Dilemma

[minimow]

Hai allemaal,

Ik ben voor mijn Mini babe op zoek naar een goede DA voor castratie, maar wat ik nu weer heb meegemaakt... ik weet het niet meer hoor.

Goed, mijn broer heeft een kat van 12 jaar die al maanden veel overgeeft, poept/diarree met bloed door het hele huis en de laatste weken/ anderhalve maand steeds erger. Katje is nog niet te mager, maar gaat niet goed en mijn broer kan de kosten voor onderzoek e.d. niet dragen dus maakt afspraak bij DA voor euthanasie. Daar aangekomen (is zelfde kliniek waar ik naartoe ga, ik was positief vandaar de keuze) wordt hij omgepraat door de DA dat het er niet zo erg uitziet en er eigenlijk onderzoeken gedaan moeten worden e.d. Prima, maar daar is geen geld voor plus het is een oude kat, maar daar wil de DA niets van horen en besluit tot een opvallende oplossing; om de kat over te nemen. Mijn broer betaalt vervolgens wel de kosten voor euthanasie en het consult (niet gering) en laat de kat achter, nogal overrompeld en schuldbewust. Een kat die te redden is laat je niet inslapen toch? was de opmerking daar. Goed, nu zijn ze het diertje aan het testen en lijken de bloedwaardes ok, eet ze weer en volgens de kliniek gaat het goed. Uiteindelijk zou ze dan een nieuw tehuis zoeken voor haar.

Klinkt allemaal nobel, maar vind het toch een raar verhaal en ben net terug van een discussie met deze DA en wil het even van mij afschrijven. Ik vind, een oude kat, een eigenaar zonder geld en de wens tot euthanasie ligt bij de eigenaar, nu wordt er van alles gedaan met de kat (hoewel ze vast wel in goede handen is) maar het ligt me niet lekker. Ondertussen bemoeit de hele familie zich ermee, wil mijn zus het beest opvangen en mijn broer kan het emotioneel allemaal niet meer aan en onze ouders weten het ook niet meer. De kat ziet er nu inderdaad redelijk uit, is niet in haar 'normale' conditie maar eet inderdaad weer en schijnt niet meer over te geven. Ze werd echt wel goed verzorgd door mijn broer en ja, hij had eerder naar de DA moeten gaan maar dat is voor hem echt heel duur. Dat bepaal ik niet voor hem.

We gaan dit weekend nadenken, de DA gaf als compromis dat eventuele kosten in de toekomst door de kliniek gedragen worden of evt euthanasie als dat zou moeten en mijn zus vangt hem dan op (buitengebied met stallen, zodat onzindelijkheid geen punt zou zijn). Een redelijke oplossing, maar ik blijf het apart vinden. Ik weet ook niet of ik bij deze dierenarts blijf, hoe goed haar intenties misschien ook zijn. Ze gaan toch tegen de wens van de eigenaar in, en ik heb nog nooit van zoiets gehoord, weet niet wat ik ervan moet denken. Ook bood ze tijdens het gesprek aan de betaalde rekening terug te geven, maar ik begrijp ook wel dat die testen geld kosten en ze zorgen er nu wel voor... het is een lieve kat hoor en ik ben geen kattenmoordenaar! maar ik ben wel realistisch, ik denk niet dat deze kat nog een aantal jaar leeft eerlijk gezegd. Maar ik voel me nu ook bezwaard, alsof ik een lief dier zomaar dood wil.

Nou ja, ik heb flink wat te overdenken dit weekend. Ik zou graag jullie mening over dit verhaal horen! Zouden jullie blijven bij deze kliniek? het is natuurlijk niet mijn eigen dier (voor mini is niets teveel, maar ook daar zit een grens) maar ik weet niet wat ik hier van moet vinden.

Hoop dat het een beetje samenhangend verhaal is, was een drukke en emotionele dag!

[Aziraphale]

Zou ik blijven bij deze kliniek? Ja.
Ik vind het geweldig dat deze DA zo'n groot hart voor dieren heeft. Omdat jouw broer geen geld heeft, hoeft een katje toch niet ingeslapen te worden? Dat ben ik zeer zeker met de DA eens. Zij is hier de expert en kan de kansen van deze kat het beste inschatten lijkt me. Ik vind het top dat deze dierenarts dit doet, zelfs aanbiedt de rekening terug te betalen. Puur naar deze kat kijkend snap ik jouw vraag ook niet heel goed.

[ayla]

Ik raad je voor mimi in ieder geval aan om een verzekering af te sluiten. Je zegt voor mini s niets teveel maar ligt ook een grens... Kosten heb je niet in de hand... Ik was opeens 1700 euro
Lichter door een gebroken pootje en dat bedrag reken ik binnenkort opnieuw af. Ook aan da kosten voor mijn andere Kat al 100erden euro's met veel liefde uitgegeven, maar kosten heb je niet in de hand. Dat zie je nu ook bij je broer.

tja en wat betreft blijven bij deze da, volg je hart.... Maar als ik dit zo lees heeft de da het beste voor met de kat, wil hem niet nodeloos in laten slapen wat ik super vind!

[pearlsofpassion]

Ik snap ook niet waarom je hier een probleem mee hebt.
Ik zou eerder en probleem hebben met een DA die net wel tot inslapen overgaat als het niet nodig is.
Het gaat hier niet om een dure operatie of zo, enkel wat speciale verzorging, dus ik zie er absoluuut het probleem niet van in.

Een baasje kan inderdaad beslissen over zijn dier, en kan beslissen dat hij daar het geld niet voor over heeft. Prima. Maar hij kan niet beslissen dat het dier geëutaniseerd moet worden.
Als hij er het geld niet wil aan geven, maar een ander wel, is dat toch super?
Je broer voelt je nu blijkbaar schuldig en wil de kat terug opvangen, maar de DA vind toch niet dat dat moet? Hij kan de DA toch ook iemand anders laten zoeken?
Ik vind het maar logisch dat de DA het eerst aan je broer komt vragen, het was (WAS) tenslotte zijn kat en ze hebben al een band met elkaar. Je broer daarin voorbijlopen zou niet zo netjes zijn geweest, en dit is ook het beste voor het dier natuurlijk, zeker als het al een ouder katje is (hoe oud trouwens?).

Nee, ik begrijp echt niet dat je hier een probleem mee hebt. Als je kat trouwens ziek is, en je gaat er niet mee naar de DA maar laat de kat creperen, dan is dat dierenmishandeling. Als je het dier wel naar de DA brengt, maar niet voor de behandeling wil betalen, ben je dus eigenlijk verplicht het dier af te staan als iemand anders dat wel wil (de DA of de dierenbescherming, dat maakt geen verschil). Ook als baasje kan je niet beslissen dat een dier dood gaat, als dat niet medisch verantwoord is. En dat was hier blijkbaar niet het geval.

[minimow]

De kat is 12.

Mini krijg ik nauwelijks verzekerd, door de hartruis en oorontstekingen wordt dat uitgesloten, hart zelfs levenslang alles wat ermee te maken heeft. Zowel petplan als proteq hadden allerlei aparte clausules tot uitsluiting hiervoor gemaakt, dan ga ik toch me afvragen of ik niet beter een spaarrekening voor haar kan houden.

Ik vind ook wel dat deze DA hart voor dieren heeft en prima dat ze de kat een kans wil geven, alleen de manier waarop het gegaan is allemaal vind ik bijzonder vreemd. Had er ook nog nooit van gehoord. Als je niet wilt euthanaseren, dan kun je de eigenaar toch weigeren? Mijn broer had dat telefonisch al afgesproken, dan ga je toch met een bepaald gevoel ernaartoe. Het gaat nu meer om de ethiek, kijk ik heb ooit eens een paard een operatie ingebracht waarbij het beginbedrag 1500 euro was, was er wat te redden werd het minstens 4000....toch gedaan maar uiteindelijk paard verloren. Die keuze is persoonlijk, ik werd op dat moment door de dienstdoende dierenartsen totaal niet gedwongen tot een keuze, inslapen of opereren was hun om het even. Klinkt misschien hard, maar zo hoort het ook. Deze DA heeft ons een behoorlijk schuldgevoel aangepraat, waar ik het eigenlijk in principe niet mee eens ben.

Don't get me wrong, ben een kattenliefhebster pur sang, maar ik weet ook hoeveel ongewenste katten er zijn en zullen komen het komende kittenseizoen. Ik erger me bijvoorbeeld rot aan mijn buren die een stuk of 10 ongecastreerde katten houden en continu kittens produceren. Kijk, dat ik voor Mini heb gekozen te zorgen was een risico en daar heb ik persoonlijk voor gekozen en dan draag ik de kosten ook, dat neem ik op me omdat het kan. Maar als ik besluit dat het klaar is, dan wil ik daar geen ethische discussie over. Dat recht heb je toch als eigenaar? Plus, dat je nooit weet hoe zo'n dier terecht komt, hoe goed bedoeld ook. Dan neem ik liever de verantwoordelijkheid en beëindig ik het leven van het dier. Daarom denken we erover toch de kat terug te nemen, ondanks dat wij wel overtuigd zijn dat ze niet gezond is, maar dan weten we wel wat er gebeurd met haar.

@pearlsofpassion: mijn broer is niet meer benaderd, wij hebben zelf opgebeld omdat we het een rare situatie vonden en wilden weten wat er met de kat gaat gebeuren.

[pearlsofpassion]

Maar dat zeg ik ook he. Als er een operatie nodig is, die handenvol geld kost, is het een heel andere situatie. Maar als de DA (of iemand anders) dan alsnog de kat wil overnemen en dat betalen, wat is dan het probleem?

Er is hier ook iemand die 2 katers heeft die moesten geopereerd worden ivm blaasgruis en de baasjes hadden dat er niet voor over. Zij heeft die operatie's betaald en de katten geadopteerd. Prima toch? Ik zie het probleem niet, integendeel...

Als je broer er een schuldgevoel over heeft, komt dat toch van zichzelf? Dat is toch niet nodig, als hij nog steeds achter zijn beslissing staat.
Maar 12 jaar vind ik nog absoluut niet om te zeggen dat de kat zo oud is dat het niet meer de moeite is. Ze kan nog gemakkelijk nog de helft bij doen.
Het hangt er natuurlijk vanaf wat ze mankeert, maar dat kan een DA toch wel het beste inschatten?

Als je broer er geen zin in heeft, kan hij het beter niet doen. Want ze zal misschien ook wel duurder voer nodig hebben?
Als je geen zin hebt, in een dier, doe het dan een plezier en haal het niet in huis! Laat de DA dan maar een thuisje zoeken!

[Cerna]

Wat een super dierenarts! Natuurlijk laat je een dier niet inslapen wanneer het nog te behandelen is. En 12 is helemaal niet zo oud voor een kat; de meeste halen tegenwoordig gemakkelijk 15!

Wanneer ik jouw verhaal goed lees, dan vind jij dat wanneer jij als eigenaar een wens hebt, de dierenarts daar in mee moet gaan ("......maar als IK besluit dat het klaar is, dan wil IK daar geen ethische discussie over. Dat recht heb je toch als eigenaar?.......").
Nee, dat recht heb je niet. Jij (of in dit geval je broer) hebt de verantwoordelijkheid voor het dier, in voor- en tegenspoed. Dat dier heeft net zo veel recht om te leven als jij en wanneer je besluit, vanwege de dikte van je portemonnee, dat het leven van dat dier maar afgelopen moet zijn terwijl er nog wel behandeling mogelijk is, dan vind ik dat diep triest.

Stel, je moeder is 80 en ze moet geopereerd worden. Zeg je dan ook, laat maar zitten want ze is al zo oud? Nee, natuurlijk doe je dat niet en bij een dier moet dat net zo natuurlijk zijn.

De dierenarts kon aan de telefoon niet beoordelen hoe de conditie van de kat was en kon pas na onderzoek bepalen of er behandeling mogelijk was, dus ik vind het helemaal niet vreemd dat ze, toen bleek dat behandeling wel mogelijk was, de kat niet wilde euthanaseren.

Wanneer mensen dieren willen, dan moeten ze zich vantevoren bedenken dat er ook torenhoge dierenartskosten bij kunnen horen. En wanneer je weet dat je dat niet kunt (wilt) opbrengen, dan moet je helemaal niet aan dieren beginnen of vanaf het begin, wanneer het dier nog niets mankeert en er dus ook geen clausules zijn, een goede verzekering of spaarrekening nemen.

[Kattenbella]

Ik heb ook diep respect voor deze dierenarts, daar zouden er meer van mogen zijn.
In mijn groep is een kat van 12 jaar een jongere kat. Ze kunnen echt nog veel langer leven!

[MarjanR]

Ik vind het een goede beslissing van de dierenarts.
Ik vraag me alleen af of er ook nog een andere optie geboden is.
Ik kan bij mijn dierenarts op rekening betalen.
Dit is voor de dierenarts zelf niet fijn, maar voor mij wel.
Overigens krijgt de dierenarts z'n kosten betaald, en moet het incasso bureau incasseren bij mij.
De dierenarts had ook een betalingsregeling kunnen aanbieden, maar dan is het de vraag hoe je broer daar gestaan heeft.

Ik snap even niet hoe de constructie nu in elkaar steekt, maar goed daar gaat het even niet om.
De vraag is of je wilt blijven bij deze dierenarts.
Ik denk dat je er emotioneel in zit, en voor jouw gevoel wil je dus niet blijven bij deze arts.
In dat geval zou ik gaan zoeken naar een andere arts. Want welke beslissing deze arts ook neemt, je zit met die emotionele lading.
Zit je wel met het volgende probleem, je wilde mini daar onder behandeling brengen.
Mini heeft een wat gecompliceerd probleem en daar heb je deze arts op uitgezocht.

Ik zou ook twijfelen. En ik stel voor dat je een aantal dagen erover nadenkt voordat je de beslissing neemt.

Succes

[Ilone]

Ik vind ook dat de DA goed gehandeld heeft.
Ik zou ook zeker bij haar blijven, als het mijn DA was.
12 is écht niet zo'n hoge leeftijd voor een kat, als je bekijkt dat een kat gemiddeld 17 a 18 wordt, en soms de 20 haalt of passeert! Wat is dan 12 jaar? De kat is in middelbare leeftijd.
Daarnaast ben ik van mening, dat als je het geld niet hebt, je geen dier moet nemen. Een dier is niet alleen voor gezelschap, je moet er ook voor kunnen zorgen. Dus hoeveel iemand ook van dieren hout, als het geld er niet is, moet diegene dus gewoon niet aan een dier beginnen. Vind ik.
Ik vind het erg simpel gedacht, "het geld is er niet dus laat het dier maar inslapen." Terwijl er misschien maar minimaal onderzoek nodig is om het dier op te laten knappen.
Naar mijn mening is er dus niks mis met de door jou beschreven situatie.

[nellebel]

hartstikke goed zo'n dieren arts die euthenasie weigert omdat hij denkt dat de kat te redden valt. En als hij geweigerd zou hebben en jullie de kat meegenomen had je niks opgeschoten. had je broer nog een zieke kat gehad, of hij had hem ergens anders laten inslapen. dit is voor de kat toch het beste. en ik neem aan dat je broer toch ook blij is dat zijn kat is gered. moet je eerlijk bekennen, denk dat je broer het echt niet slecht bedoelt, maar een kat in laten slapen omdat je geen geld hebt.. Misschien moet je dan niet aan dieren beginnen. Ik heb vorig jaar september minstens €700,- betaald aan DA kosten voor mijn nellie, in 3 weken tijd, helaas toch overleden. toen flippie gekregen, die heeft ons tot nu toe met haar chronische niesziekte en Felv besmetting ook al zeker dat bedrag gekost en sjefke heeft er in die tussentijd €3a400 gekost. allemaal tegenslagen in zeer korte tijd. we staan flink in het rood, maar je de dieren gaan bij ons voor alles. Flippie kost nu ook geld maar inslapen echt niet, of het moet voor haar niet meer dragelij kzijn.

[minimow]

Ik vind dat jullie wel heel gemakkelijk zeggen, neem dan geen kat als je het geld er niet voor hebt. Deze kat is al vanaf kitten bij ons in de familie en toen mijn broer haar nam, had hij een goede baan. Nu zit hij in een (aanvullende) uitkering, en dan vind ik het heel gemeen om te zeggen betaal die honderden euro's dan maar. Want zo gaat het met dierenartsen, het loopt heel snel op, en voor sommige mensen is dat zo benauwend dat ze dan maar niet gaan. En een kat van 12 valt onder geen enkele verzekering meer. Dus ik begrijp het best (hoewel ik ook wel vind dat hij ook om hulp had kunnen vragen hiervoor, maar daar is hij te koppig voor). Hij dacht op deze manier zijn verantwoordelijkheid te nemen.

Wij hebben besloten, dat de kat opgehaald wordt maandag. Dan kan ze in het buitengebied bij de stallen van mijn zus haar laatste tijd uitzitten, en heeft ze het leuk want het is echt een buitenkat en niet geschikt om in een hokje te zitten. Als ze ziek wordt alsnog, draagt deze dierenarts de kosten. Prima regeling, en als er vanaf het begin aan meer communicatie was geweest hadden we er ook geen enkel probleem mee gehad. Er is door deze dierenarts ook niets aangeboden in de zin van betalingsregeling oid of overlegt wat er zou gebeuren met de kat, op de hoogte gehouden oid.

Ik heb wel definitief besloten van dierenarts te wisselen. Dit omdat ik de gang van zaken toch apart blijf vinden; er is niet goed gecommuniceerd, toch een aanzienlijk (100 +) bedrag in rekening gebracht (zo onbaatzuchtig zijn ze dus niet) en wij zouden nooit hebben geweten waar de kat terecht was gekomen, hoe goed bedoelt de intentie ook is blijf ik het apart vinden. Gelukkig is er een goede oplossing uit gekomen, waar alle partijen mee kunnen leven en de kat krijgt zo toch nog een kans.

[ayla]

Jullie heb in ieder geval een beslissing gemaakt die voor jullie werkt, maar ik wil nog wel even zeggen dat een kat van 12 wel verzekerd kan worden, kijk maar op petplan.nl....

prima dat je gaat overstappen naar een andere da. Als jij je daar prettiger bij voelt, moet je dat zeker doen.

[Anne]

Ik vind de manier waarop de da dit heeft aangepakt helemaal grandioos!!
Ze wil nu zelf de kosten blijven betalen, mochten die er komen.
Ondertussen huppelt de kat op een groot buitenverblijf en jouw broer kan onbepaald op visite komen bij zijn kat. Wat wil je nou nog meer?
Als de kat was ingeslapen waren jullie verdrietig geweest.
Dit biedt toch ontzettend veel perspectief?
En tja, een huisdier houden kost geld...
Ik moet toegeven, soms kun je het zo duur maken als je het zelf wilt.
Je kan ook goedkoop inkopen en een da uitzoeken die een goed betalingssysteem heeft,
zoals eerder al aangegeven, in termijnen terug betalen.
Ik heb voor dit soort dingen geen verzekering, we hebben 9 huisdieren dus dat is onbegonnen werk voor mij in ieder geval, maar wel een spaarpotje.
Maar dit is toch prima opgelost zo??

[pearlsofpassion]

Je moet je altijd goed voelen bij je DA. Dus is het de beste beslissing om te veranderen, als dat niet zo is.

Maar er is hier wel nergens gezegd dat je broer dan maar haar behandeling moest betalen omdat hij haar al had (genomen toen het wel goed ging). Ik snap gewoon niet waarom je er dan een punt van maakt als iemand anders dan wel die kosten wil dragen.
Als je broer niet meer voor de kat wil zorgen (om financiële redenen) is het toch gewoon fantastisch als de kat toch nog gered kan worden? Als je broer het niet kan, dan toch iemand anders?
Hij mag de DA juist super dankbaar zijn, want de kat kan nog jaren rustig leven, terwijl ze anders nu (nodeloos!!!!) gestorven was! En voor je broer het is het financiëel net hetzelfde...
Alleen positieve punten dus...