Hoe maak je katten minder schuw?

[Minoes32]

Hoe maak je poezen van 1 jaar minder of nauwelijks schuw?.

[pearlsofpassion]

Rust, en veeel geduld...
Lokken met speelgoed, op de grond gaan zitten, iets lekkers in de buurt leggen...
Er zijn eigenlijk topics genoeg over bange katten hoor...
Rust en geduld zijn de codewoorden. Niets maar dan ook niets forceren.

[Mirjam86]

http://watchseries.eu/serie/my_cat_from_hell

Hier kan je zien hoe een gedragsexpert katten benaderd. Ik heb er veel van geleerd.
De kat naar jou toe laten komen terwijl jij je klein maakt, iets presenteren dat naar jou ruikt, hoge plekken maken waar hij/zij op kan etc. Neem maar eens een kijkje. Het is een soort Dog Whisperer, maar dan voor katten.

[Adriana]

je zou in de ruimte, waar ze doorgaans verblijven iets met feliway (stekker of verstuiver) kunnen doen en dan tegelijkertijd een beetje spelen of eerst indd zo maar eens plat op de grond erbij gaan zitten.
dan kunnen ze leren dat je aanwezigheid niet bedreigend is.
hetzelfde kun je ook proberen met een beetje valeriaan op een tissue en dat door de lucht wapperen.
en voor tijdelijk zijn er rustgevers zoals telizen (via da) en destress van huisdierendokter. plantaardig en niet verslavend en voor tijdelijk gebruik om nieuw gedrag aan te leren.
kun je iets meer vertellen over wat ze doen of niet doen als ze schuw zijn?

[Minoes32]

Als er mensen op bezoek komen kruipen zeg weg onder het bed.
Als de deur open gaat.
Ze rennen weg als je wilt aaien of borstelen,knuffelen.
Stofzuiger vinden ze ook niks.

[Adriana]

kan het zijn dat deze kittens slecht gesocialiseerd zijn, ik bedoel geen mensen hebben meegemaakt in hun vroege jeugd/babytijd?
zitten ze wel eens op schoot?
en is dit vanaf dat jullie ze in huis hebben het 'normale' gedrag?

er zijn maar weinig katten niet bang van de stofzuiger..
er zijn erg veel katten, die niks moeten hebben van vreemde mensen in hun huis..

maar als baasje wil aaien of beetje knuffelen, dan zouden ze dat toch wel prettig moeten vinden en dat is dus ook niet zo..

kijk eens bij De Slegte of je boeken van Vicky Halls kunt vinden over kattengedrag..
ik vermoed dat ze dus ander gedrag zullen moeten aanleren en dat kun je met een paar hulpmiddelen en heel veel geduld. en verwacht niet al te snel al te veel van ze..
je kunt proberen of ze goed reageren op bijvoorbeeld destress van huisdierendokter (zelf ff zoeken hier op de site en anders googlen), daarmee kun je de angst wat temperen en dan zul je gelijktijdig ander gedrag moeten leren door te spelen, te aaien en aan de borstel te wennen.

ik heb hier angsthaas Enzo, die behoorlijk is opgeknapt van twee goed gesocialiseerde kittens, waarvan hij veel heeft geleerd. maar hij blijft schichtig en schrikachtig en af en toe krijgt hij weer eens een weekje destress om wat meer zelfvertrouwen te krijgen en dat werkt bij hem erg goed. hij zal daar ook nooit meer vanaf komen ben ik bang en ik heb inmiddels geleerd hoe ik ermee om moet gaan..

[Minoes32]

Op schoot komen ze niet helemaal of nauwelijks misschien naast je dan gaan ze weer weg.
Ze kwamen van een gastouder vandaan en ze zijn gevonden zonder moeder op een tuinencomplex.

[Adriana]

en dat verklaart dus alles, ik bedoel de geboorte op het tuinencomplex.
ze zijn helemaal niet gesocialiseerd... en je zult daar een stevige dobber aan hebben..
maar ik heb goeie hoop dat het uiteindelijk toch wel redelijk goed komt en dat ze naar je toe zullen komen..

je zult denk ik alles in fases moeten doen en helemaal van de grond opbouwen, bij beide. zijn ze even schuw of is er eentje iets dapperder dan de ander?
je zou kunnen proberen of ze met een snoepje naar je toe willen komen. houd het in je hand, dan ruiken ze de geur en zullen er op af komen. of een stukje vitakraft, dat je in kleine stukjes kunt breken. je kunt een handdoek op je schoot leggen en daarop snoepje of vitakraft en op een goed moment durven ze bij je op schoot...
en dan een heel voorzichtige kriebel..
en je kunt proberen met een wattenschijfje met beetje valeriaan in je mouw en kijken wat de reactie is.

nee, voor vreemden zullen ze blijven weglopen en stofzuigers...? grote griezels..
maar daar valt mee te leven, denk ik.
er zijn op het Forum veel meer katten die redelijk schuw waren en voor een deel nog zijn en hun baasjes hebben dat geaccepteerd.
en t is missch wel een uitdaging hoe knuffelig en rustig je ze nog kunt krijgen.. maar reken in maanden en zelfs een jaar ipv weken..

[daantje]

Onze Blissy, ook gevonden in een tuin was- en is ook schuw.
Naar ons toe is ze inmiddels (na 7 jaar) toch wat aanhaliger geworden, maar ze blijft schrikkerig. Ik bied haar mijn hand aan als ze beneden is en laat het aan haar over of ze er wel of niet onderlangs loopt. Vaak doet ze het wel en dan geniet ze zichtbaar en weet ook niet te stoppen. Wanneer ik mijn hand even beweeg is ze weg, daar schrikt ze nog altijd van. Toch weet ze dat ze mijn hand kan vertrouwen want ze komt ook weer terug. Dat zijn onze "win-momenten", meer verwachtingen hebben we ook niet, alles extra is meegenomen.
Mijn advies is: dring niets op... Probeer vertrouwen te winnen door juist niets op te dringen. Geef de tijd (kan dus inderdaad jaren duren), en geniet op een andere manier, door alleen te kijken. Acceptatie is in deze het sleutelwoord, althans dat was het voor ons .

[castratenkoor]

Is vaak een kwestie van wat aanpassingen. Als hier iemand komt, mag hij/zij niet aanbellen en de schoenen moeten uit in de hal, niks in de handen, want ook b.v. plastic tasjes zijn eng.
En zie daar, vreselijk schuwe Bob lag vorge week bij forumlid Jennifer op schoot!
Zo'n bezoekje moet gewoon heel goed voorbereid worden, ik moet ook niet als een dolle aan het opruimen, kattenspeelgoed blijft dus liggen e.d.

Belangrijkste blijft heel veel liefde en heel veel geduld. Stel je verwachtingspatroon niet te hoog. Iedere milimeter in de goede richting is er één!

[delila en babs]

ik heb hier een schuwe poes,vanaf het begin al schuw,schuw geboren.
soms nog steeds van die trekjes en ze is al bijna 10 jaar.
je moet echt ontzettend veel geduld hebben.
mijn poes kwam al schuw in het asiel waar ik haar heb leren kennen omdat ik er toen werkte.
ze zat in de quarantaine altijd onder haar dekentje.daar is de beheerder van het asiel begonnen met aaien met een stokje waar van die speeltjes aanzitten,hiet de kant van het speeltje maar de andere kant.ik heb dat van hem overgenomen en steeds als ik haar aaide deed ik mijn hand iets dichterbij.ze liet het allemaal toe maar ze schrok heel even toen ik mijn hand gebruikte om haar te aaien,maar 2 keer dat doen,liet ze het gewoon toe,want dat vond ze wel lekker,na een paar weken kon ik haar uit het hok halen en lag ze lekker bij mij op schoot.ik ben echt heel erg lang bezig geweest met haar.ook toen ik haar meenam naar huis.ze kreeg een kleine terug val,maar toch zette ze zich er heel erg snel overheen.zolang ze mijn stem maar hoorde was het goed.ben in die tussentijd al 3 keer verhuist en nu gaat het goed.alleen als er mensen binnen komen duikt ze weg,maar als ze een stem hoort die ze kent komt ze tevoorschijn.ik laat haar gewoon begaan,want bij mij komt ze toch wel.

ik wens je heel erg veel succes met je kat/poes.

[jumper]

Er is dus hoop voor schuwe angstige katten. Gelukkig.
Succes

[pinguin]

als je echt bereid ben om de kat de tijd te geven is er altijd hoop. toen 4jr geleden een grote rode kater van 1,5 bij ons kwam. hij was door de vorige eigenaar naar binnen gehaald met moeder. zei besloot er 2 te houden. en de rest kreeg een goede plek. helaas ging het na 1 jr toch fout. uiteindelijk tot bloed vechten aan toe. dus toen wij de kat besloten op te nemen was die doodsbang voor alles. als je maar je hoofd bewoog was die weg. nu 4 jr later gaat het super. hij is alleen nog bang voor de stofzuiger en sommige harde geluiden. hij komt zelfs op schoot. maar om dat te bereiken heb je veel tijd en geduld nodig.

[Minoes32]

Bedankt voor de tips.

[Minoes32]

tot dit op de bank en niet verder.