Help! Bang poesje geadopteerd uit asiel eet en drinkt niet

[Bloemetje]

Hoi allemaal,

Sinds afgelopen woensdag hebben mijn vriend en ik een poesje geadopteerd uit het asiel. Ze is 3 jaar en wij waren op slag verliefd. Vorig jaar in maart 2014 is zij gevonden op straat. Zij heeft een aantal maanden in een asiel in het noorden van het land gezeten, maar werd niet geadopteerd. Daarom is zij in januari overgeplaatst naar een asiel bij ons in de buurt. In het asiel zat zij in een 'kamer' met 8 andere katten. Ze kon ook naar buiten, maar dat deed zij niet werd ons verteld. Wij wonen in een (ruim) appartement dus wij vonden dat geen probleem.
In het asiel was zij schichtig. Ze zat in een hoekje van een stellingkast, maar ze liet zich gewillig aaien. Wij konden met haar kroelen en spelen. We hebben haar meteen mee naar huis genomen.

Thuis aangekomen hebben wij het deurtje opengezet, maar ze durfde niet naar buiten te komen. Toen wij uiteindelijk in de keuken eten gingen klaarmaken, is ze onder de bank gevlucht. Wij hebben in de huiskamer 2 banken staan, waarvan 1 slaapbank. Het is een klikklak en eronder zit dus een lade met dekbedden en kussens voor als er iemand komt logeren. Zij is hier gaan zitten en kwam er niet meer uit.

We hadden gedacht dat ze 's nachts misschien op verkenning zou gaan naar haar eten en drinken in de keuken of haar kattenbak in de gang, maar de volgende ochtend zat ze er nog steeds. Toen wij gisteren aan het einde van de middag terugkwamen van ons werk zat ze er ook nog steeds. Al die tijd heeft ze niks gegeten en gedronken!

Toen we thuis kwamen hebben we gelijk haar eten en drinken en kattenbak dichtbij de bank gezet. Ook heb ik de kussens van de bank gehaald waardoor ik rustig tegen haar kon praten en ik heb haar wat geaaid. Dit liet zij toe. Voordat ik ging slapen, ben ik nog even bij haar gaan kijken en toen zat ze ineens in de vensterbank.

Afgelopen nacht werd ik wakker en toen ben ik even bij haar gaan kijken. Ze had nog steeds niet gegeten en gedronken en ik kon haar niet vinden. Vanmorgen hebben mijn vriend en ik overal gezocht. Wij konden haar nergens vinden, maar na een tijdje zoeken hebben we haar gevonden achter het aanrecht. Ze is door een klein randje gekropen om zich daar te verstoppen in de keuken. Misschien ook omdat ik de kussens van de bank had gehaald en zo haar eerdere verstopplek heb blootgelegd?

Ik maak mij nu enorm zorgen want: ze heeft nog steeds niet gegeten en gedronken! Ook de kattenbak is ongebruikt.
Sorry voor het lange verhaal, maar voel me echt een bezorgde moederkloek momenteel.
Ik had gehoopt een gezellig poesje te adopteren, maar ze is doodsbang. Ik heb nu ook nog maar een waterbakje in de keuken dichtbij haar gezet voordat ik naar mijn werk ging.

Hebben jullie misschien tips voor ons?

Alvast heel erg bedankt.

[Jantina]

Wat leuk dat jullie een poesje hebben geadopteerd. En alhoewel het tot nu toe niet iets wat jullie gehoopt hadden, zal het vast goed gaat komen.
Want het toverwoord is hier: tijd.
Ze geeft echt tijd nodig om tot rust te komen.
Je zou verschillende dingen kunnen doen. Ga naast haar zitten als zij onder de bank zit en doe gewoon normaal; lees een boek bijvoorbeeld. Niet onder de bank kijken en roepen. Je zou haar kunnen lokken met een snoepje o.i.d.
Eten en drinken kan dat misschien onder of zo dicht mogelijk bij haar komen?
Dat ze nog niks in de bak heeft gedaan komt doordat ze niet eet en drinkt. Dat zal vanzelf goed komen.
Probeer ondertussen gewoon jullie eigen ging te doen. Loop op sokken of sloffen thuis. Tegen haar praten doe je op een hogere, rustige toon.
Het zal echt goed gaan komen.

[jennli]

Hier duurde het bij Yip vier dagen voordat hij van zijn plekje durfde om wat te eten of te drinken. Blijf geruststellend tegen haar praten als het lukt ook voorzichtig kroelen. Het heeft best lang geduurd voordat Yip heel relaxed was. Tijd, geduld en liefde. Komt goed! Hou vol!

[genm]

Guusje was ook erg bang toen ze net bij mij kwam wonen. Nu scheelde het voor Guusje wel dat zij samen met Mees (waar ze in de opvang al bevriend mee was) hier in huis is gekomen en dat zij veel aan Mees heeft gehad in het begin. Ik heb de eerste dagen een bakje met drinken en een bakje met eten in een hoekje onder de bank gezet. Als Guus niet onder de bank vandaan wilde komen, kon ze toch lekker verstopt blijven onder de bank en daar eten en drinken.

Verder sluit ik me aan bij wat er al gezegd is: wees geduldig en geef het tijd. Doe gewoon rustig je ding, ga in haar buurt zitten en praat dan rustig tegen haar, zodat ze aan je stem kan wennen. Met liefde en geduld komt het vast goed! Succes en houd ons op de hoogte!

[Bloemetje]

Bedankt voor de reacties, het stelt gerust dat dit bij jullie ook is voorgekomen. Mijn vriend is net thuis en liet me weten dat ze nog steeds in het aanrechtkastje achter de wasmachine verstopt zit. Hij heeft wat water en brokjes bij haar in de buurt gezet. Dat had ik gisteren ook gedaan, maar toen heeft ze er niet van genomen. Zou het misschien nog een idee zijn om te proberen om haar wat zachtvoer aan te bieden. In het asiel zeiden ze dat zachtvoer niet heel goed is voor katten, maar misschien kan ik haar op die manier toch verleiden om wat te eten?

Ik ben niet blij dat ze nog steeds in de keuken zit Het is daar erg nauw. Had haar dan toch liever onder de bank waar het zacht is met dekbedden en kussens. Maar ik wil haar ook niet nog banger maker door haar weg te jagen. Hopelijk verplaatst ze vannacht als wij slapen en gaat ze eindelijk wat eten en drinken...

Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

[Myren]

Wij hebben 4 maanden geleden ook een erg bang poesje van 2 jaar uit het asiel gehaald, Kafetoula. Bij ons verstopte ze zich ook achter de wasmachine. We hebben heel veel geduld moeten hebben, urenlang heb ik daar dagen achtereen gezeten. Gewoon hardop uit tijdschriften zitten lezen, telefoneren en niks doen. Toen ze na een hele tijd uiteindelijk tevoorschijn kwam had ze een provisorisch mandje in die kamer waarin ze zich veilig voelde. We hebben iedere paar dagen dat mandje steeds een klein beetje verschoven, totdat deze in de buurt van de woonkamer kwam. Maak je geen zorgen over of je wel of geen lief poesje hebt geadopteerd. Ze wordt vast nog rustiger en aanhankelijker, maar zoals ook wij hebben moeten ontdekken kan dat heel lang duren! Om je een idee te geven, we zijn nu 4 maanden verder en ze is nog steeds vaak angstig, maar ze maakt ook steeds vaker een sprongetje vooruit! En daar word je heel blij van!

[Josje]

Nat voer neer zetten, dat ruikt sterker. Wordt de verleiding wat groter.
Mijn kat krijgt 1 maaltijd zakje per dag, vindt hij heerlijk, voor de rest brokjes.

[Bloemetje]

Bedankt voor je antwoord Josje, ik ga na mijn werk gelijk even van die zakjes natvoer halen. Zal ik die dan achter het aanrecht in die nauwe ruime zetten of net iets daarbuiten zodat ze uit haar schuilplaats verder de keuken in moet komen om te eten? Myren, hoe deden jullie dat met eten geven? Ook in de schuilplaats of op een andere plek in de keuken? En hoe lang duurde het tot Kafetoula begon te eten en drinken?

[genm]

Ik zou wel een goed merk natvoer halen. Bijvoorbeeld Royal Canin, Hill's of Almo Nature. Hier in huis zijn ze gek op Almo Nature. En ik zou als ik jou was wat extra water over het natvoer doen. Als ze begint met eten van het natvoer, slobbert ze het extra water meteen zo mee naar binnen. Dan heeft ze meteen wat extra vocht binnen, aangezien ze nu twee dagen niet gedronken heeft. Succes!

Wat ik trouwens de eerste dagen ook heb gedaan, is een schaaltje speciaal kattenmelk neer zetten. Aangezien vocht zo belangrijk is voor katten, heb ik er de eerste dagen alles aan gedaan om Guus zo ver te krijgen om iets van vocht tot zich te nemen. De kattenmelk kon kleine Guus niet weerstaan en slobberde ze zo naar binnen. Wel speciale kattenmelk nemen, geen normale melk. Normale melk kunnen katten niet tegen vanwege de lactose. Ik ben vervolgens de kattenmelk geleidelijk met steeds meer water gaan mengen, totdat Guus gewoon water dronk. Nu geef ik eens per 3 of 4 maanden nog wel eens een heel klein beetje kattenmelk als verwennerij. Guusje is er nog steeds dol op. Maar het is een ontzettende dikmaker.

Ps: ik zou beginnen met het natvoer in haar schuilplekje en als dat werkt, het bakje steeds ietsjes verder de kamer in verschuiven. Kleine stapjes.

[Rik]

Ik zou inderdaad haar eten en drinken in haar schuilplaats geven. Het wordt nu echt wel van belang dat ze wat gaat drinken en eten. Je zou het waterbakje even op de keukenweegschaal kunnen zetten want het kan best zijn dat ze een paar ml drinkt en dat je niet eens ziet hoeveel het is. 2 dagen helemaal niet drinken is in ieder niet goed. Ik vraag me af hoe ze dat in het asiel gedaan hebben. Want daar zou ze dan toch ook vreselijk bang zijn geweest. Het soort eten maakt nu even niet uit zolang het maar lekker voor haar is en ze wat hapjes gaat nemen. (misschien wat kleine kort gekookte kipfilet blokjes of andere snoepjes bij haar neerleggen. Of kleine stukjes rauwe kipfilet als ze dat lekkerder vindt)

[Myren]

Alles, dus eten, drinken en bak stonden in dat kamertje waar ze achter de wasmachine zat. Ze at en dronk 's nachts en gebruikte daardoor ook de bak gelukkig direct. Ze heeft wel later nog weleens een dag lang niet gegeten/gedronken omdat ze bv onder een kast was gekropen en er niet meer uit durfde te komen.

[Cari]

Ga voor het lekkerste natvoer dat je vinden kan. Kuipjes gourmet met tonijn doen het hier altijd goed als er eentje niet eten wil. Kwaliteit doet even niet ter zake, het moet lekker en sterk ruiken en dan doet vis het meestal beter dan kip varianten. Komt allemaal goed !

[Jantina]

Eens met de rest, gewoon nu even lekker verwennen met natvoer. Plens water erover doen. Almo nature zijn ze hier gek op, gourmet kan ook werken omdat dat lekker/sterker ruikt. Bij haar in de buurt zetten. Moet uiteindelijk echt goed gaan komen.

[Bloemetje]

Bedankt voor de antwoorden allemaal! Ze heeft vannacht eindelijk gedronken en gegeten. Ik was super blij maar nu kwamen we er net achter dat ze onze slaapbank heeft onder geplast. Het stinkt vreselijk. We gaan nu toch even het asiel bellen. Ben best verdrietig

[Jantina]

Waar staat de kattenbak? Een kat plast niet zomaar, er moet een reden voor zijn. Zou iets medisch kunnen zijn, maar de plaats van de kattenbak, de geur (eromheen) e.d. kan haar ook tegen staan.
Niet meteen 'opgeven' hoor! Kan van alles zijn!