hallo allemaal,
Een van onze katten (Fleur, poes van 4 jaar, chronisch blaasgruis- en blaaskramppatient) heeft afgelopen vrijdag een epileptische aanval gehad. Het was volgens mijzelf maar ook volgens de DA een behoorlijk zware aanval, ze is er nu nog van aan het herstellen. Gezien haar historie wordt er vooralsnog uitgegaan van primaire epilepsie.
Ik heb medicijnen meegekregen voor een mogelijke volgende aanval, die we moeten afwachten zodat grondig onderzoek kan starten en er behandeling kan worden afgestemd.
Wie weet waar ik op moet letten bij de kat?
Hoelang duren de gedragsveranderingen na de aanval?
Moet ik wel of niet meegaan met de gedragsveranderingen (terugtrekdrang, vlagen van extreme aandacht vragen, steeds direct oogcontact zoeken etc.)?
Enzovoort enzovoort. Iedereen die me van informatie kan voorzien ... heel graag! Het arme dier voelt zich niet lekker en als het even kan doe ik daar graag wat aan in positieve zin.
Alvast hartstikke bedankt voor reacties!
groetjes Jol
Epilepsie bij katten
Hoi Jol! Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn hond en weet dus heel goed wat je meemaakt! Mijn hondje heeft 2 keer binnen 2 dagen tijd een aanval gehad en daarna nooit meer, dit is al jaren geleden. Het kan dus best eenmalig zijn. Maar mocht het weer voorkomen: je ziet het vaak wel aankomen door het draaien met de ogen en ook vaak wat trillen en het kan zijn dat ze wat meer slijm ontwikkelt en dus kwijlt. In dit geval zorgen dat ze op de grond ligt zodat ze niet kan vallen. Mijn da vertelde me dat zo'n aanval opgewekt kan worden door een stressvolle situatie. is er dus iets bijzonders gebeurd de dagen voor de aanval?
Wat de gedragsveranderingen betreft. Dit zag ik bij mijn hondje ook. In het begin was hij heel erg moe en trok zich dus terug. Geef je poes de kans om dat te doen want dan heeft ze haar energie gewoon te hard nodig. Daarna lijkt het wel of ze beseffen wat ze hebben meegemaakt en dan worden ze bangig en vragen extra aandacht. Wij hebben daar aan toegegeven omdat het ook heel ingrijpend is voor het beest zelf en we wilden graag dat hij rustiger werd. Zolang ze rustig zijn is de kans op herhaling kleiner, dus als je denkt dat het Fleur helpt gewoon die extra aandacht geven!
Ik hoop dat je er wat aan hebt en heel veel succes ermee!
Wat de gedragsveranderingen betreft. Dit zag ik bij mijn hondje ook. In het begin was hij heel erg moe en trok zich dus terug. Geef je poes de kans om dat te doen want dan heeft ze haar energie gewoon te hard nodig. Daarna lijkt het wel of ze beseffen wat ze hebben meegemaakt en dan worden ze bangig en vragen extra aandacht. Wij hebben daar aan toegegeven omdat het ook heel ingrijpend is voor het beest zelf en we wilden graag dat hij rustiger werd. Zolang ze rustig zijn is de kans op herhaling kleiner, dus als je denkt dat het Fleur helpt gewoon die extra aandacht geven!
Ik hoop dat je er wat aan hebt en heel veel succes ermee!groetjes Sharon
-
Gast
Dank voor je reactie! Ik herken er ook wel dingen in dus dat geeft me weer wat rust.
Die stressvolle situatie daar heb ik ook over na zitten denken maar er is niets bijzonders gebeurd de afgelopen weken. Ze is van nature wel heel gevoelig voor bijv. mijn stemming en kan van slag raken als er iemand met luide stem door het huis toetert, dus die soort stress zit er al wel in ... kan een relatie hebben met elkaar.
Aandacht geven doen we ook onmiddellijk als ze er om vraagt. Waar ik moeite mee heb is het terugtrekgedrag en het gedesorienteerd zijn. Ik heb dan meteen de neiging pupillen te checken, hartslag te meten en kleur van het tandvlees te willen zien. Niet zo handig omdat ze dan juist met rust gelaten wil worden, wat ik dan ook wel doe zij het met enige moeite.
Inmiddels zijn we 5 dagen verder en ze is nog steeds niet de oude. Ze blijft zich bij vlagen steeds terugtrekken, gedesorienteerd etc. en is stilletjes. Rare gewaarwording want normaal is het een praatkat die veel contact met mensen zoekt. Ik ben er dus nog bepaald niet gerust op. Ik denk dat ik deze week nog wel een keer bij de DA aan de telefoon hang voor ik het weekend met haar in ga.
Die stressvolle situatie daar heb ik ook over na zitten denken maar er is niets bijzonders gebeurd de afgelopen weken. Ze is van nature wel heel gevoelig voor bijv. mijn stemming en kan van slag raken als er iemand met luide stem door het huis toetert, dus die soort stress zit er al wel in ... kan een relatie hebben met elkaar.
Aandacht geven doen we ook onmiddellijk als ze er om vraagt. Waar ik moeite mee heb is het terugtrekgedrag en het gedesorienteerd zijn. Ik heb dan meteen de neiging pupillen te checken, hartslag te meten en kleur van het tandvlees te willen zien. Niet zo handig omdat ze dan juist met rust gelaten wil worden, wat ik dan ook wel doe zij het met enige moeite.
Inmiddels zijn we 5 dagen verder en ze is nog steeds niet de oude. Ze blijft zich bij vlagen steeds terugtrekken, gedesorienteerd etc. en is stilletjes. Rare gewaarwording want normaal is het een praatkat die veel contact met mensen zoekt. Ik ben er dus nog bepaald niet gerust op. Ik denk dat ik deze week nog wel een keer bij de DA aan de telefoon hang voor ik het weekend met haar in ga.
Ja dat herken ik ook wel hoor! Onze hond is enorm aanhankelijk en zit het liefst de hele dag op schoot. Maar de eerste week, 2 weken na zijn aanvallen trok hij zich ook nog regelmatig terug alsof het hem enorm veel energie had gekost. Maar als je er een rotgevoel bij blijft houden gewoon weer bellen of naar de da gaan! Beter een keer teveel dan te weinig!
groetjes Sharon
-
Gast
epilepsie - update Fleur
Ondertussen is er veel gebeurd sinds haar eerste aanval.
Er zijn meer aanvallen gevolgd en de dagen dat ze zich wel lekker voelt beginnen schaarser te worden. Ze gaat langzaamaan achteruit.
Druk ge-heen-en-weer met de DA, bloedonderzoek, het hele scala is inmiddels gepasseerd in de afgelopen weken. Gisteren hadden we een wat definitiever evaluatiegesprek.
Nu weten we dat het secundaire epilepsie is. Geen lever- of nierfalen. Waarschijnlijker wordt het dat ze toch droge FIP heeft of een vorm van leukose (? want er is zoveel besproken dat ik het even niet meer weet). Alle waarneembare feiten wijzen in de richting van een ontsteking ergens in of bij haar hersenen.
Ze wordt nu, naast de phenobarbital die ze al die tijd krijgt, behandeld met ontstekingsremmende injecties in de hoop dat dit de boel wat remt zodat ze zich wat langer lekker kan blijven voelen. We gaan dus nu voor kwaliteit van haar leven en draaien onze duimen dat ze nog een tijdje bij ons mag blijven.
We zijn redelijk van slag dat we zo weinig voor haar kunnen doen.
groet,
Jol
Er zijn meer aanvallen gevolgd en de dagen dat ze zich wel lekker voelt beginnen schaarser te worden. Ze gaat langzaamaan achteruit.
Druk ge-heen-en-weer met de DA, bloedonderzoek, het hele scala is inmiddels gepasseerd in de afgelopen weken. Gisteren hadden we een wat definitiever evaluatiegesprek.
Nu weten we dat het secundaire epilepsie is. Geen lever- of nierfalen. Waarschijnlijker wordt het dat ze toch droge FIP heeft of een vorm van leukose (? want er is zoveel besproken dat ik het even niet meer weet). Alle waarneembare feiten wijzen in de richting van een ontsteking ergens in of bij haar hersenen.
Ze wordt nu, naast de phenobarbital die ze al die tijd krijgt, behandeld met ontstekingsremmende injecties in de hoop dat dit de boel wat remt zodat ze zich wat langer lekker kan blijven voelen. We gaan dus nu voor kwaliteit van haar leven en draaien onze duimen dat ze nog een tijdje bij ons mag blijven.
We zijn redelijk van slag dat we zo weinig voor haar kunnen doen.
groet,
Jol
Ja daar ben je inderdaad wel even door van slag.
Vreselijk dat het dus nog zo vaak is gebeurd, niet alleen voor je poes maar ook voor jullie natuurlijk. De kwaliteit van haar leventje is nu inderdaad het belangrijkste en ik denk dat jullie juist heel veel voor haar doen. Je zorgt nu immers voor de kwaliteit, voor goede zorg en heel veel liefde en dat is volgens mij het beste en meest waardevolle dat je kan doen! Heel veel sterkte in ieder geval en ik hoop voor jullie dat er nog een hoop goede dagen mogen komen zodat je nog een aantal mooie herinneringen kan opbouwen.
Vreselijk dat het dus nog zo vaak is gebeurd, niet alleen voor je poes maar ook voor jullie natuurlijk. De kwaliteit van haar leventje is nu inderdaad het belangrijkste en ik denk dat jullie juist heel veel voor haar doen. Je zorgt nu immers voor de kwaliteit, voor goede zorg en heel veel liefde en dat is volgens mij het beste en meest waardevolle dat je kan doen! Heel veel sterkte in ieder geval en ik hoop voor jullie dat er nog een hoop goede dagen mogen komen zodat je nog een aantal mooie herinneringen kan opbouwen.
groetjes Sharon
Dat lijkt me heel naar om mee te maken, zeker omdat de precieze oorzaak onduidelijk blijft. Als ik denk aan wat er allemaal met Boris en Romeo kan gebeuren word ik er soms helemaal eng van.
Heel goed van jullie dat jullie de kwaliteit van haar leven voorop stellen, dat is inderdaad nu het belangrijkste. Ik hoop dat ze niet al te veel pijn zal hebben en nog lang bij jullie zal mogen blijven.
Groetjes,
Carol
Heel goed van jullie dat jullie de kwaliteit van haar leven voorop stellen, dat is inderdaad nu het belangrijkste. Ik hoop dat ze niet al te veel pijn zal hebben en nog lang bij jullie zal mogen blijven.
Groetjes,
Carol
-
Gast
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Inmiddels zijn we een kleine week verder en het lijkt erop dat de ontstekingsremmers aanslaan. Ze is wat actiever geworden en sjeest af en toe door de kamer met haar balletje. Ook kruipt ze weer wat vaker op schoot en laat zich weer flink knuffelen. Geen idee hoe lang of kort deze opleving zal duren maar we genieten er volop van!
groetjes Jol
Inmiddels zijn we een kleine week verder en het lijkt erop dat de ontstekingsremmers aanslaan. Ze is wat actiever geworden en sjeest af en toe door de kamer met haar balletje. Ook kruipt ze weer wat vaker op schoot en laat zich weer flink knuffelen. Geen idee hoe lang of kort deze opleving zal duren maar we genieten er volop van!
groetjes Jol
-
Gast
update 16 januari 2004
Na al een tijdje niets van me te laten horen wil ik toch wel even melden dat onze Fleur er nog steeds is! Ze heeft in vervolg op de injecties nu ontstekingsremmers in pilvorm (Moderin) en daar doet ze het ontzettend goed op, al gaat ze heel geleidelijk toch wel achteruit. Het is nog steeds een eindige situatie. We weten niet of het volgende week, volgende maand of pas over maanden afgelopen is, maar ze speelt, eet nog prima en heeft nog een volwaardig kattenleven tussen haar soortgenoten en ons.
Omdat haar medicatie goed is afgestemd zijn de aanvallen die ze krijgt heel kort van duur en ook vrij mild. We zien ze gelukkig ook aankomen, zodat we er bijtijds bij zijn voor evt. extra medicatie en, als dat nodig is, contact met de dierenarts. Het is leven op de klok omdat ik haar heel strak op haar pillenschema houd, maar we krijgen er zo veel voor terug dat het volhouden eigenlijk als vanzelf gaat.
Mocht iemand ooit voor een soortgelijke situatie komen te staan: houd vol! Werk nauw samen met je dierenarts en zoek samen naar mogelijkheden om het voor je dier zo prettig en aangenaam als mogelijk te houden. Zolang je dier ervoor gaat, knok mee, voor zover je dat kunt natuurlijk. Als wij hadden geluisterd naar mensen om ons heen hadden we onze lieverd al maanden niet meer gehad, terwijl ze het nog prima doet en we nog steeds genieten van de tijd dat ze er nog is.
groetjes Jol
Omdat haar medicatie goed is afgestemd zijn de aanvallen die ze krijgt heel kort van duur en ook vrij mild. We zien ze gelukkig ook aankomen, zodat we er bijtijds bij zijn voor evt. extra medicatie en, als dat nodig is, contact met de dierenarts. Het is leven op de klok omdat ik haar heel strak op haar pillenschema houd, maar we krijgen er zo veel voor terug dat het volhouden eigenlijk als vanzelf gaat.
Mocht iemand ooit voor een soortgelijke situatie komen te staan: houd vol! Werk nauw samen met je dierenarts en zoek samen naar mogelijkheden om het voor je dier zo prettig en aangenaam als mogelijk te houden. Zolang je dier ervoor gaat, knok mee, voor zover je dat kunt natuurlijk. Als wij hadden geluisterd naar mensen om ons heen hadden we onze lieverd al maanden niet meer gehad, terwijl ze het nog prima doet en we nog steeds genieten van de tijd dat ze er nog is.
groetjes Jol
-
Anonymous
Epilepsie?
Hoi,
Morgen is het 4 weken geleden dat we Pippi uit het asiel hebben gehaald. Ze is 10 maanden oud en onze andere twee katten van bijna 12 accepteren haar nu redelijk goed. Ze is tijdens haar asielverblijf gesteriliseerd en haar rechteroogje is verwijderd. Vorige week vrijdag zijn we ons akelig geschrokken; ze viel van de bank en begon te schokken en te draaien en er kwam schuim uit haar bekkie. We zijn naar de dierenarts gegaan, maar die kon niets aanwijsbaars vinden. Het zou eenmalig kunnen zijn, zei ze. Maar het kon ook epilepsie zijn. Daarom moesten we het bijhouden wanneer ze weer een aanval zou krijgen en hoelang deze duren. We hoopten dat het eenmalig zou zijn, maar vanavond heeft ze toch weer een aanval gehad, precies hetzelfde verloop. Gelukkig waren we er weer bij en we hebben het meteen donker gemaakt in huis. Meer konden we niet doen. Het is een rotgezicht..Zijn er mensen met ervaring met epilepsie bij de kat? Ik heb begrepen dat het met medicijnen goed te behandelen is. Helpen medicijnen altijd? Kan Pippi er overheen groeien? Ik hoop dat jullie me wat meer kunnen vertellen.
Groetjes Jannet.
Morgen is het 4 weken geleden dat we Pippi uit het asiel hebben gehaald. Ze is 10 maanden oud en onze andere twee katten van bijna 12 accepteren haar nu redelijk goed. Ze is tijdens haar asielverblijf gesteriliseerd en haar rechteroogje is verwijderd. Vorige week vrijdag zijn we ons akelig geschrokken; ze viel van de bank en begon te schokken en te draaien en er kwam schuim uit haar bekkie. We zijn naar de dierenarts gegaan, maar die kon niets aanwijsbaars vinden. Het zou eenmalig kunnen zijn, zei ze. Maar het kon ook epilepsie zijn. Daarom moesten we het bijhouden wanneer ze weer een aanval zou krijgen en hoelang deze duren. We hoopten dat het eenmalig zou zijn, maar vanavond heeft ze toch weer een aanval gehad, precies hetzelfde verloop. Gelukkig waren we er weer bij en we hebben het meteen donker gemaakt in huis. Meer konden we niet doen. Het is een rotgezicht..Zijn er mensen met ervaring met epilepsie bij de kat? Ik heb begrepen dat het met medicijnen goed te behandelen is. Helpen medicijnen altijd? Kan Pippi er overheen groeien? Ik hoop dat jullie me wat meer kunnen vertellen.
Groetjes Jannet.
Jannet, lees dit topic eens door; misschien heb je daar wat aan. Het klinkt wel als epilepsie.
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =epilepsie
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =epilepsie
-
Anonymous
Re: epilepsie
Hoi Emma,
Ik had het forum doorzocht, maar was deze topic niet tegengekomen. Ik ben gisteren langs de dierenkliniek gegaan en de assistente kon me een hoop nuttige informatie geven. Wat me wel heeft opgelucht is dat Pippi's aanvallen zo kort duren en dit dus geen hersenbeschadiging oplevert. Want daar was ik al bang voor. We houden het goed in de gaten en zolang het bij 1 korte aanval per week blijft hoeven we ons niet eens veel zorgen te maken. Misschien groeit ze er nog overheen! We houden moed.
Groetjes Jannet.
Ik had het forum doorzocht, maar was deze topic niet tegengekomen. Ik ben gisteren langs de dierenkliniek gegaan en de assistente kon me een hoop nuttige informatie geven. Wat me wel heeft opgelucht is dat Pippi's aanvallen zo kort duren en dit dus geen hersenbeschadiging oplevert. Want daar was ik al bang voor. We houden het goed in de gaten en zolang het bij 1 korte aanval per week blijft hoeven we ons niet eens veel zorgen te maken. Misschien groeit ze er nog overheen! We houden moed.
Groetjes Jannet.
We weten sinds kort dat onze bijna 3 jaar oude kat Bailey epilepsie heeft. De DA heeft urine- en bloedonderzoeken gedaan maar geen oorzaken gevonden. (Epilepsie bij katten is vaak een symptoom voor een ernstige onderliggende ziekte als nierinsufficiëntie of een hersentumor) We zijn naar huis gestuurd met de opdracht om gedurende een week een log bij te houden van de aanvallen die hij krijgt. Hoe lang duren ze, wat gebeurt er etc.
Omdat zijn aanvallen steeds heftiger worden en sneller terugkomen (nu al 2 in nog geen 18 uur tijd) hebben we eerder contact met de DA opgenomen. Deze heeft ons verwezen naar een gespecialiseerde kliniek in Oisterwijk. Daar zal Bailey volledig onderzocht worden (bloed, urine, hersenscan, ruggemergpunctie etc.) om uit te sluiten dat het een andere oorzaak heeft als kortsluiting in zijn hersentjes. Als het laatste het geval is, zal hij dagelijks medicatie gaan krijgen om de aanvallen te remmen.
Wie heeft ervaring met epilepsie bij een kat? Wat is of was de oorzaak en krijgt de kat er nu medicatie voor? Wie is al eens met zijn of haar kat naar zo'n speciale kliniek geweest voor dergelijke testen?
Overigens kunnen we pas 8 september terecht in de kliniek...
http://www.do.nl/vso/
Wie heeft er ervaring met bovenstaande kliniek (klik link) of de onderzoeken die worden gedaan bij een kat met epilepsie? Ik heb begrepen dat er oa een hersenscan wordt gemaakt, een ruggemergpunctie etc..
Ik voel me erg machteloos, het is een afschuwelijk gezicht om Bailey zo te zien stuiptrekken, urine verliezen en kwijlen...
Andere ervaringen met epilepsie zijn welkom!
(Ik heb hier al het e.e.a. gelezen, maar wil nog véél meer info als dat kan!)
Poezel
Omdat zijn aanvallen steeds heftiger worden en sneller terugkomen (nu al 2 in nog geen 18 uur tijd) hebben we eerder contact met de DA opgenomen. Deze heeft ons verwezen naar een gespecialiseerde kliniek in Oisterwijk. Daar zal Bailey volledig onderzocht worden (bloed, urine, hersenscan, ruggemergpunctie etc.) om uit te sluiten dat het een andere oorzaak heeft als kortsluiting in zijn hersentjes. Als het laatste het geval is, zal hij dagelijks medicatie gaan krijgen om de aanvallen te remmen.
Wie heeft ervaring met epilepsie bij een kat? Wat is of was de oorzaak en krijgt de kat er nu medicatie voor? Wie is al eens met zijn of haar kat naar zo'n speciale kliniek geweest voor dergelijke testen?
Overigens kunnen we pas 8 september terecht in de kliniek...
http://www.do.nl/vso/
Wie heeft er ervaring met bovenstaande kliniek (klik link) of de onderzoeken die worden gedaan bij een kat met epilepsie? Ik heb begrepen dat er oa een hersenscan wordt gemaakt, een ruggemergpunctie etc..
Ik voel me erg machteloos, het is een afschuwelijk gezicht om Bailey zo te zien stuiptrekken, urine verliezen en kwijlen...
Andere ervaringen met epilepsie zijn welkom!
(Ik heb hier al het e.e.a. gelezen, maar wil nog véél meer info als dat kan!)
Poezel
Wij hebben ervaring met deze kliniek en helaas zijn deze niet al te best. De kunde van de specialisten zal buiten kijf staan maar de behandeling die wij hebben gehad was nogal rampzalig.
Onze poes had hartritmestoornissen en we gingen naar Oisterwijk voor een hartecho. Deze onderneming was voor de poes nogal stressvol maar we hadden het idee dat dit toch een noodzakelijk kwaad was om haar te kunnen redden. De echo is gemaakt en kregen foto's en brief mee voor de DA. De brief hebben we bij thuiskomst zelf gelezen en daar stond in dat de echo was gemaakt en dat er inderdaad afwijkingen waren geconstateerd Maar...er stond niet in wat er was geconstateerd.
Heb daarna gelijk de kliniek gebeld en gevraagd wat nu de diagnose was. Kreeg toen te horen dat als ik dat had willen weten, ik na het maken van de echo, een andere afspraak had moeten maken met de specialist om de echo te interpreteren
Tja als niemand je die procedure verteld......Natuurlijk wilde ik precies weten wat er mis was.....ik moest nog maar eens langskomen met poes naar de specialist. Alleen de echo was niet voldoende, de poes moest wederom mee.
Oke, na veel slikken, wilde ik een tweede afspraak maken...kon dat pas na 2 maanden want de specialist was op vakantie !!!
Deze tweede afspraak heeft onze poes niet gehaald en is ondertussen overleden. Ik heb ze hiervan op de hoogte gebracht maar verder geen blijk van medeleven of excuses gekregen...
Nogmaals...de kunde van de specialisten zal ongetwijfeld goed zjn, maar onze behandeling was verre van dat.
Groetjes Renate
Onze poes had hartritmestoornissen en we gingen naar Oisterwijk voor een hartecho. Deze onderneming was voor de poes nogal stressvol maar we hadden het idee dat dit toch een noodzakelijk kwaad was om haar te kunnen redden. De echo is gemaakt en kregen foto's en brief mee voor de DA. De brief hebben we bij thuiskomst zelf gelezen en daar stond in dat de echo was gemaakt en dat er inderdaad afwijkingen waren geconstateerd Maar...er stond niet in wat er was geconstateerd.
Heb daarna gelijk de kliniek gebeld en gevraagd wat nu de diagnose was. Kreeg toen te horen dat als ik dat had willen weten, ik na het maken van de echo, een andere afspraak had moeten maken met de specialist om de echo te interpreteren
Tja als niemand je die procedure verteld......Natuurlijk wilde ik precies weten wat er mis was.....ik moest nog maar eens langskomen met poes naar de specialist. Alleen de echo was niet voldoende, de poes moest wederom mee.
Oke, na veel slikken, wilde ik een tweede afspraak maken...kon dat pas na 2 maanden want de specialist was op vakantie !!!
Deze tweede afspraak heeft onze poes niet gehaald en is ondertussen overleden. Ik heb ze hiervan op de hoogte gebracht maar verder geen blijk van medeleven of excuses gekregen...
Nogmaals...de kunde van de specialisten zal ongetwijfeld goed zjn, maar onze behandeling was verre van dat.
Groetjes Renate
Omdat het steeds slechter ging met Bailey, hebben we naar andere klinieken gebeld. We kunnen a.s. woensdag in Utrecht terecht aan de Universiteit.
Ook heeft Bailey een lichte anti-bioticakuur gekregen voor het geval hij een ontsteking in zijn hoofd heeft die de aanvallen veroorzaakt.
Vandaag heeft hij zelfs nog geen aanval gehad!!!!
*even afkloppen*
Bailey is overigens sinds zijn laatste aanval heel schrikachtig en herkent niet alles meer
Ook heeft Bailey een lichte anti-bioticakuur gekregen voor het geval hij een ontsteking in zijn hoofd heeft die de aanvallen veroorzaakt.
Vandaag heeft hij zelfs nog geen aanval gehad!!!!
*even afkloppen*
Bailey is overigens sinds zijn laatste aanval heel schrikachtig en herkent niet alles meer