kater agressief naar kind en partner

[flower1980]

Heel veel sterkte met dit verlies.....

[Kattebeest]

De week daar weerop, ging hij ineens in bad liggen en kwam er eigenlijk alleen nog maar uit om te eten, drinken en de kattenbak te bezoeken. Dit heeft ie 2 weken volgehouden. In het bad, vonden we kleine zwarte spikkeltjes en bloedsporen. Maar konden geen bloed/wonden vinden daar waar we hem mochten aanraken, wel enorme korstplaaten op zn rug.

Wat een treurig verhaal en nog relatief jong.
Het citaat hierboven doet mij sterk denken aan een vlooienallergie. Zwarte spikkeltjes = vlooienpoepjes en die worden rood (van het bloed) zodra er vocht bij komt. Van een vlooienallergie kunnen ze goed ziek worden en zich tot bloedens toe open krabben.

Sterkte.

[eefje81]

Dat was het ook het eerste waar wij aandachten, maar we hebben geen enkele vlooi kunnen vinden.
Bij hem niet en ook bij de andere 2 niet.

De andere 2 zijn we echt een uur aan het uitpluizen geweest, Dixie gaf na een half uurtje pluizen aan dat ie het voor gezien wilde houden.

De dierenarts denkt dat het inderdaad een allergie was, maar dan op voedselbasis.
Om het nu verder uit te laten zoeken heeft toch geen zin meer.

De andere 2 zijn gezond, maar beginnen wel op leeftijd te komen.

Dochterlief zag schoon haar kans....

Toen ze maanden geleden zat te bedelen om een kitten heb ik haar gezegd dat 3 poesjes in huis genoeg is.
Toen we uitlegden dat Dixie ziek was en naar de hemel ging. Is ze eerst met Dixie gaan praten.

"Dixie je hebt ziek, dus je moet naar de dokter. Dan ga je naar de hemel, want dan ben je dood. Dan moet je in een kistje en krijg je heel veel bloemen witte en roze."

(Ze linkt heel erg de begravenis van mijn man zijn oma aan dit gebeuren. Ze lijkt het in ieder geval te snappen, min of meer)

Toen vervolgde ze...

fluisterend...

"mam.... dan mag ik een kitten"
Grote grijns op dr gezicht :/

[eefje81]

De dierenarts dacht overigens aan Giargia (als ik het nu goed schrijf), ook omdat ik zelf al 10 weken nu, loop te sukkelen met overgeven, diarree dan weer effe niet en dan weer opnieuw.
Mn man en dochtertje zijn iets korter bezig hiermee.

Wij worden nu alle 3 getest.

Omdat de andere 2 geen symptomen hebben wil de dierenarts niet preventief behandelen. Mocht er nu uit de uitslagen komen dat wij het wel hebben, dan moeten ze wel preventief behandeld worden.

De ontlasting van mn dochtertje is de deur al uit. Mn man en ik waren net helemaal leeg toen we het te horen kregen :/
Met de kerst konden we het ook niet inleveren en nu weer aan de diarree, dus hopelijk kunnen we het maandag inleveren en dan een weekje wachten...

[Katelijne]

We merken dat hij nu effe iets prettiger in zn vel zit, maar zn humeur is erg wisselvallig, dus vandaag gebeld naar mn oude dierenarts in Zeeuws Vlaanderen. En een heel uitgebreidt gesprek gehad over ons Dikkertje. Haar lijkt het ook gezien zijn geschiedenis niet wenselijk om hem veel langer te laten kwakkelen. En bloedonderzoek zag ze zelf ook niet zitten, ze verwachte daar weinig mee te kunnen bereiken.

Vandaag hebben we hem dus laten inslapen

De dierenarts denkt dat het inderdaad een allergie was, maar dan op voedselbasis.
Om het nu verder uit te laten zoeken heeft toch geen zin meer.

Veel sterkte met dit verlies!

Ik snap echter iets niet goed. Als de da dacht aan een allergie, waarom probeerde ze dan niet eerst nog met andere voeding? Was hij werkelijk al zo ver heen?

Ik wil echt niet moeilijk doen, hoor, maar ik probeer het te begrijpen. Het is zo sneu dat jullie nu jullie lieve kater kwijt zijn!

Edit: veel sterkte ook met de ziektekiemen die momenteel in jullie huis lijken rond te dwalen!

[Kattebeest]

Ik wil echt niet moeilijk doen, hoor, maar ik probeer het te begrijpen. Het is zo sneu dat jullie nu jullie lieve kater kwijt zijn!

Sluit me hier helemaal bij aan en wil ook niet moeilijk doen. Probeer het ook een beetje te begrijpen. 10 jaar is relatief nog jong, Dixie zat ongeveer op 2/3 van zijn leven. Katten met een voedselallergie zijn vaak voor meerdere stoffen allergisch. Als het geen vlo was kan het iets anders geweest zijn. Een dierenarts weet hoe hij/hij zoiets moet behandelen, zo ook met giardia want als ik het goed begrijp was dat ook een diagnose van een dierenarts.

Vind het nog steeds een heel treurig verhaal. Hij at en dronk goed, geen problemen met de kattenbak etc. etc.

[Adriana]

verdrietig verhaal..
ziet jouw dochtertje van drie een kitten als een soort van teddybeer?

het leeftijdsverschil tussen je andere katzels en een kitten is vrij groot en dat kan reuze problemen geven. kittens zijn energiek en onbesuisd en zowel naar de oudere katten als naar je dochtertje lijkt me dat een lastige combi.. nog eens heel goed over nadenken misschien...?

[eefje81]

Over de kitten denken we ook nog effe na
En dat weet ze ook, met veel gemopper heeft ze het aangehoord :P


Dieetvoeding zat ie al zn hele leven aan. Veel opties waren er neit meer over, om naar andere dieetvoedingen te kijken. Dit is allemaal besproken van te voren.

De gardia behandelen was bij hem ook practisch onmogelijk. Hij heeft jarenlang pillen moeten slikken en daar zijn we ook mee moeten stoppen omdat we ze niet meer binnenkregen. Daarna zijn we steeds van merken gaan wisselen, iedere 2 weken een ander merk en dat ging goed.

Hij was ook al 3 kg afgevallen de laatste 4 weken, er zat dus heel veel niet goed bij m.

Ook willen we nu eerst even rust zien te vinden voor de andere 2.

[eefje81]

En ons dochtertje ziet de katten als een soort van beschermengels.

Dixie was altijd degene die op haar kamer lag om haar te bewaken/beschermen (aldus haar bewoording).

Hebben haar uitgelegd dat Dixie haar nu bewaakt/beschermt vanuit de hemel en haar constant in de gaten houdt.

[eveline1982]

Kindjes zijn makkelijker daarin dan oudere kinderen en volwassene. Mijn zoon huilde tranen met tuiten als er een dier overleed en vroeg een kwartier later wanneer de vervanging kwam.....Toen vorig jaar onze jackrussel overleed merkte we dat hij ouder is geworden (toen 8 jaar) flink gerouwd om het verlies van ons kleine mopperkontje en het duurde maanden eer hij over een nieuw hondje begon (die er overigens niet is gekomen, genoeg dieren in huis).

Moeilijk verhaal hoor, moet dan aan mijn banjertje denken. Die is ook altijd aan het kwakkelen met haar gezondheid. Bij de da moet ze in doeken worden gewikkeld als ze willen kijken, ze plast dan alles onder van de stress en kwijlt zich suf, ook word ze dan zwaar agressief. Pillen geven of zelfs een simpele pipet in de nek is een ware hel. Ook bij haar weet ik dat als het echt ernstig word, de kans groot is dat inslapen humaner is. Waren ze maar wat makkelijker he?! Veel sterkte gewenst met het verlies van jullie kwakkelaartje.

[eefje81]

De lijn tussen dierenliefde en dierenleed is afentoe flinterdun.

En tot waar is het liefde en wanneer wordt het leed.

Ik kan alleen maar hopen dat we voor hem nog niet tot het leed gekomen zijn.....


Mijn eerste kat had last van epileptische aanvallen. Bij hem ook een hele rattaplan aan behandelingen...
Binnen 2 week:
antibiotica, koelbad, nieuwe kuur, bloed prikken. Niets kunnen vinden op wat koorts na.

Na 2 weken, had ie op moederdag (vergeet t nooit meer), om 6 uur in de ochtend al 3 aanvallen gehad, hij ging van aanval in aanval en was daarbij van de trap gevallen (mijn woonkamer was boven, slaapkamer beneden, daarom was hij boven).
Allemaal bloed uit zn bekje. Gelijk om kwart over zes naar dierenarts gebeld. Geen discussie gehad, ze hebben m gelijk laten inslapen.
De rekening van het bloedonderzoek heb ik nooit ontvangen. Wel hebben ze gevraagd of ze (op hun kosten) verder mochten onderzoeken.

Toen ik daar een half jaar later met een nieuwe kat kwam (onze mooie rooie), kreeg ik te horen dat het een hersentumor was geweest en dat behandelen niet mogelijk was geweest.
Beestje van 9 mnd oud, dat verwacht je niet....


Nu eerst weer de volgende uitdaging...
Het vuurwerkseizoen is weer volop bezig. Dus overal dozen en verstopplekjes door het hele huis creeeren. Jazz is al de dood.
Funky reageerde altijd op de eerste die ze zag, maar helaas kan ze zich nu niet meer optrekken aan onze vuurwerkfanaat...
Dixie kon er echt van genieten, die ging rustig voor het raam zitten turen inde lucht....