Help, wat is het beste voor mijn kat?

[Jeanie]

Wat kan ik het beste doen?
Graag jullie advies mening over mijn kat Mikkie. Tot vorig jaar had ik een relaxed leventje samen met m’n katjes Mikkie en Suzie. Mijn katten zijn m’n kinderen en ze kregen van mij heel veel liefde en veel aandacht. Ik woon alleen, ben afgekeurd wegens ziekte, dus ik was bijna alle dagen thuis. Ik kon echt merken dat m’n katten gelukkig waren, dat straalden ze beiden ook uit. Mikkie was wel schuw voor visite, maar als ik alleen thuis was liep hij zelfverzekerd rond, speelde veel en kwam vaak kroelen.
Tot vorig jaar het noodlot toesloeg, ik moest Suzie op 14-jarige leeftijd op 1 november in laten slapen wegens ziekte. Mikkie is elf jaar en heel z’n leventje bij Suzie geweest en nog nooit alleen geweest. Krap 3 weken later op 19 november moest ik halsoverkop samen met Mikkie m’n woning verlaten door brand bij de buren. De rook kwam al binnen en ik heb hem in paniek snel in een bench gezet.
Ik ging naar mijn vriend met 2 kinderen en een hond en heb Mikkie bij mijn ex achtergelaten omdat ik dacht dat ik snel weer terug kon naar mijn woning en het bij mijn ex ook erg rustig is en mijn ex-man altijd ook voor Mikkie heeft gezorgd, zodat Mikkie daar tot rust kon komen.
Na 6 maanden moest Mikkie helaas weer weg bij m’n ex, hij wilde er niet meer voor zorgen.
Ik heb advies ingewonnen toen bij een katten gedragstherapeute en zei gaf aan dat het moeilijk zou worden voor Mikkie met alles wat hij heeft meegemaakt om te kunnen wennen in een druk gezin met kleine kinderen en een hond, het zou niet onmogelijk zijn maar de kans bestond dat hij zich ging afzonderen in huis. Dat durfde ik niet aan, ik wil dat hij een gelukkig leventje leidt en als dat zonder mij is dan moet dat maar. Mikkie is bij m’n vriendin sinds april dit jaar, zij heeft zelf al 3 katten en ze kunnen allemaal met elkaar overweg.
Het punt is alleen dat m’n vriendin nooit, maar dan ook bijna nooit thuis is, ze gaat s’morgens vroeg weg en komt vaak ’s avonds tegen twaalven thuis. Al die tijd moeten de katten blijven op een kleine overloop, keuken en halletje. In de kamers en slaapkamers mogen ze niet komen i.v.m. de haren. Eten krijgen ze niet op vaste tijden en naar buiten in de tuin komen ze alleen als ze zelf thuis is, wat dus maar een paar uurtjes per week is. Ik ga regelmatig naar haar huis, heb ook een sleutel, dus kan gaan wanneer ik wil, en iedere keer als ik daar kom, vind ik Mikkie er niet gelukkig uitzien. Hij zondert zich ook af van de andere katten, komt alleen ’s avonds beneden en speelt maar heel soms met z’n speeltjes. Als ik kom wil hij niets van me weten en blaast naar me, maar dat deed hij toen hij bij m’n ex was ook altijd.
Ik mis hem verschrikkelijk, iedere keer als ik aan hem denk breekt m’n hart dat hij niet bij mij is. Ik wil voor hem het beste, heb ik altijd al gewild, maar ik vraag me al een tijd af of het misschien niet beter is om hem toch naar hier te halen. We hebben een héél groot huis en overdag als de kinderen naar school gaan is het rustig. Alleen we hebben ook een drukke hond die vaak blaft. Bij mijn vriendin is hij vaak alleen en zit hij bijna heel de dag op de overloop, bij mij is die kans ook aanwezig door de kinderen en de hond, alleen ik ben altijd thuis, dus kan ik hem wel liefde en aandacht geven.
Maar ik twijfel om hem weer een verhuizing met alle stress mee te laten maken. Waar doe ik goed aan? Wat is voor hem het beste?

[Rik]

Welkom op het forum met je dilemma.
(en even een bumb want hij is laat zichtbaar geworden omdat het je eerste post is)

Als ik het goed begrijp zou Mikkie bij jou nét zo veel ruimte (of meer) hebben als bij je vriendin. Zelfs als hij gescheiden gehouden zou moeten worden van de kinderen en hond. Jij kunt natuurlijk het beste zelf aan Mikkie zien hoe hij is en hoe (on)gelukkig hij is. Het feit dat je hem mist zou je eigenlijk niet mee moeten laten tellen maar wel het feit of hij echt ongelukkig is. Het is natuurlijk wel zo dat er sinds het overlijden van Suzie nogal wat gebeurd is dus het kan sowieso zijn karakter veranderd hebben. De situatie die je beschrijft, waar hij nu in zit, is ook natuurlijk verre van ideaal. Ik denk wel dat als je het zou gaan proberen dat je een (direct) alternatief achter de hand moet hebben. Als het nou toch niet lukt bij jullie dat je eigenlijk gelijk een beter plaatsje voor hem hebt waar hij wel volop de aandacht en ruimte heeft.

[Jeanie]

Bedankt voor je antwoord en sorry voor m'n late reactie. Ben gisteravond nog even naar Mikkie gegaan en blijf de beslissing moeilijk vinden, alhoewel ik er toch meer naar neig om hem naar hier te halen. Het feit dat ik hem mis laat ik niet meetellen omdat ik voor hem het allerbeste en een gelukkig leventje wil. Toen ik gisteren om +/- 19:00 uur daar kwam, waren er geen brokjes in de bakjes en de kattenbakken zaten flink vol. Heb alle katten gelijk eten gegeven en ze kwamen aanrennen om te kunnen eten, had zelf het idee dat Mikkie magerder was geworden, maar hij was bij mij al iets te dik, dus nu is hij normaal zeg maar. Ik heb de katten in de afgesloten tuin gelaten en Mikkie was eerst wat schuw, maar daarna vond hij het fijn om buiten te zijn, hij geniet daar echt van. Hij liep wel iedere keer op en neer om wat te gaan eten, maar zo te zien heeft hij het dan fijn, als hij maar naar buiten kan. Om 23:00 uur ben ik weggegaan, heb ze naar binnen gelokt en Mikkie ging gelijk naar boven op de overloop liggen op het laminaat in een hoekje, de andere katten bleven beneden in het halletje. Ik heb nog even met hem gekroeld, wat hij heerlijk vind en ben toen gegaan. Ik vind het eigenlijk zielig omdat als ik gisteravond niet geweest was, de katten dus geen eten hadden gehad omdat mijn vriendin na middernacht pas thuiskwam en ze eigenlijk al die tijd dan in het donker hadden liggen wachten zonder eten enzo. Ik vind dit eigenlijk geen ideale situatie voor hem, en als ik kom krijgt hij aandacht, eten, mag naar buiten enz. en dan vind hij heerlijk, daar geniet hij van en ziet er dan ook tevreden uit, maar ik blijf het zielig vinden dat hij zo weinig aandacht krijgt en weinig naar buiten kan enzo. Ik woon bij mijn vriend nu zelf op een boerderij en het huis is erg groot, we hebben veel ruimte en ik ben alle dagen thuis. Een alternatief heb ik niet voor hem als het bij mij niet lukt maar om dan weer met hem te gaan sjouwen naar een ander huis, heeft hij ook niet verdiend na alles wat er is gebeurt. Mijn vriend zegt dat ik het gewoon moet proberen, met de kinderen zal het geen probleem zijn denk ik, die zijn de meeste tijd toch naar school en het huis is zo groot dat hij genoeg kamers heeft om zich terug te trekken. En dan nog de hond, we weten inmiddels al wel dat ze bang is van katten, maar ze blaft er wel erg tegen. Ik heb alle spullen, mandjes, krabpaal, speeltjes meegegeven aan m'n vriendin, maar die heeft ze opgeborgen zodat de katten er niets aan hebben. Misschen ben ik te zeikerig en te bang dat het niet zal gaan lukken, de kattentherapeute die ik begin dit jaar had ingeschakeld voor hem, zei dat de kans bestaat dat als het niet gaat, hij zich bv. op een kamertje terug zal trekken boven en zich bijna niet meer laat zien. Van de andere kant denk ik is dat nu eigenlijk ook al het geval omdat mijn vriendin bijna nooit thuis is. Ik weet niet wat er in z'n hoofdje omgaat en misschien vind hij het wel fijn nu zo, de rust en gezelschap van de andere katten, ook al krijgt hij nu weinig aandacht, ik zie hem niet dagelijks. Ik wil dat hij een gelukkig leventje heeft zonder al teveel stress, met regelmaat en aandacht. Wat denken jullie wat het beste is voor hem?

[Dorien66]

Hallo, welkom op het forum.
Ik ga iets schrijven wat je niet leuk vindt... Wat dacht je van een heel nieuw huisje voor Mikkie zoeken? Dus niet bij jou (en de kinderen en drukke hond), maar ook niet bij je vriendin (met bijna geen aandacht). Want zoals ik uit je verhalen begrijp, zal hij bij jullie allebei niet echt gelukkig zijn.
Of je moet je neerleggen bij de huidige situatie en iedere avond naar je vriendin gaan, om te helpen met de katten en zo te zorgen voor aandacht. Trouwens, waarom mogen ze bij je vriendin de tuin niet in als ze niet thuis is? Als die tuin goed afgesloten is, moet dat toch geen probleem zijn?

[Cerna]

Ik zou geen minuut langer aarzelen en Mikkie ophalen. Jou kent hij en al blaast hij nu misschien naar je, dat zal tijdelijk zijn. En dan de eerste tijd apart houden zodat hij weer aan jou en de nieuwe omgeving kan wennen en wanneer je denkt dat hij weer genoeg zelfvertrouwen heeft, kan hij misschien ook de rest van het huis gaan verkennen. Maar dat is van latere zorg. Eerst moet hij daar weg!

En eigenlijk die andere katten ook. Want waarom heeft je vriendin katten wanneer ze er toch nooit is? Staan ze zo leuk in de gang?
Ik vind het een zeer dieronvriendelijke situatie

[Jeanie]

Beste Dorien66,

Ik snap wat je zegt en als ik een andere optie had zou ik dat zeker doen, maar niemand in mijn omgeving wil hem hebben. Heb al voordat hij bij mijn vriendin kwam gezocht naar een goed huisje voor hem. Ik dacht dat hij het bij haar ook goed zou hebben, maar de laatste maanden is ze bijna nooit meer thuis. En de katten mogen niet in haar tuin omdat 1 van haar katten wegloopt en ze bang is dat ze aangereden wordt of zwanger raakt. Wij hebben voor haar heel de tuin kat-proof en afgezet zodat de katten lekker naar buiten kunnen. Nu heeft ze een druivenstruik groeien en wil die niet snoeien zodat 1 kat daarlangs weggaat met als gevolg dat ze niet naar buiten mogen als ze niet thuis is. En iedere avond naar m'n vriendin gaan is helaas geen optie, woon een half uur bij haar vandaan en ben zelf chronisch ziek en moet veel rusten, vandaar dat ik ook altijd thuis ben en niet vaak weg kan.

[Jeanie]

Beste Cerna,

Dat is mijn gedachte nu ook, om hem daar zo snel mogelijk weg te halen, alleen wil ik dat wel goed aanpakken en geen overhaaste beslissingen nemen. Ik weet namelijk niet goed als ik hem hiernaartoe haal hoe ik dat het beste kan doen. Moet ik hem dan eerst ergens apart zetten en dan pas later met de hond kennis laten maken? Of ik heb al eens gelezen dat als je binnenkomt met de kat in de bench om dan de kat in de bench te laten en de hond erbij te laten, zodat ze elkaar in ieder geval al zien, maar niet bij elkaar kunnen komen. Zat ook al te denken om eerst een kat in huis te nemen van het asiel of zo die aan honden en katten gewent is, zodat de hond dan vertrouwd raakt met katten en dan heeft Mikkie er ook een kattenvriendje bij, waar hij ook mee om kan gaan. Mijn vriend heeft nooit katten gehad en denkt dat het het beste is om Mikkie in huis te halen en niet apart te zetten, want als we hem apart zetten de hond hem dan ruikt maar hem niet kan zien en dat dan de hond opgefokt raakt daardoor. Ik weet niet goed wat en hoe te doen.

[Rik]

Persoonlijk zou ik hem wel eerst apart zetten. Reken maar dat een hyper actieve hond die blaft naar katten geen pretje is voor een kat die dat niet gewend is. De hond zal proberen Mikkie te laten rennen en gaat er dan hard achteraan. Dat wil je absoluut niet hebben. Ook in de kamer zetten in een reismand zou ik dan niet doen. Hij kan nergens naartoe en het zou ook voor hem een gewenningsperiode moeten zijn. Ik had begrepen dat je ze redelijk goed kon scheiden en dan zou de hond Mikkie misschien wel kunnen ruiken maar niet gelijk actief gaan blaffen (misschien wel in het begin maar dat zal snel ophouden). Je zou dan na een gewenningsperiode kunnen kijken hoe je ze bij elkaar kunt brengen en dan heeft Mikkie de mogelijkheid om zich terug te trekken (e.v. de hond aan de lijn en kort houden). Je zou dan ook aan de mogelijkheid moeten denken als het samen niet goed gaat... Is het gescheiden houden iets dat permanent zou kunnen? Of moet je dan op zoek naar een andere oplossing? Hoe oud is de hond? En zou Mikkie op 11 jarige leeftijd nog aan een hond kunnen wennen? (Dat is de moeilijkste vraag)

[Cerna]

Ik sluit me bij Rik aan: een schuwe kat in een bench doen en dan de hond laten ruiken is niet zo'n geweldig idee want de kat zal volledig in paniek raken en kan nergens heen. Een latere introductie kun je dan verder wel vergeten want de kat zal de hond altijd blijven associëren met die angst in de bench.

Heb je geen extra kamertje waar de kat rustig kan bivakkeren: mand, kattenbak, evt. klimpaal, mogelijkheid om naar buiten te kijken, mogelijkheid om zich te verstoppen (voor de eerste dag dan, niet permanent). En dan moet hij daar zelfvertrouwen opbouwen. En alleen jij die bij hem bent en wanneer hij niet meer naar je blaast en je het gevoel hebt dat hij je weer vertrouwt dan zou één van de kinderen bij hem op bezoek kunnen gaan en gaat dat goed, het andere kind.
Vervolgens mag hij de rest van het huis onderzoeken. Maar ZONDER hond in de buurt!
Pas wanneer ook het huis vertrouwd is, de mensen vertrouwd zijn, is de hond aan de beurt, maar dan ben je weken verder.

Hoe je een kat aan een hond moet laten wennen weet ik niet want ik ben nooit in die situatie geweest. Maar tegen die tijd komt er vast wel advies.

[Dorien66]

Sorry, ik zou het Mikki echt niet meer aandoen... Wennen aan een huishouden met kinderen én een drukke hond.

Maar goed, hem laten waar hij zit is geen optie en herplaatsen ook niet, dus je zult wel moeten. En dan sluit ik me bij Rik en Annet (Cerna) aan, NIET confronteren met de hond dmv Mikkie in een bench. Via een eigen kamer en heeeeeeeel veel tijd voor uittrekken. Niet verwachten dat het in een week geregeld is.

[Featherr]

Wij hebben onze katten laten wennen door een grote bench. Hoog op tafel zodat ze alles zagen. Dus ook de honden
Toen los laten lopen met de hond in de bench of gewoon los, maar mijn honden waren katten gewend en negeerde dus.
De bench werd echt hun veilige rustige plek. Dus ook echt met rust laten in de bench. (Wij hadden een grote bench van 1.22 lengte. Er paste een bak in, mandje, krabpaal en een plank in de hoogte)

Aylin was erg snel gewend en Chloe duurde wat langer. Alles op eigen tempo.
Nu zijn ze allebei 100% gewend aan de honden.

[Padja]

Ik zou de kat thuishalen.
Eerst in open bench in eigen kamer, dat de bench een veilig plekje wordt.
Dan in dichte bench in huiskamer. Hoog zetten op dressoir of tafel oid. Waar de hond niet bij kan.
Als de hond uitgaat de kat los in de kamer laten.
Dan samen hond en kat vasthouden en elkaar laten ruiken.
Zo langzaam laten wennen.

[Mariskings]

Het doet me ergens gewoon zeer dat Mikkie nu ongelukkig is. Een boerderij klinkt fantastisch!
Ik zou Mikkie daarheen halen, en eigenlijk wat de rest hierboven ook al zegt: op een eigen kamertje met kattenbak, voer, drinken, genoeg speeltjes, een krabpaal, en wie weet als het huis een balkon heeft, daar Mikkie zijn kamer van maken zodat 'ie ook naar buiten kan! Wel afschermen natuurlijk.

Ik had het liefst de andere 2 ook meegenomen.

[Jeanie]

Dank jullie wel voor jullie reacties. Inmiddels heb ik Mikkie toch naar hier gehaald. M'n vriendin kreeg als verrassing een vakantie aangeboden van vrienden en was ineens weg voor 5 dagen. Haar buurvrouw verzorgde toen de katten, alleen zij weet niet dat Mikkie alleen brokjes eet en geen vlees, zoals de andere katten, dus toen ik Mikkie ging opzoeken was hij erg hongerig en heb toen besloten dat hij naar hier kwam. We hebben boven een kattenkamer voor hem ingericht en ik heb hem afgelopen donderdagavond naar hier gehaald. En wonder boven wonder heeft hij het vanaf het eerste uur naar z'n zin, hij wil ontzettend graag gekroeld worden, is minder schuw en heeft het zo te zien wel naar z'n zin. Overdag slaapt hij veel in z'n eigen kamertje in de krabpaal, maar 's avonds en s'nachts gaat hij vrolijk op onderzoek uit. Met de kinderen heeft hij ook al kennis gemaakt en de hele bovenverdieping kent hij nu en onze slaapkamer en badkamer die beneden is. Mikkie is de eerste nacht in onze slaapkamer gebleven en heeft ons bijna heel de nacht wakker gehouden met kroelen en kopjes geven. Overdag gaat hij naar boven, ook met de deur open zodat hij kan gaan en staan waarheen hij wil, maar hij blijft het liefste slapen in z'n krabpaaltje. De hond is ook in de slaapkamer geweest toen Mikkie al boven zat en hij rook natuurlijk de kat, maar zijn reactie verbaasde me wel, hij werd wat angstig en liep met de staart tussen de benen weg. Ook als ik bij Mikkie ben geweest weet de hond dat en komt dan extra aandacht vragen. Ik heb nog gevraagd aan m'n vriendin of ze misschien haar eigen katjes ook weg deed, maar dat doet ze niet, in haar ogen zorgt ze goed voor hen en ik kan verder denk ik ook niets meer doen, het zijn haar katten. Ben allang blij dat Mikkie hier is en dat het tot nu toe zo goed gaat. Hij mag lekker op z'n gemakje aansterken, de boel verkennen en hopelijk nog heel lang gelukkig worden.

[Rik]

5 dagen weg en dan geen goede instructies achterlaten. Je zou d'r toch... Maar goed, Fijn... Mikkie is weer terug en aan je verhaal te horen geniet hij weer van de aandacht die hij al zo lang tekort gekomen is. Hij kan lekker langzaam aan zijn nieuwe omgeving wennen alsook aan de kinderen en als hij over een paar weken/maanden helemaal op zijn gemak is kun je over de introductie met de hond nadenken. Dat verschilt per kat en hond combinatie dus dat hangt van reactie van beide af hoe dat uiteindelijk gaat lopen. Maar voorlopig zit ie goed en krijgt hij weer volop aandacht.