Haai,
Ik heb een gecastreerde kater van 6 jaar, een boerderijkat die eigenlijk iets te jong bij zijn moeder is weggehaald, hij was net 8 weken. Als ik dit echter niet had gedaan had ie het volgens de dierenarts niet overleefd. Hij was namelijk nogal ziek en de boerin deed daar niets aan. Hij heeft dus stukje socialisatie gemist. Het is allemaal goed gekomen met hem, wel blijft hij een ietwat bange/schuchterige kat, eenkennig, maar toch ook nieuwsgierig.
Bij visite duikt hij onder het bed, maar na 1 tot 1,5 uur komt hij op een afstandje kijken. Op de gallerij komt hij de buurkat weleens tegen (verder dan balkon en gallerij komt hij niet buiten), dan is hij ook nieuwsgierig. Als de buurkat echter te dichtbij komt, of soms weleens binnen in het halletje, loopt mijn kat weg maar blijft wel op 2-3 meter afstand kijken wat de buurkat allemaal doet.
Nu ben ik benieuwd of hij een kitten (die wel lang genoeg bij zijn moeder is gebleven) erbij leuk zou vinden. Voor de gezelligheid (ik werk hele dagen), maar ook om hem wat meer 'uit zijn tent' te lokken, minder bang te laten zijn voor visite e.d. Een soort van: samen staan ze sterker. Helaas kan mijn kat zelf niet zeggen of ie dat wel of niet leuk zou vinden. Misschien zijn er andere kattenliefhebbers die ook een ietwat bange kater hebben van rond 6 jaar en ervaring hebben met wel/niet een kitten erbij?
# Kitten erbij voor kater van 6?
Ik heb op diverse sites/forums gekeken en aan de dierenarts gevraagd en daar kwam uit dat een kater beter zou zijn dan een poes erbij omdat poezen nog weleens wat feller dan katers zijn. Ik dacht zelf dat hij van een kitten minder te vrezen zou hebben omdat deze kleiner is en in eerste instantie in rangorde onder hem staat. Dat hij zich een beetje opwerpt als grote broer, zeg maar. Vandaar dat ik aan een kittenkater denk. Maar misschien heb ik het mis?