abnormaal schreeuwen

[carchapet]

Onze poes is 10 jaar oud en doof geboren. Haar hele leven lang was ze de beste vriendin van onze hond die in mei jl gestorven is. Ging mijn hond naar buiten, dan ging zij mee, kwam hij naar binnen dan kwam ze terug mee. Ik denk dat ze zo aanhankelijk was aan onze hond door haar handikap. Bij hem voelde ze zich veilig.
Nu de hond jammer genoeg gestorven is dwaalt ze meer doelloos rond en miauwt om de haverklap wanneer ze mij of de kinderen niet ziet. Het probleem is haar gemiauw. Zij heeft nooit echt kunnen miauwen want ze heeft dat nog nooit gehoord. Bij haar is dat echt schreeuwen en als ik zeg schreeuwen dan is dat echt een heel luid schreeuwerig lawaai. Ze wilt nu altijd in onze nabijheid zijn wat op zich geen probleem is als we thuis zijn. Maar bij onze afwezigheid doet ze dat ook en dat zint de buren niet echt.
Kan een poes ziek worden door het verlies van onze hond? En hoe los ik haar probleem op? Wij gaan werken en zijn dus niet altijd thuis.
Graag een positieve noot.

[Muis]

Misschien is het een idee om er een katje bij te nemen? Dan is ze niet zo eenzaam en kan het nieuwe katje als "dovegeleidenhond" dienen.

Wat bijzonder trouwens dat ze zo'n mooie vriendschap had met je hond.

[Sandra W]

Ik vrees dat je katje nu aan wat verlatingsangst leidt. Ze weet niet waar jullie uithangen omdat ze het niet kan horen en roept zo om jullie aandacht. Heel begrijpelijk en eigenlijk ook heel aandoenlijk, maar ik begrijp ook heel goed dat jullie buren hier niet blij mee zijn.

Ik denk, net als Muis, dat het inderdaad een goed idee is om er een kat of hond bij te nemen zodat ze weer wat aanspraak heeft. Dit hoeft geen kitten of pup te zijn, want een rustigere ouder dier kan ook heel goed erbij. Je moet dan alleen even opletten dat deze dieren zelf sociaal zijn en dus andere katten gewend zijn en ook niet te dominant of druk/speels zijn. Dove katten kunnen zich gelukkig heel goed redden in het gezelschap van andere katten/honden, als ze maar niet gedomineerd worden.

groeten,
Sandra

[carchapet]

hoi, bedankt voor jullie antwoord maar ik kan er geen andere kat of hond meer bijnemen. Ik heb nog een andere kat en die twee komen nu niet meer zo goed overeen. Ivm een andere hond : neen, het overlijden heeft me teveel verdriet gedaan. Ik wil dit niet nogmaals meemaken.

[lianne]

Het overlijden van een dier brent altijd veel verdriet met zich mee. Mijn reactie is ook altijd dit nooit meer.
Maar nooit meer betekent ook nooit geen liefde meer van een dier, nooit meer lachten om gekke streken, nooit meer gezelligheid wanneer je thuis komt, je nooit meer speciaal voelen omdat dat ene dier naar jou toetrekt i.p.v naar een ander.

Je verdriet is nog heel vers dus is je reactie heel logisch, jij snapt wat er aan de hand is maar je kat heeft minstens zoveel verdriet en die snapt er heen bal van.

Wanneer je kat verdriet blijft houden (schreeuwen) zou ik toch overwegen om er een vriendje voor hem bij te nemen.
Wat is erger zijn verdriet of die van jou?

Sterkte!!