Nu goed, dus ik doe even m'n verhaal. Nala is dus een kat van net geen 15 die jammer genoeg suikerziekte heeft, we prikken al een kleine 3 maanden insuline en dat ging met ups en downs. Vorige week deed ze net geen hypo en moest ze op een lagere dosis, en opeens was Nala een stuk beter. ze sliep wel nog veel, maar voor de rest at ze minder, moest ze niet meer overgeven, was ze actiever dan in maanden, dus een 80% gezonde kat.
En dan opeens vanmiddag begon er een probleem, ze had net gegeten en ging in de gang, meestal doet ze dat omdat ze naar de kattenbak moet, maar ze wandelt soms even graag rond, opeens hoorde ik haar boos hissen, ik dacht eerst dat m'n andere kat daar ook was, want ze moet die kater niet echt, maar het bleef maar aanhouden, dus ging ik vlug kijken. ze lag daar en probeerde op te staan, maar het ging niet echt. Na haar toch opgeholpen te hebben ging ze al mankend en door haar poten te zakken in haar kooi dat daar in de gang staat, om te slapen. ik vertrouwde het natuurlijk niet en belde onmiddellijk de DA. we mochten om 14.00 komen. Ze wandelde voor haar DA bezoekje nog even rond, het ging iets beter maar bleef manken. Bij de DA zelf wisten ze niet echt wat het was, toen ze haar even lieten rondlopen heeft ze daar wel een ontlasting gedaan
ik denk van de stress. maar ze mankte daarbij dus ook nog. Daarna gingen ze even aan het pootje rekken en doen om te zien of er niets gebroken was, ze huilde nogal, maar Nala is zoiezo een kat die niet graag aangeraakt word dus ze wisten niet zeker of het een groot probleem was of gewoon een boze kat. Ze heeft dan ook eens gekrabbeld naar de DA. Daarna wouden ze omdat ze suikerkat is haar waarden eens meten, en ze had maar een waarde van 99 wat ik me een hoedje van schrok, met dat ze vorige week nog op 281 stond. Dus kreeg ze een dosis metacam en kwam ze naar huis. Eenmaal hier ging ze direct richting mijn kamer, waar ze met heel veel moeite op m'n bed kroop. ze heeft twee keer gegeten in de loop van de middag en 1 keer gedronken, maar ze liep niet rond, moest het naar haar brengen. daarnet iets voor 20.00 liet ik haar nog eens eten, kwestie van te laten eten voor haar insuline, en ze at mss maar een brokje of 4. Deze keer had ik het eten iets verder gezet waardoor ze ernaartoe moest wandelen. Dat ging op zich wel, maar eenmaal daar zakte ze terug door haar pootjes, en ze at nogal raar. Denk aan een normale kat die neerzit om te eten, die houden hun poten in, de rechter achterpoot van Nala hield ze namelijk gestrekt wat een raar zicht was. Na mss 5 minuten gegeten te hebben (ocharme 4 brokjes) moest ze overgeven en het was meer dan enkel die 4 brokjes, heb haar direct van m'n bed gehaald zodat ze daar niet op braakt, maar er kwam best wat brokken uit. Ik heb al heel wat horrorverhalen gelezen van metacam(natuurlijk toen ze het al gekregen had
), dus ik denk wel dat het daardoor is, maar haar suikerwaarden spelen ook wel een rol.Nadat ze moest braken liep ze even weg aan m'n venster, heb toen niet kunnen zien hoe ze ging, maar ze wou daarnet terug op m'n bed, en dat ging echt moeilijk, ze zakte terug door haar pootje. Ik twijfel echt of dit artrose of iets van de suiker is, met dat het zo spontaan opkwam (ze ging wel al een paar maanden moeilijker door de suikerziekte, maar dit is opeens heel erg) maar volgens de DA kan het niets anders zijn. Ik hoorde wel de ene DA zeggen tegen de anders dat het geen zin had foto's te nemen, omdat ze toch niets gingen zien daarop. Wat me ook opviel deze middag, toen ze op m'n bed lag, en ze stond te spinnen als ik over haar kopje wreef dat ze last had toen ik lager ging naar haar rug/staart gedeelte, daar begon ze opeens toch ook een pijnlijke miauw bij te geven.
Ik weet niet echt wat te doen, ik wil Nala niet laten afzien, maar als ze al overgeeft na 1 dosis metacam is het weinig zin te blijven doen. Aan de andere kant kan het natuurlijk suikerziekte problemen zijn door haar lage waarden
