Angstige kat na herplaatsing

[MR0]

Dag iedereen,

Gisterenmiddag hebben we een prachtige volwassen poes gekocht en meteen mee naar huis gebracht. Helaas is ze zeer angstig. Ze zit de hele dag onder de zetel en van zodra ze merkt dat we naar haar kijken, lijkt het alsof ze zich heel ongemakkelijk voelt. Ze wil niet eten, drinken of naar de kattenbak. We proberen haar te stimuleren met haar (oud) speelgoed en snoepjes. Verder hebben we nieuw speelgoed gehaald met kattenkruid, waar katten dol op zouden zijn. Helaas reageert ze nergens op. Ze komt heel erg ongeïnteresseerd en ongelukkig over.

We hebben alle geduld met onze kat en willen haar alle tijd geven die ze nodig heeft om te wennen aan haar nieuwe thuis. Maar het breekt ons hart om haar zo te zien. Bovendien baart het me echt zorgen dat ze niet wil eten of drinken. We krijgen veel advies, maar dat verschilt nogal eens, waardoor we niet goed weten welke aanpak nu de beste is.

Is er iemand die hier ervaring mee heeft en goede tips kan geven, waar we mee verder kunnen?

Alvast heel erg bedankt!

[Cyamytha]

Voor een kat komt het dreigend over als je er rechtstreeks naar kijkt. Dus dat ze zich dan ongemakkelijk voelt kan kloppen.

Er zijn trouwens mensen hier met veel meer ervaring met angstige katten, die meer tips kunnen geven.

Weet je de geschiedenis van de poes?

[Adriana]

morgen gelijk een feliway verdamper in het stopcontact (dierenspeciaalzaak/dierenarts) en de meeste katten reageren daar op.
niet aankijken en sowieso haar laten komen, al breekt je hart.
waarschijnlijk zal ze vannacht wel eten en drinken,
kun je een overzichtelijke ruimte afschermen zodat ze zich daarin veilig kan voelen?
kan logeerkamer zijn, met een paar drinkbakken (grote bak bv porseleinen of glazen schaal, geen kleine plastic bakjes), haar kattenbak met zelfde korrels waar ze aan gewend is in de andere hoek en wat fleece holletjes, waar ze eventueel in kan kruipen.

door totaal vreemde omgeving en gebrek aan zelfvertrouwen want wie weet hoe ze gepest of opgesloten is geweest, staat ze stijf van de stress. luchtjes zijn vreemd, geluidjes onbekend.
mensen oei, te vertrouwen? dat moet ze allemaal leren.
laat haar het tempo bepalen!
is het ras en zo ja welk?

plast ze ook helemaal niet? kijk uit voor uitdrogen, desnoods vangen en laten spuitjedrinken en morgen langs de dierenarts voor check .. en als ze aan het uitdrogen is, infuus..

[MR0]

Bedankt voor de snelle respons! Over haar voorgeschiedenis weten we niet zo heel erg veel. Dit is al de tweede keer dat ze verandert van thuis. Ze komt uit een cattery, waar ze onlangs een nestje heeft gehad. Toen we daar waren, was ze helemaal niet schuchter. In het verleden zou ze nog al wel eens angstig gedrag hebben vertoond na de eerste herplaatsing. Het probleem heeft zich toen snel opgelost. Veel meer weten we niet van haar voorgeschiedenis. We hebben er vertrouwen in dat ze zich hier goed zal voelen, maar we willen op korte termijn juist handelen, zodat ze zich zo snel mogelijk opnieuw gelukkig voelt.

We gaan morgen zeker kijken voor de verdamper. We proberen haar niet aan te kijken en we zitten intussen zelfs al een hele avond te zwijgen, want ook wanneer we praten lijkt ze soms te verschrikken. Vannacht heeft ze in de woonkamer geslapen. Ik had ergens gelezen dat het interessant kan zijn om haar op de slaapkamer te laten waar wij ook slapen, zodat ze aan ons kan wennen op een minder bedreigende manier, maar dat doen we dan misschien beter niet?

Het is een exotic. Ze is nu iets ouder dan drie jaar. We waren onmiddellijk verliefd op haar. Jammer dat ze zich nu zo slecht voelt.

[MR0]

Ze heeft inderdaad nog niet geplast. Dat is dus al sinds gisteren middag geleden. Ik ben er echt heel erg bezorgd over.

[Rik]

Naast de adviezen van hierboven... loopt er op dit moment ook nog een ander topic van een kat die angstig was direct na aankomst bij een nieuw baasje. (misschien een mentale opsteker)
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =6&t=29386
Hij is inmiddels ruim een week daar en de situatie schijnt helemaal bijgedraaid te zijn. Je moet je realiseren dat het voor een kat heel wat is. Dus hou in de gaten dat de behoefte gedaan wordt (misschien wel niet op de bak) en dat er wat gedronken wordt. Laat haar vooral het tempo bepalen dus niet proberen spelen te forceren ofzo want dat werkt alleen maar averechts.

[Rik]

Ze heeft inderdaad nog niet geplast. Dat is dus al sinds gisteren middag geleden. Ik ben er echt heel erg bezorgd over.

Waar staat de kattebak nu? Misschien is het een beter idee om haar toch apart te zetten in een kamer met kattebak (zoals Adriana al voorstelt). Als ze nu in de woonkamer zit bij jullie dan verstopt ze zich natuurlijk omdat ze angstig is (ook voor jullie). In een kleinere kamer waar niemand is komt ze misschien wat sneller te voorschijn omdat ze weet dat niemand kijkt en kan ze in ieder geval eten en op de bak. Laat dan de deur op een gegeven moment open zodat ze 's-nachts op onderzoek kan door heel het huis. Dit is gewoon een proces waar je heel veel geduld mee moet hebben.

[MR0]

De kattenbak staat in de woonkamer, samen met haar eet- en drinkbakje, naast de zetel. We laten haar hier af en toe met rust, zodat ze de ruimte heeft om te eten en drinken. Voorlopig telkens zonder succes. Ze gaat wel af en toe op verkenning en dan springt ze op de vensterbank of huppelt ze over de stoelen. We doen dan alsof we haar niet zien en dat helpt. Maar eten, drinken of plassen, daar komt nog altijd niets van in huis. We zullen nu proberen om haar in de keuken te laten met haar spulletjes. Haar oppakken doen we niet, omdat we haar niet nog meer schrik willen aanjagen, maar het zal dan wel voor een keertje moeten.

[Adriana]

Ze heeft inderdaad nog niet geplast. Dat is dus al sinds gisteren middag geleden.
Ik ben er echt heel erg bezorgd over.

en dat is helemaal terecht!
dit gaat niet echt goed, slecht voor haar nieren ook...
ben bang als ze helemaal geen drinken binnen krijgt dat je toch en snel actie moet ondernemen en ik vind dit ernstiger dan haar angstige gedrag!

[Adriana]

hoe gaat het intussen?

enne....http://nl.wikipedia.org/wiki/Exotic_(kattenras)
exotics zijn zeer gevoelig voor pkd en hcm.. weet niet of je daarmee bekend bent en een gezondheidscheck, bvk vandaag, bij je dierenarts mèt bloedonderzoek zou ik organiseren, als het mijn katzel was.. want je weet dacht ik niet zo heel erg veel waarom ze in de herplaatsing is gestopt.. en het is handig om zeker te weten dat ze gezond is en bv van de stress niet eet/drinkt in plaats van door andere, mogelijk ernstiger oorzaak..

[Cari]

Ik hoop dat ze inmiddels wel iets gedronken heeft. Heb je alle ruimtes waar ze kan komen gecheckt of ze niet elders heeft geplast? Ik zou het water dat je geeft, afmeten, zodat je het precies weet. Je kan ook wat bouillon voor haar maken, dat ruikt sterk en vinden veel katten erg lekker.
Dat ze wel af en toe over de stoelen huppelt, is een goed teken.
Ik zou me nog niet de vreselijkste ziektes in het hoofd halen. Ik hoop dat ze gewoon een kat is die slecht met verandering omgaat. en even tijd nodig heeft.

P.s.: Wees vooral niet krampachtig stil of zo, doe zo gewoon mogelijk. Het is ook niet erg als je haar (niet te lang) aankijkt, maar knijp dan regelmatig even je ogen bijna dicht. In kattentaal betekent dat: wees maar niet bang, ik ben je goed gezind. Als ze hetzelfde terug doet, begint ze te ontspannen.

[MR0]

Bedankt voor de vele tips! Ze hebben zeker geholpen. We hebben haar vandaag een dagje alleen gelaten in een beperkte ruimte in het huis. Ze heeft intussen gegeten, gedronken en maakt gebruik van de kattenbak. Toen we thuis kwamen, zat ze al op de tafel naar buiten te kijken. Nu ze merkt dat we terug zijn, kruipt ze terug onder haar tafeltje, maar dat lijkt niet zo abnormaal en we gunnen haar die 'veiligheid'. De Feliway steekt sinds vandaag ook in het stopcontact.

We zijn erg blij met deze vooruitgang!

[Adriana]

begrijp dat ze heeft geplast en in ieder geval gegeten en gedronken.
hoop dat ze snel de schade inhaalt en gelukkig is ze al een beetje aan de ruimte gewend.
iedere dag zal het vanaf nu wel beter gaan denk ik.
was je nog van plan, als ze iets meer op haar gemak is, om haar langs je da te halen?

[Mickey_Mouse]

Geduld, geduld, geduld....
''Nee het is een hele lieve knuffelige poes, ze houdt van spelen.''

Daar heb ik de eerste periode echt geen donder van gezien.
Inmiddels is Fleur een knuffeltje en verzot op haar muisjes. Straks gaat ze mee naar bed, zij gaat er al heen als ik mijn tanden poets.
Nogmaals geduld. Het zijn veel indrukken en die kan poes niet allemaal tegelijk verwerken.
Het niet eten/drinken en niet plassen is niet een heel vreemd iets geweest. Kan ook van stress zijn en dan gaat dat allemaal niet zo lekker. Wel fijn dat ze dat inmiddels wel doet.

Wat bij mij werkte was dat ze steun vond in de kater, een goedzak waar ze zich aan optrok. Ze zou toch zeker niet voor de bank eten als de kater in de gang zijn eten kreeg?! Daar at ze dus.

Voor mensen is ze banger. Nu een half jaar later vindt ze het nog steeds spannend als ik haar benader. Ze is wel meer benaderbaar en het gaat beter.
Vreemden en bekenden anders dan ik zijn nog mijlen te ver, ze is dan verdwenen.

De eerste week heb ik Fleur met rust gelaten. Wel af en toe is bij haar kijken, onder de bank.
Toen moesten we wel vangen, naar de dierenarts voor castratie. Daar is ze ziek van geweest, ze heeft uren in een kleed bij me gelegen. Zo kende ik Fleur niet en dat was voor de dierenarts een teken het serieus te nemen.

Na die periode ben ik ze tegen wil en dank wel vaker op gaan zoeken en ook oppakken. Plukte ze ook gewoon onder bed of bank vandaan. Even paar minuutjes in de armen, even kroelen en weg als ik merkte dat er rust kwam. Niet iedereen zal het met mij eens zijn, maar dat werkte voor ons wel.
Nu ligt ze s' avonds graag bij me tv te kijken.

Ook snoepjes deden het goed. Wederom met de kater. Die kwam bij mij snoepjes eten en ook zij kwam op den duur voor de snoepjes. Eerst naar dr toe gooien, later ook uit mijn hand eten.
Spelen was eenzelfde verhaal. Langzaam aan was ze wel te prikkelen om te spelen.

Soms is het vallen en opstaan. Zal heus niet alles goed aangepakt hebben, maar ze is inmiddels wel een stuk gegroeid in haar katzijn. Nog steeds zijn we er niet, maar het is goed zoals het is. De rest komt nog wel.

[MR0]

Ik heb gisteren meteen in de ochtend naar de dierenarts gebeld, maar die raadde het af om met haar langs te gaan. Ze zei dat haar gedrag niet zo abnormaal was en dat een rit naar de dierenarts haar angst enkel zou vergroten. Wanneer ze zich hier beter voelt, kunnen we wel eens gaan voor een check-up, maar voorlopig willen we haar die extra stress besparen.

Ze maakt intussen elke dag kleine vorderingen. Vandaag ben ik even bij haar gaan zitten en heb ik heel langzaam met mijn ogen geknipperd (dat zou geruststellend werken), maar het had niet veel succes. Het zal nog wat te vroeg zijn geweest.