Wat kunnen we doen

Het gedrag van sommige katten overstijgt het gewone spelen en neemt agressieve vormen aan. Zij blazen, grommen en vallen soms de verzorger aan. In veel gevallen is daar een oorzaak voor al is die soms moeilijk te achterhalen zonder een gedragstherapeut te raadplegen.
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Dag poezenliefhebbers!

We zitten met onze handen in het haar. Misschien weten jullie wel raad…

Mijn vriendin en ik zijn ondertussen bijna 5 jaar ‘baasje’ (altijd lastig wanneer het over een poes gaat) van onze hartendief. Als kind ben ik opgegroeid tussen de poezen. Toen we onze laatste poes door ziekte veel te vroeg hebben moeten afgeven, heeft dit echt aan me gewreten. Na lang twijfelen heb ik toen we gingen samenwonen dan toch maar een nieuwe poes genomen. En wat bleek het een hartendief! Hij groeide uit tot een fiere, weliswaar geholpen, kater die allemans vriend was, ondernemend, zeer vindingrijk en speels.

Maar doorheen de jaren is de werksituatie van allebei flink veranderd waardoor we vaker voor lange tijd van huis zijn. Ik hoor jullie zeggen: dan had je maar geen kat moeten nemen, maar bepaalde zaken lopen nu eenmaal anders dan gepland. Initieel betekende een buitenlandse opdracht voor hem een weekje plezier en vertier bij mijn broer die ook een kat had. Maar nadat mijn broer verhuisde naar een appartement met een huurcontract waarin het houden van huisdieren werd verboden, kon dit niet langer. We zochten daarom naar een pension waarin we vertrouwen hadden. In het begin liep dit goed, naarmate de jaren vorderden, gaf dit echter zichtbaar steeds meer stress. Afgelopen januari bereikten we een hoogtepunt toen hij zowel tijdens zijn verblijf als bij thuiskomst weigerde te eten. We kregen hem finaal net op tijd terug aan het eten met warm gemaakt nat voer. We beseften dat dit geen houdbare situatie was. Opvang aan huis evengoed niet. Hij brak de boel af alleen en at ook dan zeer slecht.

Met veel pijn in het hart gingen we op zoek naar een nieuwe, stabiele thuis voor hem. Een asiel zagen we beide niet zitten. Met tussenkomst van een lokale organisatie ging hij via de website in rechtstreekse adoptie zodat hij de stress van een verblijf in een asiel kon bespaard worden én de adoptie via een contract kon verlopen zodat wij met zeer veel pijn in het hart, maar wel een gerust hart, hem een nieuwe thuis konden gunnen. Het was ongeveer de moeilijkste beslissing die we ooit hadden genomen maar wel één ingegeven door liefde voor hem. We konden ons geluk niet voor het zijne plaatsen. En dit heeft ons heel veel moeite en tijd gekost.

Het duurde niet lang of hij vond een gouden mandje. Hij was er ongelooflijk welkom en werd vertroeteld vanaf dag één. Maar zo zag hij dat niet. Hij reageerde afwijzend. En na enkele dagen kregen we te horen dat hij had uitgehaald naar het nieuwe baasje. Wat was ons dat schrikken!!! Zo kennen we hem niet. We gingen langs om hem duidelijk te maken dat hij echt wel vertrouwen kon hebben in zijn nieuwe thuis maar toen zat de relatie tussen hem en de adoptante al danig scheef. We namen hem terug mee naar huis. Stiekem was ik blij. We hadden onze hartendief terug. Maar ik wist rationeel ook dat onze werksituatie zou blijven wat ze was en dat betekende concreet dat hij twee weken later terug op pension ging. Wat ik hoorde toen we hem gingen ophalen verbaasde ons opnieuw. Ook daar had hij zich laten gelden en stelde hij zich agressief op. Hetzelfde gebeurde een week later bij de dierenarts. Maar ook thuis kregen we een koekje van hetzelfde deeg en dit gedrag neemt tot op vandaag toe. Hij kan zonder aanleiding uithalen. Je zit rustig in de zetel, zijn pupillen gaan wijd open, hij legt zijn oren plat en hij haalt uit. Of je plaatst hem van het aanrecht nadat hij voor de 15de keer in het afwaswater zit te soppen en … pats. Zo kennen wij hem echt niet en ik word er stilletjesaan moedeloos van. Feliway en Bach hebben we al geprobeerd. Als we thuis zijn zeer actief met hem bezig zijn en spelen, hem in alles betrekken, ook. Wij weten niet hoe we met dit gedrag om moeten en dit betekent vooral dus ook dat een toekomstige adoptante niet alleen ervaring moet hebben met katten om te begrijpen dat hij zich waarschijnlijk opnieuw niet snel zou openstellen, maar blijkbaar vooral ook agressief kan reageren. En werkelijk, dit is niet hoe wij hem kennen. Over anderhalve week gaat hij opnieuw 6 dagen op pension. Ik hou mijn hart al vast.

We zitten met de handen in het haar. Wij kunnen hem niet alles bieden wat hij nodig heeft. Tegelijkertijd willen we niet dat een nieuwe adoptante zich ‘bedot’ voelt door ons, maar zo kennen wij hem echt niet. En ik wil zowel voor hem als voor ons vermijden dat een adoptie nogmaals fout loopt, want die hele emotionele rollercoaster kunnen wij en hij niet meer aan denk ik.
Gebruikersavatar
Nikki2309
Poema
Poema
Berichten: 361
Lid geworden op: 11 feb 2014 19:12
Locatie: Geleen
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Nikki2309 »

Wat ik me afvraag, in het pension, is hij dan alleen of met andere katten? Kan het zijn dat hij toch de vastigheid mist van een maatje? Dat ondanks alles er altijd een bekend iemand voor hem is met de juiste en bekende geur voor hem
Using Tapatalk
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

In het pension heeft hij een eigen verblijf waar hij zich kan terugtrekken, maar kan hij ook samen met andere katten in de 'neutrale' speelruimte. Dit lukt echter niet volgens de verzorger. De laatste keer toen hij er was hebben we het een keertje expliciet gevraagd mede doordat we voor de adoptie wilden weten hoe hij met andere katten omgaat. Maar hij blaast en gromt erg veel. Volgens ons kan hij dus niet zo heel goed om met andere katten. De kat van de buren dult hij hier ook niet op het terras. Dan gaan de haren overeind en gaat hij in zijn bekkie overdreven veel speeksel aanmaken en raar miauwen. Met de kat van mijn broer lukte het wel, maar die kat was toen een kitten.
Gebruikersavatar
Dinky
Tijger
Tijger
Berichten: 6806
Lid geworden op: 12 jul 2012 11:26

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Dinky »

Wat een enorm lastige situatie.

Denk dat de agressie toch een vorm van onzekerheid/angst is. Ik denk ook dat het in de huidige situatie moeilijk weg te nemen is. Wel spijtig dat hij dat ondertussen ook bij jullie thuis doet, dat is wel een teken dat de boel aan het escaleren is.

Onze poes Dinky kon toen ze uit het asiel kwam ook ineens vanuit het niets uithalen. Nu ze helemaal thuis is doet ze dat niet meer. Bij haar was het ook onzekerheid.
Het zou dus best zo kunnen zijn dat wanneer hij gewend is aan zijn nieuwe situatie met rust en geen tussentijdse verhuizingen naar pension de agressie ook weer verdwijnt.
Iza 2 augustus 2022
Jop 24 juli 2022

Foto album

Dinky (2 juli 2006 - 14 september 2022)
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door castratenkoor »

Ik denk dat wat er het beste kan gebeuren, dat hij herplaatst wordt naar een vast en blijvend thuis. Hij is zijn complete vertrouwen in de mens kwijtgeraakt door alle wisselingen en veranderingen.

Dus of je houdt hem en laat hem thuis verzorgen als je weg bent door buren of verzorger van instantie. B.v. blijehuisdieren.nl - huisoppasser.nl - kattenoppasservice.nl.
Of je laat hem herplaatsen met zijn hele verhaal en gedrag er uiteraard bij.

In ieder geval niet meer naar het pension want dat werkt voor deze kat niet. Belangrijk is 1 vast thuis voor hem en mensen met veel geduld om hem te begeleiden.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Castratenkoor, ik ga akkoord met wat je zegt. Dit is ook ons perspectief. Hem thuis laten verzorgen hebben we eerder geprobeerd o.w.v. pension stress en ook dan eet hij niet goed en sloopt hij de boel (zie openingspost). Net daarom hadden we gekozen voor herplaatsing wat nu jammer genoeg is fout gelopen. We hadden maar wat graag gehad dat dit niet zo was.

Voor alle duidelijkheid: momenteel is hij nog steeds aangemeld voor adoptie mét een beknopte omschrijving van zijn verhaal. Maar dan haken mensen blijkbaar af. En ik kan het ook wel begrijpen. Kandidaat-adoptanten moeten vertrouwen op onze omschrijving van hoe hij 'vroeger' was. Wij kunnen hen ook niet garanderen dat hij zal openbloeien en het gedrag zich niet meer zal stellen.

Mijn post was vooral ingegeven door de situatie nu en omdat we het gedrag zien escaleren en wij er precies geen antwoord op kunnen bieden.
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door castratenkoor »

Dat slopen dat snap ik niet. Je kunt je huis toch catproof maken?
Ik heb 7 katten en ik zorg ervoor dat alles kan en mag. Zo creëer je een fijne stabiele omgeving. Is erg belangrijk voor het zelfvertrouwen.

Dat is veel gezonder voor de kat dan politie-agentje spelen.
Je vraagt "wat kunnen we doen?" Dan is het antwoord: werken aan een stabiele omgeving. En daar hoort ook bij dat je er wat voor wilt doen. Eerste vereiste is dan je huis zo inrichten dat hij niks meer kan slopen en dat hij thuis kan blijven.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Natuurlijk kan je je huis catproof maken. En sowieso ben ik niet materieel ingesteld. voetbal met de vochtkorrels van de planten vond ik in het begin zelfs nog grappig, tot hij die ook opknabbelde en ik schrik had voor vergiftiging waarop ik die planten onmiddellijk het huis uit heb gezwierd. Onder slopen valt voor mij eerderde hele buurt dag en nacht bestoken met miauw.

En we willen heel veel voor hem doen. En ik maak me sterk dat we dat ook al gedaan hebben. De bachbloesem en feliway worden constant aangevuld. Aangepast royal canin voedsel, speelgoed, kartonnen dozen overal verspreid, stapels wc-papier rolletjes met voer in verstopt om de tijd te doden, krabpalen, ander pension proberen, familielogement trachten te regelen overdag en 's nachts. Geloof me. We hebben zeer veel over voor deze rakker. Maar dit zijn enkel lapmiddelen en geen duurzame oplossingen. Onze keuze voor herplaatsing hebben we net na zeer veel nadenken en ook met het nodige verdriet gemaakt omdat het hem de beste kans geeft op een stabiele, rustige omgeving. En dat verdient hij. Op het moment dat wij hem die niet kunnen geven en hij zichtbaar steeds meer leidt onder de situatie ondanks onze inspanningen vind ik dat we dat hem verschuldigd zijn.
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door castratenkoor »

Ah maar miauwen is geen slopen toch? Ik heb hier helemaal geen planten, ook voor hun eigen gezondheid.

Herplaatsen is wellicht de beste optie. Maar zolang dat niet gelukt is, zou ik hem niet meer naar een pension doen. Dan wordt hij steeds onhandelbaarder en wordt het herplaatsen daarmee steeds ingewikkelder. Niemand wil een doorgedraaide kat in huis nemen, zonder de garantie dat hij wel bijtrekt.

Zaak is dus hem nu zo goed mogelijk te krijgen, anders kom je in een vicieuze cirkel.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Aaah, taalmisverstand... De buurt bijeen miauwen valt voor mij ook onder slopen. :-) (toch in mijn Belgen-taaltje) Ik schoot ook een beetje in het defensief net omdat we het zo lastig hebben gehad met de keuze voor herplaatsing en het me veel tijd heeft gekost om in te zien dat zijn geluk en niet het onze voorop staat. Sorry.

Volledig akkoord met wat je zegt. We moeten uit die cirkel geraken en hem, zoals je het zo mooi zegt, zo goed mogelijk krijgen. Daarom 3 vragen in een poging het wat gestructureerd te houden.

(1) Hoe zouden jullie reageren op het ongepaste gedrag? We geven hem nu een time-out in de gang of buiten. Maar ik denk dat die drommel de link tussen zijn gedrag en de time-out niet echt ziet. Als hij een slechte dag heeft gaat hij gewoon verder eens hij terug binnen komt.
(2) Wat is jullie inschatting van de kansen dat iemand een kat met zijn verhaal wil adopteren?
(3) Mag ik ervan uitgaan dat hij daadwerkelijk zal bijdraaien in zijn nieuwe thuis en terug die schat van vroeger wordt?
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door castratenkoor »

Niet nodig hoor in je defensief te schieten. We hebben beide het belang van de kat voor ogen.

1) Ik zou hem geen time-out geven op de gang of buiten. Ik zou hem negeren. En zeker niet aankijken.
En als hij dan weer iets liefs doet, maakt niet uit hoe klein, dan fink overdreven prijzen.
Knuffelen en hoog enthousiast toespreken.

2) Dat is heel onvoorspelbaar.

3) Bijdraaien kan, maar zal heel veel tijd kosten. De nieuwe baasjes moeten erg goed met probleem-kat overweg kunnen, beschikken over veel vrije tijd, veel geduld en liefde.

In eerste instantie zal zijn gedrag waarschijnlijk verslechteren.

Ik heb hier meerdere slecht gesocialiseerde katten. Die kunnen veel liefde geven, maar ook wel uit het niets uithalen. Daar is altijd een reden/verklaring voor. Door ze te negeren, komen ze uiteindelijk zelf weer terug. En dan slijmen ze de pan uit. En kraai ik enthousiast tegen ze.

Met deze katten zou het vermoedelijk ook helemaal fout gelopen zijn, als ze in jouw situatie hadden gezeten (niet negatief bedoeld hoor!).

Sommige katten hadden jouw situatie prima aangekund. Helaas kan jouw kat er niet mee omgaan. Combinatie kat en huisvesting is in jouw geval geen gelukkige gebleken.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Mmm. Ik begrijp wat je zegt over de combinatie poes-huisvesting in ons geval. In een emotionele bui flapte ik eruit dat ik nooit meer een poes neem voor ik bejaard was waarop mijn partner riep en wat als die ons dan overleeft? Misschien moet ik er mee leren leven dat ons leven geen ruimte biedt voor alles wat een poes nodig heeft-hoe graag ik het ook zou willen en hoeveel liefde ik ook heb voor zo'n beestje.

Maar nu is het zaak van een zo goed mogelijke oplossing te vinden voor onze rakker en een gepaste reactie op zijn gedrag. Ik neem je tips wat het negeren en op gepaste momenten belonen betreft mee. Misschien helpt dat wat. En ik blijf duimen voor een goede adoptant en dat alles finaal goed komt.
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door castratenkoor »

Succes! En vragen stellen staat vrij. Wij denken graag met je mee.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Gebruikersavatar
Cari
Tijger
Tijger
Berichten: 3010
Lid geworden op: 03 mei 2009 13:40
Locatie: Groesbeek

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Cari »

Wat een akelige toestand! Is hij overigens wel door de dierenarts onderzocht om uit te sluiten dat het iets lichamelijks is?
Het zal zo heel moeilijk worden deze jongen te herplaatsen. Mensen met veel kattenervaring hebben meestal al katten en dat gaat dus niet. Hoewel je dat ook niet zeker weet. Het zal ook afhangen van de andere kat(ten) en hoe de eigenaar het begeleidt. Hij kon tenslotte wel met het kitten van je broer.
Dat hij in het pension veel blies en gromde naar de andere katten en geen vreemde kat op zijn terras duldt, zegt ook niet zoveel. Ik denk dat zijn grootste probleem is dat hij niet kan omgaan met verandering en hij heel hard een stabiele situatie nodig heeft. Elke trip naar het pension zal hem slechter maken. Als hij een adoptant vindt, moet die heel veel geduld hebben en geen enkele druk op hem leggen. De eerste adoptant heeft misschien de fout gemaakt hem teveel te willen troosten/betuttelen, waar hij nog helemaal niet aan toe was.
Weet je of hij met honden kan? Klinkt misschien gek, maar katten die energiek en speels zijn en niet met andere katten kunnen maar wel gezelschap willen, kunnen soms heel goed met honden.
Is het misschien een idee om een gedragstherapeute in te schakelen? Niet zozeer om jullie in staat te stellen hem te houden, maar om te beoordelen wat precies het probleem is en dit ook te begeleiden bij een herplaatsing. Door welke instantie wordt hij nu bemiddeld?
"No sound more comforting than the purring of a cat"

De kattenbende in beeld
Eliane
Kitten
Berichten: 7
Lid geworden op: 18 aug 2014 09:30

Re: Wat kunnen we doen

Bericht door Eliane »

Ik breng er sowieso nog een bezoek mee aan de dierenarts om medische problemen uit te sluiten. Je weet maar nooit.

Het is ook mijn vrees dat herplaatsing moeilijk wordt... En tegelijkertijd wordt de situatie prangender net omdat zijn gedrag er op achter uit gaat. En zo geraken we in een vicieuze cirkel.

Hoe hij met honden om kan weet ik niet. De eigenaar van het pension heeft een hond maar die komt bij mijn weten niet bij de kattenverblijven. Dat hebben ze me toch verzekerd. Verder heeft hij nog nooit met een hond kennis gemaakt. We hebben hem bewust nooit voorbij ons terras gelaten door de drukke weg voor de deur. Hij heeft daar ook geen problemen mee.

Wij denken ook dat de adoptant net heel liefdevol was en hem alles wou geven en daardoor misschien iets te begripvol heeft gereageerd op zijn afwijzende houding en hij haar een makkelijke prooi vond. Maar dat zijn vijgen na pasen en ik wil ook niemand anders met de beschuldigende vinger wijzen. Ik begrijp ook haar beslissing om hem terug te geven nadat hij had uitgehaald. Uiteindelijk had zij een schootkat gewenst en was zij helemaal niet voorbereid op dit gedrag. Had ze het iets langer aangekeken was de situatie nu misschien helemaal anders geweest want hij is erg veranderd sinds hij van daar is teruggekomen. Uiteindelijk is hij nu maar 6 dagen daar geweest en reageerde hij zou uit angst en ging het met tijd wel beter worden. Maar opnieuw: het is niet fair t.a.v. haar om zo te denken.

De instantie die nu bemiddelt wil ik gerust via pm doorgeven als ik vind hoe dit moet.

Een gedragstherapeut vind ik voor een stuk in onze dierenarts en de bemiddelende instantie. Die lezen zijn gedrag als angstagressie. De bemiddelende instantie heeft ons en de adoptante ook uitgebreid bijgestaan om de herplaatsing zo goed mogelijk te begeleiden. Tevergeefs.
Plaats reactie