De ene kat blaast en gromt (opeens) naar de ander. Soms van het ene op het andere moment om een (schijnbaar) onverklaarbare reden en soms als er een nieuwe kat/kitten wordt geintroduceerd.
Redney en Missy waren ook helemaal van slag toen wij Buffy net hadden.
Ze moesten niks van elkaar en niks van ons weten
Na een week kwam er gelukkig verbetering in.
Bij jou is het nog is zo dat hij 2 weken van huis is geweest en weer terug met een andere kat erbij.
Beetje dubbelop, dus kan zijn dat hij even meer tijd nodig heeft om alles te verwerken.
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
dj_white schreef:Daar heb je wel gelijk in maar soms zitten ze gezellig naast elkaar naar buiten te staren, zitten ze samen te eten, maar het blijft de oudste die opeens weer begint te grommen en te bijten.
Precies hetzelfde is hier ook gaande. Nu zijn we al een dik jaar verder, dus ik vestig nergens geen hoop meer op, maar mocht die stekker bij jou werken, geef dan een seintje!
Gisteren ging het al weer een stuk beter, ze hebben zelfs tesamen gegeten, weliswaar uit 2 bakjes maar ze stonden toch 10sec naast mekaar zonder gegrom of geblaas. Het lijkt ook dat ze mekaar wat meer beginnen te verkennen, komen al eens met de hoofden bij elkaar en echt in mekaars buurt.
We zetten ze samen ´s nachts en ik denk dat het geen goed idee is want Roos is ons ritme niet gewoon en is heel actief ´s avonds en ´s nachts en daardoor slaapt Isidoor weinig want hij slaapt erg veel en ziet er heel moe uit.
Ik denk dat hij inderdaad chagrijnig is dat hij niet even makkelijk buitenkan als vroeger maar we laten hem zoveel mogelijk buiten, dat lijkt hij nog het fijnst te vinden. Hij heeft in elk geval een bandje met telefoonnr aan.
Dinsdag omstreeks 10u30 heb ik Isidoor nog buitengelaten en hij is toen weg gebleven tot 17u, iets wat hij nooit deed vroeger. Hebben toen beslist om hem binnen te houden.
Woensdag heeft hij de hele dag geslapen. Omdat hij nog naar de DA moest voor zijn jaarlijks inenting maakte ik voor vandaag een afspraak. We waren ondertussen ook ongerust of hij toch niet ziek zou zijn.
Vanavond dus nr de DA en laten onderzoeken. Blijkt dus dat hij erge koorts heeft (zelf niet aan gedacht om het te checken), 40.1graden en volgens de DA heeft hij een virale infectie of tenminste het begin ervan. Hij heeft 2 spuitjes gekregen, eentje antibiotica en eentje koortswerend, en we moeten hem wat medicijnen geven. We zijn nu 4 uur verder ongeveer en hij loopt alweer rond als vroeger. Zit ook te vragen om buiten te gaan maar we houden hem voorlopig nog een dagje binnen.
Ook de verstandhouding met zijn zusje Roos gaat erg goed ondertussen, ze kunnen zonder blazen/grommen al rondhollen in huis en we proberen ze nu samen met een balletje te laten spelen.
Yoeri, dat opknappen komt door de injectie, niet doordat hij beter IS. Hij VOELT zich beter
Als het iets viraals is, moet je er rekening mee houden dat je andere katje het ook kan krijgen. Dus goed in de gaten houden!
Emma Boom schreef:Yoeri, dat opknappen komt door de injectie, niet doordat hij beter IS. Hij VOELT zich beter
Als het iets viraals is, moet je er rekening mee houden dat je andere katje het ook kan krijgen. Dus goed in de gaten houden!
JA uiteraard, de infectie zal niet verdwijnen op 4 uur, maar dat hij zich beter voelt is al een geruststelling. DA zei ook dat de infectie besmettelijk is dus zeker goed opletten.
Vanmorgen was Isidoor ook een stuk levendiger dan gisteren. Je merkt dat hij nog niet tip-top is maar we zijn op de goede weg.
Mijn ervaring (nu 2 keer) is je er helemaal niet mee bemoeien. Dus geen bescherming of afzonderong voor de een of de ander en niet roepen, aanhalen of proberen te voorkomen als ze tegenover elkaar staan. In het begin is het een paar keer flink vechten, daarna grommen of meppen en vervolgens acceptatie. Zij moeten daar zelf een evenwicht in vinden; de een zal toch sterker of feller zijn dan de ander, en dat moet geaccepteerd worden.
En echte dikke vriendjes? Tja, dat heb ik alleen gezien bij katten die als kitten al bij elkaar zijn/waren, en elkaar waarschijnlijk als familie beschouwen.
Ik heb net een derde volwassen kat bij de andere twee volwassen katten in huis gehaald en na 2 weken eten ze naast elkaar.
Nou ik heb hier drie moeilijke dieren, die regelmatig knokken. Ze zijn alledrie beschadigd door hun vroegere leven, en ik accepteer het dat ze elkaar niet mogen.
Wel zet ik Apollo, die altijd stoer rondloopt en dan hier en daar een maai naar de kittens geeft, een zetje als hij dat doet. En Claire bestraf ik als ze te veel op de anderen loert, zodat iedereen bang wordt. Ik zeg alleen maar: Claire, nee en sla met een klap ergens op.
Luna, de grommer die gevechten uitlokt, stuur ik naar boven als ze hier loopt te grommen en te doen.
Toch heb ik niet het idee dat ze er last van hebben; de rest loopt wat voorzichtiger maar toch redelijk onverstoorbaar verder. Alleen bij het eten ga ik er wel bij zitten en dan kunnen zelfs Apollo en Claire samen uit één schaal eten.
Mijn mama is de trotse mama van drie korat-poezen, twee had ze er vorig jaar gekocht en twee maanden geleden heeft ze dus haar derde exemplaar in huis gehaald. koratten hebben een heel speciaal karakter, zijn extreem mensgericht, en kunnen ook niet zonder deze aandacht, hun mens is van hen en daar moet iemand anders zich niet mee moeien, vandaar dat als je deze soort wil aanschaffen er altijd aangeraden word één exemplaar te nemen dat dan alle aandacht van zijn mens kan krijgen, ofwel twee in één keer, zodat ze van in het begin leren om hun mens te delen! Nu ik heb nogal een eigenzinnige mama, en zij zou het wel voor elkaar krijgen dat de nieuwe poes nog aanvaard zou worden, nu vergeet het! De nieuwe eiste ons mama op als baasje en de twee anderen raakte hiervan zo gefrustreerd dat ze mijn mama compleet links lieten liggen. Gevolg, na één maand een depressieve mama en twee depressieve poezen, hier moest dringend wat gebeuren! Na ettelijke visites bij de Da en kweekster van de poezen werd besloten dat het jongste exemplaar terug zou gaan naar de kweekster en daar een goede thuis zou krijgen. De DA wilde echter nog één poging wagen en dat was met feliway, geloof het of niet maar het wonder geschiedde, na drie dagen kwamen de twee oudste heel voorzichtig terug contact zoeken met mijn mama, en na tien spannende dagen is de rust teruggekeerd en de depressiviteit grotendeels verdwenen(bij mens en kat...) blijkbaar kunnen ze niet weerstaan aan de invloed van dat produkt, zou volgens mijn DA voor katten zoiets zijn als prozac voor mensen. Dus wij zijn overtuigd van de werking van dat spul.
katten zijn als chips...je kan niet stoppen na één...
Wij hebben hier feliway geprobeerd voor de strijd tussen Aiko en Luna, maar hier hielp het helaas niet, evenmin als de Bachbloesem en alle andere dingen die we geprobeerd hebben
blauwzwart schreef:En hoe is het nu met Isidoor?
Gaat het al beter met hem en zijn zusje?
Bij mij zijn ze nog steeds geen beste vriendinnen maar ze blazen niet meer naar elkaar. Als het etenstijd is vechten ze wel atlijd met elkaar!
Isidoor is helemaal de oude. Hij brengt weer dagelijks muizen binnen Ook het samenleven met zijn zusje gaat steeds beter. We horen nog erg weinig gegrom en geblaas, enkel samen op de sofa wil nog niet lukken. Ze rennen het hele huis rond en doen samen gek. Gisteren zaten ze samen te eten en vanmorgen gingen ze mekaar zowaar likken. Denk dat het helemaal goed komt.
Oh, toen hij een muis binnen bracht en Roos ermee ging spelen was hij niet gelukkig want hij nam ze af en ging dan in een hoekje liggen met zijn poot op de muis. Toen hij de volgende dag nog eentje binnenbracht, mocht ze er wel mee spelen en gingen ze om de buurt werpen met de muis.
Iets heel vreemds gebeurde hier vorige week, Speedy (de oudste) begon opeens Bub (de kleinste) te wassen, dit heb ik nog nooit gezien, het duurde een minuut of 10, heel lief om te zien, tot Bub vond dat het welletjes geweest was en op Speedy sprong om wat te spelen.
Ik hoop dat dit het eerste teken is dat het in de goeie richting gaat, ligt het aan die feliway stekker? Wie zal het zeggen.
To be continued.....
Cats are smarter than dogs. You can't get eight cats to pull a sled through snow
Ik weet dat dit een hele andere situatie is maarja blijkbaar hoort deze vraag hier thuis .
Zoals velen al hadden verwacht wil ik Thomas graag houden ...Vandaag is hij geënt een gechipt en hij gaf geen kik - stoer hè. Hij is nu 12 weken oud en ik heb altijd gezegd dat als ik nog een kat zou nemen ik er 2 zou nemen.
Heel toevallig belde iemand mij met de vraag of ik een kater van 7-8 maanden wilde hebben (dit was nog voor Thomas). En toen wist ik al 99% zeker dat ik hem wilde hebben...
Nu is Thomas dus al een paar weken hier, zou het problemen geven als ik die andere kater in huis neem of accepteert een kitten dat gewoon? Voor Thomas zou het natuurlijk heel goed zijn. Hij probeert met de konijnen te spelen, maar die snappen dat niet zo...ook hoop ik dat hij van de andere kater leert om mensen wat meer te vertrouwen.
Die andere kater schijnt heel sociaal, lief, knuffelig en rustig te zijn.
Het lijkt ook dat ze mekaar wat meer beginnen te verkennen, komen al eens met de hoofden bij elkaar en echt in mekaars buurt.
Ook het samenleven met zijn zusje gaat steeds beter. We horen nog erg weinig gegrom en geblaas, enkel samen op de sofa wil nog niet lukken. Ze rennen het hele huis rond en doen samen gek. Gisteren zaten ze samen te eten en vanmorgen gingen ze mekaar zowaar likken. Denk dat het helemaal goed komt. 
.
