslag van 3 maanden ;-)
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Gebruikersavatar
Adriana
Tijger
Tijger
Berichten: 11244
Lid geworden op: 09 dec 2008 16:59
Locatie: den haag

Re: Moeilijke eters

Bericht door Adriana »

oeps, graag een opbeurend verhaal en ik ga mijn best doen..
laat ik met iets positiefs beginnen: alle waardes bloedonderzoek waren goed en joepie! dat is een zorg minder.
uit het bloedonderzoek moet ook een ontstekingsbeeld komen als dat er zit en de combi van sommige waardes met calcium (geloof ik) kunnen een tumorindicatie geven..
maar ik weet natuurlijk niet hoe uitgebreid het bloedonderzoek was.

je zou gaan denken dat het tussen zijn oortjes zit (mooie tijger trouwens..) en dat hij heeft geleerd dat hij heerlijk veel aandacht krijgt als hij niet eet.
ik kan je wel een in vieren te delen destress/huisdierendokter opsturen als proefje om te kijken of hij daarop reageert en of dat een blokkade (gis/gis) kan verzachten en missch opheffen. destress werkt zacht en is plantaardig en niet verslavend.
ik heb hier Enzo zonder eetreflex en de basis van zijn niet-eten is mishandeling/verhongeren. ik paai hem met een snoepje en dan wil hij nog wel eens aan het eten blijven. en hij krijgt in periodes een weekje destress en dan gaat het redelijk maar het zakt altijd weer terug.
weet je iets over Indy's verleden? soms kunnen oude trauma's ineens weer de kop opsteken en ook weer wat wegzakken.
en ja, ik kan me alles voorstellen bij erover in de rats zitten en afvallen..
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo

avonturen grijstijgers
Gebruikersavatar
pearlsofpassion
Tijger
Tijger
Berichten: 5161
Lid geworden op: 23 mei 2010 15:58
Locatie: Stekene (Belgie)

Re: Moeilijke eters

Bericht door pearlsofpassion »

Ik vind het een ontzettend mooie kater!! :-)

Hopelijk komt alles nog goed! Aan de zorgen zal het niet liggen, wat een verhaal inderdaad.
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Gebruikersavatar
Admin
Administrator
Administrator
Berichten: 2080
Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
Locatie: Den Haag
Contacteer:

Re: Moeilijke eters

Bericht door Admin »

Het bloedonderzoek was redelijk uitgebreid (helaas heeft hij niet meteen het bloed op alvleesklier, leukemie en kattenaids getest omdat hij daar geen aanleiding toe zag) en de rode- en witte bloedlichaampjes waren allemaal prima. Ook geen enkel teken van een infectie of bloedarmoede (bloedarmoede zie je vaak bij leukemie). Geen enkele waarde was te hoog of ongewoon, dat maakt het ook zo apart allemaal.

We weten alles over Indy's verleden, aangezien we hem al hebben sinds hij 8 weken oud was. Geen rare dingen, anders dan hieronder beschreven.

Als hij lichamelijk niks mankeert dan zou zijn eetprobleem nog aan 2 andere dingen kunnen liggen:

1) Al onze katten krijgen 4x per dag te eten, waarna het weggehaald wordt. Als Indy ipv zijn 12 gr brokjes maar 7 gram at, dan voerde ik dat een uur later bij als hij in zijn mandje lag. Dat heb ik met zijn eerdere eetproblemen ook gedaan (want je wil toch dat hij iets eet). Daardoor ging hij steeds kleienere beetjes eten en niet meer echt op de voedertijden. Gevolg zou dan kunnen zijn dat hij daaraan gewend is geraakt. Het terug wennen aan het normale voerschema is dan erg moeilijk, want zelfs als we hem alleen op de gezette tijden geven samen met de anderen, loopt ie gewoon weg of eet hij maar een beetje.

2) We hadden eerst Storm (de leider), toen kwam Indy. Twee jaar later de broertjes Onyx en Neo. Vanaf dat moment kwam er een verandering in de relatie tussen Storm en Indy. Storm moest opeens zijn leiderschap tonen en vertoonde dominant gedrag t.o. Indy, die dan gaat krijsen.
Indy ligt bijv. opgerold te slapen op de overloop, komt Storm langs en die gaat erboven op zitten en bijt in zijn nekvel of haalt zijn poot met uitgeslagen nagels over hem heen. Dan volgt er weer gekrijs en als we er op dan moment niet zijn, dan drijft Storm Indy ergens in het nauw, waardoor hij niet weg kan. Hij laat dan wat plas lopen en een drolletje.
Zelfs als Storm 's ochtends om 5 uur wil eten, dan gaat hij net zolang lopen etteren tot je eruit komt, waaronder ook het grijpen van Indy valt. Op andere momenten van de dag zoekt Indy Storm zelf op om zich te laten wassen of tegen hem aan te kruipen.
Dat gedoe met Storm zou ook nog veel stress bij Indy kunnen veroorzaken dat zijn weerslag heeft op het eetpatroon.

Indy krijgt de laatste paar weken het Calm-dieetvoer van Royal Canin. Of dat iets doet is moeilijk te zeggen omdat zijn gedrag anders is door de Dexamethason: hij ligt op rare plekjes, zit af en toe apatisch voor zich uit te staren met zijn gezicht naar de muur. Als de Dex. uitgewerkt raakt, doet hij weer normaal.

Ik heb op de website van Destress gekeken, maar als ik 2x per dag een pil erin moet krijgen, wordt het extra stressen ben ik bang.

Straks om 15.00 uur een afspraak bij de DA, kijken wat hij zegt. Het is bij de collega van onze eigen dierenarts, aangezien die op vakantie is. Is niet zo erg, misschien heeft hij een ander idee, twee weten meer dan 1 ;-)
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Plaats reactie