Ik wil hier ook graag op reageren. Op 3 januari hebben we onze jonge kater Robin van 2,5 in moeten laten slapen, omdat hij dus FeLV (Leucose) had, in 3 weken tijd was hij van een springlevend beestje een doodzieke kat geworden, te zwak om zelfs nog naar de kattenbak te gaan of te eten.... We wisten niet wat ons overkwam, zijn meerdere malen bij de dierenarts geweest die verschillende, foute diagnoses had gesteld. Pas op het laatst hebben ze zijn bloed getest, toen was Robin al doodziek, zodat we hem na het telefoontje van de DA met veel verdriet meteen hebben in laten slapen. Ik had nog aan de dierenarts gevraagd of onze andere 2 poezen risico liepen, omdat ik had gehoord dat het besmettelijk is. Zijn antwoord was, dat het niet zo'n vaart zou lopen en dat andere katten het niet zomaar krijgen..... Ik kreeg er toen al geen goed gevoel bij. Een week na Robin's overlijden ben ik naar een andere DA gegaan, met beide poezen, om de meiden te testen op FeLV. Het trieste nieuws dat ook Vicki besmet was kregen wij toen te horen. Obi was gelukkig negatief. We hebben besloten om de dames gewoon bij elkaar te houden, wat moet je anders, 12 weken wachten tot de volgende test en Vicki in een kamertje opsluiten? Deze dierenarts gaf aan dat Obi inenten tegen FeLV weinig nut heeft. En toch twijfel ik daar nog steeds aan. Het gaat nog steeds goed met Vicki, ze heeft geen ziektesymptomen en we houden de dames zo gezond mogelijk, ze blijven binnen en krijgen royal canin voer en extra weerstandssupplementen voor katten door hun vlees. Nu begint Vicki de laatste dagen zich veel te krabben en vannacht had ze een niesbui, de schrik slaat ons om het hart, bij Robin was het nl. ook zo begonnen. We hebben zoveel twijfels over wat te doen. Heeft iemand raad voor ons?
Ook krijg ik het gevoel dat sommige dierenartsen er te weinig van afweten en vaak een verkeerd advies geven (o.a. dat de andere katten niet snel besmet raken, en dat negatieve inentingsadvies ). Herkennen jullie dit ook?
Groetjes Jessica
Kattenleukemie
-
wendela yolanda
- Kitten
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 20 feb 2007 20:47
- Locatie: nunspeet
ik kwam in deze topic een oud berichtje tegen uit 2003 over mijn kater smocky die 10 jaar geleden Het Felv virus zodanig had overwonnen, dat hij jaren negatief is geweest.( als ze negatief zijn zijn ze ook niet meer besmettelijk) Toen ik het berichtje schreef ( als gast) was Smocky 12 jaar. Nu is hij bijna 16 jaar en helaas, vorige week te horen gekregen dat hij weer positief is en dus weer besmettelijk.
Morgen gaan we starten met een kuur interferon. Dit is een redelijk nieuw medicijn, een virusremmer wat er voor kan zorgen dat het virus weer inactief wordt. Genezen doet het helaas niet.
Mijn andere katten laat ik al jaren inenten met Leucogen. Vorig jaar kreeg een van mijn andere katten suikerziekte en hebben we deze enting even overgeslagen. In overleg met de DA laat ik nu zeker weer alle andere katten enten.
Jessica,
ik zou je zeker aanraden je andere kat te laten enten.
Is Vicki trouwens al weer opnieuw getest?
Mocht ze nog steeds positief zijn vraag dan je DA naar Interferon.
Groetjes Wendy
Morgen gaan we starten met een kuur interferon. Dit is een redelijk nieuw medicijn, een virusremmer wat er voor kan zorgen dat het virus weer inactief wordt. Genezen doet het helaas niet.
Mijn andere katten laat ik al jaren inenten met Leucogen. Vorig jaar kreeg een van mijn andere katten suikerziekte en hebben we deze enting even overgeslagen. In overleg met de DA laat ik nu zeker weer alle andere katten enten.
Jessica,
ik zou je zeker aanraden je andere kat te laten enten.
Is Vicki trouwens al weer opnieuw getest?
Mocht ze nog steeds positief zijn vraag dan je DA naar Interferon.
Groetjes Wendy
Hoi Wendela,
Begin april moeten we terug naar de DA voor de 2e test.
So far so good, Vicki komt nog steeds kerngezond en happy over, misschien zijn we wel te overbezorgd, we schrikken letterlijk bij elk niesje dat ze heeft. Ik ga toch nog maar informeren over die inenting, de dierenartsen in mijn omgeving hebben het dus niet en moeten de inenting speciaal uit het buitenland laten opsturen. Bedankt voor de tip van het medicijn, ik hoop dat het niet nodig zal zijn en dat Vicki het virus uit haar systeem vecht en dat de test begin april negatief is.....
Heel veel sterkte met Smocky, het is voor mij een troost te weten dat er katten zijn die oud kunnen worden met Leucose, wij hadden Robin nog graag vele mooie jaren bij ons gegund en het doet nog steeds veel pijn dat hij niet meer bij ons is en dat hij zo jong moest sterven door dit gemene virus.
Begin april moeten we terug naar de DA voor de 2e test.
So far so good, Vicki komt nog steeds kerngezond en happy over, misschien zijn we wel te overbezorgd, we schrikken letterlijk bij elk niesje dat ze heeft. Ik ga toch nog maar informeren over die inenting, de dierenartsen in mijn omgeving hebben het dus niet en moeten de inenting speciaal uit het buitenland laten opsturen. Bedankt voor de tip van het medicijn, ik hoop dat het niet nodig zal zijn en dat Vicki het virus uit haar systeem vecht en dat de test begin april negatief is.....
Heel veel sterkte met Smocky, het is voor mij een troost te weten dat er katten zijn die oud kunnen worden met Leucose, wij hadden Robin nog graag vele mooie jaren bij ons gegund en het doet nog steeds veel pijn dat hij niet meer bij ons is en dat hij zo jong moest sterven door dit gemene virus.
Nou, ik moet ook even van me afschrijven! Afgelopen donderdag hebben wij simba in moeten laten slapen ivm FeLV, maar ook zo onverwacht!
We vonden hem afgelopen weekend wat lusteloos en hij at wel wat, maar niet van harte. Maandagavond naar de DA, hij wilde even een bloedtest doen voor zijn nieren. Toen viel op dat hij bloedarmoede had, maar geen nierproblemen. Dinsdag ochtend hebben we simba weer gebracht voor verder onderzoek. Dinsdagmiddag konden we hem ophalen, hij had niks kunnen vinden, maar hij had een antibiotica-spuit en prednison gegeven. Toen we woensdag uit het werk kwamen, viel ons op dat simba wel heel zwaar ademde, dus weer naar de DA. Toen we daar aankwamen was hij zo benauwd en is hij eerst aan het zuurstof gegaan. Later is er een foto gemaakt, er was wel iets te zien bij zijn long, maar het was niet zo duidelijk. Onze DA had geen nachtdienst dus hebben we simba (en medisch zuurstof) mee naar huis genomen. Hij is de nacht doorgekomen, maar kon niks anders dan zitten suffen.
Donderdag weer terug, weer aan het zuurstof en bij elk onderzoek werd hij zo benauwd, echt paniek dan! Uiteindelijk is er een test gedaan en het was FeLV. De DA had nog een foto uit een ander perspectief gemaakt en waarschijnlijk toch een tumortje in of net buiten de long, maar wel drukkend. Zijn bloedarmoede was ook veel erger geworden en hij kon gewoon niet meer zonder zuurstof.
Om nog meer paniek en benauwdheid te voorkomen, hebben we hem toen in laten slapen. Zo erg, die kat was al 13 jaar een maatje en zo in een paar dagen ineens afgelopen. Het voelt nog steeds onwezenlijk! Maar wel heel verdrietig!
Tja, en als het dan even iets zakt, denk je toch aan de 2 andere katten die je ook nog hebt. We moeten ze nog laten testen, maar het leek de DA wel goed om dit eerst even te laten bezinken. Ik ga er eigenlijk al vanuit dat ze het hebben, zij hebben hun hele leven (2 en 4 jaar) samen met simba rondgelopen en geleefd. En ik haal me al van alles in mijn hoofd, twijfelen of de een niet te lui is voor zijn leeftijd, of de ander niet meer zou moeten eten enzo. Maarja, eerst maar een testen (makkelijk gezegd...)
We vonden hem afgelopen weekend wat lusteloos en hij at wel wat, maar niet van harte. Maandagavond naar de DA, hij wilde even een bloedtest doen voor zijn nieren. Toen viel op dat hij bloedarmoede had, maar geen nierproblemen. Dinsdag ochtend hebben we simba weer gebracht voor verder onderzoek. Dinsdagmiddag konden we hem ophalen, hij had niks kunnen vinden, maar hij had een antibiotica-spuit en prednison gegeven. Toen we woensdag uit het werk kwamen, viel ons op dat simba wel heel zwaar ademde, dus weer naar de DA. Toen we daar aankwamen was hij zo benauwd en is hij eerst aan het zuurstof gegaan. Later is er een foto gemaakt, er was wel iets te zien bij zijn long, maar het was niet zo duidelijk. Onze DA had geen nachtdienst dus hebben we simba (en medisch zuurstof) mee naar huis genomen. Hij is de nacht doorgekomen, maar kon niks anders dan zitten suffen.
Donderdag weer terug, weer aan het zuurstof en bij elk onderzoek werd hij zo benauwd, echt paniek dan! Uiteindelijk is er een test gedaan en het was FeLV. De DA had nog een foto uit een ander perspectief gemaakt en waarschijnlijk toch een tumortje in of net buiten de long, maar wel drukkend. Zijn bloedarmoede was ook veel erger geworden en hij kon gewoon niet meer zonder zuurstof.
Om nog meer paniek en benauwdheid te voorkomen, hebben we hem toen in laten slapen. Zo erg, die kat was al 13 jaar een maatje en zo in een paar dagen ineens afgelopen. Het voelt nog steeds onwezenlijk! Maar wel heel verdrietig!
Tja, en als het dan even iets zakt, denk je toch aan de 2 andere katten die je ook nog hebt. We moeten ze nog laten testen, maar het leek de DA wel goed om dit eerst even te laten bezinken. Ik ga er eigenlijk al vanuit dat ze het hebben, zij hebben hun hele leven (2 en 4 jaar) samen met simba rondgelopen en geleefd. En ik haal me al van alles in mijn hoofd, twijfelen of de een niet te lui is voor zijn leeftijd, of de ander niet meer zou moeten eten enzo. Maarja, eerst maar een testen (makkelijk gezegd...)
Hoi Mickey, veel sterkte. Ik weet hoe het voelt.... Even over je zorgen over de andere katten. Waren je katten erg close met Simba? Vicki heeft het nl. (waarschijnlijk) opgelopen, omdat ze superclose met Robin was; ze sliepen samen, wasten elkaar constant etc. Vooral dat wassen brengt dus risico's met zich mee. Met Vicki, die dus op dit moment draagster is, gaat het goed. Ze is nog steeds superhappy en komt gezond over. Obi hebben we na de 2e ronde tests meteen ingeend met leucogen, dus de kans dat zij het nog oploopt is erg klein.
Mickey, nogmaals heel erg veel sterkte met het verwerken van het verdriet en het gemis van Simba.
Mickey, nogmaals heel erg veel sterkte met het verwerken van het verdriet en het gemis van Simba.
Kattenleukemie
Hallo,
Vandaag na een hele periode van niet te weten wat er met ons katertje Muisie scheelde is het verdict gevallen dat hij positief is getest op leukemie.
Muisie had reeds verschillende symptomen van de ziekte die we eigenlijk nooit eerder konden linken hiermee. Hij was geregeld ziek met onophoudelijk braken, had een nierontsteking, moest veel niezen,... Telkens zijn we met Muisie hiermee naar de da gegaan en heeft hij antibiotica gekregen en werd er ook een bloedtest afgenomen waar niets duidelijk naar voor kwam dat mis zou kunnen zijn.
De vorige dagen was hij helemaal lusteloos geworden en had hij totaal geen eetlust meer. Opnieuw naar de da geweest en na een dag onderzoek kregen we dit slechte nieuws.
Aangezien dit een totale schok is voor ons ben ik onmiddellijk beginnen zoeken naar meer informatie.
Onze da heeft ons verteld dat er een behandeling mogelijk is met interferon maar dat dit geen garanties geeft, afhankelijk is van kat tot kat.
Weet iemand hier meer over? Alle info is welkom!!!
Vandaag na een hele periode van niet te weten wat er met ons katertje Muisie scheelde is het verdict gevallen dat hij positief is getest op leukemie.
Muisie had reeds verschillende symptomen van de ziekte die we eigenlijk nooit eerder konden linken hiermee. Hij was geregeld ziek met onophoudelijk braken, had een nierontsteking, moest veel niezen,... Telkens zijn we met Muisie hiermee naar de da gegaan en heeft hij antibiotica gekregen en werd er ook een bloedtest afgenomen waar niets duidelijk naar voor kwam dat mis zou kunnen zijn.
De vorige dagen was hij helemaal lusteloos geworden en had hij totaal geen eetlust meer. Opnieuw naar de da geweest en na een dag onderzoek kregen we dit slechte nieuws.
Aangezien dit een totale schok is voor ons ben ik onmiddellijk beginnen zoeken naar meer informatie.
Onze da heeft ons verteld dat er een behandeling mogelijk is met interferon maar dat dit geen garanties geeft, afhankelijk is van kat tot kat.
Weet iemand hier meer over? Alle info is welkom!!!
muisie
Dat klopt maar je moet dan wel wezen in een dierenkliniek in Rotterdam bij een hele lieve goeie dierenarts die zich in leucose heeft verdiept en deze behandelingen geeft.
http://www.dierenkliniekwalenburg.nl/ Emil is de deskundige, ik ken hem van de andere kliniek en het is een hele kundige man.
Wat ik je ook kan aanraden is je kat erbij catsclaw te geven, dat verhoogt de weerstand.
Dat kan je hier bestellen:
http://www.huisdierendokter.nl/indexMain.html
http://www.dierenkliniekwalenburg.nl/ Emil is de deskundige, ik ken hem van de andere kliniek en het is een hele kundige man.
Wat ik je ook kan aanraden is je kat erbij catsclaw te geven, dat verhoogt de weerstand.
Dat kan je hier bestellen:
http://www.huisdierendokter.nl/indexMain.html
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
Hoi Bundy, apart dat er bij de eerste bloedtest geen leucose naar boven kwam, misschien had Muisie het toen nog niet en was er toen toch ook nog iets anders aan de hand, waardoor hij kwetsbaarder was en daardoor leucose heeft opgelopen via een andere kat (misschien buiten?). Het blijft natuurlijk gissen....
Interferon kun je nog gaan proberen, maar Interferon helpt alleen maar om de weerstand op peil te houden, dus als Muisie al erg ziek is, dan is de kans groot dat Interferon niet zoveel meer zal helpen. Maar ik kan begrijpen dat je elk middel wilt aangrijpen. Ik heb een specialist van Virbac hierover gesproken en hij adviseert om, zodra de kat al positief test, meteen interferon te gaan gebruiken, dan heeft het medicijn nl. het beste effect en blijft de weerstand zo lang mogelijk op peil. Andere katten kun je dus met leucogen inenten, het is geen 100% garantie, maar wordt wel aanbevolen, dit heb ik dus ook gedaan.
Ik geef mijn katten ook weerstandcompositum van De Groene Os door hun eten, speciaal voor honden en katten.
Sterkte verder, ik hoop dat Muisie nog een lange tijd een happy kat blijft en jullie nog een lange tijd gezelschap kan blijven houden. Het hoeft nog niet meteen een superslopende ziekte te zijn, de katten kunnen nog wel genieten van hun leven, als je hun weerstand op peil houdt.
Interferon kun je nog gaan proberen, maar Interferon helpt alleen maar om de weerstand op peil te houden, dus als Muisie al erg ziek is, dan is de kans groot dat Interferon niet zoveel meer zal helpen. Maar ik kan begrijpen dat je elk middel wilt aangrijpen. Ik heb een specialist van Virbac hierover gesproken en hij adviseert om, zodra de kat al positief test, meteen interferon te gaan gebruiken, dan heeft het medicijn nl. het beste effect en blijft de weerstand zo lang mogelijk op peil. Andere katten kun je dus met leucogen inenten, het is geen 100% garantie, maar wordt wel aanbevolen, dit heb ik dus ook gedaan.
Ik geef mijn katten ook weerstandcompositum van De Groene Os door hun eten, speciaal voor honden en katten.
Sterkte verder, ik hoop dat Muisie nog een lange tijd een happy kat blijft en jullie nog een lange tijd gezelschap kan blijven houden. Het hoeft nog niet meteen een superslopende ziekte te zijn, de katten kunnen nog wel genieten van hun leven, als je hun weerstand op peil houdt.
Re: Kattenleukemie
We hebben 3 katten. Ieder jaar verblijven we zo'n 4 maanden in de Bourgogne in Frankrijk. Uiteraard gaan de katten mee.
De dierenarts heeft ons daarom geadviseerd om de katten te laten inenten tegen feline leukemie. Volgens hem komt deze ziekte hoofdzakelijk voor in Frankrijk.
Vanwege een verhuizing hebben we nu een andere dierenarts. Zij vertelde ons dat feline leukemie zelden in Nederland voorkomt. Haar advies is om eerst in Frankrijk aan de dierenarts te vragen of deze ziekte in de Bourgogne voorkomt. Voor Nederland vond ze het niet echt noodzakelijk. Ook vertelde ze ons dat het ook niet nodig is is om de katten, wanneer ze niet naar het buitenland gaan, elk jaar te laten inenten.
Dikwijls weet je niet wat je nu wel of niet moet doen. Dus voor alle zekerheid krijgen ze elk jaar een injectie tegen deze ziekte.
Anneke.
De dierenarts heeft ons daarom geadviseerd om de katten te laten inenten tegen feline leukemie. Volgens hem komt deze ziekte hoofdzakelijk voor in Frankrijk.
Vanwege een verhuizing hebben we nu een andere dierenarts. Zij vertelde ons dat feline leukemie zelden in Nederland voorkomt. Haar advies is om eerst in Frankrijk aan de dierenarts te vragen of deze ziekte in de Bourgogne voorkomt. Voor Nederland vond ze het niet echt noodzakelijk. Ook vertelde ze ons dat het ook niet nodig is is om de katten, wanneer ze niet naar het buitenland gaan, elk jaar te laten inenten.
Dikwijls weet je niet wat je nu wel of niet moet doen. Dus voor alle zekerheid krijgen ze elk jaar een injectie tegen deze ziekte.
Anneke.
Re: Kattenleukemie
Helaas hebben wij onze Mila moeten laten inslapen vanwege leucose. Ze was pas 1.5! We gaan haar echt verschrikkelijk missen. Onze andere kat, Mikey van 5 snapt er werkelijk helemaal niets van en loopt haar steeds te zoeken, echt heel zielig. Lieve Mila, we gaan je heel erg missen, maar we konden je niet langer laten lijden. Hopenlijk heb je het net zo gezellig in de kattenhemel als bij ons 
Re: Kattenleukemie
Rouge, heel verstandig. Ik heb mijn katten die ik nu heb ook ingeend. Ook komen mijn katten niet meer de tuin uit, de hele tuin is afgerasterd. Ik neem geen enkel risico meer.
Ferry, heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt. november 2007 hebben we onze 2e kat verloren aan deze ziekte, we wisten dus al dat ze draagster was, ze had de ziekte van Robin gekregen. Ze heeft nog 9 maanden genoten van haar korte leventje (ze is 4 geworden) en toen ze opeens niet meer ging eten (en na meerdere malen bij de da te zijn geweest voor diverse kuurtjes) en alles dagenlang er constant uitspuugde hebben we de knoop doorgehakt en besloten haar niet te laten lijden.
Als je eenmaal met deze enge slopende ziekte te maken hebt gehad, vergeet je het nooit meer.
Rust zacht lieve poesjes.
Ferry, heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt. november 2007 hebben we onze 2e kat verloren aan deze ziekte, we wisten dus al dat ze draagster was, ze had de ziekte van Robin gekregen. Ze heeft nog 9 maanden genoten van haar korte leventje (ze is 4 geworden) en toen ze opeens niet meer ging eten (en na meerdere malen bij de da te zijn geweest voor diverse kuurtjes) en alles dagenlang er constant uitspuugde hebben we de knoop doorgehakt en besloten haar niet te laten lijden.
Als je eenmaal met deze enge slopende ziekte te maken hebt gehad, vergeet je het nooit meer.
Rust zacht lieve poesjes.
Re: Kattenleukemie
Hallo allemaal,
Ik zit in dubio, laat ik mijn andere 2 katten inenten of niet?
Wie wil mij zijn mening geven hierover?
Wij hebben 3 katten, 1 geholpen kater van 1 jaar, 1 heilig birmaantje vrouwtje van 2 jaar en 1 geholpen kater van 4 jaar, Spike. Die laatste komt buiten, de andere 2 nooit.
De buitenkat werd ineens heel ziek, 4 weken terug ongeveer. Bij dierenarst heeft ie 250ml vocht bijgekregen, antibiotica en ook zelf 5 dagen antibiotica bij hem ingespoten. Hij had een enorme snotneus, hij had heel veel vocht in korte tijd via zijn neus en oog? verloren. Ook had hij flink koorts, keel opgezet, verdikte klieren in nek en kuchte hij.
Die woensdag dacht ik echt, hij haalt het niet, maar na die spuit en vocht knapte hij wat op en begon weer te eten. Ik eerst pate enzo geprobeerd, want de dierenarts drukte mij op het hart dat hij moest eten want schijnbaar verhongeren katten zich. Die paté at hij niet dus ik vreesde het ergste. Stond dus ook te juichen toen hij die avond gewoon aan de droge kattenbrokken begon.
Hij knapte dus op maar sliep bijna 24uur per dag. Toen die spuitjes antibiotica op waren, was hij zeker wat opgeknapt, maar in overleg toch weer langs de dierenarts, hij kuchtte nog wel.
Koorts had hij niet meer en dierenarts een langwerkende antibiotica gegeven (die dus achteraf geen effect had, maar dat weet je dan nog niet) zodat hij toch nog wat kon aansterken. Dit zou over 7 dagen dan echt beter moeten gaan.
Ging dus eigenlijk niet echt beter, hij werd weer zieker en slomer.
Weer terug, kinderen alweer voorbereid dat we Spike misschien wel een spuitje moesten laten geven om in te slapen, maar hem toch weer mee terug naar huis kunnen nemen gelukkig. Bloed laten prikken om te zien wat er nou aan scheelde. Eerst nekje kaal proberen te scheren aan de rechter kant maar omdat hij zich zijn pootje aan die kant verstuikt had, werkte hij niet echt mee, dus toen ook maar links geschoren, dus je weet denk ik wel hoe dat uit ziet, niet dus
Uitslag eerste buisje liet ook zien dat hij heel ziek was, te kort aan rode bloedplaatjes, witte bloedlichaampjes tekort en nog zo wat. Nierfunctie ed was goed, alleen bloed zelf heel slecht.
Dierenarts vermoedde leukemie maar andere uitslag was nog niet binnen. Weer antibiotia spuitjes mee gekregen om hem nog wat meer op te kaleflateren. Hij is pas 4 dus wat die andere uitslag ook zou zijn, we moesten toch wat. Uitslag kwam pas halve week later en inderdaad, leukemie.
En dan nu mijn dubio, wat doe ik met die andere 2 katten, enten tegen Felv, of niet. Ik heb al heel wat op internet hierover gelezen, maar kom er niet uit. Ook met dierenarts zelf overlegd, maar ook daar kom ik niet uit, zij wil beiden katten eerst bloed laten prikken om te zien of zij het virus dragen, dragen ze niks, dan enten. 'blind' enten wil ze niet zegt ze, heeft geen zin.
Maar bloed prikken vind ik ook al zowat, doen ze bij een gezonde kat met een licht roesje, vind het zo ingrijpend. En ik begrijp dat zo'n bloedtest nog geen uitsluitsel geeft, want de kans is natuurlijk groot dat ze het virus van Spike hebben opgepikt, hij heeft zoveel vocht overal laten slingeren.
Dan toont hun bloed dat dus aan dat ze antistoffen hebben aangemaakt, maar dat wil niet zeggen dat ze ook ziek worden. En wat ik zelf dan denk is, dat als ze zelf anti-stoffen nu aanmaken omdat ze het virus hebben opgelopen, ze toch ook niet meer leukemie kunnen krijgen. En als ze het wel krijgen, er nu met enten toch niks meer te redden is. Volgens mij moet je enten voordat er ook maar een zieke kat in de buurt is, anders ben je toch te laat, toch?
Met enten spuit je kleine hoeveelheid virus in zodat je er zelf antistoffen tegen gaat maken, of zie ik dat verkeerd.
Nouja, kortom, het is een heel verhaal geworden maar ik zou het fijn vinden als ik jullie kijk hierop zou kunnen krijgen. Ik heb nu dus zoiets van, ik laat mijn andere katten niet enten omdat ik ook lees dat dit niet 100% bescherming geeft.
Wat zou jij doen?
Groetjes Jacqueline
Ik zit in dubio, laat ik mijn andere 2 katten inenten of niet?
Wie wil mij zijn mening geven hierover?
Wij hebben 3 katten, 1 geholpen kater van 1 jaar, 1 heilig birmaantje vrouwtje van 2 jaar en 1 geholpen kater van 4 jaar, Spike. Die laatste komt buiten, de andere 2 nooit.
De buitenkat werd ineens heel ziek, 4 weken terug ongeveer. Bij dierenarst heeft ie 250ml vocht bijgekregen, antibiotica en ook zelf 5 dagen antibiotica bij hem ingespoten. Hij had een enorme snotneus, hij had heel veel vocht in korte tijd via zijn neus en oog? verloren. Ook had hij flink koorts, keel opgezet, verdikte klieren in nek en kuchte hij.
Die woensdag dacht ik echt, hij haalt het niet, maar na die spuit en vocht knapte hij wat op en begon weer te eten. Ik eerst pate enzo geprobeerd, want de dierenarts drukte mij op het hart dat hij moest eten want schijnbaar verhongeren katten zich. Die paté at hij niet dus ik vreesde het ergste. Stond dus ook te juichen toen hij die avond gewoon aan de droge kattenbrokken begon.
Hij knapte dus op maar sliep bijna 24uur per dag. Toen die spuitjes antibiotica op waren, was hij zeker wat opgeknapt, maar in overleg toch weer langs de dierenarts, hij kuchtte nog wel.
Koorts had hij niet meer en dierenarts een langwerkende antibiotica gegeven (die dus achteraf geen effect had, maar dat weet je dan nog niet) zodat hij toch nog wat kon aansterken. Dit zou over 7 dagen dan echt beter moeten gaan.
Ging dus eigenlijk niet echt beter, hij werd weer zieker en slomer.
Weer terug, kinderen alweer voorbereid dat we Spike misschien wel een spuitje moesten laten geven om in te slapen, maar hem toch weer mee terug naar huis kunnen nemen gelukkig. Bloed laten prikken om te zien wat er nou aan scheelde. Eerst nekje kaal proberen te scheren aan de rechter kant maar omdat hij zich zijn pootje aan die kant verstuikt had, werkte hij niet echt mee, dus toen ook maar links geschoren, dus je weet denk ik wel hoe dat uit ziet, niet dus
Uitslag eerste buisje liet ook zien dat hij heel ziek was, te kort aan rode bloedplaatjes, witte bloedlichaampjes tekort en nog zo wat. Nierfunctie ed was goed, alleen bloed zelf heel slecht.
Dierenarts vermoedde leukemie maar andere uitslag was nog niet binnen. Weer antibiotia spuitjes mee gekregen om hem nog wat meer op te kaleflateren. Hij is pas 4 dus wat die andere uitslag ook zou zijn, we moesten toch wat. Uitslag kwam pas halve week later en inderdaad, leukemie.
En dan nu mijn dubio, wat doe ik met die andere 2 katten, enten tegen Felv, of niet. Ik heb al heel wat op internet hierover gelezen, maar kom er niet uit. Ook met dierenarts zelf overlegd, maar ook daar kom ik niet uit, zij wil beiden katten eerst bloed laten prikken om te zien of zij het virus dragen, dragen ze niks, dan enten. 'blind' enten wil ze niet zegt ze, heeft geen zin.
Maar bloed prikken vind ik ook al zowat, doen ze bij een gezonde kat met een licht roesje, vind het zo ingrijpend. En ik begrijp dat zo'n bloedtest nog geen uitsluitsel geeft, want de kans is natuurlijk groot dat ze het virus van Spike hebben opgepikt, hij heeft zoveel vocht overal laten slingeren.
Dan toont hun bloed dat dus aan dat ze antistoffen hebben aangemaakt, maar dat wil niet zeggen dat ze ook ziek worden. En wat ik zelf dan denk is, dat als ze zelf anti-stoffen nu aanmaken omdat ze het virus hebben opgelopen, ze toch ook niet meer leukemie kunnen krijgen. En als ze het wel krijgen, er nu met enten toch niks meer te redden is. Volgens mij moet je enten voordat er ook maar een zieke kat in de buurt is, anders ben je toch te laat, toch?
Met enten spuit je kleine hoeveelheid virus in zodat je er zelf antistoffen tegen gaat maken, of zie ik dat verkeerd.
Nouja, kortom, het is een heel verhaal geworden maar ik zou het fijn vinden als ik jullie kijk hierop zou kunnen krijgen. Ik heb nu dus zoiets van, ik laat mijn andere katten niet enten omdat ik ook lees dat dit niet 100% bescherming geeft.
Wat zou jij doen?
Groetjes Jacqueline
Re: Kattenleukemie
Hallo Jacqueline, waarschijnlijk heeft de buitenkat het al een poosje in zijn systeem en als hij close is met de andere katten, dan is er een kans dat zij het ook oplopen (door middel van speekseloverdracht krijgen ze het o.a.). En helaas, jonge katten worden er vaak ziek van en worden vaak niet meer beter. Jouw katten zijn allemaal nog relatief jong.... Je kan ze laten testen op FELV, alleen is er geloof ik ook nog een incubatietijd van 3 maanden en is zo'n uitslag dan pas echt duidelijk. Ik zou de katten nu in ieder geval bij de zieke kat vandaan houden, want als de kat ziek is, is hij zeer besmettelijk!!! Niet meer uit hetzelfde bakje laten drinken en eten dus en het liefst dus apart houden, hoe zielig dat ook is....
Inenten is geen 100% garantie, maar dat is geen enkele inenting. Ik heb het wel gedaan, maar dat is een beslissing die je zelf moet nemen. De inentingen zijn standaard niet aanwezig bij de meeste dierenartsen, dus die moeten besteld worden.
Mocht je nog meer willen weten van een ervaringsdeskundige of erover praten (ik wou dat ik het niet was, maar ben er dus 2 katten door verloren.....), stuur me dan een pm.
Sterkte met net nemen van de juiste beslissing.
Inenten is geen 100% garantie, maar dat is geen enkele inenting. Ik heb het wel gedaan, maar dat is een beslissing die je zelf moet nemen. De inentingen zijn standaard niet aanwezig bij de meeste dierenartsen, dus die moeten besteld worden.
Mocht je nog meer willen weten van een ervaringsdeskundige of erover praten (ik wou dat ik het niet was, maar ben er dus 2 katten door verloren.....), stuur me dan een pm.
Sterkte met net nemen van de juiste beslissing.