Het gedrag van sommige katten overstijgt het gewone spelen en neemt agressieve vormen aan. Zij blazen, grommen en vallen soms de verzorger aan. In veel gevallen is daar een oorzaak voor al is die soms moeilijk te achterhalen zonder een gedragstherapeut te raadplegen.
Hallo, ik ben de trotse eigenaresse van twee mooie poesies! Onze Billy een kater is 5, en onlangs hebben we er een kitten bij, een meisje en ze heet Cookie. Ze kunnen het na een korte gewennigs periode goed met mekaar vinden, slapen samen en wassen mekaar echt heel lief.
Nu dus mijn probleem, Billy onze kater heeft er volgens mij de balen in dat Cookie zoveel aandacht trekt van mij ofzo. Als die twee aan het spelen zijn gaat het er soms heftig aan toe, geen verwondingen ofzo, maar als Cookie dan klaar ermee is zit Bil mij zo aan te kijken, en dan valt ie mij aan!! Hij is 1 keer in mn gezicht gesprongen en een paar keer heeft ie mn been gepakt. Ik probeer hem te straffen maar hij gaat er meteen als een haas vandoor.
Heeft iemand misschien een idee hoe ik dit het beste kan oplossen?? Ik probeer hem meer aandacht te geven maar hij moet er niet echt veel van hebben, en Cookie komt er meteen tussen in.
Is het een idee om met hem in een aparte ruimte even te gaan zitten en hem daar zijn aandacht te geven?
Dan heeft hij jou even voor zich alleen en dan kan Cookie er niet tussen komen.
Als niemand je begrijpt, ben je tenminste geen simpele ziel
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Dat deed/ doe ik inderdaad ook met minou. Als zij aandacht nodig heeft en grover of lucifer komt er tussen, neem ik wat meer tijd met haar apart. Zodra ze trouwens die kans heeft doet ze dat ook wel.
Van de week zat ik op de slaapkamer, niemand in de buurt en meteen kwam minou op schoot liggen. Had ze al een tijdje niet meer gedaan. en nu komt ze ook in de woonkamer als luuc en grover in de kamer zijn bij me liggen.
Gisteren lagen ze zelfs met zijn drietjes op de bank
Nou gisteren hebben we al een kleine doorbraak gehad. Er waren wat vrienden over de vloer en Billy ging bij iedereen ontzettend kroelen, was lekker duidelijk dat ie ons negeerde. Maar halverwege de avond zat ie ineens bij me op schoot! Ik probeer hem voortaan meer individuele aandacht te geven, hopen dat het zo door blijft gaan.
Ik zit met een probleempje,Ik heb sinds 4 weken een kitten van nu 11 weken.Een leuk gezellig beestje,maar..
Hij bijt ontzettend,niet alleen ons maar ook onze andere kater.Het is geen speelgedrag meer.Straffen doormiddel van hem in zijn nekvel pakken en zeggen nee bob zachtjes doet hem niks want zodra je dit hebt gedaan en hem weer neerzet bijt ie gewoon weer verder.
De plantenspuit vind ie grappig dus ook daar reageert ie niet op.
Het bijten wordt steeds erger inplaats van minder.Ik heb dit nog nooit mee gemaakt met 1 van onze katten en vind dit best een groot probleem.
Het tweede probleem waar ik tegenaan loop is dat onze andere kater ontzettend bang is voor de kitten,niet jaloers of wat anders maar echt bang.Zodra de oudste kater binnen komt vliegt de kleine hem letterlijk aan,waardoor de oudste bang in een hoekje kruipt terwijl hij juist een allermands vriendje was van iedereen.Nu komt ie alleen maar zijn hoekje uit al ik hem kom halen zo bang is ie.
Het kitten bijt hem en laat hem geen seconde met rust.
Wat kan ik hieraan doen?
Ik herken wel wat van jouw probleem, want mijn ouders hadden vroeger een wild kittentje dat ook enorm beet en waar de volwassen kat heel bang voor was. Het kittentje heeft het bijten helaas nooit afgeleerd dus aaien was er niet bij, maar de katten hebben elkaar uiteindelijk wel geaccepteerd. Ze werden nooit vriendjes, maar ze waren ook niet meer bang voor elkaar.
Het afleren van (handen)bijten is erg moeilijk en straffen maakt het vaak alleen maar erger. Meestal helpt het neergooien van een sleutelbos of zoiets wel, omdat dit de kat afleidt van het bijten en ook wil het soms helpen om je hand stil te houden en hard NEE te roepen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en vooral dat je kat uiteindelijk niet mee zo bang van het kittentje is als hij eenmaal aan de indringer gewend is, maar anders is het kittentje helaas misschien beter af in een huis zonder andere katten. Ik hoop natuurlijk van harte dat het zover niet hoeft te komen en dat ze elkaar leren te accepteren.
Af en toe als ik met mijn kat Joey speelt, dan wordt hij soms te entausiast
en dan grijpt ie met al zijn klauwen (ja, ook zijn voeten) mijn hand vast
en dan gaat ie er zo hard in bijten, ik krijg mezelf dan ook niet meer los.
Hij heeft al een keer zo hard gebeten dat het leek alsof er een bot in mijn
hand gebroken was (gelukkig niet zo) en mijn vriend had ook een blauwe
hand.
Dit is ontzettend vervelend, vooral als er bezoek is, een vriendin van me
is een beetje bang voor zijn onverwachtse bewegingen, en hij is nog een
beetje schuw tegen bezoek.
En hoe? Dat is moeilijk.
Je schrijft dat je kat angstig is dus harde geluiden om af te schrikken lijken me niet verstandig.
Ik denk dat je beter niet met je handen kunt spelen met hem, maar beter met een verenstok.
Dan zit er ruimte tussen en kan hij daar zn klauwen in zetten.
Sommige katten klauwen echt vast en word het spel echt zeg maar..
Hier deed een van de katten het in t begin ook, en heel soms nog, maar ik zeg dan AU en pak desnoods bij niet ophouden de kat in t nekvel zodat hij loslaat.
Ik ben in vorm . Rond is toch ook een vorm? Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
Elwing, ik begrijp je probleem. Mijn kat was ook enorm aanvallend en viel ook soms bezoek aan. Ze beet dan enorm hard en echt om te bijten (niet meer om te spelen). Wat ik ook probeerde, niets leek te helpen, heb zowat alles geprobeerd. Sinds enkele weken heb ik er een klein kitten bij, en ik moet zeggen dat dit helpt! ze kan nu haar energie kwijt bij dat kleintje, en ze vallen elkaar voortdurend aan, ze spelen constant en Sumi heeft me sindsdien niet meer aangevallen.
Ik weet dat het misschien niet echt een oplossing is waar je concreet iets mee bent nu, maar voor dit soort poezen *denk* ik dat een tweede poes de enige manier is om hun aanvalsgedrag te doen stoppen.
Hoe oud is Joey eigenlijk? Is hij nog een kitten (dus kan je het gedrag nog een beetje bijsturen) of is het al een volwassen kat?
Valt hij aan met bepaalde bewegingen te doen, is het om aandacht te krijgen, hoe reageert hij op andere dingen, ... ?
Tja, hier heb ik beetje gemengde gevoelens bij. Het is en blijft spelen voor de kat en om hem nou daarvoor te straffen als het voor jou iets te hard gaat, lijkt me niet echt correct. Het arme beest snapt er dan niets van. Als je er niet tegen kunt daag hem dan ook niet uit of gebruik iets waarbij hij jou geen pijn kan doen. Ik heb zelf ook een kat gehad, die flink tekeer kon gaan en na een stoeipartij zat mijn arm dan onder de krassen. Vond ik helemaal niet erg. Het zijn maar krassen. Als een kat jou echt pijn wil doen, berg je dan maar, want dan gaat hij dwars door je arm heen. Dat heb ik zelf ook al een keer meegemaakt toen ik een vreemde kat bij mijn ouders op zolder ving en die vervolgens in paniek raakte. Gevolg: 4 hard bloedende wonden in mijn pols en ritje naar de ehbo voor een tetanusprik.
Nou ik denk niet dat het aanvallen is want hij heef zijn
oren niet in zijn nek liggen als ie dat doet. Het is meer van,
als ik mijn handen beweeg dan sluipt ie erop af, en even later
dan valt ie aan. Niet erg, ik daag hem zelf uit, maar heel af
en toe moet ie dan zo hard bijten >_<
Spelen met een speeltje is wel leuk maar stoeien met hem is
veel leuker, behalve als ie dan zo hard bijt. Hij is 8 maanden
dus ik denk dat het nog wel een beetje af te leren is...
Nee dat vrees ik van niet, want als je hem al 8 maanden uitdaagd om wild met je handen te spelen, dan is dat iets gewoons voor hem geworden en dan zal hij dat niet zomaar afleren. Voor hem is het gewoon een spelletje waarbij hij zijn grenzen niet kent, aangezien die hem vanaf het begin niet zijn aangeleerd.
Handen zijn eigenlijk niet geschikt als speeltje, want hoe ouder hij wordt, hoe sterker hij ook wordt en hij zal dus steeds harder bijten en krabben, zonder daarbij verkeerde bedoelingen te hebben. Als het dus echt spelen is en geen aanvallen zijn (bijvoorbeeld bij het aaien of zomaar) dan heeft het ook geen enkele nut om hem te straffen of zijn grenzen nog aan te leren.
Je zal dus moeten kiezen: óf je vind het leuk om met je handen met hem te stoeien en je accepteert dat dit krassen en bijten aan je handen oplevert óf je stopt met spelen met je handen en speelt voortaan met een verenstok of een muisje aan een touwtje of iets anders (dat is ook erg leuk voor je kat). Het is namelijk (bijna) niet te doen om hem te leren zachtjes met je handen te spelen.
Nou dan kies ik inderdaad liever voor een speeltje,
ik heb wel eens vragen gehad van mensen of ik mezelf misschien sneed
En aangezien Joey inderdaad sterker wordt (hij heeft echt spieren in die armen joh )...
ik heb mijn handen dan liever nog langer dan vandaag.
Bedankt voor de reacties.
Hopelijk hebben jullie ook nog goede tips voor mij... Mijn situatie eerst maar even uitleggen:
Ik heb nu bijna 2,5 week een katertje in huis. Hij is nu ruim 10 weken oud. Het is een schat van een beestje en gedraagt zich (bijna) voorbeeldig. Hij haalt wel wat kattekwaad uit, maar over het algemeen luistert hij goed. Zo weet hij inmiddels dat hij niet op bed mag. Dat probeert ie nog wel eens, maar zodra ik dan Cooper en foei roep, dan gaat ie er ook af.
Het is een redelijk aanhankelijk beestje, komt regelmatig knuffels vragen en ook wel vaker bij me op de bank liggen. Soms zelfs op mijn buik of hij gaat mijn nek en oren dan helemaal schoonlikken, haha. Maar goed, hij heeft natuurlijk ook zijn gekke vijf minuten (en dat zijn er wel meer dan 5, haha). Vooral als hij druk is, dan wil hij nog wel eens zijn nagels en tanden in me zetten. Als hij rustig is doet hij dit niet. Het is ook niet zo dat ik hem uitdaag of dat ik mijn handen als speeltje gebruik. Meestal is het zo dat hij wat drukker is (soms ook als hij rustig lijkt, maar dat toch nog niet helemaal is), en als ik hem dan een aai wil geven of in de buurt kom met mijn handen of armen, dan hangt hij erin. Zolang hij in mijn hand bijt, dan wil een harde foei meestal nog wel werken, maar soms dan bijt hij ook plotseling in mijn armen of benen. Ik heb al het nodige geprobeerd. Foei roepen helpt dan niet, hem wegduwen helpt niet (hij komt dan gewoon terug, denkt dat je aan het spelen bent), blazen doet hem niks. Meestal pak ik hem op en gooi hem op de vloet (altijd zodat hij op z'n pootjes landt en ook niet al te hard). Meestal loopt ie dan wel even rustig weg, maar ik heb niet het idee dat hij er iets van leert.
Ook 's nachts komt ie nogal graag op bed geklommen. Afgelopen nacht heb ik de plantenspuit erbij gehouden en hem elke keer nat gespoten, dit leek redelijk goed te werken. Helaas werkt het natsproeien niet echt als hij aan je handen hangt, want dan heb ik het ding niet altijd bij de hand en dan is het erg lastig ervoor te zorgen dat hij het niet ziet.
Hebben jullie nog tips? Op zich doet hij het niet heel hard, maar ik hou er toch regelmatig krassen van over, soms vrij diepe. Maar hij groeit natuurlijk hard, en ik wil het liever in de kiem smoren, zolang hij nog klein is... (de dierenarts zei ook al dat het een pittig ventje is die nog wel een beetje opgevoed moest worden)...
Eigenlijk doe je het best goed. Je handen verstoppen en hem gewoon negeren wil ook wel eens helpen.
Mijn twee katten zijn niet meer zo klein, maar toch wil de kater wel eens spelen met onze handen en armen. Vooral als hij zelf op dat moment een speelbui heeft en je hem een aai wilt geven. Of hem wilt verplaatsen omdat ie in de weg zit of zo. Hij bijt dan heel zachtjes en begint met zijn achterpoten tegen je arm te stampen. Niet echt fijn voor ons dus. Nu heb ik ontdekt dat als je hem echt stevig in zijn nekvel vastpakt en eventueel heel rustig tegen hem praat, hij heel gemakkelijk kalmeert. Daarna kan ik hem gewoon oppakken en uit de weg zetten.
Het klinkt heel cru en mss een beetje als bijna mishandeling. Maar eigenlijk is het gewoon een toepassing van poezemamapsychologie. Als een kattin haar kittens bij het nekvel neemt om ze te verplaatsen (doet ze enkel als ze nog heel klein zijn), ontspannen de kittens zich automatisch. Dit voorkomt dat ze gewond raken. Een da zal ook altijd een kat bij haar nekvel vastnemen (of hij vraagt het aan jou als hij zelf twee handen nodig heeft) als die een lastige of vervelende handeling moet doen. Blijkbaar blijft dat ontspannen er een beetje in. Dus het is gewoon een afgekeken trucje.
Natuurlijk mag je dan niet eerst zitten uitdagen om met je handen te gaan spelen, maar voor ons is dat de manier om hem ff te laten kalmeren. Hem berispen helpt op die momenten toch niet.
. Rond is toch ook een vorm? 
)...
