5 januari j.l is onze lieve Chuckie overleden aan F.I.P. Ze was pas ruim 4 maanden oud.
Al vrij vanaf het begin dat we haar hadden had ik het gevoel dat er 'iets'
was met haar.
Volgens de da moesten we 3 maal daags niets doen, en hij draaide een beetje om onze vragen heen.
Bij een second opinion vertelde een andere da dat ze een aangeboren hartafwijking had. Na de kerstvakantie konden we een echo laten maken in Gent.
Omdat ze al vrij zwak was en ik het zo zielig vond om een uur met haar in de auto te zitten zijn we nog een keer terug gegaan om te vragen of ze misschien een oppeppertje kon krijgen.
Weer heeft de da haar onderzocht en kwam toen tot de conclusie dat ze F.I.P. had. Dit was op een maandag en de donderdag erna is ze overleden.
Het laatste uur had ze pijn en op het moment dat mijn man zei nu kan ik het niet meer aanzien en naar boven liep op de reismand te pakken is ze overleden.
Ik denk dat je heel goed zelf aanvoelt wanneer het goed is om een dier uit zijn lijden te verlossen. Vertrouw maar op je zelf.
Veel liefs en sterkte
Mijn kat is bang
-
durakigisa
- Huiskat
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 26 jan 2006 17:00
- Locatie: Tilburg
hoi ik wil hierbij bedanken voor de antwoorden die ik gehad heb ,het ging over de poes die ernstig ziek bleek te zijn .ik heb haar afgelopen donderdag met veel pijn in laten slapen ,ik had geen keus ze werd alsmaar zieker ,ze had al drie dagen niet gegeten,ik wilde haar verdere leed besparen .ik heb haar gisteren begraven in prinsebeek .het was heel moeilijk, mooi maar verdrietig.het doet zo pijn om een dier in te laten slapen maar soms kan het gewoon niet meer ,zij kon ook niet meer,ze was zo moe.ze was pas nog geen drie jaar maar leek wel een bejaarde poes zo slecht ging het met haar.zelfs het drinken ging haar moeilijk af dan was ze al moe laat staan dat ze zou eten maar het doet wel pijn hoor maarja soms kun je niet anders dan moet je niet aan je eigen denken maar aan het dier maar het blijft moeilijk zeker als het dier nog zo jong is
Durakigisa,
Wat ontzettend jammer dat je haar toch hebt moeten laten inslapen. Soms kan het inderdaad niet anders, maar dan doet het nog ontzettend veel pijn.
Heel veel sterkte!!
Wat ontzettend jammer dat je haar toch hebt moeten laten inslapen. Soms kan het inderdaad niet anders, maar dan doet het nog ontzettend veel pijn.
Heel veel sterkte!!
Als niemand je begrijpt, ben je tenminste geen simpele ziel
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
-
durakigisa
- Huiskat
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 26 jan 2006 17:00
- Locatie: Tilburg
ja lianne het is moeilijk om een dier te verliezen .het is wel fijn om ervaring te delen met mensen die hetzelfde meegemaakt want niet iedereen houdt van dieren of kunnen je begrijpen als je een dier moet afgeven ,het is toch een kind van je tenminste zo is het voor mij dus ik weet wat je doormaakt.je wilt het dier zo lang bij je houden en als dat niet kan is dat erg moeilijk maar je wilt ook niet dat het dier lijdt dan is het erg zwaar om zo'n beslissing te nemen. ik wens je ook veel sterkte toe .ze was dan niet zo lang bij jullie maar dat maakt het verdriet er niet minder om .jullie hebben toch 4 maanden voor haar gezorgd.dus hoe oud een dier ook was het blijft moeilijk en verdrietig.
-
durakigisa
- Huiskat
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 26 jan 2006 17:00
- Locatie: Tilburg
dank je lotte voor je steun .het doet wel goed als mensen met je meeleven .je hebt gelijk soms kun je niet anders maar het blijft wel moeilijk .gelukkig heb ik er nog vier rondlopen die ik nog veel liefde kan geven maar het gemis blijft dat kan nog wel even duren denk ik voordat ik het een beetje verwerkt heb, maar ik moet nu aan de andere 4 denken die hebben het ook zwaar nu ze een maatje moeten missen,vooral met duckie had ze een goede band ,ze lagen altijd bij elkaar te slapen ,die mist haar wel ,dat kun je merken.dat was echt zijn grote vriendin
-
marjolein
6 maanden oude kater
Hallo,
Ik heb een vraagje over mijn kat. Ik heb hem net in huis gekregen maar hij is al 6 maanden oud. Ik heb hem in huisgenomen omdat hij van iemand was met 5 katten en zij niet voor hem kon zorgen aangezien ze op sterven ligt.
Alleen hij is heel erg bang. Ik kan hem wel aaien, dat vind hij ook lekker enzo, maar hij komt niet onder de tavel vandaan zolang ik in huis ben. Als er niemand is eet en drinkt hij wel en gaat ie wel aande wandel. Nou is mijn vraag of iemand mij kan vertellen hoe ik het beste met hem om kan gaan zodat hij onder die tafel vandaan komt en niet bang meer is. Of is dit een kwestie van tijd?
Graag hoop ik dat iemand mij kan helpen!?
GRoetjes Marjolein
Ik heb een vraagje over mijn kat. Ik heb hem net in huis gekregen maar hij is al 6 maanden oud. Ik heb hem in huisgenomen omdat hij van iemand was met 5 katten en zij niet voor hem kon zorgen aangezien ze op sterven ligt.
Alleen hij is heel erg bang. Ik kan hem wel aaien, dat vind hij ook lekker enzo, maar hij komt niet onder de tavel vandaan zolang ik in huis ben. Als er niemand is eet en drinkt hij wel en gaat ie wel aande wandel. Nou is mijn vraag of iemand mij kan vertellen hoe ik het beste met hem om kan gaan zodat hij onder die tafel vandaan komt en niet bang meer is. Of is dit een kwestie van tijd?
Graag hoop ik dat iemand mij kan helpen!?
GRoetjes Marjolein
Marjolein, je kunt hem het beste zijn gang laten gaan, hij heeft de tijd nodig om aan de nieuwe omgeving te wennen. Wat je kunt doen om hem aan jou te laten wennen is om op de grond te gaan liggen met iets lekkers in je hand. Als je dit een paar dagen volhoudt laat hij zich vast wel aaien. Het is dus inderdaad een kwestie van tijd.
Succes !
Succes !
Groetjes van Ilse en kopjes van Buddy en Roxy !
Wij hebben hetzelfde probleem gehad met Jessie, die kwam niet goed gesocialiseerd bij ons met 4 maanden.
Zij heeft een tijdje veelal onder de dekenkist geleefd.
Kwam alleen 's avonds tevoorschijn om naar de bak te gaan en effe rond te lopen om daarna weer daaronder te verdwijnen.
Ik heb haar daar steeds eten gegeven en tijdens het eten tegen haar gepraat en geaaid.
En tussendoor ook regelmatig op mn buik liggend aandacht geven en aaien haar geblaas negerend.
Uiteindelijk durfde ze vrij rond te lopen in huis na vrij korte tijd toch wel, en gaf ik haar eten gewoon bij de anderen.
Toen kon ik haar ook gaan verleiden met speeltjes wat ook vertrouwen schept.
Ze sliep toen het vaakst op de stoel, en dan liet ik haar meestal gaan zodat ze wist dat ze zich ook vrij kon voelen zonder steeds 'aangevallen' te worden door handen.
Het heeft veel tijd en geduld nodig maar dan krijg je uiteindelijk een hele lieve aanhankelijke mischien zelfs wel schootkat.
Jessie hebben wij nu een jaar en zij is degene die het meest op schoot komt om te kroelen.
Veel aandacht veel praten maar ook met rust laten op zn tijd en dan komt het best goed
Zij heeft een tijdje veelal onder de dekenkist geleefd.
Kwam alleen 's avonds tevoorschijn om naar de bak te gaan en effe rond te lopen om daarna weer daaronder te verdwijnen.
Ik heb haar daar steeds eten gegeven en tijdens het eten tegen haar gepraat en geaaid.
En tussendoor ook regelmatig op mn buik liggend aandacht geven en aaien haar geblaas negerend.
Uiteindelijk durfde ze vrij rond te lopen in huis na vrij korte tijd toch wel, en gaf ik haar eten gewoon bij de anderen.
Toen kon ik haar ook gaan verleiden met speeltjes wat ook vertrouwen schept.
Ze sliep toen het vaakst op de stoel, en dan liet ik haar meestal gaan zodat ze wist dat ze zich ook vrij kon voelen zonder steeds 'aangevallen' te worden door handen.
Het heeft veel tijd en geduld nodig maar dan krijg je uiteindelijk een hele lieve aanhankelijke mischien zelfs wel schootkat.
Jessie hebben wij nu een jaar en zij is degene die het meest op schoot komt om te kroelen.
Veel aandacht veel praten maar ook met rust laten op zn tijd en dan komt het best goed
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
-
Olga
Mijn kat is zoooooooooo bang!!!!
Heeft er iemand misschien een antwoord voor mij 
Al vanaf dat ik mijn 2e katje heb is zij zo vreselijk bang! Niet leuk gewoon!!!! Eerst konden mijn katten het totaal niet met elkaar vinden. Logisch de kat die ik als eerste had (toen inmiddels 1) wilde natuurlijk zijn teratoirium beschermen. Nu zijn het de dikste maatjes. Knuffelen, spelen.....alles doen ze samen. Alleen ik en mijn vriend mogen haar echt niet aanraken. Als we ineens een arm optillen schrikt ze zich al helemaal dood! Ze loopt wel constand achter me aan. Waar ik ga, gaat zij ook, maar ik moet zeker geen beweging maken dat ik haar zou willen aaien of optillen......want weg is ze. Ze is nu een jaar en bijna een jaar hier in huis. Het is echt een heel mooi beestje om te zien en echt een die je zou willen knuffelen, maar ze wil van dat alles dus niets weten.
Wel slaapt ze altijd bij me aan het voeteneid. Doe ik de deur dicht, wordt ze helemaal gek. Ze is dan net een baby! Ze blijft maar huilen en krabben aan de deur.
Ik zou zo graag willen dat ze niet meer zo schrikkerig zou zijn en dat ik lekker met haar kan knuffelen!
Heeft er iemand misschien tips voor me of een rede voor haar gedrag????
Groetjes Olga[/b]
Al vanaf dat ik mijn 2e katje heb is zij zo vreselijk bang! Niet leuk gewoon!!!! Eerst konden mijn katten het totaal niet met elkaar vinden. Logisch de kat die ik als eerste had (toen inmiddels 1) wilde natuurlijk zijn teratoirium beschermen. Nu zijn het de dikste maatjes. Knuffelen, spelen.....alles doen ze samen. Alleen ik en mijn vriend mogen haar echt niet aanraken. Als we ineens een arm optillen schrikt ze zich al helemaal dood! Ze loopt wel constand achter me aan. Waar ik ga, gaat zij ook, maar ik moet zeker geen beweging maken dat ik haar zou willen aaien of optillen......want weg is ze. Ze is nu een jaar en bijna een jaar hier in huis. Het is echt een heel mooi beestje om te zien en echt een die je zou willen knuffelen, maar ze wil van dat alles dus niets weten.
Wel slaapt ze altijd bij me aan het voeteneid. Doe ik de deur dicht, wordt ze helemaal gek. Ze is dan net een baby! Ze blijft maar huilen en krabben aan de deur.
Ik zou zo graag willen dat ze niet meer zo schrikkerig zou zijn en dat ik lekker met haar kan knuffelen!
Heeft er iemand misschien tips voor me of een rede voor haar gedrag????
Groetjes Olga[/b]
-
Sandra W
Je moet alleen in de kamer (liefst een kleine kamer) stil op de grond gaan zitten en dan tegen haar praten. Haar dus echt lokken met je stem, en dan niet gelijk willen aanraken, alleen praten.
Dit blijft je doen zo vaak je kan, maar in ieder geval iedere dag. Na een tijdje steek je je hand uit, weer niet proberen te aaien. Ze mag dan dichtbijkomen of jij komt dichtbij, en dan kan ze ruiken aan je hand. Ook dat doe je heel vaak. En je blijft steeds zitten.
Volgende stap is voorzichtig aaien, liefst vanuit de zijkant en heel langzaam terwijl je blijft praten. Niet van de voorkant, want dan schrikt ze en alleen op de kop. Dit doe je kort en dan ga je weer praten.
Zo ga je steeds maar door, iedere keer weer: eerst praten, dan hand aanbieden en dan pas aaien en dan steeds blijven zitten.
Het lijkt lang te duren, maar dan opeens is ze om en laat ze zich aaien. Probeer het maar, ik doe dit iedere dag in het asiel, zelfs met wilde katten en het werkt altijd. Het is niet zo dat je dan een schootkat krijgt, maar wel een kat die het leuk vindt om aangehaald te worden.
Heel veel succes en geduld toegewensd!
groetjes,
Sandra
Dit blijft je doen zo vaak je kan, maar in ieder geval iedere dag. Na een tijdje steek je je hand uit, weer niet proberen te aaien. Ze mag dan dichtbijkomen of jij komt dichtbij, en dan kan ze ruiken aan je hand. Ook dat doe je heel vaak. En je blijft steeds zitten.
Volgende stap is voorzichtig aaien, liefst vanuit de zijkant en heel langzaam terwijl je blijft praten. Niet van de voorkant, want dan schrikt ze en alleen op de kop. Dit doe je kort en dan ga je weer praten.
Zo ga je steeds maar door, iedere keer weer: eerst praten, dan hand aanbieden en dan pas aaien en dan steeds blijven zitten.
Het lijkt lang te duren, maar dan opeens is ze om en laat ze zich aaien. Probeer het maar, ik doe dit iedere dag in het asiel, zelfs met wilde katten en het werkt altijd. Het is niet zo dat je dan een schootkat krijgt, maar wel een kat die het leuk vindt om aangehaald te worden.
Heel veel succes en geduld toegewensd!
groetjes,
Sandra
-
olga
-
Poezebal
- Panter
- Berichten: 456
- Lid geworden op: 04 jan 2003 17:43
- Locatie: ergens in drenthe
- Contacteer:
Wat ook kan helpen is om gewoon op de grond te gaan liggen, muisstil.
Aankijken mag, maar knipper hierbij wel met je ogen.
Verleid haar zoals eerder verder terug in dit topic al is aangegeven, met speeltjes.
Dit kan zijn een verenstok, een ritselbal, een muisje aan een touwtje, noem maar wat.
Ook met snoepjes verleiden kan goed werken.
Op zich vertrouwt ze jullie in bepaalde mate wel, dat is toch wel fijn.
Het kan zijn dat er zonder jullie het zelf door hebben gehad, dat er iets is gebeurd met jullie of bv visite wat haar als kitten zijnde bang heeft gemaakt.
Ook kan het heel goed aanleg van het katje zijn.
Alle mensen zijn ook niet even sociaal, je hebt ook mensen die daar niet goed tegen kunnen en contact vermijden.
Je kunt een poging wagen de bovenstaande dingen en tips verderop in het topic te gebruiken.
Lukt het niet, dan zou ik haar niet gaan forceren, maar haar gewoon laten zoals ze is, om te voorkomen dat ze nog schuwer word.
Aankijken mag, maar knipper hierbij wel met je ogen.
Verleid haar zoals eerder verder terug in dit topic al is aangegeven, met speeltjes.
Dit kan zijn een verenstok, een ritselbal, een muisje aan een touwtje, noem maar wat.
Ook met snoepjes verleiden kan goed werken.
Op zich vertrouwt ze jullie in bepaalde mate wel, dat is toch wel fijn.
Het kan zijn dat er zonder jullie het zelf door hebben gehad, dat er iets is gebeurd met jullie of bv visite wat haar als kitten zijnde bang heeft gemaakt.
Ook kan het heel goed aanleg van het katje zijn.
Alle mensen zijn ook niet even sociaal, je hebt ook mensen die daar niet goed tegen kunnen en contact vermijden.
Je kunt een poging wagen de bovenstaande dingen en tips verderop in het topic te gebruiken.
Lukt het niet, dan zou ik haar niet gaan forceren, maar haar gewoon laten zoals ze is, om te voorkomen dat ze nog schuwer word.
Ik ben in vorm 
. Rond is toch ook een vorm?
Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
. Rond is toch ook een vorm? Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
Xandor is ook zo'n typje, ik ben de enige die hem wel mag knuffelen maar mijn man mag dat ook alleen maar als hij dat zelf aangeeft. En als er visite komt is hij verdwenen.
Dat ze je zo volgt en piept als de deur dichtgaat zegt dus wel dat ze blijkbaar erg gesteld is op je.
Belangrijk is om niks op te dringen, inderdaad op de grond te gaan liggen zodat je niet zo overweldigend overkomt (en blijkbaar helpt dat want ze komt op bed wel bij je), heel veel tegen haar kletsen (vooral ook als je brokjes geeft zodat ze je stem met iets leuks associeert) en rustig beginnen met aaien (dus achteraan bij de rug beginnen)
Aangezien ze 's nachts bij je op het voeteneind slaapt zou je daar ook kunnen beginnen, kan je haar dan aaien?
Veel succes ermee!
Dat ze je zo volgt en piept als de deur dichtgaat zegt dus wel dat ze blijkbaar erg gesteld is op je.
Belangrijk is om niks op te dringen, inderdaad op de grond te gaan liggen zodat je niet zo overweldigend overkomt (en blijkbaar helpt dat want ze komt op bed wel bij je), heel veel tegen haar kletsen (vooral ook als je brokjes geeft zodat ze je stem met iets leuks associeert) en rustig beginnen met aaien (dus achteraan bij de rug beginnen)
Aangezien ze 's nachts bij je op het voeteneind slaapt zou je daar ook kunnen beginnen, kan je haar dan aaien?
Veel succes ermee!
groetjes Sharon
-
Sandra W
Ik ben het niet eens met de tip om haar 's-avonds proberen te aaien als ze op jullie bed ligt. Ze ligt daar om te slapen en omdat ze jullie daar vertrouwd, dus daar zou ik haar niet bij storen. Het zou jammer zijn als ze niet meer bij jullie komt liggen, omdat dat haar te druk wordt.
Wel kun je als je in je bed ligt tegen haar praten. Dan gewoon blijven liggen en dan met je stem laten weten dat je er bent.
Wat je moet zien te bereiken is dat ze een klik maakt tussen je stem en het aaien, want dan zal ze niet meer weglopen als ze je stem hoort.
Kattensnoepjes werken daarbij ook heel goed, dan komt er een klik tussen stem, snoepje en aaien.
Laat je ons weten hoe het gaat? Wel veel geduld hebben en nooit aaien terwijl je staat!
groetjes,
Sandra
Wel kun je als je in je bed ligt tegen haar praten. Dan gewoon blijven liggen en dan met je stem laten weten dat je er bent.
Wat je moet zien te bereiken is dat ze een klik maakt tussen je stem en het aaien, want dan zal ze niet meer weglopen als ze je stem hoort.
Kattensnoepjes werken daarbij ook heel goed, dan komt er een klik tussen stem, snoepje en aaien.
Laat je ons weten hoe het gaat? Wel veel geduld hebben en nooit aaien terwijl je staat!
groetjes,
Sandra
-
Olga
Hoi allemaal
Heel erg bedankt voor al jullie reacties. Ik ben er al druk mee aan de gang gegaan. Wel moeilijk hoor. Eerst rook ze nog wel eens aan mijn hand als ik die voorzichtig naar haar uitstak, maar nu schrikt ze er alleen maar van. Nu ik achter de computer zit zit ze echt onder me, maar ik moet zeker geen rare beweging maken met mijn been.....dan schiet ze meteen weg!
Ik ben al een paar keer samen met haar in de slaapkamer gaan zitten en heb tegen haar gepraat. Het heeft helaas nog niet echt iets opgeleerd. Ok is natuurlijk ook nog vroeg. Mijn andere kat vond het niet zo'n geslaagd idee dat wij daar samen zaten dus wilde er ook bij. Hij is juist een enorme knuffelkat! Eerst ook helemaal niet hoor toen we hem kregen, maar het wordt steeds meer. Nu wil hij ongeveer ieder uur bij me op schoot liggen! Terwijl hij in het begin kopjes geven ook wel genoeg vond. Hij is nu 2,5.
Die kleine (Paris) heeft vandaag haar muis weer gevonden onder de kast en terwijl ik de kast aan het opruimen was kwam ze steeds aan met haar muis en moest ik hem weggooien vervolgens kwam zij hem dan weer brengen. Heel schattig. De telefoon ging dus ik moest opstaan en ja.......dan is het natuurlijk weer over.
Ik zal nu gaan proberen hoe het werkt als ik helemaal plat ga liggen op de grond. Chigo zal wel meteen op me gaan zitten en hoe het met Paris zal gaan laat ik jullie wel weer weten.
Groetjes Olga
Heel erg bedankt voor al jullie reacties. Ik ben er al druk mee aan de gang gegaan. Wel moeilijk hoor. Eerst rook ze nog wel eens aan mijn hand als ik die voorzichtig naar haar uitstak, maar nu schrikt ze er alleen maar van. Nu ik achter de computer zit zit ze echt onder me, maar ik moet zeker geen rare beweging maken met mijn been.....dan schiet ze meteen weg!
Ik ben al een paar keer samen met haar in de slaapkamer gaan zitten en heb tegen haar gepraat. Het heeft helaas nog niet echt iets opgeleerd. Ok is natuurlijk ook nog vroeg. Mijn andere kat vond het niet zo'n geslaagd idee dat wij daar samen zaten dus wilde er ook bij. Hij is juist een enorme knuffelkat! Eerst ook helemaal niet hoor toen we hem kregen, maar het wordt steeds meer. Nu wil hij ongeveer ieder uur bij me op schoot liggen! Terwijl hij in het begin kopjes geven ook wel genoeg vond. Hij is nu 2,5.
Die kleine (Paris) heeft vandaag haar muis weer gevonden onder de kast en terwijl ik de kast aan het opruimen was kwam ze steeds aan met haar muis en moest ik hem weggooien vervolgens kwam zij hem dan weer brengen. Heel schattig. De telefoon ging dus ik moest opstaan en ja.......dan is het natuurlijk weer over.
Ik zal nu gaan proberen hoe het werkt als ik helemaal plat ga liggen op de grond. Chigo zal wel meteen op me gaan zitten en hoe het met Paris zal gaan laat ik jullie wel weer weten.
Groetjes Olga