Opa Yoki 17,5 is nu officieel een nierfaler

[Cerna]

Ach, deze droevige berichten had ik gemist. Ik weet gelukkig niets van pancreatitis dus kan je hier in niet adviseren, maar ik zou inderdaad even afwachten wat de internist morgen zegt. Vanaf hier is het ook zo moeilijk te beoordelen wat wijsheid is.

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en ik hoop voor je dat Yoki de regenboog nog even links laat liggen.

[castratenkoor]

Ik denk aan jullie vandaag - hopelijk meer duidelijkheid voor jou om een besluit te kunnen nemen. Succes en sterkte en kracht toegewenst.

[Yo16Ka16No11]

Dank je Dinie!

Ben alweer volop aan het bellen met eigen da voor Tramadol en met weekend arts voor Cerenia spuit. Zit met het helse dilemma als ik hem dit weekend wil bevrijden dat het niet door mijn eigen dierenarts zal gebeuren. Als ik dat wil moet het vandaag nog of maandag.

[Yo16Ka16No11]

En Nora....Nora geniet met volle teugen dat ze het rijk alleen heeft. Wordt losser en vraagt meer om knuffels. Nu zijn zij samen niet omgegroeid en hebben in harmonie de afgelopen drie jaar samen geleefd. Gebaseerd op ' wij gedogen elkaar '.

Maar nu voelt zij zich vrij en hoeft niet alert te zijn. Het solitaire meisje is happy.

Zo zien we maar weer: de ene zijn dood....is de ander zijn brood!

[castratenkoor]

Raar is dat waar te nemen zoiets hè. Dieren zijn wat dat betreft heel open, puur en eerlijk.


Kan me je overwegingen goed voorstellen voor wat betreft welke dierenarts......

[Yo16Ka16No11]

Vandaag was de dag van de waarheid en de waarheid heb ik gekregen! Oke, ik ga het proberen om dit hier zo kort mogelijk te vatten.

Vanmorgen eerst gebeld met eigen dierenarts voor Tramadol en wanneer hij zijn Cerenia spuit weer nodig had. Andere dierenarts gebeld die weekenddienst heeft om de Cereniaspuit te zetten. Blijkt mijn oude dierenarts te zijn waar ik ontevreden ben weggegaan in het verleden. Dit is op niets uitgelopen eenvoudig omdat ik niet door ze teruggebeld ben. Later is het verhaal gewijzigd, want Cerenia moet hij iedere 24 uur krijgen hoorde ik later van mijn eigen dierenarts en Tramadol is eigenlijk alleen een optie wanneer ze een smakelijke tablet hebben met omhulsel. En dit heeft mijn dierenarts niet.

Spoor 2 waar ik op zat: ik had natuurlijk gisteren al mijn zinnen gezet op een telefonisch consult met een internist van de Wagenrenk. Gisteren afgesproken met assistent dat ik vandaag werd teruggebeld, maar ze vonden het maar raar. Want het valt niet binnen de normale patronen. Buiten de boekjes denken en makkelijk geld verdienen blijkt toch vaak een moeilijk ding! Vanmorgen niet gebeld door de Wagenrenk....dus om 12:15 klim ik weer in de telefoon. Andere assistent, weer het verhaal uitleggen en wat ik wil en dat ik daar gewoon voor wil betalen. Mevrouw, ik ga het overleggen en u wordt vandaag teruggebeld. 16:00: nog niet teruggebeld. WTF, ik bel weer. Leg weer uit ernstig ziek en ja 3x bellen komt over als een dwingeland, maar ik zie het al gebeuren....17:00 praktijk dicht en heb nog niet de internist gesproken. Vlot meisje nu aan de lijn: ik overleg direct en bel in iedergeval terug wat het gaat worden. Iets na 16:30 belt ze terug dat mw. Kooiman (internist) echt rond 17:00 terugbelt.

En ja, om 17:00 mevrouw Kooiman aan de lijn: ik alle schermen pc open met ene scherm de echo beelden en andere scherm geschreven bevindingen afgelopen dagen en laatste bloedwaarden 8/5. Ik, super geconcentreerd en echt een helder gesprek op niveau met haar gehad.

De uitslag: Volgens haar het meest waarschijnlijk Triaditis, onsteking meerdere organen. Waar bij Yoki in ieder geval de galwegen ontstoken zijn in combinatie met de alvleesklier en wie weet wat nog...daarvoor zou meer onderzoek nodig zijn.
Ontsteking kan meerdere oorzaken hebben:
1. Vanuit bacteriële infectie- behandeling antibiotica
2. Vanuit immuunaandoenig- behandeling prednison
3. Blokkade galweg: 99% van de gevallen tumor: behandeling geen, euthanasie of je moet willen opereren.

1 + 2 zouden behandelbaar kunnen zijn, maar is een hele onzekere en lange weg van minimaal 2 maanden waarin hij intensieve zorg gaat nodig hebben: neuszonde voor voeding vocht en medicatie, opname vocht toediening. Als hij zich al beter gaat voelen dan gaat de progressie in hele kleine stapjes en zal hij zich nog lang beroerd voelen. Om dit al te bereiken is de ernst van nu al niet een best vooruitzicht en de gezondheid/leeftijd van belang. Toen ik vertelde hoe slecht Yoki is en hoeveel pijn gaf ze duidelijk aan dat dit bij Yoki geen goede vooruitzichten geeft. Op de vraag of zij haar kat op leeftijd in deze situatie zou behandelen: was een duidelijke 'nee'! De witte diarree heeft toch wel met zijn ziekzijn van doen. Naar het blijkt wordt de bruine kleur van poep in de galwegen toegevoegd.

Naar aanleiding van dit verhaal heb ik besloten dat ik dit Yoki met zijn leeftijd niet meer aan ga doen. Dik 18 jaar een prachtig leven met hem gehad en geen lijdensweg van 2 maanden of meer om hem misschien nog iets langer hier te houden. Zijn tijd hier is op. Dit weekend geef ik hem met veel liefde de palliatieve zorg die hij verdient en volgende week begeleid ik hem naar zijn laatste reis. Wel geven we hem als laatste hoop nog een olifantendosering Prednison en antibiotica....baat het niet, schaadt het niet.

Na al het voorgaande met eigen dierenarts gebeld, uitkomst doorgesproken en de besproken medicatie met eigen dierenarts doorgenomen. Voor vandaag, zaterdag en zondag heeft Bob het volgende voor me opgehaald:
Éénmalig Prednison injectie
1x daags Cerenia injectie
1x daags antibiotica injectie
Om de 8 uur 0,2 ml Buprecare

Me even over de angst gezet van het geven van een injectie. Moet zeggen de eerste 3 gingen er eenvoudig in (eigenlijk helemaal niet eng).

Zoooo lang verhaal en hoop dat het voor jullie lezers een beetje duidelijk geschreven is?

Nu het zorg weekend in van dwangvoeren, vocht toedienen en medicatie en heel veel liefde geven en tegen hem praten. Het laatste wat ik voor hem kan doen. Maandag of dinsdag gaat zijn reis naar de regenboogbrug beginnen en dan zal hij al jullie lieverds gaan begroeten.

[Yo16Ka16No11]

Ps. Erik: met jou diagnose per mail vanmiddag zat je erg goed. Ik zou als ik jou was toch eens gaan overwegen om je diensten hier aan bieden tegen kleine vergoeding voor een eerste beoordeling

[Dinky]

Klinkt als een heel fijn gesprek met de internist!

Heel veel sterkte met het verlenen van de nodige zorg dit weekend.

[Yo16Ka16No11]

Dankjewel!

Ik zie trouwens dat ik niet zo duidelijk omschrijf hoe Yoki zich gedraagt en voelt.

Hij ligt sinds dinsdag nacht in de douchebak. Komt er niet uit en ligt alleen op 1 manier rechterzij. Hij spint aan één stuk door...kreunt als ik hem optil....reageert amper op me....en als ik hem aai laat hij dat maar even toe...staat dan op, draait een rondje en gaat weer liggen. Met gaan liggen heeft hij zeker 5 min. nodig. Steekt eerst langzaam rechterpoot vooruit....blijft hangen en laat zich uit eindelijk het laatste stukje vallen. Met voeden til ik hem op om wat hoger te zetten, dan zit hij niet normaal...maar op zijn kontje en achterpootjes steken vooruit of laat zich weer op rechterzij zakken. Voeden met spuit wat zijn levenlang heel makkelijk ging is nu dramatisch voor hem, weerstand tegen voedsel, veel sijpelt zo langs zijn mond, moet kokhalzen, veel kwijl. Hij ziet er dan ook gehavend en zielig uit.

[castratenkoor]

Gelukkig uiteindelijk een goed gesprek. Geen goede prognose, maar eigenlijk wist je dat zelf al. Zekerheden zijn belangrijk, je wilt niet te vroeg.....

Ik hoop dat jullie nog een relatief goed weekend hebben en dat je op een goede manier naar een afscheid toe kunt gaan.

Liefs en een knuffel voor jou en Yoki. Weet dat ik meeleef.

[Rik]

Duidelijk antwoord van de internist op de vraag of zij de behandeling in zou gaan. Ja, en daar zit je dan. Beslissing genomen. Je weet nu dat het de juiste is.

Ik hoop dat je hem nog redelijk het weekend door krijgt en goed en fijn afscheid van hem kunt nemen. Ik zag dat dit topic nét ruim een jaar oud is. Je had nog maar nét afscheid genomen van Karel en toen kwam Yoki aan de beurt voor jouw zorgen. Met zijn ups en downs heb je hem toch nog ruim een jaar extra kunnen geven. Helaas zat die 20 er niet voor hem in.

Heel veel sterkte dit weekend en knuffels voor jou en Yoki.

[ErikPhilippus]

Eigenlijk zagen de getallen er niet echt hopeloos uit - maar nu ik lees hoe Yoki er aan toe is, heb je de enig juiste beslissing genomen, hoe verdrietig ook. Ik denk dat er naast de pijn ook een gevoel van bevrijding zal zijn, omdat je je niet meer hoeft vast te klampen aan sprankjes hoop.

De laatste dag met Dalí staat in mijn geheugen gegrift: er was zo'n intens contact en ik vond hem mooier dan hij ooit was geweest. Ik hoop van harte dat jij samen met Yoki ook die pure en ontroerende momenten kan beleven gedurende de laatste dagen samen.

Ik zal veel aan jullie denken deze dagen, net als vele andere baasjes hier heb ik het oude baasje in m'n hart gesloten.
Liefs vanuit het Kattenpaleis, en een speciale groet van die andere oude baas Gaudí aan Yoki.
Erik

[Lieselotje]

Heel veel sterkte de komende dagen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik hoop dat Yoki zelf zijn ogen sluit op zijn moment. Ik heb het gevoel dat dat dichtbij is.
Knuffel en in gedachten aan Yoki.
Ik denk aan je

Verstuurd vanaf mijn LG-D855 met Tapatalk

[Yo16Ka16No11]

Heel fijn jullie lieve woorden....bedankt!

@ Lieselotje: het zou zo maar kunnen zijn dat je er niet ver naast zit met je gevoel...de plotselinge klap die hij krijgt is heel heftig....terwijl ik wel wist dat er het afgelopen jaar van alles gaande was. Van rond huppelend naar hulpeloos. Die douchebak is niet toevallig. Dit is instinct: een plekje om te sterven. Bij Karel ging zijn ziekteverloop veel gestager.

@ Erik en Dinie: zoals ik Yoki nu aanschouw ben ik bang dat ik de mooie intense momenten met hem heb gehad. Hij heeft er geen puf meer voor en is als een lappenpop. Het wordt een weekend waarin ik denk ik niet meer kan doen als palliatieve zorg. Dan zou je je afvragen: waarom laat je hem niet morgen inslapen. Dit is omdat ik dan bij een dierenarts terecht kom met wie ik goed mot heb gehad. Die gaat Yoki niet aanraken.

@ Rik: ik vind het wel bijzonder dat je Karel en het tijdsbestek benoemd. Waarom? Omdat ik namelijk een jaar geleden heel bewust dit topic over Yoki ben begonnen. Hetzelfde heb ik met Karel gedaan. De beide topics zijn voor mij een soort van dagboekjes naar het afscheid en hun laatste tijd. Na het overlijden van Karel besefte ik mij dat het wel eens niet zo lang zou kunnen duren voordat ik op dat punt met Yoki kwam. Het afscheid van mijn eerste generatie kattenboys is een feit. Yoki nam vrijwel direct de bovenverdieping in waar hij het meeste van zijn tijd ging vertoeven. Lekker slapen in zijn eigen koffer, een kattenbak en rustig zijn voer kunnen verorberen. Als wij naar bed gingen....dat was zijn mooiste moment van de dag. Enorme vrijages met Bob en mij en pas na een hele tijd op het voeteinde gaan liggen om lekker de nacht met ons door te brengen of zijn koffer in die achter ons bed staat op een dressoir. Samen met diagnose ' nu officieel nierfaler' en slechte leverwaarde was het traject gevoelsmatig begonnen. Katten die zich terugtrekken zijn bezig met hun einde. Die leverwaarden die stegen hebben mij al die tijd niet lekker gezeten. Misschien kan je je herinneren dat ik overwogen heb een total bodyscan uit te laten voeren en ook wel echo met evt. biopt. Hier heb ik weloverwogen voor mezelf in besloten om dit toch niet te doen. Al er iets mis gaat in de organen en feitelijk er toch gaten in blijken te vallen (niet eerder genoemd maar ze zien ook gaten in kwab van de lever) kan je er niets meer aan redden en opereren van tumoren o.i.d. had ik ook al besloten om niet meer te doen.

Dit topic zal ik nog vaak met tranen lezen en weer terugvoelen aan mijn bijzondere lieve ventje en dit proces weer even bewust beleven....wat voor mij weer troostend werkt.

[Yo16Ka16No11]

En niet te vergeten naast dagboekje, ook het moment is dat je alle kennis van mede forumleden en steun kan gebruiken in je keuzes.