Ik ben net nieuw hier, mijn naam is Kim en mijn kitten noemt Baloe. Het is voor mezelf de eerste keer dat ik een kitten in huis heb, met het opvoeden van een hond heb ik wel reeds ervaring, maar een kitten is toch een ander paar mouwen...
Ik zit zelf ook met beperkingen wat zen leefomgeving betreft: Baloe is een binnenhuiskat, ik woon nl. op het 1ste verdiep. Ook heb ik een vrij klein appartementje, mijn keuken - eetkamer - woonkamer is 1 ruimte, groot genoeg wel, maar ik kan geen deuren sleuten tenzij die van de berging, de slaapkamer, de badkamer of het toilet.
Ik heb de vrouw van wie ik Baloe gekocht heb uitdrukkelijk gezegd dat ik hem alleen wou als ze dacht dat hij ging kunnen overleven op een appartementje, omdat ik het lieve beestje niet teveel wou beperken, ze verzekerde me dat, in tegenstelling tot zen zusjes, hij heel rustig is en geen interesse had om naar buiten te gaan, dus dat het geen probleem was...
Nu zit ik dus met het opvoeden ervan, door de dag ga ik werken, de eerste week kwam ik thuis en kon ik nergens signalen van kattenkwaad ontdekken, ik heb hem in die eerste week ook duidelijk proberen te maken wat mocht en wat niet, door hem te verplaatsen, nee te zeggen of de plantenspuit (die heeft niet veel nut bij hem...). Maar de laatste dagen kom ik thuis en zie ik een "mini ravage". De lamp omver, mijn "decoratie" van de tv-kast vanaf, mijn gsmoplader uit de kom gehaald en door het huis gesleurd, zijn matje voor de uitloop van de kattenbak lag aan de andere kant van de kamer en ga zo maar door. Aangezien ik mijn laptop e.d. nergens in een andere kamer kan plaatsen ben ik bang dat hij binnenkort ook aan de kabels gaat zitten enzo! En dat is niet goed voor hem, ook ben ik bang dat de lamp een keertje op hem terecht gaat komen
Als ik thuis ben probeer ik hem zo goed mogelijk te corrigeren, maar als hij iets doet wat niet mag, en ik sta nog maar recht schiet hij al weg, zen krabton in.
Ik weet niet goed wat ik nu nog kan doen om te proberen om hem een beetje op te voeden. Iemand tips?
Groetjes van een groentje uit het vak die het beste wil met haar kleine poezel.
. Stel je voor: je bent een kleuter, je wordt ineens bij je mama en broertjes en zusjes weggehaald en bij een vreemd persoon in een vreemde kamer neergezet. Je snapt er niets van en je houdt je maar even rustig. Je nieuwe persoon lijkt echter wel lief en langzaam ga je je wat thuis voelen. Je gaat alles ontdekken en natuurlijk knuffelen en spelen met je mens. 
Er zijn mensen genoeg die op een kleine appartement twee (of zelfs meer) katten houden. 2 kittens hebben ook niet zoveel meer ruimte nodig dan 1. Als ze wat ruimte hebben om achter elkaar aan te sjeesen dan is het al gauw goed (maar die ruimte zou je dus met 1 kat ook eigenlijk moeten hebben, je wilt niet hebben dat een kat alleen "weg kwijnt" en met zijn tweeën zie ik dat ook al minder snel gebeuren). Zeker gezien de eventuele problemen die een solo-kat later kan krijgen zou ik toch sterk overwegen om er (ongeacht de wat beperkte ruimte) een tweede bij te nemen. Ga wel voor een kitten die nog niet weet wat "buiten" is. Een wat oudere kat die al buiten is geweest heeft misschien wel meer problemen om binnen te moeten blijven. Verder, zoals al aangegeven, moet je je appartement natuurlijk kitten-proof maken. Dat heb je nu eenmaal met kitten(s). Wel is het zo dat (zelfs bij een kleine ruimte) een kat als het ware in 
)
.
.