Mila heeft longkanker

[Yo16Ka16No11]

Dat vind ik erg naar voor je. Aangezien ik zelf midden in een rouwproces zit kan ik me wel een voorstelling maken van wat je voelt.

Ik kan je vertellen hoe ik ermee probeer te dealen. Misschien heb je hier wat aan. Ik probeer er voor mezelf bewust aandacht aan te besteden: kaarsjes branden, brief aan hem schrijven, foto's bekijken, praten tegen hem (ook al is dit in het luchtledige). Dit gaat natuurlijk met de nodige tranen. Spelen, extra tijd en aandacht aan mijn andere twee kanjers. Ondanks de aandacht die ik het rouwen geef, probeer ik te accepteren dat ik me passief en lamgeslagen voel en sta ik me toe om net te doen wat moet en niet meer. Goed en gelukkig voelen kan ik niet afdwingen, dus leg me er maar bij neer dat het zo is als het is. Mettertijd zal een positieve flow wel weer natuurlijker komen.

Probeer het niet weg te drukken Nina....geef het aandacht op de manier hoe het jou helpt. Ik hoop dat je een manier van rouwverwerking kan vinden. Als je dit niet alleen lukt, moet je weten dat er hulp te vinden is bij rouwverwerking na het verlies van een dier.

Heel veel sterkte!

[ErikPhilippus]

Met mij gaat het slecht..ik mis haar intens en ze was altijd zo vrolijk en druk en vooral liefdevol...ik weet wel dat ik niet anders kon maar voel me nog steeds een moordenaar...ratio en gevoel lopen door elkaar..

Ja, op zo'n moment zit je op de troon van de keizer, en de duim gaat naar beneden.... En je voelt verzet, want je wilt helemaal niet op die troon zitten, je wilt geen beslissing nemen over een ander leven. Maar als je vanuit je hart gebruik maakt van die situatie, maakt dat je tot een moordenaar? Ik dacht het toch niet.

Maar inderdaad - dat is vooral de ratio. Je gevoel is dat je Mila intens mist, dus met de beslissing om Mila te laten gaan, heb je ook een mes in jezelf gezet waarmee je een stuk van jezelf hebt weggesneden - althans, zo voelt het nu.

Ik meen te beluisteren dat die twee heftige gevoelens - het pijnlijke afscheid en het scherpe gemis - in elkaar verweven zitten, en elkaar waarschijnlijk versterken. Probeer het toch los van elkaar te zien - was het gemis minder geweest als het afscheid vrediger was verlopen? Ik vind het advies van Mariska heel goed: geef het gemis aandacht op de manier hoe het jou helpt. En dat is zeker niet jezelf pijnigen met het onterechte beeld van jou als moordenaar.... Daarmee zet je donkere wolken in de nagedachtenis van Mila - en daar is niemand, maar dan ook niemand mee gediend. Is het een rare gedachte dat je het werkelijke rouwproces niet aandurft, en daarom deze blokkade opwerpt?

Ik weet het, Nina: ik stel indringende, en misschien wel onwenselijke vragen. Maar ik doe het omdat ik met je begaan ben, omdat ik wil dat deze wond weer heelt, en dat je hier weer uitkomt.

Hartelijke groet,
Erik

[Nina1967]

Lief dat jullie nog even aan mij gedacht hebben...
Yo, ik doe het precies zo...ik druk niets weg, zou het niet eens kunnen...ik neem haar urn op schoot, voor het raam, ben met haar bezig..praat tegen haar, brand elke dag een kaars..

Het is de leegte,het intense gemis dat voorlopig alleen nog maar erger wordt, de kat waar ze altijd contact mee had, voornamelijk blazen en territorium verdedigen, kwam in de tuin en zat op haar speciale plekjes...dat deed zoveel pijn, heb hem symbolisch uit de tuin gezet voor Mila, maar kan dit natuurlijk niet steeds doen. Heb hem voorzichtig opgetild en op de schuur gezet, daarna ging hij weg.
Ik woon alleen en heb geen andere dieren, waardoor de stilte gewoon pijn doet. Ze was altijd zo aanwezig, zo vrolijk en blij en enorm aanhankelijk.
Ik weet dat ik er doorheen moet maar bij mij gaat dat niet zo snel.. mensen begrijpen het niet jammer genoeg zodat ik er ook niet over kan praten met iemand.
Jij ook heel veel sterkte en dank je wel...

Erik, ook weer bedankt voor je mooie woorden..ik begrijp precies wat je bedoelt, alleen komt het tegelijk, het schuldgevoel komt en gaat, net zoals toen bij Snoetje praat ik tegen haar (en mezelf) en herhaal alle mogelijke scenario's die toch erger zouden zijn dat hoe het is gegaan, alleen voelt het zo anders...het voelt alsof ik haar uit haar vertrouwde omgeving hebt weggerukt, haar geluk heb beëindigd, ondanks dat mijn hoofd zegt dat ik geen keuze had...

Ben zeker aan het rouwen, het gemis is ondragelijk...het dagelijkse ritueel, haar luide aanwezigheid, haar intense liefde voor mij, ze was echt zo liefdevol...ik mis haar zo

[Yo16Ka16No11]

Hier kan je altijd over je lieve Mila praten. Niemand zal het raar vinden en de meeste zullen je verdriet herkennen.

Ik ben begonnen in een boekje 'Als je lievelingsdier sterft' (Rouwverwerking, stervensbegeleiding en berichten uit het hiernamaals). Schrijfster: diersjamaan Petra Nelstein

Ik kan het je aanraden!!

Petra Nelstein heeft ook een praktijk om mens en dier te begeleiden. Als je erin gelooft of ervoor openstaat, zou je contact met haar kunnen leggen en je verhaal doen over Mila. Misschien kan ze iets voor je betekenen. Hier de url:
http://reikibijdieren.blog2blog.nl

[ErikPhilippus]

Hier kan je altijd over je lieve Mila praten. Niemand zal het raar vinden en de meeste zullen je verdriet herkennen.

Daar sluit ik me bij aan.

Groet,
Erik

PS
Ik heb even gekeken naar het door jou genoemde boek: is een collectors item, kost bij bol.com haast € 100,,- Poeh! Dan maar als ebook, voor € 10,- (want ik wil het zelf ook lezen....)

[Yo16Ka16No11]

Inderdaad Ebook is het voordeligst. Ik had zelf een tweedehands kunnen bemachtigen via aangesloten verkoper bij Bol.com voor 19,90. Volgens mij waren er nog een aantal partijen die tweedehands exemplaren verkopen.

[ErikPhilippus]

Ik heb net zitten lezen in het e-boek "Als je lievelingsdier sterft". Indrukwekkend. Hoofdstuk 1 uitgelezen, en al begonnen aan hoofdstuk 2, en toen moest ik het even wegleggen vanwege alle indrukken, emoties, inzichten en ook herkenning. Bedankt voor deze tip, Mariska!

Groetjes,
Erik

[Nina1967]

Dank jullie wel weer...ik zal er naar kijken, zal wel goed doen erover te lezen..
Heb nog een waardebon van Bol.com dus zal even kijken!

Moet nog 2 nachten werken, zal maandag kijken...het thuiskomen blijft een hel, ga zo snel mogelijk slapen en zo lang mogelijk en 's avonds huil ik uren en daarna naar het werk...

[Sansan]

Nina gaat het een beetje met je? Dik twee jaar later maar ze gaan nooit uit je gedachte .
Ik heb veel aan je topic en alle lieve diepe reacties.