Wat me vooral stoort is het feit dat ze zo futloos is. Sinds ze dus gisterenmiddag zo mankte heeft ze echt weinig gelopen. Ze slaapt op mijn bed, eten en drinken moet ik zelf naar haar brengen, want ze komt er niet achter of vraagt er zelf na. Zelfde met de kattenbak,moet ik er haar zelf naartoe brengen. De enige beweging die ze vandaag heeft gehad was van de kattenbak naar mijn kamer te lopen, wat 2 meter is, om daarna terug op bed te gaan slapen. In het totaal van gisteren en vandaag schat ik misschien 5 meter gewandeld te hebben. Ze is sinds haar pancreatitis aanval van 21 november 2015 eigenlijk al zo futloos, maar het ging toch beter de laatste tijden, maar het blijft maar problemen zijn.
Pancreatitis aanval: heeft ze net overleeft, ze at echt 4 dagen niet (kwam net op een zaterdag avond, als ik een wacht dokter belde kreeg ik daar te horen gewoon af te wachten, omdat ze daar dachten dat ze iets verkeerd gegeten had. Ging ik maandag naar een DA, maar bleef het nog tot dinsdagavond duren voor ze het zeker wisten, daarna snel nog een hospitalisatie)
Suikerziekte= insuline spuiten, haar waarden zijn nooit echt stabiel, meestal hoog, opeens terug normaal, ik twijfel hier nog steeds aan dat ze stabiel is, ook omdat de DA die Nala altijd onderzoekt nogal problemen heeft met in het oor te prikken, Nala laat het toe hoor, maar blijkbaar bloed ze moeilijk. Mss dat ze te weinig bloed testen en zo de waarden verkeerd zijn?
Braken: DA vertelde me hier niet teveel achter te zoeken omdat katten af en toe wel eens overgeven, lariekoek, kwam door de insuline die waarschijnlijk te hoge dosis was en ze begon meer te vreten zonder dat ze het kon verwerken, maar er zit misschien een onderlinge probleem bij dat we nog niet weten.
Futloosheid: dit is nog steeds niet verbetert, het ging wel iets beter de laatste weken, maar sinds gisteren is het weer een probleem.
Vlooien en wormpjes: Ze heeft af en toe wel vlooitjes, we wonen helaas in een buurt met veel gras en veel katten, dus die vlooien zijn er snel, maar ze had net toen ze zo ziek was opeens een echte plaag, was zo erg dat ze zelf in mijn kamer zaten
Gelukkig wel snel kunnen uitroeien, maar erna had ze dus wormpjes in haar uitwerpselen, dus pil daartegen, dat ging gelukkig wel snel over.
Manken: ze ging al een lange tijd moeilijker, in de zomer van 2015 viel het echt op maar ik denk dat het zelf al eerder was, we dachten toen aan artrose, ook met haar leeftijd en gewicht, maar je ziet wel, bleek suikerziekte te zijn. Toch verbetert dit niet en is het net zelf verslechtert.
Het stopt echt niet, en ik begin om eerlijk te zijn de moed te verliezen. mijn ouders denken zelf dat de DA's ons aan het lijntje houden om er zoveel geld uit te slaan, en ze uiteindelijk toch te sterven komt. Persoonlijk denk ik meer dat Nala hun eerste suikerkat is en het voor hun ook nog zoeken is, maar daar is Nalatje vet mee. En als ik een nieuwe opzoek vrees ik dan weer dat ze daar ook het probleem niet weten. Misschien is het echt neuropathie en verbetert het met die pillen, maar het verschil bij Tootsie en Nala is toch dag en nacht. Zelf met al die problemen ging Tootsie nog rondwandelen terwijl Nala het echt totaal niet doet.
Ze is niet ziek denk ik, ze wast zich, ze spint, ze eet normaal en drinkt, al moet ik het wel zelf brengen, maar toch merk ik zo dat er iets niet juist is, en ik begin er echt zelf depressief van te worden. Ik wil haar echt niet laten inslapen, en al zeker niet omdat ik er een reden toezie om het te doen, maar het feit dat het maar blijft slecht gaan is toch ook een teken dat ze iets aan het missen zijn. Misschien ligt het aan de insuline zelf? Op de suikerkatten forum bleek al snel dat mijn type insuline daar nogal onbekend was.
Ik weet het echt niet, het blijft maar sukkelen, en qua kosten begint het toch ook al bijna een 1000 euro te worden met allerlei testen, medicijnen en al die zooi, en het lijkt allemaal om niets. Ik heb het er graag voor over, maar als er geen beterschap bij komt begint het toch te storen
